บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 541 - บทที่ 550

“พี่ชายของฉันคือเยล ล็อควูด และเขาเคยเรียน ม.1 มาก่อน มีอะไรล่ะ? นายกลัวใช่ไหม? ฮ่า ถ้านายกลัว ก็เร็วเข้าและไสหัวไปให้พ้น ไม่อย่างงั้นละก็พวกแกทุกคนซวยแน่เมื่อเขากลับมา!”แฟลงคลินยืดคอของเขาและตอบกลับ น้ำเสียงของเขาดังก้องอย่างมีอำนาจเหนือ“อืม ไปตายซะ!”สายตาของเจอรัลด์กลายเป็นแดงก่ำ จากนั้นเขาก็ยกเท้าของเขาขึ้นมา และถีบอย่างแรงตรงช่องท้องของแฟลงคลิน เขาล้มลงบนพื้นทันทีกับการโจมตีนั้น ร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดแม้เจอรัลด์อาจจะดูเหมือนอ่อนแอในภาพนอก แต่จริง ๆ แล้วเขาก็ค่อนข้างแข็งแรง เมื่อก่อนเขาเคยเป็นนักต่อสู้ที่ค่อนข้างเก่ง ตอนที่เขาต่อสู้กับคนอื่น ๆ ด้วยกันกับเซโน่เซโน่ชอบมีเรื่องมากกว่าเขา และเจอรัลด์ก็เพียงต่อสู้แค่ครั้งเดียวเพื่อเห็นแก่เซโน่โดยทั่วไปแล้ว ทั้งแขนและขาของเขาก็ค่อนข้างแข็งแรงจริง ๆ เมื่อเขาได้ยินว่าพี่ชายของแฟลงคลินคือเยล เขาก็กลายเป็นเดือดดาลขึ้นมาทันทีนอกจากนี้ เจอรัลด์ก็ไม่กลัวอะไรแล้วตอนนี้จากนั้นเขาก็หยิบเครื่องมือขึ้นมา จู่โจมไปที่อีกสองคน และทุบตีพวกเขาทั้งสามคนผอมกันมาก และมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะถูกเจอรัลด์ทุบตีจนเละซาบริน่าถึงก

“มีอะไรเหรอ?” เจอรัลด์ถามเธอ รู้สึกอึ้งไปควีนนี่พูด “พรุ่งนี้นายว่างไหม?”“ทำไมล่ะ? ฉันอาจจะต้องไปซื้อวัตถุดิบบางอย่างพรุ่งนี้”วันมะรืนนี้เป็นวันเกิดของเขา คุณป้าวินเทอร์จะเป็นคนทำอาหาร เช่นนั้นเขาจึงไม่อาจปล่อยให้เธอไปที่นั่นด้วยตัวเองและใช้เงินของเธอซื้อวัตถุดิบต่าง ๆ เองได้ เขาจึงอยากจะทำให้มั่นใจได้ว่าเขาซื้อเครื่องปรุงต่าง ๆ ด้วยตัวเองควีนนี่ยิ้มเยาะ“นายทานอาหารที่คุณปู่และคุณย่าของฉันทานมาสองสามวันที่ผ่านมานี้ ทำไมจู่ ๆ ถึงจะไปซื้อวัตถุดิบขึ้นมาบ้างล่ะ? เออจริงสิ วันเกิดของนายคือวันมะรืนนี้ ใช่ไหม? เช่นนั้นยังไงซะ การซื้อวัตถุดิบก็ไม่ควรเป็นเรื่องยุ่งยากอะไรขนาดนั้น ตอนนี้ ฉันมีเรื่องดี ๆ บางอย่างรอนายอยู่ แค่วางเรื่องอื่นทั้งหมดนี้ไว้ก่อนเถอะ” “ว้าว จริง ๆ แล้วเธอมีเรื่องดี ๆ รอฉันอยู่ด้วยเหรอ?” เจอรัลด์หัวเราะเบา ๆ อย่างขมขื่นและเหน็บแนมแม้ว่าเขาเติบโตมากับควีนนี่ แต่เธอก็มักจะไม่เป็นมิตรกับเจอรัลด์อยู่เสมอตั้งแต่ที่พวกเขาเป็นเด็ก แม้จนกระทั่งตอนนี้ที่พวกเขาโตกันแล้ว พี่น้องของเธอก็ยังกลั่นแกล้งเขาอยู่เสมอเจอรัลด์ไม่พอใจพวกเขาอย่างมากเมื่อเขายังเป็นเด็ก แต่เมื่อเ

ชายสองคนทักทายพวกเธอจากนั้นทั้งควีนนี่และโยลันดาก็พาเจอรัลด์ ที่ถือกระเป๋าใบเล็กใหญ่ไปที่นั่นกัน“ทำไมเธอถึงมาช้าขนาดนี้ล่ะ? โอ้ เฮ้ เธอหาคนได้จริง ๆ ดีเลย ดูเหมือนว่าพวกเราสามารถสนุกกันได้เต็มที่ในวันนี้ น้องชาย ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะ”ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาและโอบเอวควีนนี่ เขามองไปที่เจอรัลด์ ยิ้มให้และขอบคุณเขาจากนั้นผู้ชายอีกคนก็นำห่อบุหรี่มาร์โบโล่หนึ่งออกมา และพยายามจะยื่นให้เจอรัลด์อันหนึ่ง“จาวิส นายให้บุหรี่เขาจริงหรือเปล่าเนี่ย? เขาไม่สูบ นอกจากนี้ แม้ว่าเขาจะสูบ มันก็ไม่เหมือนกับว่าเขาสามารถจะซื้อของดี ๆ เช่นนี้ได้นะ!” ควีนนี่พูดเยาะเย้ย“เขาชื่อเจอรัลด์ และเขาคือผู้ชายที่ฉันเคยเล่าให้นายฟังไง เขาจะช่วยพวกเราถือกระเป๋าของพวกเราในวันนี้ พวกเราแค่จะต้องซื้อข้าวให้เขาในบ่ายนี้เท่านั้น”จากนั้นควีนนี่ก็จับมือของผุ้ชายคนนั้นและพูดขึ้นมา “เจอรัลด์ คน ๆ นี้ที่เพิ่งเสนอบุหรี่ให้นายชื่อจาวิส ฟิช พ่อแม่ของเขาทำงานในสาธารณูปโภคด้านน้ำในมณฑล นี่คือแฟนของฉัน—ฮิวโก้ เวย์แมน ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของโรงงาน”ขณะที่ควีนนี่แนะนำฮิวโก้ให้เจอรัลด์ เธอก็คอยสังเกตุสีหน้าและปฏิกิริยาขอ

เจอรัลด์ถึงกับพูดไม่ออกขณะที่เขาตามหลังพวกเขาไป บางคนได้รับความเลื่อมใสไปจากสิ่งที่เขาทำ เขาคิดว่าสถานการณ์เหมือนเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นกับเขาอีกครั้ง จาวิสเองก็ดูเหมือนว่าเขาจะบ้าไปแล้วอย่างชัดเจน ราวกับว่าเขาสูญเสียสามัญสำนึกทั้หมดของเขาไปแล้ว ทำไมผู้จัดการถึงจะพูดให้เขาล่ะในเมื่อคนที่เขาติดต่อคือรองผู้จัดการคนเดียวเท่านั้น? แต่ก็อีกนั่นแหละ เจอรัลด์รู้ว่านี่ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความผิดของเขาเองที่ทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจกับทุก ๆ อย่างที่เขาทำ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่อยากจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาในตอนนี้เลยจริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องไม่ต่อหน้าคนโง่ทั้งหลายเหล่านี้ ประสบการณ์ทั้งหมดนี้ช่างน่าผิดหวังเล็กน้อย ขณะที่พวกเขาเข้าไปในอาคารต่อไป ทั้งสองกลุ่มก็ค่อย ๆ รวมกันเป็นกลุ่มเดียวขนาดใหญ่ หลังจาก ‘ความช่วยเหลือ’ ของจาวิส พวกสาว ๆ จากอีกกลุ่มจึงรู้สึกขอบคุณต่อเขา พวกเธอบางคนยังเริ่มหลงใหลเขาอีกด้วยซ้ำ และนี่ทำให้โยลันดาอิจฉาตาร้อนขึ้นมา จึงทำให้เกิดความรู้สึกของการแข่งขันอย่างรุนแรงในจิตวิญญาณของเธอ สาว ๆ ที่หยอกล้อเล่นกับเขาก็สวยกันมากเช่นกัน ตามปกติแล้ว นี่เพียงเป็นการเติมความอิจ

“อย่างกับว่าฉันแคร์! เธอเป็นคนที่ทำซุปหกใส่ฉัน! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด! เธอก็เป็นแค่พนักงานเสริฟ์อยู่ดี เรื่องไม่เป็นเรื่อง!” โยลันดาพูดอย่างขุ่นเคือง เธอไม่กลัวผลที่ตามมาเพราะเธอรู้ว่าจาวิสคือคนที่มีอำนาจมากที่สุดอย่างแน่นอนในห้องนี้ ณ ขณะนี้ ไม่มีใครจะกล้าท้าทายอำนาจเขาและเธอ นอกจากนี้ จุดสนใจของเธอก็ถูกขโมยไปโดยมิเชลและเธอก็มีวันที่ค่อนข้างแย่อยู่แล้ว ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่ขอโทษสำหรับเรื่องซุปบนเสื้อผ้าของเธอ แต่ผู้จัดการที่นี่ยังดุว่าเธออีกด้วย! นี่ช่างน่าขันเสียจริง… ยิ่งเธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้นเท่าไหร่ โยลันดาก็ยิ่งดูเหมือนราวกับว่าเธอจะปะทุด้วยความโกรธมากขึ้นเท่านั้น “ไม่ต้องร้อง แนท…ฉันจะให้คนไปเรียกคุณวาดฟอร์ดมาให้ พ่อของเธอจะสามารถจัดการเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน!” ผู้จัดการปลอบ นาตาลี วาดฟอร์ดเป็นลูกสาวของเบลก วาดฟอร์ด ผู้จัดการของสถานที่ท่องเที่ยวทั้งหมดนี้ พ่อของเธอคือหนึ่งในผู้จัดหลักของโครงการใหม่ในบริเวณพื้นที่นี้เช่นกัน เบลกได้รับมอบหมายจากสาขาหลักในเมย์เบอร์รี่ และเขามีอำนาจอย่างแท้จริงภายในพื้นที่แห่งนี้ เนื่องจากนาตาลีรู้สึกเบื่อระหว่างหยุดเรียนฤดูร้อน เธอ