Share
บทที่ 681
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 682
แองเจลีนรีบหยิบจดหมายขึ้นมาและเปิดโคมไฟตั้งโต๊ะบนโต๊ะกาแฟ ภายใต้แสงสีเหลืองจาง ๆ เธอกำลังเริ่มอ่านมัน“เมื่อสองปีที่แล้ว เธอจากไปโดยไม่มีคำบอกลา คราวนี้ขอให้เป็นตาฉันบ้าง ตอนนี้เราหายกันแล้วนะ แองเจลีน เซเวียร์”ไม่มีอารมณ์อ่านได้อีกในคำพูดที่แน่วแน่และไม่แยแสเหล่านั้นแองเจลีนรู้สึกตัวแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ด้วยเสียงคร่ำครวญดัง “เขาหมายความว่ายังไง?”ท่านปู่รู้สึกสงบอยู่ภายใต้เสียงคร่ำครวญของหลานสาว เมื่อลืมตาขึ้น เขามองไปที่หลานสาวด้วยความรู้สึกผิดที่ไหลออกมาจากดวงตาของเขา “ฉันแน่ใจว่าการเข้าใจคำในจดหมายฉบับหนึ่งไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผู้หญิงที่ฉลาดอย่างเธอนะ”แองเจลีนฉีกจดหมายเป็นชิ้น ๆ “ฉันเข้าใจจดหมายนั่น แต่สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจคือความรู้สึกของเขา เขาควรจะเป็นคนที่ใจกว้างเหมือนทะเลไม่ใช่เหรอ? เขาจะยังเก็บความขุ่นเคืองเช่นนี้เอาไว้อยู่ เป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่ฉันได้ทำมาทุกอย่างนี้ก็เพื่อขอโทษ เขาก็ยกโทษให้ฉันแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมเขาถึงออกไปเหมือนเขาโกรธขึ้นมาอีกครั้ง?”ท่านปู่กังวลเรื่องที่จะแยกทั้งสองออกจากกันได้อย่างไรมาเป็นระยะหนึ่งแล้วใครจะคิดว่าแผนของเจย์จะครอบคลุมขนาดนี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 683
เจย์กลับไปที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนโดยพาสตอร์มกลับมาด้วยคนเดียวเขาคาดว่าจะออกจากที่นั่นอย่างอารมณ์ดี โดยคิดว่าเขาจะสามารถนำความรักในชีวิตของเขากลับบ้านไปด้วยได้ เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะกลับมาอย่างโดดเดี่ยวและเพียงลำพังเช่นนี้เจย์ซ่อนตัวอยู่ในห้องทำงานของตัวเอง นั่งอยู่ครึ่งวี่ครึ่งวันสตอร์มถามอย่างเหนื่อยหน่าย “ทำไมเราไม่พานายหญิงกลับมาด้วยล่ะ ท่านประธาน?”มันเห็นได้ชัดว่าอารมณ์ขุ่นเคืองของท่านประธานและกลิ่นอายของความเศร้าที่แสนเจ็บปวดเกิดจากการขาดนายหญิงที่อยู่เคียงข้างเขาเจย์ตอบว่า “ในฐานะอัญมณีล้ำค่าของตระกูลเซเวียร์ เธอจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลอาเรสอีกต่อไปนับจากนี้เป็นต้นไป”สตอร์มเข้าใจทันที การใช้คำว่า 'ตระกูลอารเส' ของท่านประธานแทนคำว่า 'ฉัน' หมายถึงการผลักนายหญิงออกจากเขาวงกตที่สับสนและอันตรายของตระกูลอาเรสเพื่อปกป้องนายหญิง ท่านประธานได้เลือกที่จะขีดเส้นแบ่งที่ชัดเจนระหว่างพวกเขามันคงเป็นเรื่องยากสำหรับท่านประธานที่ต้องทนทุกข์ตลอดทั้งกลางวันและกลางคืนอย่างไม่ต้องสงสัยถ้าไม่มีแองเจลีน แม้แต่สวรรค์ก็คงรู้สึกเหมือนตกนรกสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของหอท่าเรือห
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 684
แม้จะมีความมุ่งมั่นและความยับยั้งชั่งใจอย่างไร้มนุษยธรรมก็ตาม แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะระงับความปรารถนาที่ทำให้หัวใจสั่นไหวในขณะนั้นได้เลย เขาต้องการที่จะมีเธอ อยู่เคียงข้างเธอโดยไม่คำนึงถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบตัวของพวกเขา…“ฉันขอโทษนะ เจย์ นายสามารถเรียกฉันว่าคนเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่ครอบครัวเซเวียร์จะสูญเสียแองเจลีนไปไม่ได้อีกแล้ว ฉันไม่อยากเห็นแองเจลีนวิ่งเข้าหานายสุ่มสี่สุ่มห้าอีก มันเหมือนแมลงเม่ากำลังบินเข้าสู่เปลวไฟ นั่นไม่ใช่การเรียกหาเธอ”“ผมสัญญากับคุณครับ ท่านปู่ ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอ ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตของผม ผมก็จะปกป้องเธอให้ปลอดภัย” เขาได้อ้อนวอนและขอร้องท่านปู่ไม่ให้ห้ามสิทธิ์ของเขาที่จะรักแองเจลีนอย่างไรก็ตาม เขาถูกตัดสินอย่างกับคนถูกประหารชีวิตโดยประโยคถัดไปของท่านปู่“ไม่เข้าใจอีกเหรอ เจเจ? มีเพียงเธอที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อได้เท่านั้นเพื่อที่ทำให้พวกเธอสองคนมีอนาคตร่วมกันได้ แล้วนายจะทำยังไงถ้าเธอตาย?”เจย์มีความรู้สึกสั่นเทาอย่างหนักแล้วพูดเสนอแนะว่า “ผมจะไม่ปล่อยให้เธอตาย”เขาต้องทนทุกข์กับผลที่ตามมาของการตายของเธออีกครั้ง และมันเป็นสิ่งที่ไร้หนทางและความเศร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 685
ณ อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเดินไปหาเจย์และรายงานว่า “นายท่านครับ ทั้งนายหญิงเซเวียร์และนายหญิงรองได้กลับมาเมื่อสักครู่นี้ ตามคำสั่งของนายท่าน ผมไม่อนุญาตให้นายหญิงเซเวียร์เข้ามา”เจย์รู้สึกหัวใจเต้นแรงอย่างอธิบายไม่ถูกแม้แต่สิ่งที่คิดไปเองของเขาก็ได้จินตนาการว่าแองเจลีนถูกปฏิเสธออกนอกอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนได้แบบไหน อย่างน้อยที่สุดก็เกิดจากเขา“แล้วนายหญิงรองล่ะ?”“คุณท่านได้สั่งห้ามเราไว้เด็ดขาด โดยเฉพาะนายหญิงรองว่าไม่ให้กลับเข้ามาในบ้านตอนนี้”ดวงตาของเจย์แข็งกระด้าง “เขาไม่สนใจความเป็นอยู่ของโจเซฟินเลยเหรอ?”ถึงอย่างนั้น เจย์ไม่สามารถหยุดกังวลเกี่ยวกับอนาคตของโจซี่ได้เลยในขณะนี้ เนื่องจากความสำคัญหลักของเขาคือการที่ทั้งคู่ได้ออกจากดินแดนรกร้างนี้ไป“เตรียมรถให้พร้อม สตอร์ม”สตอร์มตัวแข็งทื่อไปเล็กน้อย เมื่อเข้าใจเจตนาของท่านประธานแล้ว เขาเดินลงไปที่ห้องใต้ดินของครอบครัวอาเรส และขับรถที่ดูธรรมดาออกไปรถมีแผงฉนวนที่กั้นด้วยไม้แยกที่นั่งคนขับกับผู้โดยสารตอนหลัง หน้าต่างกันกระสุนของมันถูกปรับแต่งให้เป็นกระจกส่องมองเห็นทางเดียว ซึ่งผู้คนภายนอก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 686
แองเจลีนถูกโอบกอดอยู่ในอ้อมแขนของโจเซฟิน แองเจลีนคร่ำครวญสิ่งที่อยากจะสื่อถึงในจิตวิญญาณของเธอดวงตาที่แหลมคมเหมือนนกอินทรีของเจย์ส่องประกายไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาเขาขมวดคิ้ว เก็บความเจ็บปวดและความเสียใจจากหัวใจทั้งหมดเข้าไปถึงในกระดูกของเขาและบังคับพวกมันออกไป เขาอยากขังมันไว้ในกระดูกของเขาในขณะที่ภายในตัวของเขาได้ตะโกนและกรีดร้องเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขาในที่สุด มันก็กลายเป็นฟองแห่งความสุขและอบอุ่นที่ผุดขึ้นในตัวเขาดวงตาของสตอร์มก็แดงเช่นกันคู่รักคู่นี้อยู่ตรงหน้ากันแล้วด้วยซ้ำ แต่ความเป็นจริงที่ว่าพวกเขาได้ยินเสียงแต่ไม่ได้เห็นกันก็ทรมานหัวใจสำหรับคนที่ได้ฟังผ่านไปมา“ฉันควรจะทำยังไงดี?” แองเจลีนร้องไห้อย่างหมดหนทางโจซี่เริ่มสะอื้นตาม“ปล่อยมันไปเถอะ พี่แองเจลีน เธอจะรู้สึกดีขึ้นเองกับเรื่องทั้งหมด”“ฉันเหนื่อย โจซี่ ฉันรักเขา แต่ฉันเหนื่อยมาก” แองเจลีนบ่นซ้ำ ๆเจย์กำหมัดแน่น ทันใดนั้น เขาก็ยกมุมปากขึ้นและกัดที่หลังมือของเขา สายตาแดง ๆ ที่มีน้ำตาเอ่อล้นรินไหลออกมาผ่านมุมปากของท่านประธานทำให้สตอร์มหยุดทันที“ทางเข้าเมืองอิมพีเรียลอยู่ตรงหน้านายหญิงแล้วนะ เราจะแยกทาง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 687
สตอร์มหยุดรถอยู่ข้างนอกคฤหาสน์ชาโตว์ เดอ เซลีนในขณะที่ดึงเก้าอี้รถเข็นแบบพับออกจากหลังรถ เขาก็มาเปิดประตูที่นั่งผู้โดยสารและช่วยเจย์ขึ้นเก้าอี้รถเข็นทันทีคฤหาสน์ชาโตว์ เดอ เซลีนเป็นอาคารที่ใหญ่ที่สุดในอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน ซึ่งได้รับการออกแบบให้ดูเหมือนอาคารฝรั่งเศสที่หรูหรา ภายในนั้นมีบอร์ดี้การ์ดหลายพันคน มีพี่เลี้ยงและคนรับใช้ห้าถึงหกร้อยคน สถานที่แห่งนี้เป็นศูนย์รวมของความมั่งคั่งทุกการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นตั้งแต่วินาทีที่สตอร์มได้เข็นเจย์ผ่านทางเข้าสวนของชาโตว์ เดอ เซลีนได้ถูกจับตามองโดยระบบเฝ้าระวังของคฤหาสน์นี้เลยซาเวียร์ ผู้ดูแลส่วนตัวของท่านปู่ เดินเข้าไปหาทั้งคู่และต้อนรับเจย์อย่างสุภาพ “คุณท่านกำลังรอคุณอยู่ที่สวนเอเทรียมครับ นายน้อยเจย์”เจย์ตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “นำทางไปสิ”ผู้ดูแลได้พาทั้งเจย์และสตอร์มไปที่สวนเอเทรียม ซึ่งตอนนี้ท่านปู่กำลังนอนอยู่บนเก้าอี้หวาย อาบแดดท่ามกลางไออุ่นอยู่พุ่มไม้ที่ตัดแต่งอย่างดีล้อมรอบไปทั้งสวน หญ้าตกแต่งให้เป็นรูปสัตว์ซึ่งแสดงถึงอิทธิพลของเจ้าของ แม้ในสวนจะเงียบสงบ แต่ก็ทำให้ดูมีชีวิตชีวาและมีพลังราวกับตั้งอยู่ท่ามกลางบร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 688
แม้จะเป็นคำถามเหมือนเชิงสืบสวน แต่น้ำเสียงของเจย์ก็แน่วแน่“ผมเคยสงสัยว่าทำไมจู่ ๆ คุณถึงย้ายหุ้นในนามของผมไปให้แจ็ค อาเรส คุณปู่ แต่ตอนนี้ผมคิดว่าผมเข้าใจแล้วล่ะ”เจย์หัวเราะเยาะตัวเอง “ผมเป็นแค่ตัวหมากรุกบนกระดานของคุณตั้งแต่เกิด คุณต้องการควบคุมผมก็เท่านั้น แค่อนุญาตที่จะให้ผมเติบโตอยู่ภายในอำนาจ เพียงแค่ในระดับที่คุณอนุญาตเท่านั้น คุณไม่ยอมให้ผมได้มากไปกว่านี้เพราะคุณกลัว จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมจัดการเพื่อเอาชนะคุณได้? ถ้าผมล้มล้างอาณาจักรธุรกิจที่คุณสร้างขึ้นมาได้ล่ะ?“แต่เหนือสิ่งอื่นใด คุณกลัวว่าด้วยอำนาจใหม่ที่เพิ่งค้นพบของผม ผมจะสามารถค้นหาเรื่องสกปรก ๆ ที่คุณซ่อนไว้ได้ ถ้าผมปฏิเสธที่จะเข้าร่วมกับคุณในเรื่องสกปรก ๆ ที่คุณสร้างขึ้นนี้ คุณกลัวว่าผมอาจทำลายอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนของคุณสินะ คุณกลัวว่าผมจะทำลายตระกูลอาเรส จริงไหมล่ะ?”ท่านปู่จ้องมองเจย์อย่างอดกลั้นการแสดงออกที่เข้มงวดของเขาซ่อนความรู้สึกทุกอย่างของเขาไว้“คุณเป็นปีศาจชั่วร้าย” เจย์กล่าว “แต่อะไรกันที่เป็นแรงผลักดันให้คุณเป็นคนไร้ความปราณีในทุกวันนี้ได้?” ภาพของท่านปู่เซเวียร์ที่เขียนชื่อบนกระดาษนั้นแวบเข้าม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 689
หลังจากแสดงอารมณ์เดือดพล่านกับท่านปู่แล้ว เจย์รู้สึกไม่ควรค่าที่จะอยู่ในอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนอีกต่อไป เขากลับไปที่สวนคฤหาสน์พร้อมกับลูก ๆ ทั้งสามคนของเขาในคืนนั้น เขาได้ขังตัวเองไว้แล้ววาดภาพอยู่ในห้องทำงานในเช้าวันรุ่งขึ้น สตอร์มพบว่าเขาหลับอยู่บนรถเข็นขณะที่สตอร์มกำลังจะเรียกเขาไปกินข้าวพื้นที่รอบ ๆ เจย์ถูกปกคลุมไปด้วยงานศิลปะ ซึ่งแต่ละภาพเป็นภาพเหมือนของแองเจลีน เซเวียร์สตอร์มหยิบมันขึ้นมาและวางมันลงเบา ๆ บนโต๊ะทำงานเด็ก ๆ กำลังรับประทานอาหารเช้าแล้วหันไปจ้องมองพ่อของพวกเขาอย่างสงสัยพวกเขารู้สึกว่าพ่อของพวกเขามีเหตุผลบางอย่างที่เปลี่ยนท่าทีกลับไปเป็นคนที่ดูเฉยเมยอย่างเยือกเย็นของเขาอีกครั้ง“ผู้ดูแลคนนั้นอยู่ไหนครับ คุณพ่อ?” ร็อบบี้น้อยถามด้วยความสงสัย“เธอถูกไล่ออกไปแล้วและเธอจะไม่กลับมาที่นี่อีก” เจย์ตอบอย่างใจเย็นมือของเจนสันหยุดทานอาหารกลางคั และมุมตาของเขาแดงเล็กน้อย “เธออยู่ที่ไหนครับ พ่อ?”“ฉันไม่รู้” เจย์ตอบเจนสันโยนมีดและส้อมในมือออก “ผมอิ่มแล้ว”โดยเข้าใจได้เลยว่าเจนสันกำลังโมโหจัด เจย์จึงไม่สนใจเขาเขาวางชามและตะเกียบลงและเลือกที่จะหนีออกไป“พ่อต
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
