เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1467
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1468
...ณ ตอนนี้จิโร่นั่งอยู่ในห้องรับรองของบริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรมเลียมกำลังเผชิญกับแรงกดดันในการผลิตที่มีปริมาณสูงมาก เนื่องจากยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยากลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใคร ๆ ต่างต้องการเป็นอย่างมาก และผลิตภัณฑ์ทั้งหมดนั้นก็ขายหมดทันทีที่มีการจดทะเบียนอย่างเป็นทางการในตลาด!ชาวเน็ตต่างพากันคลั่งไคล้ในผลวิเศษของยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาบนแพลตฟอร์มต่าง ๆ อย่างเช่น WeChat Moments และทางสื่อโซเชียลต่าง ๆ ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา ผนวกกับการที่ควินน์มีอิธิพลและได้รับความนิยมจากแฟนคลับอย่างล้นหลาม ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาจึงได้รับความนิยมและเป็นที่ต้องการอย่างมากด้วยความที่ยานี้ได้รับความนิยมสูงมาก แรงกดดันโดยตรงที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่ก็คือผลผลิตไม่เพียงพอ…ดังนั้นเลียมจึงตัดสินใจจ่ายค่าแรงให้พนักงานเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เพื่อให้พนักงานทุกคนสามารถทำงานล่วงเวลาและผลิตยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาได้เร็วยิ่งขึ้นด้วยเหตุนี้เลียมจึงมาที่โรงงานด้วยตัวเองเพื่อนำทีมพนักงานเร่งผลิตยาตั้งแต่เช้าตรู่ นอกจากนี้เขายังจัดประชุมวางแผนระดมพลให้กับพนักงานที่โรงงาน เพื่อให้แน่ใจว่าพนักงานยั
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1469
จิโร่ไม่คาดคิดว่าเลียมจะปฏิเสธเขาตรง ๆเขาควรพิจารณาข้อเสนอของเขาหน่อย หรืออย่างน้อยก็แกล้งทำเป็นคิดสักนิดก็ยังดี… ถูกไหม? นี่เป็นมารยาทขั้นพื้นฐานที่ผู้คนควรใช้ในการเจรจาธุรกิจไม่ใช่หรือ?ถึงแม้ว่าจิโร่จะโกรธมาก แต่เขาก็ระงับความโกรธและความคับข้องใจเอาไว้เขายิ้มอย่างสุภาพบุรุษในขณะที่พูดกับเลียมว่า “คุณวีเวอร์ครับ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยที่พูดอะไรตรงเกินไป บริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรมไม่ถือเป็นบริษัทยาชั้นนำในออสเกียด้วยซ้ำไป แล้วสถานะของบริษัทก็ไม่ได้โดดเด่นในระดับโลกด้วย ถึงแม้คุณจะอยากขยายตลาดและต้องการลงทุนในตลาดเอเชียหรือแม้แต่ตลาดโลก ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะสร้างความก้าวหน้าโดยอาศัยความแข็งแกร่งของบริษัทคุณ”ในขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น จิโร่ก็ตบหน้าอกตัวเองในขณะที่พูดด้วยความภาคภูมิใจว่า “แต่กับบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มานั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เรามีประวัติศาสตร์ยาวนานมาหลายสิบปีและได้รับความนิยมในระดับหนึ่งของตลาดโลกและนานาชาติ ยิ่งไปกว่านั้นบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มาก็ยังมีความแข็งแกร่งกว่าบริษัทยาของคุณ สายการผลิตของเรายังมีความล้ำหน้ากว่าบริษัทของคุณมาก กำลังการผลิตของเราก็ก้าวหน้ากว่าของค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1470
ก่อนหน้านี้บริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรมเคยเป็นบริษัทวีเวอร์เภสัชกรรมมาก่อน ซึ่งขนาดของบริษัทวีเวอร์เภสัชกรรมนั้นเทียบไม่ได้กับขนาดของบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มานอกจากเรื่องอื่น ๆ แล้ว ก่อนหน้านี้สินทรัพย์ทั้งหมดที่เป็นของวีเวอร์ เภสัชกรรมมีอยู่ทั้งสิ้นเพียงสองหรือสามพันล้านดอลลาร์เท่านั้น แต่อย่างไรก็ตามเงินที่ชาร์ลีหลอกมาจากโคบายาชิ ฟาร์มาเพียงอย่างเดียว ก็มีมูลค่าถึงหนึ่งหมื่นหนึ่งพันล้านดอลลาร์แล้ว นอกจากนี้มูลค่าตลาดของโคบายาชิ ฟาร์มา ก็มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งแสนล้านดอลลาร์ ซึ่งดีกว่าวีเวอร์เภสัชกรรมอย่างน้อยหลายสิบหรือหลายร้อยเท่าดังนั้นถึงแม้ว่าบริษัทนักปรุงยา เภสัชกรรมต้องการขยายกำลังการผลิตของยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยา สิ่งเดียวที่พวกเขาทำได้เพื่อขยายสายการผลิตก็คือให้พนักงานทำงานล่วงเวลาให้มากที่สุดแต่อย่างที่จิโร่ได้พูดถึงไปก่อนหน้านี้นั่นแหละ บริษัทต้องลงทุนในเรื่องกำลังคน แหล่งวัตถุดิบ แหล่งเงินทุน และเวลาในการทำงานเพื่อทำการขยายสายการผลิตต่อไป แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเรื่องเวลามีสุภาษิตโบราณของยุโรปกล่าวเอาไว้ว่า… กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จภายในวันเดียวถึงแม้ว่านักปรุงยาเภสัช
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1471
เมื่อชาร์ลีได้ยินดังนี้เขาก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้แล้วพูดว่า “คนของตระกูลโคบายาชินั้นไว้ใจไม่ได้เลย ไม่ใช่แค่กรณีที่พวกเขาต้องการขโมยยาวิเศษของฉันเท่านั้นนะ แต่ยังมีกรณีที่จิโร่จ่ายเงินจำนวนมหาศาลเพื่อต้องการเอาชีวิตพี่ชายของเขา ถ้าเราตัดสินใจที่จะร่วมงานกับตระกูลนี้จริง ๆ พวกเขาก็จะหันมาจัดการกับเราอย่างแน่นอน”ชาร์ลีพูดต่อไปว่า “ตระกูลโคบายาชิก็เป็นชาวญี่ปุ่นทั้งหมด ถ้าเราร่วมมือกับพวกเขาเราก็ต้องแบ่งสูตรปรุงยาของเราให้กับพวกเขา ทันทีที่พวกเขาเอาสูตรปรุงยาของเราได้ ก็เป็นไปได้ว่าพวกเขาจะพยายามทอดทิ้งผู้มีพระคุณหลังจากที่บรรลุเป้าหมายแล้ว หรือแม้แต่พยายามกำจัดพวกเราทันทีที่เราหมดประโยชน์ ดังนั้นไม่ว่าจะอย่างไรเราก็ไม่ควรให้ความร่วมมือกับเขา”เมื่อเลียมได้ยินดังนี้ เขาก็พูดขึ้นทันทีว่า “ปรมาจารย์เวด ผมไม่ได้คิดเรื่องนี้ให้ถี่ถ้วน ผมจะรีบไปปฏิเสธข้อเสนอของจิโร่เดี๋ยวนี้เลยครับ!”ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “จากที่ฉันรู้เกี่ยวกับตระกูลโคบายาชิ พวกเขาจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เขาอาจมีแผนลับซ่อนอยู่ นายต้องให้ความใส่ใจและระมัดระวังเป็นพิเศษในอีกสองสามวันข้างหน้า ฉันจะขอให้ไอแซคและอัลเบิร์ตใส่ใจในเรื่อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1472
เพราะท้ายที่สุดแล้วสงครามราคาจะเป็นทางเลือกสุดท้ายถ้าประสิทธิภาพของสินค้าทั้งสองชนิดมีความคล้ายคลึงกัน ทั้งสองฝ่ายก็จะได้รับความเสียหายไม่ต่างกันนักหากมีสงครามราคาเกิดขึ้นในเวลานี้แต่ถ้าสินค้าทั้งสองชนิดนี้มีประสิทธิภาพที่แตกต่างกันอย่างมาก โคบายาชิ ฟาร์มาก็มีแต่จะขาดทุนเท่านั้นเพราะท้ายที่สุดแล้วถึงแม้ประสิทธิภาพของยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิจะแย่กว่ายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยามาก แต่ต้นทุนในการผลิตยานั้นไม่ได้ต่ำกว่าต้นทุนในการผลิตยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาเลย!นอกจากนี้ต้นทุนค่าแรงงานของญี่ปุ่นก็ค่อนข้างสูง รวมทั้งค่าขนส่งและภาษีศุลกากรสำหรับการส่งออกก็ไม่ใช่ถูก ๆ ดังนั้นราคายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิจึงต้องมีราคาสูงกว่ายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาซึ่งเป็นยาที่ทรงพลังกว่าอย่างแน่นอนถ้าพวกเขาจะลดราคายาเหลือกล่องละหนึ่งร้อยดอลลาร์ ยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิจะต้องขาดทุน แต่ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาจะยังคงได้กำไรอย่างน้อยกล่องละสิบถึงยี่สิบดอลลาร์ดังนั้นจิโร่จึงแค่พยายามข่มขวัญศัตรูด้วยการขู่ว่าจะทำสงครามราคา แต่เขาไม่มีความมั่นใจและไม่กล้าพอจะประกาศสงครามราคากับคู่แข่งอย่างเป็นทางกา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1473
การแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติได้สิ้นสุดลงแล้วออโรร่ามีเหรียญทองห้อยอยู่ที่คอแล้วโผลเข้ากอดชาร์ลีทันทีที่เข้าไปห้องรับรองหลังเวที ใบหน้าที่งดงามของเด็กสาวคนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาเหตุผลที่เธอร้องไห้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความตื่นเต้นและอีกส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะเธอรู้สึกซาบซึ้งใจและขอบคุณเป็นอย่างมากด้วยออโรร่าไม่เคยคิดว่าจะมีวันที่เธอสามารถคว้าแชมป์ในระดับนานาชาติได้ดังนั้นออโรร่าจึงรู้สึกตื่นเต้นมากในเวลานี้ออโรร่ารู้ดีว่าที่เธอได้รับประสบการณ์ที่ดีอย่างนี้ได้นั้นล้วนเป็นเพราะปรมาจารย์เวดผู้เป็นที่รักของเธอคอยช่วยเหลือ ความช่วยเหลือที่เขามอบให้เธอนั้นช่างเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่จนไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้เมื่อออโรร่าโผเข้ากับกอดกับชาร์ลีนั้น เกรแฮมและอดัมก็เดินออกจากห้องรับรองโดยไม่รู้ตัวออโรร่าซึ่งสวมเพียงเสื้อกีฬาและกางเกงขาสั้นกอดชาร์ลีไว้แน่น เธอไม่ได้สนใจเลยว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ยังไม่เคยมีความรักมาก่อนในขณะที่กอดชาร์ลีเอาไว้แน่นนั้นออโรร่าได้เอาตัวแนบกับหน้าอกของชาร์ลีในขณะที่หายใจกระหืดกระหอบแล้วพูดว่า “ขอบคุณมากเลยค่ะปรมาจารย์เวด! ถ้าไม่ได้คุณฉันก็คงไม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1474
ในเวลานี้ออโรร่าได้แต่พยักหน้าซ้ำ ๆ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุดในขณะที่พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและตื่นเต้นว่า “ฉันจะไปค่ะ!”คุณลูก้าพูดอย่างพึงพอใจว่า “นับเป็นข่าวดีจริง ๆ ผมจะติดต่อกับคนที่อีสต์คลิฟฟ์ในเรื่องการจัดเตรียมงานที่เกี่ยวข้องทันทีที่มีตารางการฝึกซ้อมของทีมชาติออกมา ผมจะไปแจ้งให้คุณทราบด้วยตัวเองถึงที่บ้านคุณเลย ผมเชื่อว่าด้วยความแข็งแกร่งและความสามารถของคุณนั้นจะทำให้คุณคว้าเหรียญทองในกีฬาโอลิมปิกมาได้อย่างแน่นอน!”เมื่อคุณลูก้ากลับไปแล้วทั้งพ่อและลูกสาวจากตระกูลควินตันก็ร้องไห้อยู่ด้วยกันในห้องรับรองหลังเวลทีเกรแฮมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง นี่เป็นเพราะออโรร่าชนะการแข่งขันชิงแชมป์ระดับนานาชาติในวันนี้ ถือเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ที่นำเกียรติยศชื่อเสียงมาให้ครอบครัว แล้วยังได้รับโอกาสไปร่วมแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในฐานะนักกีฬาทีมชาติอย่างไม่คาดฝันอีกด้วยเกรแฮมร้องไห้อยู่นานก่อนจะปาดน้ำตาออกจากใบหน้าในที่สุด หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ชาร์ลีก่อนจะคุกเข่าลงข้างหนึ่งในขณะที่พูดว่า “ปรมาจารย์เวด! ที่ออโรร่าประสบความสำเร็จในวันนี้ได้ก็เป็นเพราะความเมตตากรุณาของคุณ ปรมาจารย์เวดคือผู้มีพระคุณ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1475
เมื่อชาร์ลีได้ยินควินน์บอกว่าสภาพร่างกายของยูลดูไม่ค่อยดีนัก เขาจึงรีบถามเธอว่า “นานา สุขภาพของลุงโกลดิ้งเป็นยังไงบ้าง?”ควินน์ตอบอย่างเศร้าสร้อยว่า “ก็ยังเกี่ยวเนื่องกับโรคมะเร็งตับอ่อนของพ่อนั่นแหละค่ะ ดูเหมือนจะมีอาการทรงตัวเล็กน้อยตอนที่กลับมาจากต่างประเทศ แต่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาก็มีสัญญาณบอกว่ามะเร็งตับอ่อนยังคงแพร่กระจายอยู่ แพทย์ที่โรงพยาบาลในอีสต์คลิฟฟ์ก็พยายามรักษาพ่ออย่างเต็มที่แล้วด้วยวิธีฉายแสงและเคมีบำบัด รวมทั้งการรักษาด้วยยาแบบออกฤทธิ์จำเพาะเจาะจงต่อเซลล์มะเร็ง แต่ผลการรักษาก็ยังไม่ดีเท่าไหร่…”เมื่อพูดออกไปแล้วควินน์ก็อดที่จะร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่ได้ เธอพูดว่า “พี่ชาร์ลีคะ คุณหมอบอกให้ฉันเตรียมใจสำหรับสถานการณ์วิกฤตเอาไว้ได้แล้ว ถ้าคุณหมอช่วยอะไรไม่ได้จริง ๆ พ่อก็จะอยู่ได้อีกสามสี่เดือนเท่านั้น…”ชาร์ลีรีบปลอบเธอ “นานา ไม่ต้องทุกข์ใจนะ ฉันยังมีความมั่นใจในระดับหนึ่งในการรักษาอาการป่วยให้ลุงโกลดิ้งได้ ฉันจะพยายามรักษาลุงโกลดิ้งอย่างเต็มที่มื่อไปถึงที่นั่น รอฉันหน่อยนะ” ควินน์ร้องไห้ในขณะที่ถามว่า “พี่ชาร์ลีจะมาเมื่อไหร่เหรอคะ?”ชาร์ลีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งการแข
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
