All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 921 - Chapter 930

ไม่นานก่อนที่พวกเขาจะมาถึงที่สถานีรถไฟเมย์เบอร์รี่ หลังจากแอบใส่บัตรธนาคารไว้ในกระเป๋าเสื้อของเธอแล้ว เจอรัลด์จึงโบกรถแท็กซี่ให้เธอ เขาไม่ได้เป็นกังวลว่าเธอจะไม่สามารถใช้มัน เพราะเธอก็รู้อยู่แล้วว่ารหัสผ่านคืออะไร ตั้งแต่ย้อนกลับไปเมื่อพวกเขายังคงอยู่ในมหาวิทยาลัยกัน รหัสผ่านเองก็เป็นแค่วันเกิดของเขา “นายจะไม่มากับพวกเราเหรอ เจอรัลด์?” นาโอมิถาม ขณะที่เธอลดกระจกรถแท็กซี่ลง “ฉันจะอยู่ด้วยตัวเองตั้งแต่นี้ไป! ลาก่อน นาโอมิ!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยการโบกมือให้ขณะรถแท็กซี่เริ่มขับจากไป เธอยื่นหัวของเธอออกมาจากหน้าต่าง จากนั้นนาโอมิก็ตะโกนขึ้นมา “เจอรัลด์ ได้โปรด! ฉันไม่สนว่าพวกเราจะลงเอยด้วยการมีเงินมากมายหรือไม่! มาอยู่ด้วยกันและแต่งงานกันเถอะ! พวกเราจะหางานทำด้วยกันในเมืองเมย์เบอร์รี่ และจากที่นั่นพวกเราจะสามารถเลี้ยงตัวเองได้ดีในอนาคตได้! ฉันมั่นใจ! ถ้าเมย์เบอร์รี่ไม่ใช่ความชอบของนาย งั้น…งั้นก็ไปอยู่ชนบทกัน! พวกเราจะหาบ้านเล็ก ๆ สักหลังสำหรับพวกเราเอง…ตั้งหลักแหล่งกัน จากนั้นก็ใช้ชีวิตที่เหลือของเราอย่างพื้น ๆ และสบายใจ! นายได้ยินพวกนี้บ้างไหม?” “อะไรนะ? ฉันไม่ได้ยินเธอ! ยังไงซะ

เมื่อหรี่ตาของเขา ขณะที่เขามองชายหนุ่มคนนั้น ที่ค่อย ๆ เคลื่อนออกไปที่ละน้อย ตั้งแต่จรดเท้า จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นมา “เฮ้นาย! หยุดอยู่ตรงนั้นก่อน!” เขาการยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ ขอทานหนุ่มคนนั้นหวาดกลัวมากจนเขาเริ่มตัวสั่นด้วยความตกใจกลัวทันที เขามีน้ำตาคลอเบ้าขณะที่เขาลดสายตาลงก่อนจะขอร้อง “ค ครับ…? ได้โปรดเถอะครับ คุณผู้ชาย…คุณช่วยเจียดเงินและอาหารให้ผมบ้างได้ไหม…? ผมขอร้องคุณ…” “…โยเอลเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเบา เมื่อได้ยินชื่อนั้น ขอทานคนนั้นจึงสั่นสะท้านอย่างรุนแรง ขณะที่เขาเงยหน้าของเขาขึ้น ทันทีที่โยเอลมองเข้าไปในดวงตาของเจอรัลด์ ริมฝีปากของเขาก็เริ่มสั่นราวกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้ “จ เจอรัลด์?” โยเอลถาม ขณะที่รู้สึกว่าน้ำตาของเขากำลังไหลอาบแก้ม เขาถอดหน้ากากออกด้วยความไม่เชื่อ เจอรัลด์จับไหล่ของโยเอลไว้ทันทีก่อนจะตอบกลับ “ใช่! ใช่ ผมเอง โยเอล!” “น้องชาย! งั้นนายก็ยังคงมีชีวิตอยู่สินะ!” โยเอลกล่าวขณะที่ไม้เท้าของเขาตกลงกับพื้น “ผมเอง…โยเอล…คุณลงเอยเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน…?” เจอรัลด์ถามด้วยความช็อก อย่าลืมว่าโยเอลเคยที่เขาเคยรู้จักนั้นมีเสน่ห์และร่ำรวยมากในตอ

คราวนี้ อย่างไรก็ตามผู้ชายคนนั้นจะไม่แค่ยืนอยู่ที่นั่นอีกต่อไปแล้ว ทันทีที่พวกเขาเข้าใกล้พอ ผู้ชายคนนั้นจึงคว้าของผู้ชายสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขาทันที ก่อนจะงอข้อมือของเขาเบา ๆ ไม่กี่วินาทีต่อมา ผู้ชายทั้งคู่ก็เริ่มกระอักเลือดออกมาทันทีขณะที่พวกเขาได้ยินเสียงคอที่แตกละเอียดของพวกเขาง่าย ๆ แบบนั้น พวกเขาไม่มีชีวิตอีกต่อไปแล้ว จบลงอย่างง่ายดายเหมือนกับดับเทียนเล่มหนึ่ง ตามมาหลังจากนั้น เขาทำซ้ำขั้นตอนเดียวกันกับผู้โจมตีที่เหลือของเขา โดยการกำจัดพวกเขาทั้งหมดด้วยความแม่นยำ และมีประสิทธิภาพอย่างสูงสุด “น นายเป็นใครกันแน่…” เจ็ตต์พูดตะกุกตะกัก คน ๆ นี้แข็งแกร่งอย่างมาก นอกจากนี้ วิธีการของเขาก็มีความชำนาญไม่แพ้กันกับพวกเขา ซึ่งน่ากลัวอย่างโหดเหี้ยม นอกเหนือจากคอร์ด เจ็ตต์ก็ไม่เคยเห็นใครอื่นที่มีพลังแท้ ๆ เช่นนี้เลย มันจึงทำให้เขาคิดว่าผู้ชายที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ คือคนมีฝีมือที่มีประสิทธิภาพสูงไม่น้อยไปกว่าพ่อของเขาเลย เมื่อรู้ว่าแบบนั้น นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงตกใจมาก ขณะที่เขายังคงจ้องมองเจอรัลด์ต่อไป “ไม่มีความจำเป็นต้องถาม แค่ตามฉันมา!” ผู้ชายคนนั้นตอบกลับ “…

ในเวลานี้รถบัสกำลังเดินทางขึ้นไปตามถนนภูเขา และนอกเหนือจากคนขับรถเฉพาะกาลแล้ว ส่วนใหญ่ของถนนก็ว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็ตาม ภูเขาก็เป็นสิ่งเดียวที่สามารถเห็นได้ต่อเนื่อง “รู้ไหม ผมได้ยินว่ามีการโจรกรรมมากมายเกิดขึ้นบนถนนแห่งนี้!” ชายหนุ่มตัวอ้วนคนหนึ่งที่พบว่าการเดินทางทั้งหมดนี้ค่อนข้างหดหู่ใจอย่างชัดเจนกล่าวขึ้นมา เมื่อเขาเห็นว่าคนอื่น ๆ กำลังมองเขาในตอนนี้ จากนั้นเขาจึงพูดต่อไป “มันอยู่ในข่าวเมื่อนานมาแล้ว! โจรกลุ่มหนึ่งเข้ายึดครองรถบัสบนถนนสายนี้ และเมื่อพวกเขาทำการปล้นเสร็จ พวกเขาก็ฆ่าทุกคนในรถบัส!” “นั่นไม่จริงหรอก! ฉันค่อนข้างตื่นตัวกับข่าวเช่นนี้…ทำไมฉันถึงไม่เคยเจอมันเลยล่ะถ้างั้น?” ผู้หญิงวัยหกลางคนถามอย่างค่อนข้างประหม่า “อืม ข่าวนั้นหายไปไม่นานมากนักหลังจากมันถูกปล่อยสู่สาธารณะ! อย่าลืมว่า การกระจายข่าวแบบนี้อย่างฉับพลันก็อาจเป็นการเพิ่มความตื่นตกใจได้อย่างง่ายดายน่ะสิ!” ผู้ชายตัวอ้วนอธิบาย “ฮ่า แม้ว่าโจรจะโจมตีพวกเรา แต่พวกเราก็จะอัดพวกเขาให้ตายเลย! ท้ายที่สุดแล้ว ในนี้ก็มีพวกเราหลายคนมากมาย!” ผู้ชายที่ค่อนข้างตัวใหญ่และล่ำสันพูดเยาะเย้ย “ใช่ แ

อย่างไรก็ตาม เขาถอนสายตาออกไปไม่นานหลังจากนั้น ในทางกลับกัน คนสวยคนนั้นเพียงเหลือบมองไปที่ผู้ชายตัวอ้วนก่อนจะพูดขึ้นมา “ถ้านายต้องการมีชีวิตอยู่ งั้นก็ถือกระเป๋าเดินทางของฉันและตามฉันมา ทำให้ดี ๆ และฉันจะมองเงินสามพันดอลลาร์ให้ เมื่อพวกเราเสร็จธุระกันแล้ว!” ขณะที่เธอมองผู้ชายตัวอ้วนพยักหน้าเงียบ ๆ ด้วยความหวาดกลัว หางตาของเธอก็เห็นผู้ชายอีกสามคนที่ลงจากมารถบัสมาก่อนหน้านี้แวบ ๆ โดยการเฝ้ามองพวกเขาเดินจากไปในทิศทางตรงกันข้าม เธออดไม่ได้ที่จะย่นคิ้วเล็กน้อย ‘ผู้ชายในชุดคลุมตัวยาวสีดำนั้นลึกลับอย่างแท้จริง…’ เธอคิดกับตัวเอง ไม่ว่าจะยังไง เขาไม่ได้รบกวนเธอ ดังนั้นเขาจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับเธอเลยสักนิด เธอก็มีเรื่องของตัวเธอเองให้สนใจในขณะเดียวกัน จากนั้นเธอก็นั่งลงยอง ๆ และเริ่มถอดอุปกรณ์สื่อสารทั้งหมดออกจากศพทั้งห้า เมื่อเธอเสร็จแล้ว เธอก็แสดงท่าทางให้ผู้ชายตัวอ้วนตามไป และจากนั้นทั้งสองคนก็เดินจากไปเงียบ ๆ “ผู้อาวุโส…นายท่าน…ไม่ว่าคุณต้องการแบบไหน…คุณกำลังพาผมไปที่ไหนกัน…? ถ้ามันเป็นเรื่องเงินที่คุณต้องการ งั้นครอบครัวของผมก็สามารถมอบเงินให้คุณได้มากเท่าที่คุณต้องการเลย! แม