LOGINShare
บทที่ 1474
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1475
เมื่อชาร์ลีได้ยินควินน์บอกว่าสภาพร่างกายของยูลดูไม่ค่อยดีนัก เขาจึงรีบถามเธอว่า “นานา สุขภาพของลุงโกลดิ้งเป็นยังไงบ้าง?”ควินน์ตอบอย่างเศร้าสร้อยว่า “ก็ยังเกี่ยวเนื่องกับโรคมะเร็งตับอ่อนของพ่อนั่นแหละค่ะ ดูเหมือนจะมีอาการทรงตัวเล็กน้อยตอนที่กลับมาจากต่างประเทศ แต่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาก็มีสัญญาณบอกว่ามะเร็งตับอ่อนยังคงแพร่กระจายอยู่ แพทย์ที่โรงพยาบาลในอีสต์คลิฟฟ์ก็พยายามรักษาพ่ออย่างเต็มที่แล้วด้วยวิธีฉายแสงและเคมีบำบัด รวมทั้งการรักษาด้วยยาแบบออกฤทธิ์จำเพาะเจาะจงต่อเซลล์มะเร็ง แต่ผลการรักษาก็ยังไม่ดีเท่าไหร่…”เมื่อพูดออกไปแล้วควินน์ก็อดที่จะร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่ได้ เธอพูดว่า “พี่ชาร์ลีคะ คุณหมอบอกให้ฉันเตรียมใจสำหรับสถานการณ์วิกฤตเอาไว้ได้แล้ว ถ้าคุณหมอช่วยอะไรไม่ได้จริง ๆ พ่อก็จะอยู่ได้อีกสามสี่เดือนเท่านั้น…”ชาร์ลีรีบปลอบเธอ “นานา ไม่ต้องทุกข์ใจนะ ฉันยังมีความมั่นใจในระดับหนึ่งในการรักษาอาการป่วยให้ลุงโกลดิ้งได้ ฉันจะพยายามรักษาลุงโกลดิ้งอย่างเต็มที่มื่อไปถึงที่นั่น รอฉันหน่อยนะ” ควินน์ร้องไห้ในขณะที่ถามว่า “พี่ชาร์ลีจะมาเมื่อไหร่เหรอคะ?”ชาร์ลีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งการแข
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1476
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ถ้าใช้ได้ผลก็ดีนี่ครับ”เอเลนยิ้มประจบประแจงก่อนจะพูดว่า “ลูกเขยที่แสนดีของแม่ แม่ขอปรึกษาอะไรหน่อยได้ไหม?”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ว่ามาเลยครับ”เอเลนรีบตอบว่า “คืออย่างนี้นะลูกเขยที่แสนดีของแม่ ถึงแม้ว่านี่จะเป็นผลิตภัณฑ์บำรุงผิวจากไข่ปลาคาเวียร์เซตใหญ่มาก แต่สุดท้ายมันก็จะถูกใช้จนหมด แม่เกรงว่าจะไม่ได้ใช้อย่างต่อเนื่องถ้าใช้เซตนี้ไปจนหมดแล้ว แล้วประสิทธิภาพในการต่อต้านริ้วรอยก่อนหน้านี้ก็จะไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ผิวหน้าของแม่ก็อาจจะกลับไปเหมือนเดิม ฉะนั้นช่วยหาผลิตภัณฑ์บำรุงผิวไข่ปลาคาเวียร์มาให้อีกแม่อีกเซตหนึ่งก่อนจะหมดได้ไหมจ๊ะ”ชาร์ลีเข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังพยายามพูดออกมาเอเลนกลัวว่าผลลัพธ์ของผลิตภัณฑ์บำรุงผิวเซตนี้จะไร้ประโยชน์หลังจากหยุดใช้เพราะไม่มีเหลือให้ใช้ได้ต่อ ดังนั้นเธอจึงต้องการเตรียมผลิตภัณฑ์บำรุงผิวไข่ปลาคาเวียร์เซตต่อไปเอาไว้ล่วงหน้าพูดตามตรง… เชตผลิตภัณฑ์บำรุงผิวไข่ปลาคาเวียร์ราคาสี่แสนดอลลาร์นั้น ไม่ได้มีความหมายอะไรกับเขาเลย แต่ราคานั้นก็ไม่ใช่น้อยเหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถรับปากเอเลนได้อย่างสบายใจถ้าเธอทำตัวดีก็
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1477
ชาร์ลีทำตามที่สัญญาเอาไว้โดยโอนเงินสี่หมื่นดอลลาร์ให้เอเลนทันทีเนื่องจากชาร์ลีสามารถโอนเงินให้เธอได้อย่างทันทีทันใด เอเลนก็ยิ่งมั่นใจว่าลูกเขยของเธอไม่ได้ล้อเล่นถ้าเขาให้สัญญาต่าง ๆ กับเธอ!ถ้าแคลร์ให้กำเนิดลูกได้ ชาร์ลีก็คงจะให้เงินเธอทันทีแบบไม่ลังเลอะไรเลยในขณะที่คิดถึงเรื่องนี้อยู่นั้น เอเลนก็ตัดสินใจว่า ‘ไม่ได้ล่ะ! ค่ำนี้ฉันต้องหาโอกาสดี ๆ คุยกับแคลร์สักหน่อย เธอก็ไม่ได้อายุน้อย ๆ แล้ว เธอกำลังพยายามทำอะไรอยู่กัรล่ะถ้าเธอไม่รีบมีลูกในเร็ววันนี้? ถ้าเธอมีลูกได้เร็วที่สุด เธอก็พร้อมจะมีลูกคนที่สองและสามได้เร็ว! ถ้าเธอรอจนอายุสามสิบก่อนแล้วค่อยมีลูกคนแรก เธอก็คงจะไม่พร้อมที่จะมีลูกคนที่สอง แล้วนับประสาอะไรกับลูกคนที่สามหรือสี่ล่ะ จริงไหม?”‘แน่นอนว่าถ้าลูกสาวของฉันมีลูกได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น เพราะนั่นจะทำให้ฉันหาเงินจากชาร์ลีได้มากขึ้น’บ่ายวันนี้เอเลนได้ออกไปซื้อวัตถุดิบชั้นดีมากมายที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเธอซื้อปลาชั้นดี เนื้อวัวคุณภาพดี รวมทั้งซื้อปูสด ๆ ตัวใหญ่ ๆ ด้วยเนื่องจากเธอสามารถใช้จ่ายเงินหนึ่งพันดอลลาร์เพื่อเตรียมอาหารทุกวัน เอเลนจึงไม่กล้ายักยอกเงินแม้แต่เหร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1478
แคลร์รีบตอบว่า “เข้าใจแล้วค่ะพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ รีบไปทานข้าวเย็นกันดีกว่า!”จาค็อบตอบอย่างจริงจังว่า “พ่อแค่อยากแบ่งปันประสบการณ์ให้พวกแกฟัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแคลร์ แกยุ่งวุ่นวายอยู่กับงานทุกวันเลย แต่ควรเรียนรู้ที่เป็นเหมือนชาร์ลีบ้างนะ แกควรวุ่นวายอยู่กับงานเมื่อต้องทำอะไรบางอย่าง แต่ก็ต้องเรียนรู้ที่จะพักผ่อนบ้าง แกควรให้ความเอาใจใส่กับความครอบครัวของแกให้มากขึ้น พ่อคิดว่าแกควรหยุดงานสักสองสามวันก่อน หลังจากนั้นก็วางแผนเดินทางไปเที่ยวใกล้ ๆ กับชาร์ลีสักสองสามวันหรืออะไรก็ได้”ชาร์ลีพูดขึ้นมาในเวลานี้ว่า “พ่อครับ ผมอาจต้องเดินทางไปต่างจังหวัดในอีกสองวันข้างหน้า”“ไปต่างจังหวัดเหรอ?” จาค็อบถามอย่างสงสัย “ลูกเขยที่แสนดีของพ่อจะไปไหนเหรอ?”ชาร์ลีตอบว่า “ผมต้องเดินทางไปอีสต์คลิฟฟ์ครับ”“แกจะไปอีสต์คลิฟฟ์เหรอ?” จาค็อบถามด้วยความประหลาดใจ “จะไปทำอะไรที่อีสต์คลิฟฟ์ล่ะ?”แคลร์ก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยเช่นกันเธอรู้สึกประทับใจในตัวชาร์ลีมาตลอด เพราะเขาไม่เคยออกจากโอลรัส ฮิลล์ไปไหนเลยในช่วงสี่ปีที่เขาแต่งงานกับเธอมา แคลร์ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ เขาต้องเดินทางไปอีสต์คลิฟฟ์ซึ่งอยู่ห่า
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1479
แคลร์ไม่ได้สงสัยในคำพูดของชาร์ลีเลยแม้แต่น้อยเธอรู้สึกประทับใจที่ชาร์ลีค่อย ๆ รู้จักบุคคลสำคัญและมีอำนาจจำนวนมากในโอรัส ฮิลล์ อันเนื่องมาจากฝีมือในการดูฮวงจุ้ยของเขา พูดตามตรงก็คือ ชาร์ลีได้ช่วยครอบครัวเอาไว้ได้มากก็เพราะฝีมือในการดูฮวงจุ้ยของเขานี่แหละไม่เช่นนั้นครอบครัวของพวกเขาก็ไม่มีทางจะได้อยู่ในวิลล่าชั้นดีและมีชีวิตที่หรูหราและสุขสบายอย่างนี้หรอกก่อนหน้านี้แคลร์กังวลว่าชาร์ลีจะเจอกับปัญหาเขาสักวัน ถ้าเขายังหลอกคนอื่นโดยใช้การดูฮวงจุ้ยบังหน้าแต่เมื่อเวลาผ่านไปแคลร์ก็ค้นพบว่าไม่มีคนใหญ่โตหรือมีอำนาจคนไหนที่ชาร์ลีเคยดูฮวงจุ้ยให้วกกลับมาเอาเรื่องเอาราวกับเขาเลยนี่พิสูจน์ให้เห็นว่า ความสามารถในการดูฮวงจุ้ยของชาร์ลีน่าจะเป็นเรื่องจริง ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องกังวลให้มากเกินไปอีกแล้วดังนั้นแคลร์จึงเตือนเขาด้วยน้ำเสียงนุ่ม ๆ ว่า “อีสต์คลิฟฟ์ไม่เหมือนโอรัส ฮิลล์นะคะ ในอีสต์คลิฟฟ์นั้นมีผู้มีพรสวรรค์ที่ทรงพลังและปกปิดตัวตนอยู่มากมาย เมื่อคุณไปที่อีสต์คลิฟฟ์คุณก็ไม่ควรทำอะไรตามใจตัวเองเหมือนอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ อย่าไปมีเรื่องขัดแย้งหรือเผชิญหน้ากับใครเข้าล่ะ คุณควรรีบทำงานให้เสร็จแล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1480
ในเวลานี้นี่เองที่ชาร์ลีได้ออกมาห้ามทัพเอาไว้ “พ่อครับแม่ครับ เลิกโต้เถียงกันอยู่ตลอดเวลาซะทีเถอะครับ เพราะไม่ยังไงท้ายที่สุดแล้วเราก็ยังคงเป็นครอบครัวเดียวกัน อย่าจงเกลียดจงชังและเป็นปฏิปักษ์ต่อกันเลยนะครับ”เอเลนพูดกับจาค็อบว่า “วันนี้ฉันจะไม่จัดการกับแกหรอกนะ เพราะฉันให้เกียรติลูกเขยที่แสนดีของฉันอยู่!”หลังอาหารเย็นจาค็อบดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น ในขณะที่เอเลนกำลังทำความสะอาดอยู่ในครัว ในเวลานี้แคลร์บอกชาร์ลีว่า “สามีคะ วันนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย ฉันจะขอไปอาบน้ำผ่อนคลายความเมื่อยล้าสักหน่อยก่อนนะคะ”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เติมน้ำให้เต็มอ่างเลยนะคุณภรรยา จากนั้นก็ใส่เกลืออาบน้ำลงไป คุณจะได้นอนแช่ในอ่างอาบน้ำให้สบายตัว”“โอเคค่ะ ฉันขึ้นไปข้างบนก่อนนะ”ทันทีที่แคลร์ขึ้นไปช้ันบน ไอแซคก็โทรหาชาร์ลีแล้วพูดว่า “นายน้อยครับ เหล่าปรมาจารย์นับสิบ ๆ คน ที่จิโร่พามาจากญี่ปุ่นได้ออกเดินทางไปแล้วครับ”“โอ้?” ชาร์ลีรีบถามว่า “พวกเขาออกเดินทางจากที่ไหน? แล้วกำลังมุ่งหน้าไปไหน?”ไอแซคตอบว่า “พวกเขาทั้งหมดออกจากโรงแรมโอลรัส อินเตอร์เนชันแนล และกำลังมุ่งหน้าไปที่บริษัทนักปรุงยาเภสัชกรร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1481
หลังจากชาร์ลีก้าวเท้าออกจากประตูทางเข้าวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์ส ประตูอัตโนมัติของรถบัสก็เปิดออกอย่างช้า ๆไอแซครีบก้าวลงจากรถบัสในขณะที่พูดอย่างนอบน้อมต่อชาร์ลีว่า “นายน้อย พวกเราพร้อมแล้ว พวกเราแค่รอคุณเท่านั้น”ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะขึ้นรถบัสไป หลังจากขึ้นไปแล้วชาร์ลีก็เห็นว่ารถบัสเต็มไปด้วยชายหนุ่มที่แข็งแรงมากกว่าสี่สิบคน พวกเขาทั้งหมดดูมีความมุ่งมั่น แข็งแกร่ง และกำยำล่ำสันทันทีที่คนเหล่านี้เห็นชาร์ลีพวกเขาก็ยืนขึ้นทีละคนแล้วโค้งคำนับพร้อมกับพูดว่า “สวัสดีครับนายน้อย!”ไอแซครีบตอบว่า “นายน้อย พวกเขาคือคนที่ผมฝึกอบรมมานานหลายปี พวกเขาล้วนเป็นคนของผมเอง ดังนั้นนายน้อยวางใจได้ครับ!”ชาร์ลีพยักหน้าด้วยความพอใจก่อนจะบอกกับทุกคนว่า “นั่งเถอะ… หวังว่าทุกคนจะทำหน้าที่อย่างเต็มที่ในคืนนี้นะ งานนี้ต้องทำให้สำเร็จเท่านั้น ห้ามล้มเหลวเด็ดขาด!”ทุกคนตะโกนขึ้นพร้อมกันว่า “อย่าเป็นห่วงเลยครับนายน้อย! เราจะทำให้ดีที่สุด!”ชาร์ลีหันกลับมาและบอกกับไอแซคว่า “บอกคนขับให้ขับเร็ว ๆ เราต้องไปถึงที่นั่นให้เร็วที่สุด!”“ได้ครับนายน้อย!”โรงงานของบริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรมตั้งอยู่ในสวนอุตสาหกรรม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1482
ในเวลานี้จิโร่กำลังถือซองยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาอยู่ในมือนับตั้งแต่ที่เขาได้รับยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยามา แล้วหลังจากลองกินเข้าไปตอนที่รู้สึกไม่สบายท้องเมื่อคืนนี้ เขาก็ไม่รู้สึกปวดหรือไม่สบายท้องอีกเลยนี่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยานั้น มีประสิทธิภาพมากกว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิอย่างแน่นอนสิ่งที่ทำให้จิโร่หวาดกลัวมากยิ่งขึ้นก็คือข้อเท็จจริงที่ว่า… เขากินยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาไปเพียงแค่ครั้งเดียว แต่เมื่อเขารู้สึกไม่สบายท้องขึ้นมานิดหน่อยในขณะนี้เขาก็เอื้อมมือไปหยิบซองยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาโดยไม่รู้ตัวแทนที่จะเป็นยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิของเขาเองอย่างไรก็ตามเขาเพิ่งค้นพบยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิหลังจากอ่านคัมภีร์ยาโบราณของชาวออสเกียนมาเป็นจำนวนมากแล้วเลือกสูตรปรุงยาสูตรนี้จากสูตรปรุงยามากมาย ดังนั้นยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชินี้จึงทำให้เขารู้สึกประสบความสำเร็จตลอดมาและทำราวกับยานี้คือลูกในไส้ของเขาเองสิ่งที่เขาไม่เคยคิดมากก่อนก็คือเขาต้องการทิ้งยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิซึ่งเป็นลูกของเขาแล้ว หลังจากใช้ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาไปแค่ค
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
