แคลร์เปิดประตูอย่างระมัดระวังก่อนที่เธอจะถามด้วยท่าทางระแวดระวัง “มีอะไรที่ฉันช่วยไหมคะ?”ชาร์ลีขมวดคิ้วก่อนจะเดินไปทางประตูทันที ในเวลานี้เขาดึงแคลร์มาข้างหลังก่อนที่เขาจะถามด้วยท่าทางสงบและเย็นชา “คุณกำลังมองหาผมอยู่หรือเปล่าครับ?”ในเวลานี้ชายวัยกลางคนในชุดสูทยืนอยู่นอกประตู ทันทีที่เขาเห็นชาร์ลีเขายิ้มก่อนจะทักทายด้วยท่าทางเคารพ “สวัสดีครับคุณเวด ผมเป็นผู้จัดการคนใหม่ของเทรเชอร์ พาวิลเลียน ผมเพิ่งเริ่มทำงานเมื่อบ่ายวันนี้ เจ้านายของผมรู้สึกเสียใจมากกับการที่คุณออกจากงานไปก่อนหน้านี้ เขาส่งของขวัญมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณโดยเฉพาะครับ”ชาร์ลีมองชายคนนั้นด้วยสีหน้าตกใจ “คุณมาจากเทรเชอร์ พาวิลเลียน เหรอครับ?”“เทรเชอร์ พาวิลเลียน?” ในเวลานี้แคลร์ซึ่งยืนอยู่ข้างหลังชาร์ลีก็รู้สึกประหลาดใจมากเช่นกันชายวัยกลางคนรีบอธิบายว่า “หัวหน้าของเรารู้สึกแย่มากกับการที่คุณถูกบังคับให้ออกจากงานในวันนี้ครับคุณเวด ในความเป็นจริงเขาไล่คุณแฮโรลด์ออกจากสถานที่ก่อนที่เขาจะหยุดงานประมูลไว้ก่อนทันที ผมอยากจะขอโทษสำหรับการต้อนรับที่ไม่ดีที่คุณได้เจอที่เทรเชอร์ พาวิลเลียนวันนี้ ผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้พวกเรา

ใบหน้าของเกรแฮมซีดและร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อยราวกับว่าเขาอยู่ในความกลัวจริง ๆชาร์ลีขมวดคิ้วก่อนจะถามอย่างแผ่วเบา “คุณทำจุกหยกแตกหรือเปล่า?”"คุณเวดคุณเป็นปรมาจารย์จริง ๆ ! ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะเดาถูกจริง ๆ”เสียงของเกรแฮมแผ่วเบาขณะถอนหายใจ “เริ่มแรกเราทำตามคำสั่งของคุณทั้งหมดโดยไม่ล้มเหลวเลย หลังจากปิดผนึกหยกในถุงสีเหลืองแล้วทั้งครอบครัวของเราก็ทานอาหารมังสวิรัติเป็นเวลาเจ็ดวันโดยไม่กินเนื้อเลย”“แต่มีอยู่วันหนึ่งอดัมหลานชายตัวแสบของผมแอบกินซุปนกพิราบตุ๋น ยิ่งไปกว่านั้นเขาบังเอิญทำเลือดนกพิราบเปื้อนบนถุงกระดาษสีเหลืองบนจุกหยกที่ปิดสนิท ทันทีที่เลือดตกลงบนถุงกระดาษสีเหลืองจุกหยกก็แตกทันที ผมสั่งสอนอดัมไปแล้วและขังเขาไว้ที่บ้าน แต่ว่าก็ยังมีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นอีก!”ชาร์ลีขมวดคิ้วก่อนจะถามว่า “คุณเจอเรื่องแปลก ๆ อะไรบ้างครับ?”เกรแฮมรีบตอบว่า “เมื่อคืนมีพายุฝนฟ้าคะนองรุนแรง ไม่คาดคิดเลยว่าฟ้าจะผ่าจริง ๆ และแผดเผาต้นออสแมนทัสอายุกว่าศตวรรษที่ลานบ้านของตระกูลควินตัน”“นอกจากนั้นรูปภาพของบรรพบุรุษของตระกูลควินตันที่ตั้งอยู่ในห้องโถงบรรพบุรุษของเราก็ตกลงที่พื้นและแตกออกเป็นครึ่

เช้าวันรุ่งขึ้นชาร์ลีเตรียมเข้าร่วมงานประมูลเมื่อคืนจาค็อบไม่สามารถนอนหลับได้ดีเพราะเขากังวลมากเกี่ยวกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวควินตัน ดังนั้นเขาจึงจู้จี้ชาร์ลีต่อในห้องนั่งเล่นในเวลานี้ชาร์ลีถามจาค็อบว่า “พ่อครับ ผมได้ยินว่ามีสมบัติล้ำค่าเป็นพิเศษที่จะนำไปประมูลที่เทรเชอร์ พาวิลเลียนในวันนี้ ผมเข้าใจถูกไหม?"“ใช่แล้ว” จาค็อบตอบทันที “ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกันว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่าที่ไม่มีใครเทียบได้ในโลกนี้”หลังจากที่เขาพูดเสร็จแล้ว จาค็อบก็นึกบางอย่างขึ้นมา หลังจากนั้นเขารีบดึงชาร์ลีออกไปก่อนที่เขาจะพูดว่า “ลูกเขยที่รัก อย่าคิดอะไรเกี่ยวกับสมบัตินั่นเลย ราคาเริ่มต้นของสมบัตินั้นคือหนึ่งร้อยล้านบาทนะ! เราดูจากไกล ๆ ก็พอแล้วล่ะ”ชาร์ลีรู้ดีว่าพ่อตาของเขากังวลว่าเขาจะใช้เงินของครอบครัวควินตันเพื่อจุดประสงค์ของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงยิ้มก่อนตอบว่า “พ่อไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ พ่อพูดถูก ผมจะดูเฉย ๆ และไม่พยายามประมูล"“ดีแล้ว” จาค็อบตอบในขณะที่เขากลัวว่าจะไม่สามารถโน้มน้าวชาร์ลีได้ “ถึงแกจะอยากประมูล แต่แกก็ไม่มีโอกาสที่จะทำแบบนั้นหรอก”"ทำไมล่ะครับ?"“เมื่อวานนี้ฉันออกไปสอบถามเก

ในเวลานี้จัสมินรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเธอพูดว่า “คุณเวด อย่าไปสนใจเลยนะครับ พอดีคุณเยลแมนค่อนข้างจะโมโหง่ายน่ะค่ะ”ชาร์ลีส่ายหัวอย่างไม่แยแสก่อนที่เขาจะพูดว่า “ไปข้างในกันเถอะครับ”แขกเข้ามาในสถานที่จัดงานทีละคน เจ้าบ้านไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ฟินน์ แบ็กเซนเดลเจ้าของเทรเชอร์ พาวิลเลียน เขาขึ้นไปบนเวทีและกล่าวสุนทรพจน์เป็นประจำเพื่อเริ่มส่วนของงานการประมูลหลังจากนั้นการประมูลก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!เนื่องจากมีการยกเลิกการประมูลครั้งล่าสุดอย่างกะทันหันจึงทำให้วันนี้มีแขกเข้าร่วมการประมูลมากขึ้นถึงสองเท่าสาวสวยสองคนถือของชิ้นแรกขึ้นมาวางบนเวที นั่นคือเตากำยานทองแดงโบราณที่ปกคลุมไปด้วยหมอกสีขาวและมีกลิ่นหอมในตอนนี้ผู้ดำเนินการประมูลได้แนะนำรายการแรก “นี่คือเตากำยานน้ำตกซึ่งเป็นสมบัติชิ้นหนึ่งที่กษัตริย์ใช้ในอดีต ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากกษัตริย์เอง ยิ่งไปกว่านั้นวิธีการผลิตเตากำยานนี้ได้สูญหายไปหลายชั่วอายุคนแล้ว แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะผลิตซ้ำแบบเดิมได้ในปัจจุบัน!”ทันทีที่เขาพูดจบเขาก็ขอให้ผู้ช่วยจุดกำยานในเวลานี้ผู้ช่วยซึ่งแต่งกายด้วยชุดกี่เพ้าได้ตัก

หยกที่เกิดขึ้นตามธรรมชาตินั้นมีพลังงานทางจิตวิญญาณจำนวนหนึ่ง ชาร์ลีรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งของที่สมบูรณ์แบบสำหรับเกรแฮมในการขับไล่วิญญาณชั่วร้ายออกจากบ้านของเขา ดังนั้นเขาจึงยกมือขึ้นทันที“เก้าล้าน!”ทันทีที่เสียงของเขาลดลงเสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นอีกครั้ง“สิบล้าน!”ชาร์ลีหันกลับมาและเขาก็พบกับดวงตายั่วยุของอดัมทันทีชาร์ลีไม่ได้พูดอะไร แต่เขายังคงยกมือขึ้น“สิบเอ็ดล้าน!”“สิบสองล้าน!”หลังจากประมูลหลายครั้งราคาของหยกก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าและภายใต้การประมูลโดยเจตนาของอดัมราคาของหยกก็พุ่งสูงขึ้นถึงยี่สิบล้านบาท!ทุกคนในห้องประมูลรู้ว่าอดัมจงใจขึ้นราคาหยกเพราะต้องการยั่วยุชาร์ลีดังนั้นทุกคนจึงรอชมการแสดงที่ดีอีกครั้งขณะที่พวกเขาดูชาร์ลียกมือขึ้นอีกครั้งในเวลานี้ชาร์ลียกมือขึ้นช้า ๆ พร้อมกับพูดว่า “สองร้อยล้าน!”อะไรนะ?นี่มันบ้าชัด ๆ !ยี่สิบล้านกลายเป็นสองร้อยล้านในพริบตา? นี่มันเหมือนเมื่อกี้เลยนี่ ราคาวัตถุเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าตัว!อดัมมีสีหน้าน่าเกลียดมากบนใบหน้าของเขาเกิดอะไรขึ้นกับชาร์ลี? แม้ว่าเขาจะมีเงิน แต่ทำไมเขาถึงกล้าเสียมันไปแบบนี้?แม้ว่าอดัมจะเป็นเด็กสุรุ่ย