บทที่ 904

วิลเลี่ยมตอบในกลุ่มทันทีว่า “โอ้ ภรรยาของฉันก็เสียไปนานแล้ว ฉันเดาว่ามาทิลด้ากับฉัน คงมีชะตากรรมเดียวกัน…”

เพื่อนจอมยุ่งคนหนึ่งพูดขึ้น “นี่ นายกับมาทิลด้าเป็นคู่ที่ฟ้าประทานมาโดยตลอด!"

บางคนที่รับเงินของขวัญจากวิลเลียม ก็เข้าร่วมในขบวนนี้ด้วย มีคนพูดขึ้น “นี่ วิลเลียม ตอนนี้นายกับมาทิลด้าต่างก็เป็นม่าย พวกนายน่าจะอยู่ด้วยกัน! ฉันจำได้ว่านายตกหลุมรักเธอมากแค่ไหน เอาเลย ลุยเลย! เราอวยพรให้นายอย่างจริงใจ!”

วิลเลี่ยมหัวเราะออกมาดัง ๆ แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็อยากจะแสดงความขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและการอวยพรของพวกนาย แต่ทั้งหมดนี้ ขึ้นอยู่กับมาทิลด้า ฉันไม่สามารถบังคับเธอได้”

จากนั้นเขาพูดต่อ “นอกจากนี้ ฉันยังตัดสินใจกลับมาที่ โอลรัส ฮิลล์ และเริ่มต้นธุรกิจของฉันที่นี่”

"อะไรกัน? ทำไมล่ะ?" บางคนในกลุ่มอุทาน “วิลเลียม ตระกูลของนายไม่ได้ตั้งรกรากที่ฮ่องกงมาหลายปีแล้วเหรอ? ทำไมจู่ ๆ นายถึงตัดสินใจกลับมาที่ โอลรัส ฮิลล์?”

“ดูอย่างมาทิลด้าสิ เธอยังตัดสินใจกลับมา หลังจากอยู่อเมริกามาหลายปีแล้ว ถูกไหม? มันพิสูจน์ให้เห็นว่า โอลรัส ฮิลล์ นั้นยอดเยี่ยมและดีเพียงใด เป็นสถานที่ที่เราใช้เวลาช่