บททั้งหมดของ ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: บทที่ 921 - บทที่ 930

แต่อนิจจา ยามรักษาการณ์ของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนก็ไม่ได้มีประสบการณ์เท่า เจย์ อาเรสด้วยน้ำมือขององค์กรโลกาวินาศ คอที่หัก แขนขาที่ขาดเป็นชิ้น ๆ และลำตัวที่แยกออกเป็นท่อนกระจายไปทั่ว… มันช่างเป็นภาพที่น่าสยดสยองในขณะนั้นเอง เครื่องบินขับไล่พิเศษที่มีลักษณะเหมือนค้างคาวก็ได้ลงจอด และชายในเสื้อคลุมสีขาวก็ได้เดินลงมาจากเครื่องผู้คุมวิญญาณได้ตรงเข้ามารายงานทันที “เรดาร์ได้แสดงการเสียชีวิตทั้งหมด 1,780 คนใน อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนนี้ครับนายน้อย จากไผ่แห่งความตายทั้งหมดที่มีอยู่ 1,990 คนครับ”“ยังมีพวกมันเหลืออยู่ 206 คนข้างในสินะ กำจัดพวกมันซะ”เหมือนอย่างที่เคยเป็นมา นายน้อยออกคำสั่งอย่างห้วน ๆ “ตามหาตัวตนของผู้ตายมาให้ฉัน”ใจของเจย์เย็นลง มันควรจะเหลืออีก 210 คนสิ หากพิจารณา 1,780 จาก 1,990 ที่เป็นสมาชิกของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนที่เสียชีวิต สมาชิกอีกสี่คนที่เหลือคือใครกันล่ะ?“โคล ยอร์ก!” จู่ ๆ เจย์ก็ตะโกนขึ้น“นายซ่อนตัวจากฉันไม่ได้หรอก!”ชายในเสื้อคลุมสีขาวและหน้ากากรูปจิ้งจอกสีขาวได้เดินเข้ามา“ความฉลาดเกินเหตุเป็นบาปนะ เจย์ อาเรส นายอยากจะรู้ถึงราคาที่นายจะต้องจ่ายไ

เมื่อกระพริบตาของเธอขึ้น แองเจลีนมองไปรอบ ๆ สภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย ใช่ มันเป็นที่ที่เจย์บังคับทำการคลอดก่อนกำหนดให้เธอแองเจลีนจ้องมองด้วยความประหลาดใจ เมื่อสาวใช้ที่หน้าตาดีและอ่อนโยนสองคนเข้ามาในห้องพร้อมกับอ่างล้างหน้า “เมื่อคืนฉันได้ยินเสียงฟ้าร้องและเสียงระเบิดจากเมืองอิมพีเรียล มันเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”สองสาวใช้ชะงัก ตาของพวกเธอแดงก่ำขึ้นมาทันที พวกเขาตอบอย่างอึกอัก “พวกเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกันค่ะ นอกเสียจากว่ามันจะมาจากอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน”ท่าทีของแองเจลีนเริ่มสงสัย “พวกเธอกำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับฉันใช่ไหม?”สาวใช้ทั้งสองก้มหน้าลง ไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกเมื่อเลิกผ้าห่มขึ้น แองเจลีนก็วิ่งออกไปด้วยเท้าเปล่าด้านนอกห้องนอนมีทีมภูตผีอยู่สองคนประจำและเฝ้าอยู่ที่ประตู เมื่อเห็นแองเจลีน พวกเขาโค้งคำนับทันทีด้วยความเคารพแองเจลีนเอื้อมมือไปบีบปกเสื้อของชายคนนั้น ชุดสูทคุณภาพดีขนาดนี้สามารถนำมาจากแกรนด์เอเชียเท่านั้น“เจย์ อาเรสอยู่ที่ไหน?” แองเจลีนสรุปได้ทันทีว่าเจย์ต้องขังเธอไว้ในสถานที่ลึกลับแห่งนี้เป็นแน่เมื่อไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของแองเจลีนได้อย่างไร คนทั้งส

แองเจลีนเดินเข้าหาพร้อมกับความตั้งใจที่จะปลอบโจเซฟีน เพียงเพื่อดูความไม่สบายใจที่เพิ่มขึ้นขณะที่สายตาของอีกคนมองมาที่เธอท่าทีของทั้งเซย์นและโจเซฟินทั้งน่าสงสารและน่าห่วง ทำให้แองเจลีรู้สึกไม่สบายใจ“พี่ชายของเธออยู่ไหน?” เธอถามโจเซฟินอ้าปาก เพียงแต่ถูกมือของเซย์นปิดเอาไว้ราวกับว่าชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมันเลือดนั้นก็ไหลจากหน้าของแองเจลีน ทิ้งให้เธอเป็นเหมือนผีเสื้อปีกเดียวที่ไม่สามารถกางปีกของมันและบินไปได้ ถูกลิขิตให้เหี่ยวและแห้งไป“พี่ชายของเธออยู่ไหน?” แองเจลีนถามอีกครั้ง เสียงของเธอเบาเกินไปที่จะได้ยินความโกรธอยู่ภายในอย่างไรก็ตาม เซย์นก็เพียงแต่รัดแขนของเขาแน่นเป็นการตอบโต่ เช่นเดียวกับเพชฌฆาตที่โหดเหี้ยม เซย์นไม่มีทีท่าที่จะปล่อยไปจนกว่าโจเซฟินจะหายใจเฮือกสุดท้ายแองเจลีนค่อย ๆ ยืนขึ้น สายตาของเธอมองไปที่เปลวไฟตรงหน้าพวกเขาเธอวิ่งเข้าไปยังกองไฟโดยไม่ลังเลเซย์นและคนที่เหลือรู้สึกใจหาย พวกเขาผ่อนคลายเพียงเล็กน้อยเท่านั้นในตอนที่เกรย์สันรีบพุ่งตามแองเจลีนไปเพื่อรั้งเธอไว้“ได้โปรดเถอะครับ ท่านประธานหญิง ผมเสียใจอย่างสุดซึ้งกับความสูญเสียของคุณ” เกรย์สันสะอื้นคำว่า

เซ็ตตี้น้อยไม่กลัวแบบนั้นอีกแล้ว“พวกเขาเป็นใครเหรอ ฟินน์?”“ดูพวกเขาใกล้ ๆ นะและทำให้มั่นใจว่า คุณจำหน้าของพวกเขาได้นะ เซ็ตตี้น้อย พวกนี้คืนคนที่ฆ่าคุณพ่อของคุณ” น้ำเสียงของฟินน์เต็มไปด้วยความโศกเศร้า ความขุ่นเคืองและความเคียดแค้นต่อศัตรูเมื่อเซ็ตตี้น้อยได้ยินว่าพ่อของเธอตายแล้ว เธอก็ร้องไห้อย่างบีบหัวใจออกมา“คุณพ่อคะ คุณพ่อ!”เสียงของเด็กคนนั้นดูเด็กมาก ๆ แม้แต่พลังในการระบายความรู้สึกออกมาก็อ่อนแอเป็นอย่างมากถึงกระนั้น การร้องไห้ของเธอทำให้ฟินน์ปวดใจด้วยเหตุผลบางอย่าง“อย่าร้องนะ เซ็ตตี้น้อย ฟินน์จะแก้แค้นให้คุณพ่อเอง”เซ็ตตี้น้อยจ้องไปกลุ่มคนเหล่านั้นด้วยสายตาที่เกรี้ยวกราด “อื้ม”ฟินน์วิ่งออกจากคฤหาสน์เซเวียร์และเข้ามายังทางตันของสุดถนนที่ซึ่งกลุ่มของผู้คุมวิญญาณล้อมเขาไว้ในที่สุดฟินน์กอดเซ็ตตี้น้อยแน่นและถามเธอว่า “หนูกลัวไหม?”เซ็ตตี้น้อยได้เจอกับความรู้สึกที่หลากหลาย เธอเริ่มจากความกลัวอย่างหนักไปยังการถูกครอบงำด้วยความเศร้าโศกและขุ่นเคือง เมื่อความโศกเศร้าและความขุ่นเคืองได้ขับไล่ความหวาดกลัวออกไปทั้งหมด เซ็ตตี้น้อยก็ไม่กลัวอีกต่อไป“ไม่” เธอส่ายหน้าฟินน์รู้ส

ปีเตอร์หวั่นเล็กน้อย “มันดีนะที่จะมั่นใจ แต่ในสถาบันเยาวชนในตำนาน นายจะลงเอยไม่สวยถ้ามั่นใจจนเกินไป ถ้านายเรียนไม่จบภายในแปดถึงสิบปีได้หลังจากที่ลงทะเบียนชั้นเรียนของวิค นายอาจจำเป็นต้องอยู่ในสถาบันเยาวชนในตำนานจนกระทั่งเธอแก่”เจนสันจ้องปีเตอร์ด้วยสายตาที่อาฆาตปีเตอร์ผงะเล็กน้อย “ทำไมนายถึงไม่สืบทอดความน่ารักและอ่อนโยนของคุณแม่ของนายบ้างเลยล่ะ เจ้าหนู? นายเหมือนกับพ่อมาก ไม่เป็นมิตรเอาซะเลย”จากนั้น เขาก็ยิ้มอย่างอิ่มเอมใจและพูดว่า “ฉันเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับพ่อของนาย และความปรารถนาที่ใหญ่ที่สุดของฉันคือแต่งตัวให้ภูเขาน้ำแข็งยักษ์อย่างเขาเป็นผู้หญิง น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้เติมเต็มความฝันนั้น ในตอนนี้ ฉันก็ได้ฝึกฝนบนตัวลูกชายของเขาในที่สุด ฮ่าฮ่า”ดวงตาของเจนสันปรากฏร่องรอยของความเยือกเย็นที่น่าเกรงขามเมื่อปีเตอร์เห็นเช่นนี้ เสียงหัวเราะของเขาก็หยุดไปอย่างกะทันหันเขาแลบลิ้นและแหย่เจนสันว่า “นายเย็นชายิ่งกว่าพ่อของนายอีกนะ น่าเบื่อจัง”เมื่อเจนสันเวอร์ชั่นผู้หญิงไปยังสนามกีฬาพร้อมกับคนอื่น ๆ นักฆ่าขององค์กรโลกาวินาศจำเขาไม่ได้เลยและพาตัวเด็กที่ดูเย็นชาอีกคนไปโดยไร้เหตุผลโชคย