บททั้งหมดของ กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: บทที่ 1451 - บทที่ 1460

”บรรพบุรุษชาวออสเกียนของเราคิดอยู่เสมอว่า เราจะพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นได้ยังไง ถึงแม้ว่าเราจะทำการสู้รบ แต่เราก็ไม่ได้สู้รบเพื่อตัวเราเอง เราต่อสู้กับตัวตนของเราเองทั้งในอดีตและปัจจุบัน!”“เหตุผลที่เราต่อสู้กับตัวตนในอดีตของเรา ก็เพื่อให้เราก้าวข้ามตัวตนในปัจจุบันและอดีตของเราได้ เราต้องการพัฒนาตนเองทางด้านการแพทย์ เพื่อที่เราจะได้มีอายุยืนยาวขึ้น เราต้องการปรับปรุงเทคนิคการทำฟาร์ม เพื่อให้เราสามารถเลี้ยงดูผู้คนได้มากขึ้น เราต้องการพัฒนาทักษะการต่อสู้ป้องกันตัว เพื่อที่เราจะสามารถพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นได้”ในขณะที่พูดอยู่นั้น ชาร์ลีมองไปที่นานาโกะแล้วถามว่า “ถ้าคุณไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการแข่งขันอีกต่อไป คุณจะเลิกพัฒนาตัวเองหรือแม้แต่เลิกฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ในอนาคตหรือเปล่า?”นานาโกะโพล่งออกมาว่า “ไม่เลิกแน่นอนค่ะ! ถึงแม้ว่าฉันจะไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้อีก ฉันก็จะไม่ยอมทิ้งศิลปะการต่อสู้อย่างแน่นอน!ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “นั่นสินะ คุณชื่นชอบศิลปะการต่อสู้และการต่อสู้เพื่อตัวเอง และไม่ได้ใช้ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวเพื่อเอาชนะผู้อื่น ดังนั้นไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะชนะ

เมื่อดูจากผลตอบรับที่ผ่านมา ยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิมียอดขายเพิ่มขึ้นเจ็ดถึงแปดเท่า ซึ่งเกินความคาดหมายของเขามากผลลัพธ์ที่ได้นี้จะทำให้โคบายาชิ ฟาร์มาสามารถก้าวสู่ระดับต่อไปในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน!เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว จิโร่รู้สึกแช่มชื่นและมีความสุข เขาจึงอดที่จะดื่มเหล้าเข้ม ๆ อีกสองสามอึกไม่ได้หลังจากดื่มวิสกี้เข้าไปอีกสองสามอึก เขาก็รู้สึกแสบร้อนภายในหลังจากนั้นแป๊บเดียว เขาก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมาทันทีสีหน้าของจิโร่เปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วเอื้อมมือไปหยิบซองยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิออกมาทันทีความจริงแล้วจิโร่มีปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะอาหารหลบซ่อนอยู่ตลอดเขาเป็นคนที่ชอบดื่มสุราชั้นดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสุรารสแรง ๆ ดังนั้นนี่จึงส่งผลร้ายและสร้างความเสียหายต่อกระเพาะอาหารเมื่อปีที่แล้วปัญหาท้องไส้ของเขาทวีความรุนแรงมากขึ้น แพทย์จึงแนะนำให้เขาหยุดดื่มสุรา เพื่อที่จะแก้ปัญหาเกี่ยวกับท้องไส้ของเขานั้น จิโร่ได้อาศัยความรู้ทางการแพทย์ระดับมืออาชีพของเขา และเขายังได้ศึกษาและอ่านคัมภีร์ยาโบราณของชาวออสเกียน ก่อนจะคิดค้นสูตรปรุงยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิขึ้นมายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิเป็นยาที่สา

จิโร่ไม่ได้คิดจริงจังอะไรเลยในขณะที่เขากินยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาเข้าไปเขารู้สึกว่ายานี้จะต้องแย่กว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิอย่างแน่นอน โดยเขาจะต้องตัดสินว่ายานี้จะแย่กว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิมากน้อยเพียงใด โดยพิจารณาจากความรู้สึกของเขาหลังจากกินยานี้เข้าไปหนึ่งซองแต่จิโร่ต้องขมวดคิ้วขึ้นทันทีในวินาทีต่อมาหลังจากกินยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาเข้าไป จิโร่รู้สึกได้กระแสน้ำอุ่นที่ไหลวนอยู่ในท้องของเขากระแสน้ำอุ่นนั้นให้ความรู้สึกเหมือนสายฝนในฤดูใบไม้ผลิ ที่กำลังทำให้โลกชุ่มฉ่ำอยู่อย่างเงียบ ๆ กระแสน้ำอุ่นนั้นห่อหุ้มท้องของเขาไว้อย่างรวดเร็ว แล้วออกฤทธิ์แก้ปวดได้อย่างทรงพลังและมีประสิทธิภาพ ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นและสบายตัวมากกระแสน้ำอุ่นนี้ทำให้อาการไม่สบายท้องของเขาหายไปอย่างสิ้นเชิง และทำให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลายและสบายทั่วทั้งตัว!จิโร่มักจะรู้สึกแบบเดียวกันนี้ทุกครั้งที่เขากินยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิเข้าไป แต่ถ้าพูดถึงในแง่ของการออกฤทธิ์และความเข้มข้นของยาแล้ว ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาจะมีประสิทธิภาพดีกว่ายาสูตรของเขาเอง! ‘ทำไมยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาถึงได้ออกฤทธิ์ไ

ผู้ช่วยของเขาตอบด้วยความลำบากใจ “ท่านประธานครับ ผมไม่รู้เรื่องนั้นเลยครับ ทางนั้นรีบวางสายโดยไม่ยอมให้ผมได้ถามรายละเอียดอะไรเลย…”“ไอ้สารเลวเอ๊ย!” จิโร่ตอบอย่างโกรธเกรี้ยว “ถ้าเป็นอย่างนั้น เราคงทำได้แค่หาวิธีจัดการกับบริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรม ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันจะต้องเข้าไปซื้อสูตรปรุงยาที่ได้รับสิทธิบัตรนั้นให้ได้ไม่ว่าจะต้องเสียเงินมากมายขนาดไหน!”ผู้ช่วยถามอย่างระมัดระวังว่า “ท่านประธานครับ ยานั้นใช้ได้ผลดีหรือเปล่าครับ?”“มันใช้ได้ผลดีมากเลยล่ะ…” จิโร่ตอบด้วยท่าทางที่ดูสิ้นหวัง “ดีกว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิอย่างน้อยสิบเท่า!”ผู้ช่วยของจิโร่ตกใจมาก “สิบเท่า? มีความแตกต่างกันมากถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ?!”จิโร่พยักหน้า จากนั้นก็พูดด้วยสีหน้าที่ดูเศร้าหมอง “อย่าแพร่เรื่องนี้ออกไปสู่สาธารณะล่ะ ถ้าเราได้สูตรปรุงยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยา เราก็จะสามารถพลิกผันทุกอย่างได้ แม้กระทั่งยกระดับโคบายาชิ ฟาร์มาขึ้นไปอีกขั้น แต่ถ้าเราไม่ได้สูตรปรุงยานั้นมาล่ะก็ โคบายาชิ ฟาร์มาต้องเดือดร้อนแน่!”ทันทีที่ได้ยินดังนี้ผู้ช่วยของจิโร่ก็อดที่จะถามไม่ได้ว่า “ท่านประธานครับ สูตรปรุงยาดี ๆ แบบน

เธอเป็นดั่งดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอมและสุดสวยงาม ใคร ๆ ก็อยากเอาอกเอาใจเธอ และแสดงความเอาใจใส่และห่วงใยเธอถึงแม้ว่าชาร์ลีจะไม่ได้ชอบเธอในเชิงชู้สาว แต่เขาก็ให้ความยอมรับนับถือและชื่นชมในความเป็นตัวเธออย่างมาก ถ้าเขาให้ความชื่นชมใครก็ตาม เขาก็ย่อมไม่อยากให้คนคนนั้นได้รับอันตรายใด ๆ เป็นธรรมดาแต่คู่ต่อสู้ที่นานาโกะจะต้องเผชิญหน้าก็คือสาวซ่าอย่างออโรร่าชาร์ลีหวังเป็นอย่างยิ่งว่าออโรร่าจะสามารถคว้าตำแหน่งผู้ชนะเลิศได้ ในขณะเดียวกันก็สามารถนำเกียรติยศศักดิ์ศรีมาสู่ชาวออสเกียนได้แต่โดยส่วนตัวแล้วเขาไม่อยากให้นานาโกะต้องได้รับบาดเจ็บมากเกินไปบางทีเขาก็อยากชักจูงให้ออโรรารู้จักยับยั้งตัวเองเอาไว้บ้าง เพื่อที่เธอจะได้ไม่ทุ่มพลังไปทั้งหมดหลังจากขึ้นสังเวียนไปแล้ว วิธีนี้จะช่วยให้เธอไม่ต้องทำร้ายนานาโกะมากเกินไปแต่ชาร์ลีล้มเลิกความคิดนี้หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่งนี่เป็นเพราะเขารู้ว่าไม่ควรเข้าไปแทรกแซงในการแข่งขันของออโรร่าถ้าเขาพูดเรื่องนี้กับออโรร่า เธอจะต้องตกใจและผิดหวังอย่างแน่นอนเพราะท้ายที่สุดแล้วเขาคือปรมาจารย์เวดที่เธอให้ความชื่นชมอย่างสุดหัวใจ และเขาก็ทำหน้าที่เป็นโค้ชคนปัจ