All Chapters of กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: Chapter 901 - Chapter 910

จาค็อบกดคว้าซองอั่งเปาโดยอัตโนมัติ เขาไม่รู้ตัว และเขาก็ประหลาดใจที่พบว่าเขาได้รับเงินสองร้อยคอลลาร์จากซองนั่นจริง ๆ !ในเวลานี้ จาค็อบพบว่าเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ ของเขาต่างก็ได้รับเงินคนละสองร้อยดอลลาร์เช่นกันดูเหมือนว่าคนนี้จะให้ทุกคนคนละสองร้อยดอลลาร์!ตอนแรกจาค็อบรับรู้ได้ว่ามีเงินเพิ่มอีกสองร้อยดอลลาร์! แต่เมื่อเขาได้เห็นว่าอีกฝ่ายมีชื่อเล่นว่า 'ฉันคิดถึงมาทิลด้าคนสวย' สีหน้าของจาค็อบก็อึมครึมลงทันที!ในเวลานี้ เพื่อนทุกคนในกลุ่มต่างตื่นเต้นกันมาก"อุ๊ยตาย ขอบคุณเจ้านาย!”"ใช่! ขอบใจมาก เพียร์สัน! นายใจดีมากจริง ๆ ที่ให้ซองอั่งเปาสองร้อยดอลลาร์กับทุกคนแบบนี้! นายช่างพิเศษไม่เหมือนใครจริง ๆ”“ฉันได้ยินมาว่าเพียร์สันทำเงินได้มากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา! เขาสมควรได้รับชื่อเสียงและคำชม!”"แน่นอน! ตอนนี้เพียร์สันเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงมากในฮ่องกงใช่ไหม? เงินจำนวนเล็กน้อยที่เขาให้พวกเรานี้สำหรับอะไร?ชายคนนั้นส่งอิโมจิยิ้มไปยังแชทกลุ่มก่อนจะส่งข้อความเสียงตามมา เขามีสำเนียงฮ่องกงในขณะที่เขาพูด: “โอ้ ฉันตื่นเต้นและมีความสุขมาก เพราะมาทิลด้ากลับมาจากอเมริกา! นั่นคือเหตุผลที่ฉั

วิลเลี่ยมตอบในกลุ่มทันทีว่า “โอ้ ภรรยาของฉันก็เสียไปนานแล้ว ฉันเดาว่ามาทิลด้ากับฉัน คงมีชะตากรรมเดียวกัน…”เพื่อนจอมยุ่งคนหนึ่งพูดขึ้น “นี่ นายกับมาทิลด้าเป็นคู่ที่ฟ้าประทานมาโดยตลอด!"บางคนที่รับเงินของขวัญจากวิลเลียม ก็เข้าร่วมในขบวนนี้ด้วย มีคนพูดขึ้น “นี่ วิลเลียม ตอนนี้นายกับมาทิลด้าต่างก็เป็นม่าย พวกนายน่าจะอยู่ด้วยกัน! ฉันจำได้ว่านายตกหลุมรักเธอมากแค่ไหน เอาเลย ลุยเลย! เราอวยพรให้นายอย่างจริงใจ!”วิลเลี่ยมหัวเราะออกมาดัง ๆ แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็อยากจะแสดงความขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและการอวยพรของพวกนาย แต่ทั้งหมดนี้ ขึ้นอยู่กับมาทิลด้า ฉันไม่สามารถบังคับเธอได้”จากนั้นเขาพูดต่อ “นอกจากนี้ ฉันยังตัดสินใจกลับมาที่ โอลรัส ฮิลล์ และเริ่มต้นธุรกิจของฉันที่นี่”"อะไรกัน? ทำไมล่ะ?" บางคนในกลุ่มอุทาน “วิลเลียม ตระกูลของนายไม่ได้ตั้งรกรากที่ฮ่องกงมาหลายปีแล้วเหรอ? ทำไมจู่ ๆ นายถึงตัดสินใจกลับมาที่ โอลรัส ฮิลล์?”“ดูอย่างมาทิลด้าสิ เธอยังตัดสินใจกลับมา หลังจากอยู่อเมริกามาหลายปีแล้ว ถูกไหม? มันพิสูจน์ให้เห็นว่า โอลรัส ฮิลล์ นั้นยอดเยี่ยมและดีเพียงใด เป็นสถานที่ที่เราใช้เวลาช่

วิลเลียมรอมาทิลด้าตั้งแต่เขามาถึงคลับเมื่อเธออยู่ที่นี่ สายตาของเขาก็จ้องมองมาที่เธอเขาตกใจเมื่อเห็นว่ามาทิลด้ายังคงสวยไร้ที่ติและมีเสน่ห์ในอายุ 50! เขายิ่งแน่ใจขึ้นไปอีกว่าเขาจะพยายามไล่ตามเธอจนสุดความสามารถ!อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่ามาทิลด้าแสนสวยคนนี้จะหายตัวไปในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา แล้วจะเดินเข้ามาพร้อมกับจาค็อบ คนขี้ขลาดที่หักหัวใจของเธอเขาตื่นเต้นกับการปรากฏตัวของพวกเขาด้วยกันและยืนขึ้นอย่างโกรธเคือง “จาค็อบ วิลสัน! กล้าดียังไงมากับมาทิลด้า! นายอาจจำไม่ได้ว่านายทำอะไรกับมาทิลด้า แต่เราทุกคนจำได้! ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ไอ้คนขี้ขลาด เธอคงไม่ได้บินไปอเมริกาและอยู่ที่นั่นหลายปี! นายควรละอายใจบ้าง! ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะไม่กล้ามาเลย!”จาค็อบโกรธเคืองกับการดูถูก เขาตะโกนว่า “นี่ วิลเลียม เพียร์สัน ระวังปากของนายด้วย! คนที่มีสามัญสำนึกจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น ฉันบริสุทธิ์!”หลังจากนั้น เขาก็พูดต่อ “นายคิดว่าฉันใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดสองทศวรรษที่ผ่านมาเหรอ? ไม่! ฉันเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นและรู้สึกผิดกับเธอทุกนาทีที่ฉันมีชีวิตอยู่!”วิลเลียมพูดหนักแน่น “ดีที่นายเสี

วิลเลี่ยมพูดอย่างเหยียดหยาม “นี่ คิดดูนะ นายเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ดังนั้นฉันขอแนะนำว่าอย่าไปยุ่งและอย่าไปข้องเกี่ยวความรักผิด ๆ กับหญิงอื่นเลย! ถ้าภรรยาจิ้งจอกของนายรู้เรื่องนี้ เธอจะไม่ไว้ชีวิตนายแน่!”จาค็อบรู้สึกขุ่นเคืองกับการเยาะเย้ยของเขาที่เขาโพล่งออกมา “นี่ วิลเลียม เพียร์สัน นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร! ฉันไม่ยุ่งและแน่นอนว่าฉันจะไม่ข้องเกี่ยวความรักที่ผิดกับใคร! อย่ากล้ากล่าวหากันมั่วซั่ว เพียงเพราะว่านายมีเงินสกปรกอยู่ในกระเป๋า! อย่ามาวางมาดใส่ฉัน ฉันไม่รับมัน!”มาทิลด้ารู้สึกอึดอัดใจอย่างยิ่งกับการพูดคุยกันที่ไร้สาระและเธอก็เริ่มตะโกน “พวกนายช่วยหุบปากหน่อยได้ไหม? เมื่อกี้ฉันพูดว่าอะไร? เรามารวมตัวกันวันนี้ ไม่ได้มาดูพวกนายทะเลาะกันเหมือนหมาบ้า! ถ้าพวกนายยังทำตัวแบบนี้ ฉันจะกลับ!”จาค็อบคร่ำครวญอย่างไร้เดียงสาว่า “มาทิลด้า ฟังเขาพูดสิ ตาแก่น่ารังเกียจคนนี้ เอาน้ำมันราดกองไฟอยู่ได้!”วิลเลียมเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงและเป็นที่ยกย่องในฮ่องกง เขาตกใจเมื่อจาค็อบเรียกเขาว่า ตาแก่น่ารังเกียจ เขาจึงตบโต๊ะ ยืนขึ้น และตะโกนว่า “นี่ จาค็อบ นายเรียกใครว่า แก่น่ารังเกียจ?”จาค็อ

พอลหันไปที่โต๊ะและพูดว่า “ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ เชิญเพลิดเพลินไปกกับงานได้เลยนะครับ ผมจะไปแล้ว ขอตัวนะครับ”จากนั้น เขาตั้งใจหันไปหาจาค็อบและพูดว่า “ผมไปก่อนนะครับ ลุงวิลสัน”จาค็อบเหลือบมองพอลราวกับกำลังมองดูลูกชายของตัวเองและพูดอย่างอ่อนโยนเหมือนเป็นพ่อ “โอเค ไปทำธุระของลูกเถอะ!”ออสการ์ค่อนข้างประหลาดใจที่เห็นจาค็อบ “โอ้ คุณคือ คุณวิลสัน พ่อตาของปรมาจารย์เวดใช่ไหมครับ?”จาค็อบแปลกใจที่ออสการ์ชื่อดัง พ่อบ้านของตระกูลมัวร์ จะรู้จักเขาเป็นการส่วนตัว เขาจึงถามด้วยท่าทีตกใจว่า “คุณรู้จักผมได้อย่างไรครับ?”“ด้วยความเคารพอย่างสูง คุณวิลสัน ปรใาจารย์เวดเป็นผู้ช่วยชีวิตตระกูลมัวร์ และทุกคนในตระกูลรู้สึกขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของเขา! คุณเป็นพ่อตาของเขา ผมจะไม่รู้จักคุณได้อย่างไร?”จาค็อบอ้าปากค้างในความตระหนัก!ออสการ์รู้จักเขาเพราะชาร์ลี ลูกเขยของเขา…เขาตระหนักว่าชาร์ลีมีความทะเยอทะยานมากในการหลอกลวงของเขา เขาคิดว่าชาร์ลีคงเก่งพอที่จะหลอกดอน อัลเบิร์ต และซีค ไวท์ได้ แต่เขาไม่รู้ว่า ชาร์ลีได้หลอกตระกูลมัวร์ ซึ่งเป็นตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโอลรัส ฮิลล์!พอลที่กำลังฟังการ