บทที่ 342

เวนดี้รู้ดีว่าอนาคตของเธอนั้นมืดมัวมาก

คุณท่านวิลสันเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของเวนดี้ ก่อนที่เธอจะพูดอย่างจริงจังไปว่า “เวนดี้ หลานเคยเป็นเจ้าหญิงในบ้านของเรา ย่าให้ท้ายหลานมาตลอด พ่อแม่กับพี่ชายของหลานก็ให้ท้ายหลานมากเช่นกัน หลานไม่ได้ตั้งใจเรียนเลย และแม้ว่าหลานจะเรียนจบ หลานก็ปฏิเสธที่จะไปทำงาน แต่ตอนนั้นย่าก็ยังยอมรับได้ แต่ทั้งหมดนั้นก็เป็นเพียงอดีตไปแล้ว ตระกูลของเราไม่ได้เป็นอย่างที่เคยเป็นในตอนนี้ เวนดี้ หลานต้องเปลี่ยนตัวเองได้แล้ว หลานต้องเรียนรู้วิธีที่จะเป็นผู้ใหญ่ให้มากขึ้น หลานจะได้แบ่งปันความรับผิดชอบบางอย่างแทนตระกูลวิลสันได้ ไม่อย่างนั้นตระกูลของเราจะต้องทุกข์ทรมานมากขึ้นเรื่อย ๆ กว่านี้เเน่นอน”

เวนดี้พยักหน้าก่อนที่เธอจะพูดกลับไปว่า “คุณย่าคะ หนูขอโทษ เมื่อก่อนหนูติดเล่นมากเกินไป และหนูก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย หนูขอโทษที่ไม่สามารถทำอะไรให้ตระกูลของเราได้… ”

คุณท่านวิลสันบีบมือเวนดี้ก่อนที่เธอจะพูดอย่างจริงจังว่า “เวนดี้ ทุกอย่างเป็นเพียงอดีตไปแล้ว หลานจะเป็นหลานสาวที่มีค่าของย่าตลอดไป ย่าจะไปตำหนิหลานในเรื่องอะไรได้?”

หลังจากนั้น คุณท่านวิลสันก็พูดอย่างจริงจังไปอีกว่า