บททั้งหมดของ กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: บทที่ 1461 - บทที่ 1470

คนหนุ่มสาวชอบติดตามเทรนด์ล่าสุดถ้าคุณต้องการเปรียบเทียบเทรนด์และแฟชั่นที่กำลังเป็นที่นิยมกันอยู่ล่ะก็ ญี่ปุ่นไม่มีทางจะยอมอ่อนข้อให้ออสเกียแน่นอนอาจกล่าวได้ว่ากระแสนิยมและแฟชั่นในประเทศญี่ปุ่นนั้นมีระดับสูงกว่าประเทศออสเกียนั่นคือเหตุผลว่าทำไมจึงมี ‘วัฒนธรรมป็อบ’ ของญี่ปุ่น และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสาว ๆ ถึงมีทรงผม การทำเล็บ การแต่งหน้า และอื่น ๆ ในสไตล์ญี่ปุ่นอาจกล่าวได้ว่าสาวญี่ปุ่นคือแฟชั่นนิสต้ากันทุกคน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาส่วนใหญ่ถึงชอบอาศัยอยู่ในมหานครที่ทันสมัยอย่างโตเกียวแต่อย่างไรก็ตาม นานาโกะเป็นข้อยกเว้นเธอไม่เคยชอบข้าวของทันสมัยหรือกำลังอยู่ในกระแสนิยมเลยในทางตรงกันข้ามเธอชื่นชมวัฒนธรรมที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณมาโดยตลอดยกตัวอย่างเช่น เธอชอบศึกษาศิลปะการชงชา ประวัติชาวออสเกียนโบราณ บทกวีโบราณ และแม้แต่สถาปัตยกรรมและเสื้อผ้าโบราณดังนั้นเมืองเกียวโตจึงเข้ากับอารมณ์และบุคลิกของเธอได้อย่างลงตัวเธอรู้ด้วยว่าเธอจะไม่ได้อะไรดี ๆ จากการแข่งขันในวันนี้เลย ถึงแม้ว่าเธอไม่มีทางพลาดพลั้งถึงแก่ชีวิต แต่ก็ไม่น่ารอดพ้นจากชะตากรรมที่ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสในการแข่งขันค

เนื่องจากก่อนหน้านี้หญิงสาวทั้งสองคนต่างก็ดูเหม่อลอยกันมาก เมื่อผู้ตัดสินประกาศว่าการแข่งขันได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว หญิงสาวทั้งสองคนนั้นก็ไม่สามารถกลับมามีสติรู้ตัวได้ทันทีดังนั้นบรรยากาศในสังเวียนการต่อสู้จึงดูค่อนข้างแปลกไปเล็กน้อยทันทีที่ผู้ตัดสินประกาศเริ่มการแข่งขัน และเดินถอยห่างจากคนทั้งคู่ออกไปอย่างรวดเร็ว ก็เป็นที่เข้าใจได้ว่านักกีฬาทั้งสองฝ่ายจะต้องจับจังหวะของตนเอง แล้วเริ่มต้นหาทางโจมตีทันที แต่คนทั้งสองกลับยังอยู่ในอาการงุนงงโดยยืนนิ่งอยู่ในสังเวียนนั้นอีกสองสามวินาทีในเวลานี้นี่เองที่มีผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า “ออโรร่า! คุณมัวทำอะไรอยู่?! จะยืนงงอยู่อย่างนั้นทำไมกัน?! รีบเอาชนะผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนั้นเสียทีสิ!”“ใช่แล้วออโรร่า! ถึงเวลาต้องคว้าชัยชนะและนำเกียรติยศศักดิ์ศรีมาสู่ประเทศของเราแล้วนะ!”“โอ้! ออโรร่า ผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนั้นช่างสวยเสียจริง ๆ สัญญากับผมได้ไหมว่าคุณจะไม่ชกหน้าเธอ?”ออโรร่ารู้สึกกดดันเล็กน้อยการแข่งขันครั้งนี้เป็นการแข่งขันระดับสูงสุดที่เธอเคยเข้าร่วมหลังจากเฝ้ารอมานานแต่นี่ยังเป็นการแข่งขันที่ไม่มีบรรยากาศเอาเสียเลยดังนั้นเ

ในเวลานี้ออโรร่ารู้สึกรำคาญใจมากกับความเลินเล่อของตัวเอง!เธอคิดแต่จะออกอาวุธโจมตีนานาโกะอย่างต่อเนื่อง แต่ลืมคิดไปว่านานาโกะมีความเชี่ยวชาญในศิลปะการต่อสู้และเธอก็ต่างจากคู่ต่อสู้คนอื่น ๆ ที่เคยพบพานมาเป็นอย่างมากดังนั้นการกระหน่ำโจมตีแบบนี้ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าใช้กับนานาโกะไม่ได้ แต่ยังทำให้เธอเพลี่ยงพล้ำกับการโจมตีอย่างกะทันหันของนานาโกะอีกด้วยในเวลานี้นานาโกะได้กระแทกกระดูกสะบ้าหัวเข่าของออโรร่าจากทางด้านข้างอย่างรวดเร็วนานาโกะรู้สึกราวกับว่าเธอได้ชกกับแผ่นเหล็กจนส่งเสียงดังปัง แล้วทั้งข้อมือก็รู้สึกชาไปหมด!ส่วนออโรร่าก็รู้สึกว่าเธอต้องได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของนานาโกะอย่างแน่นอน แต่ไม่คาดคิดว่าจะแค่รู้สึกเจ็บที่หัวเข่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้นระดับความเจ็บปวดนี้อยู่ในระดับที่ยังรับไหว นอกเหนือจากความเจ็บปวดเพียงเล็กน้อยแล้ว การโจมตีของนานาโกะยังแทบจะไม่มีผลกระทบใด ๆ ต่อร่างกายของออโรร่าเลยด้วยออโรร่ารู้สึกแปลกใจอย่างมากอยู่ภายในใจ เธอคิดกับตัวเองว่า ‘หลังจากที่ปรมาจารย์เวดช่วยฉันดูดซึมประสิทธิภาพของยาวิเศษนั้นเข้าไป ฉันไม่เพียงแต่มีความแข็งแกร่งทางร่างกายมากขึ้นเท่านั้

แต่นานาโกะไม่สามารถพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นได้อีกต่อไปเนื่องจากสภาพร่างกายในปัจจุบันของเธอนั่นเองเธอกำลังกระเสือกกระสนด้วยความเจ็บปวด และเธอมีสีหน้าที่ดูเจ็บปวดและไม่เต็มใจอย่างยิ่งในขณะที่ผู้ตัดสินยังคงนับถอยหลังอยู่ข้าง ๆ อย่างต่อเนื่องนานาโกะฝืนตัวเองอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้เลย จนกระทั่งผู้ตัดสินนับถอยหลังจนถึงวินาทีสุดท้ายเสร็จและเป่านกหวีดประกาศสิ้นสุดการแข่งขันอย่างเป็นทางการ ดูเหมือนว่าพละกำลังของนานาโกะจะสูญสิ้นไปหมดแล้วเธอล้มลงอย่างเต็มตัวแล้วนอนแน่นิ่งอยู่ในสังเวียนการต่อสู้ในเวลานี้มีเสียงไชโยโห่ร้องดังลั่นออกมาจากกลุ่มผู้ชมนี่เป็นเพราะพวกเขารู้ว่าออโรร่าชนะการแข่งขันรอบสุดท้ายแล้ว และเธอได้เป็นผู้ชนะเลิศในการแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ป้องกันตัวระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติผู้ตัดสินยกแขนของออโรร่าชูขึ้นในเวลานี้และประกาศเสียงดังลั่นว่า “ตอนนี้ผมขอประกาศว่าผู้ชนะเลิศในการแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติคือ… ออโรร่า ควินตัน นักกีฬาชาวออสเกียน!”เสียงไชโยโห่ร้องจากกลุ่มผู้ชมดังขึ้นสุดเสียงในเวลานี้ทันที ทุกคนต่างยืนขึ้นและปรบมือในเวลาเดียวกันชา

จิโร่ไม่คาดคิดว่าเลียมจะปฏิเสธเขาตรง ๆเขาควรพิจารณาข้อเสนอของเขาหน่อย หรืออย่างน้อยก็แกล้งทำเป็นคิดสักนิดก็ยังดี… ถูกไหม? นี่เป็นมารยาทขั้นพื้นฐานที่ผู้คนควรใช้ในการเจรจาธุรกิจไม่ใช่หรือ?ถึงแม้ว่าจิโร่จะโกรธมาก แต่เขาก็ระงับความโกรธและความคับข้องใจเอาไว้เขายิ้มอย่างสุภาพบุรุษในขณะที่พูดกับเลียมว่า “คุณวีเวอร์ครับ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยที่พูดอะไรตรงเกินไป บริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรมไม่ถือเป็นบริษัทยาชั้นนำในออสเกียด้วยซ้ำไป แล้วสถานะของบริษัทก็ไม่ได้โดดเด่นในระดับโลกด้วย ถึงแม้คุณจะอยากขยายตลาดและต้องการลงทุนในตลาดเอเชียหรือแม้แต่ตลาดโลก ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะสร้างความก้าวหน้าโดยอาศัยความแข็งแกร่งของบริษัทคุณ”ในขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น จิโร่ก็ตบหน้าอกตัวเองในขณะที่พูดด้วยความภาคภูมิใจว่า “แต่กับบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มานั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เรามีประวัติศาสตร์ยาวนานมาหลายสิบปีและได้รับความนิยมในระดับหนึ่งของตลาดโลกและนานาชาติ ยิ่งไปกว่านั้นบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มาก็ยังมีความแข็งแกร่งกว่าบริษัทยาของคุณ สายการผลิตของเรายังมีความล้ำหน้ากว่าบริษัทของคุณมาก กำลังการผลิตของเราก็ก้าวหน้ากว่าของค