เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1457
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1458
ผู้ช่วยของเขาตอบด้วยความลำบากใจ “ท่านประธานครับ ผมไม่รู้เรื่องนั้นเลยครับ ทางนั้นรีบวางสายโดยไม่ยอมให้ผมได้ถามรายละเอียดอะไรเลย…”“ไอ้สารเลวเอ๊ย!” จิโร่ตอบอย่างโกรธเกรี้ยว “ถ้าเป็นอย่างนั้น เราคงทำได้แค่หาวิธีจัดการกับบริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรม ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันจะต้องเข้าไปซื้อสูตรปรุงยาที่ได้รับสิทธิบัตรนั้นให้ได้ไม่ว่าจะต้องเสียเงินมากมายขนาดไหน!”ผู้ช่วยถามอย่างระมัดระวังว่า “ท่านประธานครับ ยานั้นใช้ได้ผลดีหรือเปล่าครับ?”“มันใช้ได้ผลดีมากเลยล่ะ…” จิโร่ตอบด้วยท่าทางที่ดูสิ้นหวัง “ดีกว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิอย่างน้อยสิบเท่า!”ผู้ช่วยของจิโร่ตกใจมาก “สิบเท่า? มีความแตกต่างกันมากถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ?!”จิโร่พยักหน้า จากนั้นก็พูดด้วยสีหน้าที่ดูเศร้าหมอง “อย่าแพร่เรื่องนี้ออกไปสู่สาธารณะล่ะ ถ้าเราได้สูตรปรุงยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยา เราก็จะสามารถพลิกผันทุกอย่างได้ แม้กระทั่งยกระดับโคบายาชิ ฟาร์มาขึ้นไปอีกขั้น แต่ถ้าเราไม่ได้สูตรปรุงยานั้นมาล่ะก็ โคบายาชิ ฟาร์มาต้องเดือดร้อนแน่!”ทันทีที่ได้ยินดังนี้ผู้ช่วยของจิโร่ก็อดที่จะถามไม่ได้ว่า “ท่านประธานครับ สูตรปรุงยาดี ๆ แบบน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1459
วันรุ่งขึ้นจิโร่ออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่ โดยมุ่งตรงไปยังบริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรมหลังจากชาร์ลีทานอาหารฝีมือเอเลนแม่ยายของเขาเสร็จแล้ว เขาก็ขอยืมรถของพ่อตาขับไปยังสนามกีฬาโอลรัสอันที่จริงหลังจากเอเลนปรับเปลี่ยนทัศนคติจนกลายเป็นคนว่านอนสอนง่าย ชาร์ลีก็ใช้ชีวิตที่บ้านได้อย่างสบายใจมากขึ้น นับตั้งแต่ชาร์ลีบอกเอเลนว่าจะให้เงินเธอเป็นจำนวนมาก เพื่อเป็นค่าดูแลลูก ๆ หลังแคลร์คลอด เอเลนก็เริ่มพยายามเอาอกเอาใจชาร์ลีบ่อยขึ้น ในขณะเดียวกันก็พยายามเกลี้ยกล่อมให้แคลร์มีลูกให้เร็วที่สุดถึงแม้ว่าเอเลนจะแต่งงานกับจาค็อบมาหลายปีแล้ว แต่ทักษะการทำอาหารของเธอก็ไม่เคยพัฒนาขึ้นเลยตลอดหลายปีที่ผ่านมา ท้ายที่สุดแล้วเธอก็แค่พยายามแกล้งทำดีกับสามีและลูกสาวของเธอเท่านั้นแต่ตอนนี้เอเลนกำลังเริ่มศึกษาและอ่านสูตรการทำอาหารบนโทรศัพท์มือถือ เพียงเพราะเธอต้องการดูแลชาร์ลีซึ่งเป็นลูกเขยของเธอให้ดี เพื่อที่เธอจะได้มีชีวิตที่ดีในอนาคตตอนนี้เธอรู้สำนึกแล้วถึงแม้ว่าชาร์ลีจะเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีภูมิหลังอะไรเลย แต่เขาก็มีความเชี่ยวชาญในเรื่องการดูฮวงจุ้ย พูดง่าย ๆ ก็คือครอบครัวนี้จะไม่ขัดสนเรื่องเงินทองในอนา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1460
เธอเป็นดั่งดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอมและสุดสวยงาม ใคร ๆ ก็อยากเอาอกเอาใจเธอ และแสดงความเอาใจใส่และห่วงใยเธอถึงแม้ว่าชาร์ลีจะไม่ได้ชอบเธอในเชิงชู้สาว แต่เขาก็ให้ความยอมรับนับถือและชื่นชมในความเป็นตัวเธออย่างมาก ถ้าเขาให้ความชื่นชมใครก็ตาม เขาก็ย่อมไม่อยากให้คนคนนั้นได้รับอันตรายใด ๆ เป็นธรรมดาแต่คู่ต่อสู้ที่นานาโกะจะต้องเผชิญหน้าก็คือสาวซ่าอย่างออโรร่าชาร์ลีหวังเป็นอย่างยิ่งว่าออโรร่าจะสามารถคว้าตำแหน่งผู้ชนะเลิศได้ ในขณะเดียวกันก็สามารถนำเกียรติยศศักดิ์ศรีมาสู่ชาวออสเกียนได้แต่โดยส่วนตัวแล้วเขาไม่อยากให้นานาโกะต้องได้รับบาดเจ็บมากเกินไปบางทีเขาก็อยากชักจูงให้ออโรรารู้จักยับยั้งตัวเองเอาไว้บ้าง เพื่อที่เธอจะได้ไม่ทุ่มพลังไปทั้งหมดหลังจากขึ้นสังเวียนไปแล้ว วิธีนี้จะช่วยให้เธอไม่ต้องทำร้ายนานาโกะมากเกินไปแต่ชาร์ลีล้มเลิกความคิดนี้หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่งนี่เป็นเพราะเขารู้ว่าไม่ควรเข้าไปแทรกแซงในการแข่งขันของออโรร่าถ้าเขาพูดเรื่องนี้กับออโรร่า เธอจะต้องตกใจและผิดหวังอย่างแน่นอนเพราะท้ายที่สุดแล้วเขาคือปรมาจารย์เวดที่เธอให้ความชื่นชมอย่างสุดหัวใจ และเขาก็ทำหน้าที่เป็นโค้ชคนปัจ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1461
คนหนุ่มสาวชอบติดตามเทรนด์ล่าสุดถ้าคุณต้องการเปรียบเทียบเทรนด์และแฟชั่นที่กำลังเป็นที่นิยมกันอยู่ล่ะก็ ญี่ปุ่นไม่มีทางจะยอมอ่อนข้อให้ออสเกียแน่นอนอาจกล่าวได้ว่ากระแสนิยมและแฟชั่นในประเทศญี่ปุ่นนั้นมีระดับสูงกว่าประเทศออสเกียนั่นคือเหตุผลว่าทำไมจึงมี ‘วัฒนธรรมป็อบ’ ของญี่ปุ่น และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสาว ๆ ถึงมีทรงผม การทำเล็บ การแต่งหน้า และอื่น ๆ ในสไตล์ญี่ปุ่นอาจกล่าวได้ว่าสาวญี่ปุ่นคือแฟชั่นนิสต้ากันทุกคน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาส่วนใหญ่ถึงชอบอาศัยอยู่ในมหานครที่ทันสมัยอย่างโตเกียวแต่อย่างไรก็ตาม นานาโกะเป็นข้อยกเว้นเธอไม่เคยชอบข้าวของทันสมัยหรือกำลังอยู่ในกระแสนิยมเลยในทางตรงกันข้ามเธอชื่นชมวัฒนธรรมที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณมาโดยตลอดยกตัวอย่างเช่น เธอชอบศึกษาศิลปะการชงชา ประวัติชาวออสเกียนโบราณ บทกวีโบราณ และแม้แต่สถาปัตยกรรมและเสื้อผ้าโบราณดังนั้นเมืองเกียวโตจึงเข้ากับอารมณ์และบุคลิกของเธอได้อย่างลงตัวเธอรู้ด้วยว่าเธอจะไม่ได้อะไรดี ๆ จากการแข่งขันในวันนี้เลย ถึงแม้ว่าเธอไม่มีทางพลาดพลั้งถึงแก่ชีวิต แต่ก็ไม่น่ารอดพ้นจากชะตากรรมที่ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสในการแข่งขันค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1462
หญิงสาวทั้งสองคนนี้ไม่ได้ชายตามองผู้ตัดสินหรือมองกันและกันเลย แต่ใช้สายตาจับจ้องไปที่ชาร์ลีซึ่งนั่งอยู่ท่ามกลางผู้ชมจำนวนมากชาร์ลีก็รู้สึกเครียดเล็กน้อยด้วยเหมือนกันเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหญิงสาวสองคนนี้จะไม่ยอมเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการแข่งขัน แต่กลับจ้องมองมาที่เขาทันทีที่ขึ้นไปอยู่บนสังเวียนเขาหน้าตาดีขนาดนั้นเลยเหรอ? พวกเธอควรใส่ใจกับเรื่องที่สำคัญกว่าไม่ใช่เหรอ?!ในขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่นั้น ผู้ตัดสินที่ยืนอยู่ในสนามประลองก็รู้สึกเขินอายด้วยเหมือนกัน เขากระแอมกระไอสองสามครั้งก่อนจะพูดว่า “พวกคุณฟังที่ผมพูดอยู่หรือเปล่าครับ?”ออโรร่าเป็นคนแรกที่ได้สติ แล้วหน้าก็เริ่มแดงในขณะที่พูดว่า “ขอโทษค่ะกรรมการ ฉันคิดโน่นคิดนี่เพลินไปหน่อยค่ะ”ผู้ตัดสินทำอะไรไม่ถูกก่อนจะมองไปที่นานาโกะแล้วพูดว่า “แล้วคุณล่ะครับ คุณอิโตะ?”ใบหน้าของนานาโกะมีสีแดงระเรื่อขึ้นทันที แล้วรีบพูดเบา ๆ ว่า “ขอโทษค่ะกรรมการ ฉันคิดฟุ้งซ่านอยู่เล็กน้อยน่ะค่ะ”พอพูดจบเธอก็อดที่จะเหลือบมองออโรร่าไม่ได้ แล้วเห็นว่าออโรร่าทำท่าเอียงอายและขวยเขินราวกับหญิงหญิงตัวเล็ก ๆ อยู่ในเวลานี้เธออดสงสัยไม่ได้ว่าออโ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1463
เนื่องจากก่อนหน้านี้หญิงสาวทั้งสองคนต่างก็ดูเหม่อลอยกันมาก เมื่อผู้ตัดสินประกาศว่าการแข่งขันได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว หญิงสาวทั้งสองคนนั้นก็ไม่สามารถกลับมามีสติรู้ตัวได้ทันทีดังนั้นบรรยากาศในสังเวียนการต่อสู้จึงดูค่อนข้างแปลกไปเล็กน้อยทันทีที่ผู้ตัดสินประกาศเริ่มการแข่งขัน และเดินถอยห่างจากคนทั้งคู่ออกไปอย่างรวดเร็ว ก็เป็นที่เข้าใจได้ว่านักกีฬาทั้งสองฝ่ายจะต้องจับจังหวะของตนเอง แล้วเริ่มต้นหาทางโจมตีทันที แต่คนทั้งสองกลับยังอยู่ในอาการงุนงงโดยยืนนิ่งอยู่ในสังเวียนนั้นอีกสองสามวินาทีในเวลานี้นี่เองที่มีผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า “ออโรร่า! คุณมัวทำอะไรอยู่?! จะยืนงงอยู่อย่างนั้นทำไมกัน?! รีบเอาชนะผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนั้นเสียทีสิ!”“ใช่แล้วออโรร่า! ถึงเวลาต้องคว้าชัยชนะและนำเกียรติยศศักดิ์ศรีมาสู่ประเทศของเราแล้วนะ!”“โอ้! ออโรร่า ผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนั้นช่างสวยเสียจริง ๆ สัญญากับผมได้ไหมว่าคุณจะไม่ชกหน้าเธอ?”ออโรร่ารู้สึกกดดันเล็กน้อยการแข่งขันครั้งนี้เป็นการแข่งขันระดับสูงสุดที่เธอเคยเข้าร่วมหลังจากเฝ้ารอมานานแต่นี่ยังเป็นการแข่งขันที่ไม่มีบรรยากาศเอาเสียเลยดังนั้นเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1464
ชาร์ลีรู้สึกทึ่งและประทับใจกับการตอบโต้ที่ยอดเยี่ยมของนานาโกะเป็นอย่างมากแน่นอนว่าประสบการณ์นั้นไม่สามารถทดแทนด้วยความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียวได้ตอนนี้ออโรร่าเป็นคนขับรถซูเปอร์คาร์ไปเรียบร้อยแล้ว รถของเธอมีพลังและเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วมาก แต่เธอไม่รู้หรือไม่เข้าใจสภาพถนนที่จะขับไปให้ถึงจุดหมาย เธอไม่รู้ว่าจะต้องเลี้ยวตรงไหน และไม่รู้ว่ามีหลุมบ่อหรือทางลัดอยู่ตรงไหนบ้างถึงแม้ว่ารถของนานาโกะจะไม่แรงเท่ารถซูเปอร์คาร์ของออโรร่า แต่เธอก็คุ้นเคยกับสภาพถนนเป็นอย่างดี และเธอก็เข้ากับทุกรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้เป็นอย่างดีด้วยดังนั้นถึงแม้ว่าคนขับรถทั้งสองคนนี้จะต้องมาขับรถแข่งกัน และถึงแม้ว่ารถซูเปอร์คาร์จะชนะการแข่งขันในที่สุด แต่นี่ก็อาจไม่ใช่การแข่งขันที่ง่าย ๆ เสมอไปถึงแม้ว่านานาโกะจะหลบหลีกการโจมตีของออโรร่าได้ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะประเมินคู่ต่อสู้ต่ำนี่เป็นเพราะจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว นานาโกะก็สามารถสัมผัสถึงพลังของออโรร่าได้อย่างชัดเจน และเธอรู้ว่าออโรร่ามีพละกำลังที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก!โชคดีที่เธอใช้ฝ่ามือในการหลบเลี่ยงการโจมตีได้ ไม่เช่นนั้นถ้าเธอป้องกันการโจมตีด้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1465
ในเวลานี้ออโรร่ารู้สึกรำคาญใจมากกับความเลินเล่อของตัวเอง!เธอคิดแต่จะออกอาวุธโจมตีนานาโกะอย่างต่อเนื่อง แต่ลืมคิดไปว่านานาโกะมีความเชี่ยวชาญในศิลปะการต่อสู้และเธอก็ต่างจากคู่ต่อสู้คนอื่น ๆ ที่เคยพบพานมาเป็นอย่างมากดังนั้นการกระหน่ำโจมตีแบบนี้ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าใช้กับนานาโกะไม่ได้ แต่ยังทำให้เธอเพลี่ยงพล้ำกับการโจมตีอย่างกะทันหันของนานาโกะอีกด้วยในเวลานี้นานาโกะได้กระแทกกระดูกสะบ้าหัวเข่าของออโรร่าจากทางด้านข้างอย่างรวดเร็วนานาโกะรู้สึกราวกับว่าเธอได้ชกกับแผ่นเหล็กจนส่งเสียงดังปัง แล้วทั้งข้อมือก็รู้สึกชาไปหมด!ส่วนออโรร่าก็รู้สึกว่าเธอต้องได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของนานาโกะอย่างแน่นอน แต่ไม่คาดคิดว่าจะแค่รู้สึกเจ็บที่หัวเข่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้นระดับความเจ็บปวดนี้อยู่ในระดับที่ยังรับไหว นอกเหนือจากความเจ็บปวดเพียงเล็กน้อยแล้ว การโจมตีของนานาโกะยังแทบจะไม่มีผลกระทบใด ๆ ต่อร่างกายของออโรร่าเลยด้วยออโรร่ารู้สึกแปลกใจอย่างมากอยู่ภายในใจ เธอคิดกับตัวเองว่า ‘หลังจากที่ปรมาจารย์เวดช่วยฉันดูดซึมประสิทธิภาพของยาวิเศษนั้นเข้าไป ฉันไม่เพียงแต่มีความแข็งแกร่งทางร่างกายมากขึ้นเท่านั้
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
