All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 541 - Chapter 550

1786 Chapters

บทที่ 541

“พี่ชายของฉันคือเยล ล็อควูด และเขาเคยเรียน ม.1 มาก่อน มีอะไรล่ะ? นายกลัวใช่ไหม? ฮ่า ถ้านายกลัว ก็เร็วเข้าและไสหัวไปให้พ้น ไม่อย่างงั้นละก็พวกแกทุกคนซวยแน่เมื่อเขากลับมา!”แฟลงคลินยืดคอของเขาและตอบกลับ น้ำเสียงของเขาดังก้องอย่างมีอำนาจเหนือ“อืม ไปตายซะ!”สายตาของเจอรัลด์กลายเป็นแดงก่ำ จากนั้นเขาก็ยกเท้าของเขาขึ้นมา และถีบอย่างแรงตรงช่องท้องของแฟลงคลิน เขาล้มลงบนพื้นทันทีกับการโจมตีนั้น ร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดแม้เจอรัลด์อาจจะดูเหมือนอ่อนแอในภาพนอก แต่จริง ๆ แล้วเขาก็ค่อนข้างแข็งแรง เมื่อก่อนเขาเคยเป็นนักต่อสู้ที่ค่อนข้างเก่ง ตอนที่เขาต่อสู้กับคนอื่น ๆ ด้วยกันกับเซโน่เซโน่ชอบมีเรื่องมากกว่าเขา และเจอรัลด์ก็เพียงต่อสู้แค่ครั้งเดียวเพื่อเห็นแก่เซโน่โดยทั่วไปแล้ว ทั้งแขนและขาของเขาก็ค่อนข้างแข็งแรงจริง ๆ เมื่อเขาได้ยินว่าพี่ชายของแฟลงคลินคือเยล เขาก็กลายเป็นเดือดดาลขึ้นมาทันทีนอกจากนี้ เจอรัลด์ก็ไม่กลัวอะไรแล้วตอนนี้จากนั้นเขาก็หยิบเครื่องมือขึ้นมา จู่โจมไปที่อีกสองคน และทุบตีพวกเขาทั้งสามคนผอมกันมาก และมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะถูกเจอรัลด์ทุบตีจนเละซาบริน่าถึงก
Read more

บทที่ 542

“วันนี้ฉันเข้าใจนายไปจริง ๆ ฉันตรวจสอบนายก่อนที่จะมาที่นี่ในวันนี้ ดูเหมือนว่านายจะถูกกลั่นแกล้งอยู่เสมอตอนที่นายอยู่มัธยมต้น นอกจากนั้น เมื่อฉันพบนายครั้งแรก ฉันรู้สึกราวกับว่านายเป็นคนประเภทที่จริงใจแต่แค่โง่เขลาและโดนหลอกง่าย รู้ไหม?”“แต่มันไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันเลย ระดับความแข็งแกร่งของนายเมื่อนายถูกกระตุ้นน่ะ พวกเขาสามคนไม่แม้แต่จะมีโอกาสได้โต้กลับเลยด้วยซ้ำ นายไม่แม้แต่จะรู้ว่านายดุร้ายมากแค่ไหนด้วยซ้ำเมื่อครู่นี้ นายแมนมากเลย!”ซาบริน่าใช้ขาของเธอสะกิดเจอรัลด์อย่างระมัดระวังมันเป็นเรื่องจริง ซาบริน่าเห็นเจอรัลด์ในมุมที่แตกต่างไปในตอนนั้น เธอยังรู้สึกซาบซึ้งใจเล็กน้อยเหมือนกันอีกด้วยซ้ำโดยทั่วไปแล้ว สาว ๆ ชอบผู้ชายแข็งแรงกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนเหล่านั้นที่แสดงให้เห็นว่าปกป้องผู้หญิงของพวกเขาได้เจอรัลด์มีอารมณ์แบบนั้นอย่างแท้จริง“ไม่หรอก เธอไม่รู้อะไร ปกติฉันไม่ได้เป็นแบบนี้” เจอรัลด์กล่าว และส่วยหัว“ฉันรู้น่า ฉันก็เห็นเป็นงั้นเหมือนกัน!”ซาบริน่าเม้มริมฝีปากของเธอเล็กน้อย“พอได้แล้ว ถ้าเธอโอเค เธอก็สามารถกลับบ้านเองได้ ฉันยังคงต้องกลับไปที่นั่นอยู่”เจอรัลด์หันหลังก
Read more

บทที่ 543

“มีอะไรเหรอ?” เจอรัลด์ถามเธอ รู้สึกอึ้งไปควีนนี่พูด “พรุ่งนี้นายว่างไหม?”“ทำไมล่ะ? ฉันอาจจะต้องไปซื้อวัตถุดิบบางอย่างพรุ่งนี้”วันมะรืนนี้เป็นวันเกิดของเขา คุณป้าวินเทอร์จะเป็นคนทำอาหาร เช่นนั้นเขาจึงไม่อาจปล่อยให้เธอไปที่นั่นด้วยตัวเองและใช้เงินของเธอซื้อวัตถุดิบต่าง ๆ เองได้ เขาจึงอยากจะทำให้มั่นใจได้ว่าเขาซื้อเครื่องปรุงต่าง ๆ ด้วยตัวเองควีนนี่ยิ้มเยาะ“นายทานอาหารที่คุณปู่และคุณย่าของฉันทานมาสองสามวันที่ผ่านมานี้ ทำไมจู่ ๆ ถึงจะไปซื้อวัตถุดิบขึ้นมาบ้างล่ะ? เออจริงสิ วันเกิดของนายคือวันมะรืนนี้ ใช่ไหม? เช่นนั้นยังไงซะ การซื้อวัตถุดิบก็ไม่ควรเป็นเรื่องยุ่งยากอะไรขนาดนั้น ตอนนี้ ฉันมีเรื่องดี ๆ บางอย่างรอนายอยู่ แค่วางเรื่องอื่นทั้งหมดนี้ไว้ก่อนเถอะ” “ว้าว จริง ๆ แล้วเธอมีเรื่องดี ๆ รอฉันอยู่ด้วยเหรอ?” เจอรัลด์หัวเราะเบา ๆ อย่างขมขื่นและเหน็บแนมแม้ว่าเขาเติบโตมากับควีนนี่ แต่เธอก็มักจะไม่เป็นมิตรกับเจอรัลด์อยู่เสมอตั้งแต่ที่พวกเขาเป็นเด็ก แม้จนกระทั่งตอนนี้ที่พวกเขาโตกันแล้ว พี่น้องของเธอก็ยังกลั่นแกล้งเขาอยู่เสมอเจอรัลด์ไม่พอใจพวกเขาอย่างมากเมื่อเขายังเป็นเด็ก แต่เมื่อเ
Read more

บทที่ 544

ดังนั้น เขาจึงลดกระจกรถลงเพราะเขาอยากจะรับอากาศบริสุทธิ์บ้างด้วยความประหลาดใจ กระจกรถถูกม้วนขึ้นอีกครั้งทันทีที่เขาม้วนมันลงจากนั้นเขาก็หันไปมองมันและตระหนักได้ว่าเป็นควีนนี่ที่กดม้วนกระจกขึ้น‘แม่งเอ้ย! ย้ยบ้านั่น!’เจอรัลด์สบถด่าเบา ๆ เขาพยายามลดกระจกรถลงเล็กน้อย แต่ควีนนี่ก็ม้วนมันขึ้นไปอีกครั้งทันที“เธอกำลังทำอะไรอยู่?”เจอรัลด์ถามอย่างโมโห รู้สึกขับข้องใจ“ฮึ่ม! ฉันกำลังจะถามนาย ฉันลดกระจกรถด้านหน้าลงแล้ว ทำไมนายต้องเปิดพวกมันทั้งหมดด้วยล่ะ? ถ้าเกิดว่ามีฝุ่นเข้ามาในรถล่ะ? นายเคยนั่งในรถมาก่อนป่ะเนี่ย?”ควีนนี่พูดเยาะเย้ยกลับ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมา“โอเคก็ได้ โยลันดา ฉันจะไปรับเธอเดี๋ยวนี้แหละ รอฉันละกัน ใช่ ฉันบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อคืนแล้วไม่ใช่หรือไง? ฉันมีใครบางคนมากับฉันด้วย ภายหลัง พวกเราจะให้เขาช่วยเหลือพวกเราถือกระเป๋าของพวกเราเมื่อพวกเราปีนเขากันในภายหลัง เธอสามารถมุ่งเน้นความสนใจทั้งหมดของเธอไปที่การพยายามให้ได้ความรักจากจาวิสก็พอ เธอลืมเพื่อนของเธอไปโดยสิ้นเชิงเมื่อเป็นเรื่องของคนที่เธอชอบ!”“แน่นอน! พวก
Read more

บทที่ 545

ชายสองคนทักทายพวกเธอจากนั้นทั้งควีนนี่และโยลันดาก็พาเจอรัลด์ ที่ถือกระเป๋าใบเล็กใหญ่ไปที่นั่นกัน“ทำไมเธอถึงมาช้าขนาดนี้ล่ะ? โอ้ เฮ้ เธอหาคนได้จริง ๆ ดีเลย ดูเหมือนว่าพวกเราสามารถสนุกกันได้เต็มที่ในวันนี้ น้องชาย ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะ”ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาและโอบเอวควีนนี่ เขามองไปที่เจอรัลด์ ยิ้มให้และขอบคุณเขาจากนั้นผู้ชายอีกคนก็นำห่อบุหรี่มาร์โบโล่หนึ่งออกมา และพยายามจะยื่นให้เจอรัลด์อันหนึ่ง“จาวิส นายให้บุหรี่เขาจริงหรือเปล่าเนี่ย? เขาไม่สูบ นอกจากนี้ แม้ว่าเขาจะสูบ มันก็ไม่เหมือนกับว่าเขาสามารถจะซื้อของดี ๆ เช่นนี้ได้นะ!” ควีนนี่พูดเยาะเย้ย“เขาชื่อเจอรัลด์ และเขาคือผู้ชายที่ฉันเคยเล่าให้นายฟังไง เขาจะช่วยพวกเราถือกระเป๋าของพวกเราในวันนี้ พวกเราแค่จะต้องซื้อข้าวให้เขาในบ่ายนี้เท่านั้น”จากนั้นควีนนี่ก็จับมือของผุ้ชายคนนั้นและพูดขึ้นมา “เจอรัลด์ คน ๆ นี้ที่เพิ่งเสนอบุหรี่ให้นายชื่อจาวิส ฟิช พ่อแม่ของเขาทำงานในสาธารณูปโภคด้านน้ำในมณฑล นี่คือแฟนของฉัน—ฮิวโก้ เวย์แมน ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของโรงงาน”ขณะที่ควีนนี่แนะนำฮิวโก้ให้เจอรัลด์ เธอก็คอยสังเกตุสีหน้าและปฏิกิริยาขอ
Read more

บทที่ 546

และขณะที่เจอรัลด์นำทิชชูออกมา โยลันดาก็ฉกมันไปจากมือของเขาก่อนจะรีบเข้าไปหาจาวิส เธออยากจะช่วยเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของจาวิสเหมือนกัน ‘ความไร้มารยาทของคนบางคนเนี่ยนะ!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง รู้สึกหงุดหงิด โยลันดาดูเหมือนจะค่อนข้างชอบจาวิสมาก ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงชวนควีนนี่มาด้วย ควีนนี่ก็จะทำหน้าที่เป็นเพื่อนสาวที่ช่วยเพื่อนในการการจีบคนอื่น เพื่อที่เธอก็จะสามารถเข้าใกล้จาวิสได้ด้วยเช่นกัน โยลันดารู้ว่าเธอต้องการอะไร มันเหมือนราวกับว่าใครก็ตามที่ไม่ใช่จาวิสก็ไม่สมควรจะได้รับความสนใจจากเธอ แม้ว่าเจอรัลด์เพิ่งพบกับเธอ เธอก็ค่อนข้างรู้สึกรำคาญกับกิริยาท่าทางของเธออยู่แล้ว “เช่นนั้น พ่อของนายว่ายังไง ฮิวโก้?” คำถามนั้นมาจากควีนนี่ “อืม เขาบอกว่าเขาไม่สามารถช่วยพวกเราได้…เขาพูดว่าเขาไม่สามารถติดต่อใครที่นี่ได้เลย แล้วนายล่ะ จาวิส?” ฮิวโก้ถาม ขณะที่ฮิวโก้หันไปมองเขา จาวิสก็ดูเหมือนจะเพิ่งวางสายโทรศัพท์เช่นกัน “ได้เรื่องบ้างไหม?” ควีนนี่ถาม ตอนนี้เธอยินดีที่จะจ่ายค่าตั๋วเพราะพวกมันไม่มีขายอีกต่อไป ท้ายที่สุดแล้ว การได้ตั๋วมาก็จะยังคงเป็นเกียรติอย่างยิ่งอยู่ดี “พ่อของฉันบ
Read more

บทที่ 547

เจอรัลด์ถึงกับพูดไม่ออกขณะที่เขาตามหลังพวกเขาไป บางคนได้รับความเลื่อมใสไปจากสิ่งที่เขาทำ เขาคิดว่าสถานการณ์เหมือนเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นกับเขาอีกครั้ง จาวิสเองก็ดูเหมือนว่าเขาจะบ้าไปแล้วอย่างชัดเจน ราวกับว่าเขาสูญเสียสามัญสำนึกทั้หมดของเขาไปแล้ว ทำไมผู้จัดการถึงจะพูดให้เขาล่ะในเมื่อคนที่เขาติดต่อคือรองผู้จัดการคนเดียวเท่านั้น? แต่ก็อีกนั่นแหละ เจอรัลด์รู้ว่านี่ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความผิดของเขาเองที่ทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจกับทุก ๆ อย่างที่เขาทำ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่อยากจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาในตอนนี้เลยจริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องไม่ต่อหน้าคนโง่ทั้งหลายเหล่านี้ ประสบการณ์ทั้งหมดนี้ช่างน่าผิดหวังเล็กน้อย ขณะที่พวกเขาเข้าไปในอาคารต่อไป ทั้งสองกลุ่มก็ค่อย ๆ รวมกันเป็นกลุ่มเดียวขนาดใหญ่ หลังจาก ‘ความช่วยเหลือ’ ของจาวิส พวกสาว ๆ จากอีกกลุ่มจึงรู้สึกขอบคุณต่อเขา พวกเธอบางคนยังเริ่มหลงใหลเขาอีกด้วยซ้ำ และนี่ทำให้โยลันดาอิจฉาตาร้อนขึ้นมา จึงทำให้เกิดความรู้สึกของการแข่งขันอย่างรุนแรงในจิตวิญญาณของเธอ สาว ๆ ที่หยอกล้อเล่นกับเขาก็สวยกันมากเช่นกัน ตามปกติแล้ว นี่เพียงเป็นการเติมความอิจ
Read more

บทที่ 548

เนื่องจากว่าจาวิสไม่ได้พยายามจะหยุดเธอ โยลันดาจึงพูดจาหยาบคายต่อไปเป็นครั้งคราว เจอรัลด์ในทางตรงกันข้าม กำลังถูกปฏิบัติด้วยราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนอยู่ หลังจากการเที่ยวชมสถานที่อันยาวนานสองชั่วโมงเต็ม ก็เป็นเวลาประมาณสิบเอ็ดโมงแล้ว เนื่องจากว่ามีร้านอาหารอยู่ไม่กี่ร้านในอาคาร จาวิสจึงแนะนำให้พวกเขาไปหาสถานที่ทานมื้อเที่ยงกัน พวกเขาจะไ้ด้พูดคุยกันมากขึ้นขณะที่นั่งกัน จามปกติแล้ว มิเชลและเพื่อน ๆ ของเธอก็ยอมรับข้อเสนอกันอยู่แล้วและไม่นานพวกเขาก็พบร้านอาหารบริเวณใกล้เคียง ในที่สุดก็จะได้นั่งเสียที เจอรัลด์วางกระเป๋าของพวกเขาลงและนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งเช่นกัน “แล้วใครพูดว่านายสามารถนั่งที่นี่ได้ห๊ะ?!” เสียงกรีดร้องดังขึ้นมาในขณะที่เจอรัลด์นั่งลง “พวกเราจะทานข้าวกันไม่ใช่เหรอ? มันผิดเหรอที่ฉันจะนั่ง?” เจอรัลด์ถาม เห็นได้ชัดว่ารู้สึกรำคาญ เสียงนั้นเป็นของโยลันดาและเธอก็สุดจะทนแล้ว ความหึงหวงของเธอมีอำนาจเหนือความมีเหตุมีผลของเธอเพราะเธอต้องเฝ้ามองมิเชลพูดคุยกับจาวิสอยู่ตลอดเวลามานี้ เพราะเธอไม่ถูกสังเกตุเห็นพอ เธอจึงตัดสินใจก่อเรื่องและตะคอกใส่เจอรัลด์ “แค่ดูนายสิ! นายคิดว่านายเป็นใ
Read more

บทที่ 549

“อย่างกับว่าฉันแคร์! เธอเป็นคนที่ทำซุปหกใส่ฉัน! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด! เธอก็เป็นแค่พนักงานเสริฟ์อยู่ดี เรื่องไม่เป็นเรื่อง!” โยลันดาพูดอย่างขุ่นเคือง เธอไม่กลัวผลที่ตามมาเพราะเธอรู้ว่าจาวิสคือคนที่มีอำนาจมากที่สุดอย่างแน่นอนในห้องนี้ ณ ขณะนี้ ไม่มีใครจะกล้าท้าทายอำนาจเขาและเธอ นอกจากนี้ จุดสนใจของเธอก็ถูกขโมยไปโดยมิเชลและเธอก็มีวันที่ค่อนข้างแย่อยู่แล้ว ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่ขอโทษสำหรับเรื่องซุปบนเสื้อผ้าของเธอ แต่ผู้จัดการที่นี่ยังดุว่าเธออีกด้วย! นี่ช่างน่าขันเสียจริง… ยิ่งเธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้นเท่าไหร่ โยลันดาก็ยิ่งดูเหมือนราวกับว่าเธอจะปะทุด้วยความโกรธมากขึ้นเท่านั้น “ไม่ต้องร้อง แนท…ฉันจะให้คนไปเรียกคุณวาดฟอร์ดมาให้ พ่อของเธอจะสามารถจัดการเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน!” ผู้จัดการปลอบ นาตาลี วาดฟอร์ดเป็นลูกสาวของเบลก วาดฟอร์ด ผู้จัดการของสถานที่ท่องเที่ยวทั้งหมดนี้ พ่อของเธอคือหนึ่งในผู้จัดหลักของโครงการใหม่ในบริเวณพื้นที่นี้เช่นกัน เบลกได้รับมอบหมายจากสาขาหลักในเมย์เบอร์รี่ และเขามีอำนาจอย่างแท้จริงภายในพื้นที่แห่งนี้ เนื่องจากนาตาลีรู้สึกเบื่อระหว่างหยุดเรียนฤดูร้อน เธอ
Read more

บทที่ 550

บอดี้การ์ดไม่มีความปราณีเลย แม้มิเชลจะอายุมากกว่าคนอื่น ๆ เล็กน้อย แต่เธอก็หวาดกลัวเหมือนกัน ขณะที่เธอเฝ้ามองความวุ่นวายที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเธอนี้ เจอรัลด์ในทางตรงกันข้าม เพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ เขาไม่ใช่นักบุญและเขาก็ไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือทุกคนด้วยเรื่องทุกอย่าง เขารู้ว่าเบลก วาดฟอร์ดฟังดูคุ้น ๆ หูและถ้าเขาต้องการ เขาก็สามารถพูดเกลี้ยกล่อมให้เขาเปลี่ยนใจได้ แต่เจอรัลด์ไม่ต้องการ เขาไม่ได้มีความจำเป็นที่จะช่วยเหลือโยลันดาและจาวิส พวกเขาทั้งสองคนเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้าสำหรับเขาเท่านั้น นอกจากนี้ โยลันดาก็ดูถูกเขามาอยู่เรื่อย ๆ เธอสมควรได้รับการทุบตีแบบนี้แล้วสำหรับทำการทำตัวดื้อดึงและบุ่มบ่ามขนาดนั้นอยู่เสมอมา ดูเหมือนว่าควีนนี่และคนอื่น ๆ ก็จะเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน ทันทีทันใดนั้น ทีมพนักงานก็รีบวิ่งเข้ามาในร้านอาหารกัน “ค คุณวาดฟอร์ด! หยุด! โปรดหยุดด้วยค่ะ!” คำอ้อนวอนนี้ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าทีม พนักงานทั้งหลายรีบเข้ามาอยู่ข้างหลังเธอกันมากขึ้น หัวหน้าทีมคือหญิงสาวตรงเคาน์เตอร์ขายตั๋วก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าเธอก็รับผิดชอบสำหรับพื้นที่แห่งนี้เช่นกัน “
Read more
PREV
1
...
5354555657
...
179
DMCA.com Protection Status