บทที่ 348

เคนเน็ธมองชาร์ลีตั้งแต่หัวะจรดเท้า ก่อนที่เขาจะหัวเราะเยาะและพูดไปว่า “นายเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลวิลสันงั้นเหรอ?”

ชาร์ลีตอบไปเบา ๆ ว่า “ใช่ ผมเอง คุณมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า?”

เคนเน็ธตอบอย่างเย็นชาไปว่า “ฉันได้ยินมาว่า นายดูถูกและทำให้เวนดี้อับอายมาก ฉันจะค่อย ๆ ทำให้นายได้ชดใช้กับสิ่งที่นายทำกับเวนดี้!”

ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะพูดอย่างเหยียดหยามกลับไปว่า “อ้อ เราไม่มีเวลาทั้งวันขนาดนั้นหรอกครับ ถ้าคุณอยากล้างแค้นให้เธอ คุณควรทำตอนนี้เลยดีกว่า”

ในตอนแรกเคนเน็ธคิดว่า เขาจะสามารถทำให้ชาร์ลีคุกเข่า และขอความเมตตาได้ หากเขาได้เปิดเผยตัวตนของเขา และพูดคำพูดที่ไร้ความปรานีกับเขาสักสองสามคำ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดคิดว่า เศษขยะอย่างชาร์ลีจะกล้าพูดกับเขาด้วยท่าทางที่ไม่สุภาพเช่นนี้! เคนเน็ธขบฟันก่อนจะพูดไปว่า “ไอหนุ่ม นายอวดดีนักนะ นายรู้ไหมว่า ฉันเป็นใคร?”

ชาร์ลียิ้มเยาะก่อนที่เขาจะพูดไปว่า “คุณไม่ได้เป็นอะไรเลย นอกจากขยะสำหรับผม ผมไม่สนใจตัวตนของคุณหรอก”

เคนเน็ธโกรธมากและพูดกลับไปว่า “ถึงฉัน เคนเน็ธ วิลสันจะไม่ได้มาจากโอลรัสฮิลล์ แต่ที่นี่ฉันก็มีชื่อเสียงและมีอำนาจมากเช่นก