บททั้งหมดของ กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: บทที่ 241 - บทที่ 250

หลังจากพูดจบชาร์ลีก็ชี้ไปที่ชายวัยกลางคนในตระกูลมัวร์ก่อนที่เขาจะพูดว่า “นอกจากความดันโลหิตสูงแล้ว สุภาพบุรุษท่านนี้ยังเป็นโรคเบาหวานและหัวใจสั่นอีกด้วย นอกจากนี้สุภาพบุรุษท่านนี้ยังได้รับบาดเจ็บจากกระดูกซี่โครงหักที่หน้าอกซ้ายของเขา และนี่เป็นอาการบาดเจ็บเก่าเมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว”ชายวัยกลางคนจากตระกูลมัวร์ตกใจมาก เขาก็ร้องอุทานด้วยความประหลาดใจ “คุณเวด ทักษะทางการแพทย์ของคุณน่าเหลือเชื่อจริง ๆ ! คุณทราบได้อย่างไรว่าฉันกำลังเป็นโรคเบาหวาน? ฉันรู้สึกประหลาดใจมากเลยนะที่คุณสามารถบอกได้ว่าที่อกข้างซ้ายของฉันมีซี่โครงหัก ฉันมีอาการกระดูกซี่โครงหักจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่ออายุสิบสามปี นี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้มีอาการบาดเจ็บนี้”ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะชี้ไปที่รูเบนต่อและพูดว่า “การติดเชื้อในปอดของคุณเกิดขึ้นเพราะคุณดื่มมากเกินไป ไตของคุณก็ไม่มีประสิทธิภาพมากพอในการทำงาน นอกจากปัญหาเกี่ยวกับปอดแล้ว ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของคุณคือ ไตบกพร่อง คุณต้องรีบไปตรวจไตของคุณนะครับ”ตอนนี้รูเบนรู้สึกอับอายมากและเขาก็ตำหนิชาร์ลีทันทีว่า “นายคิดว่านายเป็นใคร นายรู้ไหมว่าตอนนี้กำลังพูดถึงเรื่องอะไร? ไตของ

”ยาวิเศษนั่นคือยาอะไร?” ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจเขาอยากรู้ว่ายาวิเศษนี้เป็นยาชนิดใด ทำไมถึงหายากและทำให้แอนโธนีดูสนใจมากขนาดนี้แอนโธนีรีบหยิบกล่องหยกออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก่อนที่เขาจะเปิดมันอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “ยาวิเศษนี้ราคาห้าสิบล้านบาท แต่มันคุ้มค่ามาก ๆ ! หลังจากกินยาไปครึ่งเม็ดผมก็รู้สึกดีขึ้นมากเลย นั่นคือเหตุผลที่ผมพกยาอีกครึ่งเม็ดนี้ติดตัวมาด้วย คุณเวดคุณดูสิ”ผู้คนเริ่มมาล้อมรอบตัวเขาอย่างรวดเร็ว เพราะพวกเขาต้องการเห็นยาวิเศษที่แอนโธนีพูดถึง พวกเขานึกไม่ออกจริง ๆ ว่ายาวิเศษชนิดใดที่จะทำให้แพทย์ผู้นี้หลงใหลได้มากขนาดนี้เมื่อทันทีที่แอนโธนีเปิดกล่องหยกกลิ่นของยาก็อบอวลไปในอากาศทันทีหลังจากเปิดกล่องเม็ดยาวิเศษที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่งในกล่องหยกแล้ว แอนโธนี่ก็หยิบมีดหยกขนาดเล็กออกมาและตัดเม็ดยาออกเล็กน้อยก่อนที่จะส่งให้ชายวัยกลางคนและรูเบนได้ลองใช้พวกเขาสองคนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยัดยาเม็ดเล็ก ๆ เข้าไปในปาก“ดร. ซิมมอนส์! ยาชนิดนี้คืออะไร? ผมมักจะรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกเพราะกระดูกหัก ผมต้องทนทุกข์ทรมานมานานมาก แต่ตอนนี้ความเจ็บปวดนั้นหายไปหมดแล้ว!”

ในความคิดของแอนโธนีเขาเทียบกับชาร์ลีไม่ได้เลย แม้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่อีกห้าสิบปีก็ตามทักษะทางการแพทย์ของชายคนนี้ไม่อาจหยั่งรู้ได้ สิ่งที่ไม่น่าเชื่อยิ่งไปกว่านั้นคือความจริงที่ว่าเขาสามารถผลิตยาวิเศษที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้ เขาทำให้รู้สึกเหมือนพระเจ้าที่ยังมีชีวิตอยู่!ในตอนนี้ใบหน้าของไซล่าแดงระเรื่อและเธอไม่รู้จะพูดอะไรอีก ในความเป็นจริงเธอไม่เชื่อในทักษะของชาร์ลีในตอนแรก แต่ตอนนี้เธอเชื่อมั่นที่สุดแล้ว!หลังจากนั้นชาร์ลีก็พูดกับแอนโธนีอย่างเฉยเมยว่า “ดร.ซิมมอนส์ ถึงแม้ว่ายาที่คุณซื้อมานั้นจะได้ผลจริงสำหรับการบาดเจ็บภายในของคุณ แต่ก็ยังขาดส่วนผสมบางอย่าง ดังนั้นผลของยาเม็ดนี้ มีผลเพียงประมาณยี่สิบเปอร์เซ็นต์สำหรับอาการของคุณ ให้เวลาผมสักพัก ผมจะได้ผลิตยาที่เสร็จสมบูรณ์แบบให้กับคุณ ผมเชื่อว่าอาการบาดเจ็บภายในของคุณจะหายเป็นปกติหลังจากทานยานี้”“ขอบคุณคุณเวดมาก! ขอบคุณมากจริง ๆ !”แอนโธนีรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง เขาน้ำตาไหลขณะที่เขาคุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลีไซล่าคุกเข่าลงข้าง ๆ ปู่ของเธออย่างรวดเร็วก่อนที่เธอจะพูดว่า “คุณเวด ขอบคุณสำหรับความกรุณานี้ค่ะ”แอนโธนีพูดต่อว่า “คุณเวด ผมรู้

ชาร์ลีมองดูเวลาบนนาฬิกาและรู้สึกว่ามันยังพอมีเวลาอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์มานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าก่อนที่จะพูดตอบไปว่า “เอาสิ คุณเลือกสถานที่ได้เลย!”จัสมินมีความสุขมากในเวลานี้และเธอรีบตอบไปว่า "ฉันพอรู้จักบาร์ดี ๆ อยู่ที่นึงค่ะ!"หลังจากนั้นจัสมินก็รีบเหยียบคันเร่งขณะที่เธอขับรถมุ่งหน้าสู่ใจกลางเมือง…จัสมินขับรถพาเขาไปที่บาร์ชื่อ ซันนี่จัสมินหยุดรถที่หน้าทางเข้าบาร์ก่อนที่เธอจะส่งกุญแจรถไปให้เด็กหนุ่มที่ทำงานเป็นคนรับจอดรถ หลังจากนั้นเธอก็พาชาร์ลีเข้าไปในบาร์อย่างรวดเร็วทันทีที่พนักงานเสิร์ฟเห็นเธอ เขาก็ทักทายเธอด้วยความเคารพ “สวัสดีครับ คุณมัวร์! วันนี้คุณอยากนั่งที่เดิมไหมครับ?”จัสมินพยักหน้าและอีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว “ตามผมมาได้เลยครับ”มีฟลอร์เต้นรำอยู่ที่ชั้นหนึ่งของบาร์และบรรยากาศก็ค่อนข้างคึกคักเพราะมีดีเจที่กำลังเปิดเพลงอยู่ด้วย ในตอนนี้บริกรได้นำทั้งสองคนไปที่ชั้นสอง ชั้นสองค่อนข้างว่างและมีที่นั่งไม่มากนักในชั้นนี้ ทุกคนที่นั่งอยู่บนชั้นสองสามารถมองลงมาเห็นด้านล่างได้เลยโดยที่ไม่มีสิ่งรบกวนมากนัก ยิ่งไปกว่านั้นมันสะดวกมากกว่าสำหรับพว

ในเวลานี้ชาร์ลีรีบถามด้วยความอยากรู้ว่า “คุณหมายถึงอะไร?”จัสมินตอบด้วยท่าทีจริงจัง “คุณเวด คุณดูเหมือนเป็นคนเรียบง่ายและสบาย ๆ แต่จริง ๆ แล้วคุณเก่งและมีความสามารถมาก ถึงแม้ว่าคุณจะมีความสามารถมากแต่คุณก็ไม่อวดเลย หลังจากทำความรู้จักคุณมากขึ้น ฉันรู้สึกดีว่าคุณไม่พยายามอวดทักษะหรือความสามารถของคุณ แต่ถ้าใครมาแตะขีดจำกัดของคุณ หรือท้าทายคุณแล้ว คุณจะไม่ลังเลที่จะแสดงให้พวกเขาเห็นว่าคุณมีความสามารถอะไร ยิ่งไปกว่านั้น วิธีการที่คุณใช้ในการตอบโต้การโจมตีหรือป้องกันตัวเองมักจะไม่สามารถคาดเดาได้ และค่อนข้างแตกต่างจากที่คนธรรมดาเขาจะทำกัน”หลังจากนั้น จัสมินก็พูดต่อว่า “ที่สำคัญที่สุดคือ ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมคุณถึงเลือกที่จะเป็นลูกเขยของตระกูลวิลสัน ในเมื่อคุณมีศักยภาพและมีความสามารถมากขนาดนี้ ตระกูลวิลสันเป็นเพียงแค่ตระกูลธรรมดา อาจจะเป็นอันดับสองหรือเป็นอันดับสามก็ตามแต่ แต่ฉันคิดว่าคุณทำได้ดีกว่านี้ เพราะคุณมีศักยภาพมากมายในตัว คุณไม่รู้สึกแบบนั้นเหรอคะ?”ชาร์ลีไม่ตอบคำถามของเธอ แต่เขายิงคำถาม ไปถามเธอแทน “แล้วคุณคิดว่าผมเหมาะสม ที่จะอยู่ที่ไหนล่ะ ถ้าไม่ได้อยู่ในตระกูลวิลสัน?”จั