All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 411 - Chapter 420

“เจอรัลด์ นายมาที่นี่เพื่อทานมื้อเที่ยงใช่ไหม?” มอร์กาน่าถาม โดยไม่มีความไม่เชื่อแม้แต่น้อยโต๊ะที่มอร์กาน่าและแฟนของเธอ คาเมรอน และคนอื่น ๆ หลายคนนั่ง ทุกคนกำลังยิ้มมาทางเขาห้องรับประทานทุ่งหญ้าเป็นสถานประกอบการของสังคมสุดหรูอย่างชัดเจน และคุณจ่ายค่าหัวให้ที่นี่ จากราคาขั้นต่ำเริ่มต้นที่สามสิบดอลลาร์ต่อคน หลังจากคำนวณค่าเครื่องดื่มและอื่น ๆ อาหารแต่ละมื้ออาจมีค่าใช้จ่ายถึงหลายร้อยดอลลาร์ได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียวทุกคนรู้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้ร่ำรวย เช่นนั้นนี่จึงเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างแปลกเจอรัลด์ยิ้มกลับให้พวกเขา “ถูกต้อง! ฉันมาพบปะกับเพื่อนบางคนน่ะ และฉันคิดว่าฉันจะเลี้ยงมื้อเที่ยงพวกเขาทุกคนที่นี่! ใครจะไปคิดว่าฉันจะบังเอิญได้พบกับพวกเธอที่นี่ด้วยเหมือนกัน!”“เฮอะ! พวกเรามาที่นี่ตลอด!”“อ่า เจอรัลด์… มันเป็นเรื่องดีที่นายจะเลี้ยงบางอย่างให้เพื่อนของนาย แต่นายรู้ไหมว่าพวกเขาคิดค่าบริการอย่างน้อยที่สุดก็สามสิบดอลลาร์ต่อหัวเลยนะ? นายแน่ใจใช่ไหมว่านี่เป็นความคิดที่ดี?” คำพูดนี้ออกมาจากปากของหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งข้างมอร์กาน่า คนที่เข้าโรงเรียนมัธยมปลายเดียวกันกับพวกเขาซัลลี่คือชื่

“ฮึ่ม! เจอรัลด์ นายไม่แม้แต่จะรู้ว่า ควรจะรอพวกเราอยู่ด้านนอกได้อย่างไรเมื่อนายได้โต๊ะแล้วใช่ไหม?” เมื่อแทมมี่มาถึงที่เขา กีย่ายืนอยู่ข้างเธอ สิ่งแรกที่พ่นออกมาจากปากของเธอคือการด่าว่าเขาเจอรัลด์วางโทรศัพท์ของเขาลงและยิ้มจาง ๆ เขาหมกมุ่นอยู่กับการอ่านรายงานการลงทุนที่ส่งมาจาก แซค ไลล์ขณะเดียวกันนี้ ซัลลี่และคนอื่น ๆ ก็กำลังจ้องมองราวกับสายตาของพวกเขาจะถลนออกมาจากเบ้าได้ “อะไรนะ? ว่าไงนะ! คนเหล่านี้คือเพื่อนที่เจอรัลด์กำลังพูดถึงอยู่งั้นเหรอ?”คาเมรอนยังคงยืนอยู่ที่นั่น ถือโทรศัพท์ไว้ในมือ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นขุ่นคล้ำพวกเธอเมินเขา แต่กระนั้นพวกเธอกลับเป็นกันเองขนาดนั้นกับเจอรัลด์งั้นเหรอ? ตูม! เป็นการตบหน้าที่รุนแรงอย่างแท้จริง!“เหอะ? เจอรัลด์ นายรู้จักคนเหล่านี้ที่โต๊ะข้าง ๆ เหรอ?” กีย่านั่งลงตรงที่นั่งด้านข้างเจอรัลด์ และเธอสงสัยตอนนี้ว่าทำไมทุกคนที่โต๊ะข้าง ๆ ดูเหมือนจะมองอย่างประหลาดใจแปลก ๆ มายังทิศทางของเขา“เฮ้ เฮ้! เจอรัลด์ ทำไมนายไม่แนะนำเพื่อน ๆ ของนายให้พวกเราได้รู้จักล่ะ? ตอนที่ฉันเดินไปต้อนรับพวกเธอ สาว ๆ เหล่านี้เพิ่งจะปฏิเสธฉันไป นายรู้ไหม?”คาเมรอน ยิ้มแข

“คุณลอร์เดส…” คาเมรอนพึมพัม เขารู้สึกโง่ขึ้นมาทันทีสำหรับการโบกนาฬิกาของเขาไปรอบ ๆ หน้านี้ เขายืนตัวตรง ดูเหมือนกับนักเรียนที่ประพฤติไม่ดีต่อหน้าของครูสอนวินัย“คาเมรอน คุณลอร์เดสไหนที่นายหมายถึงเหรอ?” หญิงสาวที่ยืนข้างเขากล่าวสงสันออกมาเสียงดัง“ฉันจะหมายถึงใครได้อีกล่ะ? ลูอีส ลอร์เดส เชื้อสายและทายาทของตระกูลลอร์เดสกลุ่มบริษัทในเครือทำเหมืองแร่ไง! พี่ใหญ่คนสำคัญ!” “เช่นนั้น เป็นผู้ชายคนนั้นเอง!”“ฉันไม่รู้ว่าเขาจะหล่อขนาดนี้!”มอร์กาน่า, ซัลลี่ และหญิงสาวคนอื่น ๆ เพ่งมองด้วยชื่นชมอย่างร้อนแรงไปที่บุคคลในตำนานคนนั้นในขณะเดียวกัน เหล่าผู้ชายทั้งหลาย ดูเหมือนว่าจะกลัวที่จะหายใจเสียงดังมากเกินไปด้วยซ้ำและไม่ต้องพูดถึงพนักงานรับจ่ายเงินคนนั้น ที่ยืดเหยียดหลังให้ตรงแล้ว แสดงรอยยิ้มที่เป็นมืออาชีพที่สุดเท่าที่เธอจะสามารถรวบรวมทำได้ลูอีสมีผู้คนอยู่หยิบมือหนึ่งมากับเขา ไม่แม้แต่จะมองไปที่เจอรัลด์หรือแขกทั้งหลายของเขาด้วยซ้ำขณะที่เขาแซงคิวพวกเขา“บิลของฉันล่ะ!” ลูอีสตะโกนขึ้นมาพนักงานรับจ่ายเงินยิ้มอย่างไม่ได้ขาดความมั่นใจ “แน่นอนค่ะ คุณลูอีส บิลของคุณครั้งนี้คือหนึ่งพันสองร้อยด

ความแปลกใจของลูกพี่ลูกน้องคนเล็กนั้นกลายเป็นคำพูดเยาะเย้ย “มีล่า ‘อันเป็นที่รักที่สุด’ คือใคร? ไม่ใช่ว่าเขาชอบเธอมากที่สุดเหรอกีย่า? มาดูกันว่าเธอเป็นใคร!” กีย่าไม่สามารถตอบโต้ได้เร็วพอและก่อนที่เธอจะสามารถหยุดเธอได้ ลูกพี่ลูกน้องคนนั้นก็รับสายเรียกเข้าของมีล่าแล้ว“ฮัลโล? ใครค่ะ?” ลูกพี่ลูกน้องคนนั้นถาม“อะไรนะ? เธอไม่ใช่แฟนของเจอรัลด์แน่นอน หยุดพล่ามไร้สาระได้ละ!”แม้ว่าเธอจะพูดไปแบบนั้น ลูกพี่ลูกน้องคนนั้นก็รู้สึกตกตะลึง จากนั้นเธอก็มองไปที่กีย่าก่อนจะพูด “กีย่า! ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเธอเป็นแฟนของเจอรัลด์!” “พอได้แล้ว เฟลิเซีย! ส่งโทรศัพท์มาให้ฉันเดี๋ยวนี้!” จากนั้นก็ย่าก็ฉกโทรศัพท์มาจากเธอ และวางสายท้นที กีย่ารู้อย่างแน่นอนว่ามีล่าเป็นใคร เธอเป็นแฟนสาวของเจอรัลด์ที่อยู่ในความสัมพันธ์ทางไกลกับเขา แต่อย่างไรก็ตาม นั่นคือทั้งหมดที่กีย่ารู้เกี่ยวกับมีล่า เธอค่อนข้างสงสัยมาตลอดว่ามีล่าจะเป็นแบบไหนนับตั้งแต่ที่เธอได้รู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของเธอ แต่ถึงอย่างนั้น มันคงจะไม่เหมาะสมสำหรับเธอที่จะพูดอะไรอื่นในขณะนี้ “เฟลิเซีย เธอพูดว่าไงนะ? ผู้หญิงคนนั้นพูดว่าอะไรอีกครั้งนะ?” แท

เป็นสายจากมอร์กาน่า เธอบอกเขาว่างานเลี้ยงสำหรับเพื่อน ๆ โรงเรียนมัธยมปลายจะจัดขึ้นในตอนบ่ายนั้น มอร์กาน่าเพียงโทรมาเตือนเขาเกี่ยวกับงานและบอกเขาให้ไปที่นั่นเร็วหน่อย เป็นเวลาสามวันแล้วตั้งแต่ที่เจอรัลด์ทานมื้ออาหารครั้งสุดท้ายที่ห้องรับประทานทุ่งหญ้า เช่นนั้น กีย่าก็จากไปสามวันแล้วตอนนี้ มอร์กาน่าได้อธิบายเกี่ยวกับงานอย่างละเอียดเมื่อวันก่อน เร็ว ๆ นี้ เพื่อนร่วมชั้นมากมายของพวกเขาก็จะเริ่มการฝึกงานของพวกเขากันแล้ว ดังนั้น งานเลี้ยงนี้จึงวางแผนให้สำหรับเพื่อนเก่าได้ติดตามทันกันและกัน ในขณะที่พวกเขาอยู่ที่นี่ ตอนแรกเจอรัลด์ไม่ต้องการจะมีส่วนร่วม อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ได้เข้าร่วมพิธีการเปิดสำหรับบริษัทลงทุนแห่งใหม่เมื่อวันก่อนไปแล้ว ขณะที่เขาจะกลับ เขาก็บังเอิญได้พบกับมอร์กาน่าและคนอื่น ๆ อีกไม่กี่คนที่ไปงานรื่นเริงเพื่อสนุกสนานกัน ติดตามมากับมอร์กาน่าคือ เพื่อนสาวมัธยมปลายอีกคนที่ชื่อ เซลล่า จาควิน เธอเป็นนักเรียนผู้ช่วยดูแลความประพฤติของพวกเขาในตอนนั้น และแน่นอนว่าเธอเป็นคนสวยคนหนึ่งในชั้นเรียน เธอก็เรียนเก่งมากเช่นเดียวกันกับชารอน เธอมักจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจอร