All Chapters of กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: Chapter 341 - Chapter 350

เวนดี้วิ่งออกจากบ้านหลังจากโดนคุณท่านวิลสันตบ ในขณะเดียวกัน คริสโตเฟอร์ได้มาห้ามเธอก่อนที่เธอจะวิ่งออกจากลานบ้านไปคริสโตเฟอร์เกลี้ยกล่อมให้เธอกลับเข้ามาในบ้าน แต่เธอปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้น เวนดี้รู้สึกว่าสาเหตุที่เธอต้องลงเอยแบบนี้ เพราะคุณท่านวิลสัน ถ้าไม่ใช่เพราะคุณท่านวิลสัน เธอคงจะไม่อยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้ จริงไหมล่ะ?ดังนั้นตอนนี้เวนดี้จึงโกรธมาก และอยากจะหนีออกจากบ้านให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ อย่างไรก็ตาม เธอสลัดความคิดนั้นออกไป เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อเธอในตอนนี้เอง คริสโตเฟอร์ได้พูดอย่างจริงจังไปว่า “เวนดี้ ถ้าหนีออกจากบ้านไป ลูกจะไปอยู่ที่ไหน? ลูกไม่มีงานทำ และลูกไม่มีที่อยู่ข้างนอก! ท้ายที่สุดแล้ว ลูกเป็นแค่เด็กผู้หญิง เป็นไปไม่ได้ที่ลูกจะออกไปทำงานแล้วหาเช่าบ้านอยู่เอง ใช่ไหม? พ่อรู้ว่าคุณย่าของลูกผิด แต่เราจะทำอะไรได้อีก นอกจากการเกาะคุณย่าของลูกไปแบบนี้? ยังไงแล้วคุณย่าก็ยังคงเป็นหัวหน้าตระกูลวิลสันนะ!”เวนดี้เงียบไปครู่หนึ่งขณะที่เธอครุ่นคิดถึงคำพูดของพ่อเธอแน่นอนว่า ถ้าเธอตัดสินใจออกจากคฤหาสน์วิลสันไป เธอจะไม่มีที่อื่นให้ไปอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น หากคุณห

ในคืนนั้นเอง หลังจากที่เวนดี้อาบน้ำเสร็จ เวนดี้ก็เอาผ้าขนหนูพันรอบตัวเท่านั้น ก่อนที่เธอจะไปเคาะประตูห้องของเคนเน็ธในคืนนั้น เวนดี้ก็ไม่ได้ออกมาจากห้องของเคนเน็ธอีกเลยเช้าวันรุ่งขึ้น สีหน้าของคริสโตเฟอร์และฮันนาห์มีท่าทีที่น่าเกลียดเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นเคนเน็ธเดินลงบันไดมาพร้อมกับเวนดี้ พวกเขารู้สึกอับอาย และอึดอัดใจมาก เมื่อเคนเน็ธรู้ว่า ทั้งคู่อาจไม่พอใจเขา เพราะความสัมพันธ์ระหว่างเวนดี้กับตัวเขาเอง เขาจึงรีบพูดไปโดยไม่ได้ลังเลใด ๆ ว่า “ผมตัดสินใจลงทุนแปดร้อยล้านบาทให้กับตระกูลวิลสัน เพื่อช่วยพวกคุณสร้างวิลสันกรุ๊ปขึ้นมาใหม่อีกครั้ง และเพื่อพิสูจน์ความจริงใจของผม ในวันนี้ผมจะโอนเงินหนึ่งร้อยล้านบาทไปยังวิลสันกรุ๊ป ผมจะจ่ายอีกเจ็ดร้อยล้านบาทที่เหลือให้กับวิลสันกรุ๊ปภายในหนึ่งเดือน!ทันทีที่พวกเขาได้ยินคำเหล่านี้ ทุกคนในตระกูลวิลสันต่างก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมากคริสโตเฟอร์และฮันนาห์ไม่รู้สึกอับอายหรืออึดอัดใจเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป และพวกเขาก็ถือว่าเคนเน็ธเป็นแขกที่มีค่าของพวกเขาทันทีคุณท่านวิลสันรู้สึกตื่นเต้นมากในเวลานี้ เคนเน็ธเพิ่งประกาศว่าเขาจะโอนเงินหนึ่งร้อยล้านให้วิลสัน

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น แคลร์ตื่นแต่เช้าและแต่งหน้าเล็กน้อยหลังจากที่เธอแต่งหน้าเสร็จ ชาร์ลีก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะเธอดูสวยมากอย่างไรก็ตาม เขาถามแคลร์ด้วยความอยากรู้ไปว่า “ที่รัก ปกติคุณไม่แต่งหน้าไปทำงานไม่ใช่เหรอ ทำไมวันนี้คุณถึงได้แต่งหน้าล่ะ? คุณกำลังจะไปพบกับใครที่สำคัญหรือเปล่า?”ในวันปกติ แคลร์มักจะออกจากบ้านด้วยใบหน้าที่เปลือยเปล่า เพราะเธอมีรูปร่างหน้าตาที่น่าพอใจ และสวยงามอยู่แล้ว เธอมีผิวที่อมชมพูและมีเลือดฝาด เธอแทบไม่ต้องแต่งหน้าอะไรเลยแคลร์ตอบอย่างจริงจังไปว่า “วันนี้เป็นการประชุมสุดยอดอุตสาหกรรมการตกแต่งที่โอลรัสฮิลล์ค่ะ ทำไมคุณถึงไม่ไปกับฉันล่ะ? มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลยนะคะ ที่อยู่ ๆ ทางผู้จัดงานจะเชิญฉันเข้าร่วมการประชุมสุดยอดอุตสาหกรรมการตกแต่งนี้ ถึงฉันจะเพิ่งเริ่มก่อตั้งบริษัทก็ตาม แต่นี่ก็เป็นโอกาสดีที่ฉันจะได้ปรากฏตัว และสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการนี้ ดังนั้นฉันต้องทำให้แน่ใจว่า ฉันมุ่งมั่นพอที่จะสามารถตั้งหลักในอุตสาหกรรมนี้ได้ และสามารถดำเนินการได้ดีในอนาคตอีกด้วยไงล่ะคะ”ชาร์ลีถามด้วยสีหน้าประหลาดใจว่า “ใครเป็นผู้สนับสนุนการประชุมสุดยอดครั้งนี

เวนดี้รู้สึกตื่นเต้นมาก เมื่อคิดว่า ในที่สุดเธอก็ได้มีโอกาสแก้แค้นแคลร์และชาร์ลีได้แล้ว เธอจับแขนของเคนเน็ธอย่างตื่นเต้นขณะที่พาเขาไปหาสองคนนั้นทันทีที่พวกเขาเข้าใกล้ทั้งคู่ เวนดี้ก็พูดอย่างหยิ่งผยองไปว่า “โอ้ ดูสิว่าใครอยู่ที่นี่! ผู้หญิงที่ถูกไล่ออกจากตระกูลวิลสันกับลูกเขยของตระกูลวิลสันที่ไม่ได้เป็นอะไรไม่ได้เลย นอกจากเศษขยะ! พวกเธอมีคุณสมบัติพอที่จะเข้าร่วมการประชุมสุดยอดครั้งนี้ด้วยเหรอ?”เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว เวนดี้ก็มองแคลร์ด้วยสายตาดูถูกตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนที่เธอจะตะคอกอย่างหยิ่งยโสไปว่า “แคลร์ เธอเพิ่งเปิดสตูดิโอนี่ ตอนนี้ก็ยังไม่มีพนักงานแม้แต่คนเดียวเลยด้วยซ้ำ! เธอคิดว่าบริษัทของเธอ มีสิทธิ์ที่จะมาเข้าร่วมการประชุมสุดยอดอุตสาหกรรมแบบนี้ได้เหรอ? ฉันคิดว่า เอ็มแกรนด์กรุ๊ปต้องตาบอดแน่ ๆ ที่เชิญเธอมาเข้าร่วมการประชุมสุดยอดในวันนี้!”เมื่อชาร์ลีเห็นว่าเวนดี้เดินเข้ามาหาพวกเขาเช่นนั้น เขาก็ถามกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เวนดี้ เมื่อวันก่อน เธอยังคุกเข่าต่อหน้าเราและร้องขอความเมตตาอยู่เลย แถมคุณย่าของเธอยังตบเธอด้วยซ้ำ เพราะดูหมิ่นฉัน ลืมไปแล้วเหรอ? ฉันคิดว่าเธอควรจะกังวลเกี่

เมื่อเคนเน็ธเห็นว่าชาร์ลีกำลังเหยียบเป้าของเขา เขาก็ตกใจมากจนหน้าซีดทันทีแม้ว่าเขาจะเชื่อว่า ชาร์ลีเป็นเพียงเศษขยะที่เขาสามารถกำจัดได้ด้วยปลายนิ้ว แต่เขาก็รู้ดีว่า เขาจะสูญเสียความเป็นชายไปอย่างแน่นอน หากชาร์ลีเหยียบเป้ากางเกงเขาอีกครั้ง!แม้ว่าเขาจะสามารถกำจัดชาร์ลีได้ในอนาคต สิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์ต่อเขาได้อย่างไร? หากเขาจะต้องสูญเสียความเป็นชายไป!ในฐานะผู้ชาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะผู้ชายที่ร่ำรวย และมีอำนาจเช่นเขา เขามักจะมีผู้หญิงมากมายอยู่รอบตัว ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เขาก็ไม่สามารถที่จะสูญเสียความเป็นลูกผู้ชายไปได้! แล้วมันจะต่างกันอย่างไรกับการฆ่าชาร์ลีล่ะ?ดังนั้นเขาจึงรีบขอความเมตตา “น้องเวด! น้องเวด! เราพูดคุยเรื่องนี้กันเองได้นะ!”ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “ทำไม? คุณกลัวงั้นเหรอ?”มีเหงื่อเต็มทั่วใบหน้าของเคนเน็ธ เขาพยักหน้าซ้ำ ๆ ก่อนที่จะพูดว่า “ฉันผิดเอง! ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิด! ช่วยยกโทษในความไม่รู้ของฉันด้วย แค่ในครั้งนี้ ปล่อยฉันออกไปเถอะนะ”ในความเป็นจริงแล้ว เคนเน็ธมีแผนอื่นอยู่ในใจ หลังจากรักษาความเป็นชายแล้ว เขาจะจ้างคนมาสอนบทเรียนให้กับชาร์ลี และฆ่าเขาซะ เ