All Chapters of ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: Chapter 681 - Chapter 690

แองเจลีนรีบหยิบจดหมายขึ้นมาและเปิดโคมไฟตั้งโต๊ะบนโต๊ะกาแฟ ภายใต้แสงสีเหลืองจาง ๆ เธอกำลังเริ่มอ่านมัน“เมื่อสองปีที่แล้ว เธอจากไปโดยไม่มีคำบอกลา คราวนี้ขอให้เป็นตาฉันบ้าง ตอนนี้เราหายกันแล้วนะ แองเจลีน เซเวียร์”ไม่มีอารมณ์อ่านได้อีกในคำพูดที่แน่วแน่และไม่แยแสเหล่านั้นแองเจลีนรู้สึกตัวแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ด้วยเสียงคร่ำครวญดัง “เขาหมายความว่ายังไง?”ท่านปู่รู้สึกสงบอยู่ภายใต้เสียงคร่ำครวญของหลานสาว เมื่อลืมตาขึ้น เขามองไปที่หลานสาวด้วยความรู้สึกผิดที่ไหลออกมาจากดวงตาของเขา “ฉันแน่ใจว่าการเข้าใจคำในจดหมายฉบับหนึ่งไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผู้หญิงที่ฉลาดอย่างเธอนะ”แองเจลีนฉีกจดหมายเป็นชิ้น ๆ “ฉันเข้าใจจดหมายนั่น แต่สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจคือความรู้สึกของเขา เขาควรจะเป็นคนที่ใจกว้างเหมือนทะเลไม่ใช่เหรอ? เขาจะยังเก็บความขุ่นเคืองเช่นนี้เอาไว้อยู่ เป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่ฉันได้ทำมาทุกอย่างนี้ก็เพื่อขอโทษ เขาก็ยกโทษให้ฉันแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมเขาถึงออกไปเหมือนเขาโกรธขึ้นมาอีกครั้ง?”ท่านปู่กังวลเรื่องที่จะแยกทั้งสองออกจากกันได้อย่างไรมาเป็นระยะหนึ่งแล้วใครจะคิดว่าแผนของเจย์จะครอบคลุมขนาดนี

แม้จะมีความมุ่งมั่นและความยับยั้งชั่งใจอย่างไร้มนุษยธรรมก็ตาม แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะระงับความปรารถนาที่ทำให้หัวใจสั่นไหวในขณะนั้นได้เลย เขาต้องการที่จะมีเธอ อยู่เคียงข้างเธอโดยไม่คำนึงถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบตัวของพวกเขา…“ฉันขอโทษนะ เจย์ นายสามารถเรียกฉันว่าคนเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่ครอบครัวเซเวียร์จะสูญเสียแองเจลีนไปไม่ได้อีกแล้ว ฉันไม่อยากเห็นแองเจลีนวิ่งเข้าหานายสุ่มสี่สุ่มห้าอีก มันเหมือนแมลงเม่ากำลังบินเข้าสู่เปลวไฟ นั่นไม่ใช่การเรียกหาเธอ”“ผมสัญญากับคุณครับ ท่านปู่ ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอ ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตของผม ผมก็จะปกป้องเธอให้ปลอดภัย” เขาได้อ้อนวอนและขอร้องท่านปู่ไม่ให้ห้ามสิทธิ์ของเขาที่จะรักแองเจลีนอย่างไรก็ตาม เขาถูกตัดสินอย่างกับคนถูกประหารชีวิตโดยประโยคถัดไปของท่านปู่“ไม่เข้าใจอีกเหรอ เจเจ? มีเพียงเธอที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อได้เท่านั้นเพื่อที่ทำให้พวกเธอสองคนมีอนาคตร่วมกันได้ แล้วนายจะทำยังไงถ้าเธอตาย?”เจย์มีความรู้สึกสั่นเทาอย่างหนักแล้วพูดเสนอแนะว่า “ผมจะไม่ปล่อยให้เธอตาย”เขาต้องทนทุกข์กับผลที่ตามมาของการตายของเธออีกครั้ง และมันเป็นสิ่งที่ไร้หนทางและความเศร

แองเจลีนถูกโอบกอดอยู่ในอ้อมแขนของโจเซฟิน แองเจลีนคร่ำครวญสิ่งที่อยากจะสื่อถึงในจิตวิญญาณของเธอดวงตาที่แหลมคมเหมือนนกอินทรีของเจย์ส่องประกายไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาเขาขมวดคิ้ว เก็บความเจ็บปวดและความเสียใจจากหัวใจทั้งหมดเข้าไปถึงในกระดูกของเขาและบังคับพวกมันออกไป เขาอยากขังมันไว้ในกระดูกของเขาในขณะที่ภายในตัวของเขาได้ตะโกนและกรีดร้องเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขาในที่สุด มันก็กลายเป็นฟองแห่งความสุขและอบอุ่นที่ผุดขึ้นในตัวเขาดวงตาของสตอร์มก็แดงเช่นกันคู่รักคู่นี้อยู่ตรงหน้ากันแล้วด้วยซ้ำ แต่ความเป็นจริงที่ว่าพวกเขาได้ยินเสียงแต่ไม่ได้เห็นกันก็ทรมานหัวใจสำหรับคนที่ได้ฟังผ่านไปมา“ฉันควรจะทำยังไงดี?” แองเจลีนร้องไห้อย่างหมดหนทางโจซี่เริ่มสะอื้นตาม“ปล่อยมันไปเถอะ พี่แองเจลีน เธอจะรู้สึกดีขึ้นเองกับเรื่องทั้งหมด”“ฉันเหนื่อย โจซี่ ฉันรักเขา แต่ฉันเหนื่อยมาก” แองเจลีนบ่นซ้ำ ๆเจย์กำหมัดแน่น ทันใดนั้น เขาก็ยกมุมปากขึ้นและกัดที่หลังมือของเขา สายตาแดง ๆ ที่มีน้ำตาเอ่อล้นรินไหลออกมาผ่านมุมปากของท่านประธานทำให้สตอร์มหยุดทันที“ทางเข้าเมืองอิมพีเรียลอยู่ตรงหน้านายหญิงแล้วนะ เราจะแยกทาง

แม้จะเป็นคำถามเหมือนเชิงสืบสวน แต่น้ำเสียงของเจย์ก็แน่วแน่“ผมเคยสงสัยว่าทำไมจู่ ๆ คุณถึงย้ายหุ้นในนามของผมไปให้แจ็ค อาเรส คุณปู่ แต่ตอนนี้ผมคิดว่าผมเข้าใจแล้วล่ะ”เจย์หัวเราะเยาะตัวเอง “ผมเป็นแค่ตัวหมากรุกบนกระดานของคุณตั้งแต่เกิด คุณต้องการควบคุมผมก็เท่านั้น แค่อนุญาตที่จะให้ผมเติบโตอยู่ภายในอำนาจ เพียงแค่ในระดับที่คุณอนุญาตเท่านั้น คุณไม่ยอมให้ผมได้มากไปกว่านี้เพราะคุณกลัว จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมจัดการเพื่อเอาชนะคุณได้? ถ้าผมล้มล้างอาณาจักรธุรกิจที่คุณสร้างขึ้นมาได้ล่ะ?“แต่เหนือสิ่งอื่นใด คุณกลัวว่าด้วยอำนาจใหม่ที่เพิ่งค้นพบของผม ผมจะสามารถค้นหาเรื่องสกปรก ๆ ที่คุณซ่อนไว้ได้ ถ้าผมปฏิเสธที่จะเข้าร่วมกับคุณในเรื่องสกปรก ๆ ที่คุณสร้างขึ้นนี้ คุณกลัวว่าผมอาจทำลายอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนของคุณสินะ คุณกลัวว่าผมจะทำลายตระกูลอาเรส จริงไหมล่ะ?”ท่านปู่จ้องมองเจย์อย่างอดกลั้นการแสดงออกที่เข้มงวดของเขาซ่อนความรู้สึกทุกอย่างของเขาไว้“คุณเป็นปีศาจชั่วร้าย” เจย์กล่าว “แต่อะไรกันที่เป็นแรงผลักดันให้คุณเป็นคนไร้ความปราณีในทุกวันนี้ได้?” ภาพของท่านปู่เซเวียร์ที่เขียนชื่อบนกระดาษนั้นแวบเข้าม

จู่ ๆ แองเจลีนก็ส่งเสียงโวยวายและกระทืบเท้าตรงหน้าเจย์ เธอวางมือบนกระจกรถ เมื่อเธอเริ่มเข้ามาดึงที่ประตู สีหน้าของเจย์ก็เปลี่ยนไปทันทีวินาทีถัดมา แองเจลีนได้ดึงประตูรถของเขาดวงตาของเจย์เบิกกว้างผู้หญิงคนนี้หนิ!ลมพัดเข้ามาในรถและเจย์รู้สึกว่าเลือดของเขาเริ่มแข็งตัวด้วยอากาศหนาวเย็นที่พุ่งออกมาอย่างรวดเร็วเขาจ้องไปที่แองเจลีนอย่างตกตะลึง “เธอต้องการอะไร?” เขาถามอย่างใจร้อนสายตาของแองเจลีนเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ทำไมนายไม่รับสายฉัน?”“เราไม่มีอะไรจะพูดกันอีก”ทัศนคติที่ไม่แยแสของเขาทำให้แองเจลีนเริ่มหายใจอึดอัดขึ้นทันทีดวงตาที่แดงก่ำของแองเจลีน สูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างแรง จ้องมาที่เขาอย่างตั้งใจขณะที่เธอพยายามซักไซ้ “ดีล่ะ สิ่งที่นายต้องทำคือตอบคำถามสามข้อของฉันก่อน ถ้าฉันพอใจกับคำตอบ อะไรก็ตาม ระหว่างเราก็จะจบลงตรงนี้”“ถามมาสิ!”แองเจลีนถามว่า “นายบอกว่านายจะรักฉันตลอดไป การเรียกร้องเรื่องนี้ยังคงใช่อยู่ไหม?”เจย์ “...”แองเจลีนยิ้มอย่างโหยหา “นายบอกว่าในฐานะสามีภรรยา เราต้องจริงใจต่อกัน นายยังจำคำพูดที่นายพูดได้ไหม?”เจย์ “...”“มีอะไรที่นายบอกฉันไม่ได้เหรอ เจย์บี