บททั้งหมดของ กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: บทที่ 1441 - บทที่ 1450

จาค็อบไม่ได้กินข้าวเย็นที่บ้านในคืนนั้นเขาบอกว่าเขาจะออกไปดินเนอร์กับผู้บริหารหลายคนของสมาคมการเขียนอักษรจีนและวาดภาพโบราณ รวมทั้งสมาชิกสองสามคนของมหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ด้วยจาค็อบโทรหาชาร์ลีในช่วงที่เลยเวลาสามทุ่มไปเล็กน้อยตอนที่จาค็อบโทรมานั้น ชาร์ลีกำลังนั่งดูทีวีอยู่กับภรรยาในห้องนั่งเล่นเอเลน… แม่ยายของเขาได้ทาครีมพอกหน้าไข่ปลาคาร์เวียที่ช่วยต่อต้านริ้วรอย แล้วนอนเอนกายในท่าสบาย ๆ อยู่บนโซฟาสองที่นั่ง พร้อมกับเลื่อนดูคลิปวิดีโอสั้น ๆ ในโทรศัพท์มือถือไปด้วย ในระหว่างนั้นเธอก็พึมพำออกมาว่า “แหม! เด็กสาวชาวญี่ปุ่นที่มาแข่งขันการต่อสู้ป้องกันตัวในโอลรัส ฮิลล์นั้นมีหน้าตาสะสวยจังเลย!”ชาร์ลีรู้ว่าเธอกำลังพูดถึงนานาโกะอย่างแน่อน เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาในเวลานี้ แต่โทรศัพท์มือถือของเขาเริ่มสั่นเตือนแล้วเมื่อชาร์ลีเห็นว่าเป็นโทรศัพท์จากจาค็อบ เขาจึงรีบรับสายและพูดว่า “ครับพ่อ”จาค็อบส่งเสียงจากปลายสายที่ฟังดูเมาเล็กน้อย เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “โอ้ ลูกเขยที่แสนดีของพ่อ ทำไมไม่ขับรถมารับพ่อที่เฮฟเว่น สปริงส์หน่อยล่ะ? พ่อดื่มไวน์น่ะ”ชาร์ลีไม่ได้คิดอะไรมาก เขาตอบแบบสบาย ๆ ว่า “โอ

แคลร์ไม่คาดคิดว่าชาร์ลีจะใช้เงินเพื่อเอาชนะใจแม่ของเธอยิ่งไปกว่านั้น ผลของการใช้เงินเพื่อเอาชนะใจแม่ของเธอก็ดูเหมือนจะได้ผลดีเสียด้วยสิ!ทันใดนั้นแคลร์ก็รู้สึกอับอายมาก และรู้สึกเหมือนอยากจะขุดหลุมฝังตัวเองลงไปตรงนั้นเลยในเวลานี้นี่เองที่เอเลนเห็นแคลร์ไม่พูดอะไร เธอจึงคอยกระตุ้นแคลร์จากทางด้านข้าง “ลูกสาวที่แสนดีของแม่ แม่จะพาลูกไปพบหมอชราชาวออสเกียนคนนั้นพรุ่งนี้เลยดีไหม เขาจะได้สั่งยาให้ลูกกินไงล่ะ?”แคลร์รู้สึกหมดหนทางอย่างยิ่งในเวลานี้ แล้วพูดอย่างเขินอายว่า “แม่ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้วค่ะ!”เอเลนตอบอย่างเคร่งขรึม “แกมาหาว่าฉันพูดไร้สาระได้ยังไงกัน?! ฉันก็อยากจะได้อุ้มหลานให้เร็วที่สุดเหมือนกันนี่!”แคลร์รู้ว่าถ้าเธอไม่รีบออกไปเดี๋ยวนี้ แม่ของเธอคงพูดอย่างไม่มีวันจบสิ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงผลักชาร์ลีอย่างเร่งรีบแล้วพูดว่า “รีบไปรับพ่อกลับบ้านกันเถอะค่ะ”ชาร์ลียิ้มพร้อมกับพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเราขอตัวไปรับพ่อก่อนนะครับ ไว้ค่อยคุยเรื่องการมีลูกแฝดกันวันหลัง”เอเลนส่งเสียงมาจากทางด้านข้าง “ใช่! ใช่! เราค่อยคุยเรื่องนี้กันวันหลัง ฉันคิดว่าคุยกันพรุ่งนี้เลยจ

จาค็อบคิดว่าในรถคันนี้มีแค่เขากับชาร์ลีเพียงสองคนเท่านั้น ชาร์ลีไม่ได้เป็นแค่ลูกเขยเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่เขาไว้วางใจมากที่สุดด้วยดังนั้นเขาจึงไม่ได้ระแวดระวังอะไรกับชาร์ลีเลย เขาไม่กลัวว่าชาร์ลีจะรู้เรื่องระหว่างเขากับมาทิลด้าเลยในขณะที่จาค็อบกำลังแกะถุงของขวัญอยู่ในตอนนี้ เขาถอนหายใจแล้วพูดว่า “โอ้ ลูกเขยที่รักของพ่อ แกรู้ไหมว่าป้าฮอลล์ของแกโด่งดังขนาดไหนในมหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่น่ะ? คนที่สนใจเธอมีตั้งแต่คนหนุ่มสาวอายุระหว่างสามสิบถึงสี่สิบปี ไปจนถึงชายชราอายุระหว่างหกสิบถึงเจ็ดสิบปี มีหลายคนมาก ๆ เลยนะ จนไม่สามารถจะนับคนที่ชอบเธอได้หมด! ซึ่งถ้าฉันไม่ใส่ใจมากกว่านี้ ก็เกรงว่าสถานการณ์จะจบอย่างไม่ดีกับตัวฉันนัก!”ชาร์ลีหัวเราะอย่างเคอะเขินในขณะที่พยายามเปลี่ยนเรื่องคุย “พ่อครับ คืนนี้พ่อคงดื่มหนักไปหน่อยใช่ไหมครับ? ทำไมไม่หยุดพูดแล้วหลับตาพักผ่อนสักหน่อยล่ะครับ?”“พ่อจะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน?” จาค็อบพูดขึ้นทันที “พ่อยังไม่เห็นเลยว่าป้าฮอลล์ของแกให้อะไรมา”ในขณะที่เขาพูดอยู่นั้น เขาก็ได้แกะกระดาษห่อของขวัญชั้นนอกเสร็จแล้วทันทีที่จาค็อบเห็นกล่องข้างใน เขาก็อดที่จะอุทานออกมาไม

แคลร์ตะลึงงันและไม่รู้ว่าควรจะตอบโต้อย่างไรจาค็อบซึ่งอยู่ตรงเบาะหน้าข้างคนขับรู้สึกเสียใจมากจนถึงกับร้องไห้สะอึกสะอื้นในขณะที่พูดว่า “ในตอนนั้นพ่อกับแม่ของแกไม่มีอารมณ์ความรู้สึกหรือความรักต่อกันเลย ถ้าจะให้พูดอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ก่อนที่พ่อจะเมาในคืนนั้น พ่อคุยกับแม่ของแกไม่เกินสองสามคำ แกน่าจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนนะว่า ป้าฮอลล์นั้นดีกว่าแม่ของแกในทุก ๆ ด้าน เป็นไปไม่ได้เลยที่ผู้ชายธรรมดา ๆ จะทิ้งป้าฮอลล์ แล้วเลือกแม่ของแกมาแทน พ่ออับจนหนทางมากและถูกบีบบังคับให้เข้าสู่ทางตัน!”ในขณะที่จาค็อบพูดอยู่นั้น เขาได้มองออกไปทางหน้าต่างด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยในขณะที่พูดอย่างหดหู่ใจ ตอนแรกพ่อกับป้าฮอลล์วางแผนชีวิตหลังจบการศึกษาเอาไว้แล้ว เราจะไปเรียนต่อที่อเมริกาด้วยกัน แกน่าจะรู้นะว่าคนสมัยนั้นนิยมไปเรียนต่อต่างประเทศกัน พวกเราล้วนทำงานหนัก และเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ ตอนนั้นพ่อกับป้าฮอลล์คิดกันว่า ถ้าเรามีพัฒนาการและมีหนทางที่ดีในอเมริกา เราก็จะทำเรื่องขอย้ายถิ่นฐานที่มีความสามารถระดับสุดยอด แล้วตั้งถิ่นฐานในอเมริกาไปเลย เราวางแผนอนาคตไว้อย่างชัดเจนมาก ในตอนนั้นอนาคตท

เมื่อชาร์ลีออกมาจากเขตวิลล่า เขาก็หานานาโกะไม่เจอแล้วเขามองไปรอบ ๆ สองสามครั้ง แต่ก็ไม่พบนานาโกะเลยชาร์ลีอดที่จะรู้สึกงุนงงสับสนนิดหน่อยไม่ได้ เขารู้ว่าเขามองไม่ผิด ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสวมแมสก์ปิดบังใบหน้า แต่เขาก็แน่ใจเหลือเกินว่าผู้หญิงคนนั้นคือนานาโกะเนื่องจากเธออุตส่าห์เดินทางมาถึงที่นี่ก็เพื่อมาตามหาเขาอย่างแน่นอน แล้วจู่ ๆ ทำไมเธอถึงหายตัวไปล่ะ?”ในขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่นั้น ชาร์ลีก็อดถอนหายใจไม่ได้ เขานึกไม่ออกจริง ๆ ว่าหญิงสาวชาวญี่ปุ่นคนนี้กำลังมีเรื่องวุ่นวายอะไรอยู่ภายในใจในขณะเดียวกันนานาโกะกำลังซ่อนตัวอยู่ในร้านชานม พร้อมกับแอบมองชาร์ลีจากระยะไกลเมื่อเธอเห็นใบหน้าที่ดูสิ้นหวังและหมดอาลัยของชาร์ลี เธอก็มีความรู้สึกแปลก ๆ เกิดขึ้นภายในใจเธอมาที่นี่เพื่อตามหาชาร์ลีในคืนนี้จริง ๆ การแข่งขันรอบสุดท้ายกำลังจะเกิดขึ้น และเธอรู้ดีว่าการเอาชนะออโรร่านั้นเป็นเรื่องยากมากสำหรับเธอ เธออาจได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการแข่งขันในครั้งนี้ก็ได้จริง ๆ แล้วอาจารย์และครอบครัวของเธอต่างก็ไม่ต้องการให้เธอเข้าร่วมการแข่งขันในรอบสุดท้ายนี้เลยแต่นานาโกะรู้สึกว่านักกีฬาที่