เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 412
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 413
“ฮึ่ม! เจอรัลด์ นายไม่แม้แต่จะรู้ว่า ควรจะรอพวกเราอยู่ด้านนอกได้อย่างไรเมื่อนายได้โต๊ะแล้วใช่ไหม?” เมื่อแทมมี่มาถึงที่เขา กีย่ายืนอยู่ข้างเธอ สิ่งแรกที่พ่นออกมาจากปากของเธอคือการด่าว่าเขาเจอรัลด์วางโทรศัพท์ของเขาลงและยิ้มจาง ๆ เขาหมกมุ่นอยู่กับการอ่านรายงานการลงทุนที่ส่งมาจาก แซค ไลล์ขณะเดียวกันนี้ ซัลลี่และคนอื่น ๆ ก็กำลังจ้องมองราวกับสายตาของพวกเขาจะถลนออกมาจากเบ้าได้ “อะไรนะ? ว่าไงนะ! คนเหล่านี้คือเพื่อนที่เจอรัลด์กำลังพูดถึงอยู่งั้นเหรอ?”คาเมรอนยังคงยืนอยู่ที่นั่น ถือโทรศัพท์ไว้ในมือ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นขุ่นคล้ำพวกเธอเมินเขา แต่กระนั้นพวกเธอกลับเป็นกันเองขนาดนั้นกับเจอรัลด์งั้นเหรอ? ตูม! เป็นการตบหน้าที่รุนแรงอย่างแท้จริง!“เหอะ? เจอรัลด์ นายรู้จักคนเหล่านี้ที่โต๊ะข้าง ๆ เหรอ?” กีย่านั่งลงตรงที่นั่งด้านข้างเจอรัลด์ และเธอสงสัยตอนนี้ว่าทำไมทุกคนที่โต๊ะข้าง ๆ ดูเหมือนจะมองอย่างประหลาดใจแปลก ๆ มายังทิศทางของเขา“เฮ้ เฮ้! เจอรัลด์ ทำไมนายไม่แนะนำเพื่อน ๆ ของนายให้พวกเราได้รู้จักล่ะ? ตอนที่ฉันเดินไปต้อนรับพวกเธอ สาว ๆ เหล่านี้เพิ่งจะปฏิเสธฉันไป นายรู้ไหม?”คาเมรอน ยิ้มแข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 414
“วันนี้คุณจะเลือกเกรดอะไรค่ะ?” ทั่วทุกโต๊ะ สายตาทั้งหมดหันไปมองเจอรัลด์“เอาอันที่ดีที่สุดครับ หนึ่งร้อยต่อหัวละกัน!”มันเป็นสิ่งที่เขาวางแผนมาโดยตลอด ยังไงก็ตาม“เฮอะ!” คาเมรอนและเพื่อน ๆ พยายามที่จะกลั้นหัวเราะช่างเบาปัญญาอะไรอย่างงี้! หนึ่งร้อยดอลลาร์ต่อหัว เพิ่มเครื่องดื่มไปอีก—บิลสุดท้ายก็จะเพิ่มขึ้นถึงหนึ่งพันดอลลาร์!ฝั่งโต๊ะของแทมมี่ก็ตกใจพอ ๆ กันกับสถานการณ์ที่พลิกผัน พวกเขาสรุปได้แบบเดียวกัน: เจอรัลด์เป็นคนโง่อย่างสิ้นเชิง ใครก็เห็นว่าคาเมรอนไม่ได้มาดี ด้วยการยั่วยุเขาอย่างตั้งใจ แต่กระนั้น เจอรัลด์ก็เดินตรงเข้าไปในกับดักนั้น จริง ๆ เหรอเนี่ย?การไม่ได้เป็นคนร่ำรวยของเจอรัลด์นั้นแทบจะไม่ใช่ข่าวอะไรสำหรับแทมมี่ แต่เธอตกลงกับกีย่าไว้แล้วว่าจะไม่ยอมให้เจอรัลด์จ่ายค่าอาหารนี้ตอนนี้ เจอรัลด์กำลังเลือกทางเลือกที่แพงที่สุดที่มีอยู่งั้นเหรอ? อาร์ก! สวรรค์ช่วยเธอด้วย!“ขอโทษนะคะ—นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ บางอย่างง่าย ๆ ก็พอค่ะ” กีย่าร้องขอ“ไม่ครับ หนึ่งร้อยดอลลาร์นั่นแหละ ตามนั้นเลยครับ!” เจอรัลด์กำลังอารมณ์เสียภายใต้การโจมตีจากคำถากถางเหล่านั้นของคาเมรอน และคนที่เหลือ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 415
“คุณลอร์เดส…” คาเมรอนพึมพัม เขารู้สึกโง่ขึ้นมาทันทีสำหรับการโบกนาฬิกาของเขาไปรอบ ๆ หน้านี้ เขายืนตัวตรง ดูเหมือนกับนักเรียนที่ประพฤติไม่ดีต่อหน้าของครูสอนวินัย“คาเมรอน คุณลอร์เดสไหนที่นายหมายถึงเหรอ?” หญิงสาวที่ยืนข้างเขากล่าวสงสันออกมาเสียงดัง“ฉันจะหมายถึงใครได้อีกล่ะ? ลูอีส ลอร์เดส เชื้อสายและทายาทของตระกูลลอร์เดสกลุ่มบริษัทในเครือทำเหมืองแร่ไง! พี่ใหญ่คนสำคัญ!” “เช่นนั้น เป็นผู้ชายคนนั้นเอง!”“ฉันไม่รู้ว่าเขาจะหล่อขนาดนี้!”มอร์กาน่า, ซัลลี่ และหญิงสาวคนอื่น ๆ เพ่งมองด้วยชื่นชมอย่างร้อนแรงไปที่บุคคลในตำนานคนนั้นในขณะเดียวกัน เหล่าผู้ชายทั้งหลาย ดูเหมือนว่าจะกลัวที่จะหายใจเสียงดังมากเกินไปด้วยซ้ำและไม่ต้องพูดถึงพนักงานรับจ่ายเงินคนนั้น ที่ยืดเหยียดหลังให้ตรงแล้ว แสดงรอยยิ้มที่เป็นมืออาชีพที่สุดเท่าที่เธอจะสามารถรวบรวมทำได้ลูอีสมีผู้คนอยู่หยิบมือหนึ่งมากับเขา ไม่แม้แต่จะมองไปที่เจอรัลด์หรือแขกทั้งหลายของเขาด้วยซ้ำขณะที่เขาแซงคิวพวกเขา“บิลของฉันล่ะ!” ลูอีสตะโกนขึ้นมาพนักงานรับจ่ายเงินยิ้มอย่างไม่ได้ขาดความมั่นใจ “แน่นอนค่ะ คุณลูอีส บิลของคุณครั้งนี้คือหนึ่งพันสองร้อยด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 416
พ่อของลูอีสยังบอกเขาอีกด้วยว่าเขาสมควรได้รับการทุบตีแล้ว พ่อของเขาอธิบายว่า คนที่ทำร้ายเขานั้นไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากคุณคลอฟอล์ด ทายาทที่ร่ำรวยและสมถะเป็นอย่างมากจากเมย์เบอร์รี่ เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลูอีสจึงรู้สึกเย็นสันหลังวาบ เขาเกือบจะนำปัญหาใหญ่มาให้ตัวเองแล้วในวันนั้น บางทีก็เหมือนที่พ่อของเขาพูด การถูกทุบตีเป็นสิ่งที่ดีในท้ายที่สุดแล้ว บางทีมันก็อาจจะทำให้คุณคลอฟอร์ดลงทุนในบริษัทของเขาได้ เช่นนั้น ด้วยความเป็นไปได้เช่นนั้นในใจ ลูอีสจึงเผชิญกับความแปลกใจเล็ก ๆ ความตกใจกลัว และความปิติยินดีในเวลาเดียวกันเมื่อเขาเห็นเจอรัลด์ “เจอรัลด์! งั้นนายก็มาทานอาหารที่นี่เหมือนกันสินะ!” ลูอีสกล่าวพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาตบก้นที่บอบบช้ำของเขาเบา ๆ ‘อะไรนะ’ คาเมรอนและคนอื่น ๆ ทั้งหมดต่างก็คิดสิ่งเดียวกัน พวกเขาทุกคนกระตือรือร้นที่จะดูละคร แต่ปฏิกิริยาของลูอีสทำให้พวกเขาตกตะลึงกันไปตาม ๆ กัน ‘อะไรเนี่ย? ทำไมลูอีสรู้จักเจอรัลด์ด้วย?’ เขายังเรียกเจอรัลด์ด้วยท่าทางที่คุ้นเคยเช่นนั้นอีกด้วยซ้ำ!’ ‘นั่นจะเป็นไปได้อย่างไรกัน!’ “ถูกต้อง ถ้าพวกเราไม่มาที่นี่ พวกเราจะเห็นนายแซงคิว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 417
ความแปลกใจของลูกพี่ลูกน้องคนเล็กนั้นกลายเป็นคำพูดเยาะเย้ย “มีล่า ‘อันเป็นที่รักที่สุด’ คือใคร? ไม่ใช่ว่าเขาชอบเธอมากที่สุดเหรอกีย่า? มาดูกันว่าเธอเป็นใคร!” กีย่าไม่สามารถตอบโต้ได้เร็วพอและก่อนที่เธอจะสามารถหยุดเธอได้ ลูกพี่ลูกน้องคนนั้นก็รับสายเรียกเข้าของมีล่าแล้ว“ฮัลโล? ใครค่ะ?” ลูกพี่ลูกน้องคนนั้นถาม“อะไรนะ? เธอไม่ใช่แฟนของเจอรัลด์แน่นอน หยุดพล่ามไร้สาระได้ละ!”แม้ว่าเธอจะพูดไปแบบนั้น ลูกพี่ลูกน้องคนนั้นก็รู้สึกตกตะลึง จากนั้นเธอก็มองไปที่กีย่าก่อนจะพูด “กีย่า! ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเธอเป็นแฟนของเจอรัลด์!” “พอได้แล้ว เฟลิเซีย! ส่งโทรศัพท์มาให้ฉันเดี๋ยวนี้!” จากนั้นก็ย่าก็ฉกโทรศัพท์มาจากเธอ และวางสายท้นที กีย่ารู้อย่างแน่นอนว่ามีล่าเป็นใคร เธอเป็นแฟนสาวของเจอรัลด์ที่อยู่ในความสัมพันธ์ทางไกลกับเขา แต่อย่างไรก็ตาม นั่นคือทั้งหมดที่กีย่ารู้เกี่ยวกับมีล่า เธอค่อนข้างสงสัยมาตลอดว่ามีล่าจะเป็นแบบไหนนับตั้งแต่ที่เธอได้รู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของเธอ แต่ถึงอย่างนั้น มันคงจะไม่เหมาะสมสำหรับเธอที่จะพูดอะไรอื่นในขณะนี้ “เฟลิเซีย เธอพูดว่าไงนะ? ผู้หญิงคนนั้นพูดว่าอะไรอีกครั้งนะ?” แท
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 418
เจอรัลด์ใช้เวลาสักพักหนึ่ง ในการอธิบายสถานการณ์ทั้งหมดให้มีล่าฟังอย่างเหมาะสม เมื่อเขาอธิบายเสร็จ มีล่าก็ไม่ได้โกรธเขาอีกต่อไป เจอรัลด์ถอนหายใจ เขาไม่เคยคาดคิดว่าผู้หญิงบ้าคนนั้นจะหยิบและรับสายโทรศัพท์ของเขาจริง ๆ เขาติดอยู่ในตำแหน่งที่อึดอัดสุด ๆ ตอนนี้ “เจอรัลด์ นายมีที่นั่งไหม...ฉันมีเรื่องบางอย่างที่ฉันอยากจะถามนาย” กีย่ากล่าวขณะที่เธอมองไปที่เขา ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มกระดากอาย “ไม่เป็นไร ฉันยืนได้ เธอมีอะไรเหรอ?” “นายชอบมีล่ามากขนาดนั้นเลยเหรอ?” “แน่นอนสิ ฉันชอบเธอมาก!” เจอรัลด์ตอบกลับโดยไม่ลังเลเลย กีย่าสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะพูดต่อ “งั้นถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมนายถึงให้ของขวัญที่แพงเช่นนั้นกับฉันในตอนแรกล่ะ? ในกรณีที่นายไม่ได้ตระหนักดี เมื่อฉันรู้ว่ามันเป็นของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้มากที่สุดที่ครอบครัวของนายได้มอบไว้ให้ ฉันจึงซาบซึ้งใจจนหาที่เปรียบไม่ได้!” “ฉันไม่เคยอยู่ในความความสัมพันธ์มาก่อน เจอรัลด์ แม้ว่าผู้ชายคนอื่นมากมายจะเคยให้ของขวัญแพง ๆ กับฉันมาก่อน ของขวัญเหล่านั้นมันแตกต่างจากของนาย ของขวัญของนายมีความหมาย และเพื่อบอกความจริงกับนายนะ สำหรับฉันแล้ว นายแตกต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 419
เป็นสายจากมอร์กาน่า เธอบอกเขาว่างานเลี้ยงสำหรับเพื่อน ๆ โรงเรียนมัธยมปลายจะจัดขึ้นในตอนบ่ายนั้น มอร์กาน่าเพียงโทรมาเตือนเขาเกี่ยวกับงานและบอกเขาให้ไปที่นั่นเร็วหน่อย เป็นเวลาสามวันแล้วตั้งแต่ที่เจอรัลด์ทานมื้ออาหารครั้งสุดท้ายที่ห้องรับประทานทุ่งหญ้า เช่นนั้น กีย่าก็จากไปสามวันแล้วตอนนี้ มอร์กาน่าได้อธิบายเกี่ยวกับงานอย่างละเอียดเมื่อวันก่อน เร็ว ๆ นี้ เพื่อนร่วมชั้นมากมายของพวกเขาก็จะเริ่มการฝึกงานของพวกเขากันแล้ว ดังนั้น งานเลี้ยงนี้จึงวางแผนให้สำหรับเพื่อนเก่าได้ติดตามทันกันและกัน ในขณะที่พวกเขาอยู่ที่นี่ ตอนแรกเจอรัลด์ไม่ต้องการจะมีส่วนร่วม อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ได้เข้าร่วมพิธีการเปิดสำหรับบริษัทลงทุนแห่งใหม่เมื่อวันก่อนไปแล้ว ขณะที่เขาจะกลับ เขาก็บังเอิญได้พบกับมอร์กาน่าและคนอื่น ๆ อีกไม่กี่คนที่ไปงานรื่นเริงเพื่อสนุกสนานกัน ติดตามมากับมอร์กาน่าคือ เพื่อนสาวมัธยมปลายอีกคนที่ชื่อ เซลล่า จาควิน เธอเป็นนักเรียนผู้ช่วยดูแลความประพฤติของพวกเขาในตอนนั้น และแน่นอนว่าเธอเป็นคนสวยคนหนึ่งในชั้นเรียน เธอก็เรียนเก่งมากเช่นเดียวกันกับชารอน เธอมักจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจอร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 420
“อะไรเนี่ย แค่ไม่กี่ปีเอง เจอรัลด์ นายลืมฉันไปแล้วเหรอ?” หญิงสาวคนนั้นพูดขณะที่เธอถอดแว่นกันแดดออก “เธอคือเร!” เจอรัลด์กล่าว จำเธอขึ้นมาได้ทีนที หลังจากได้ยินเขาพูดแบบนั้น คู่ของเธอก็ถอดแว่นกันแดดของเขาออกเช่นกัน เจอรัลด์จึงจำว่าเขาเป็นใครได้ทันทีหลังจากนั้น ชื่อของเขาคือ ฮีท ซีเวอร์ เพื่อนร่วมชั้นของเขาชอบเรียกเขาว่า ‘โชกุน’ เนื่องจากเขาดูเป็นส่วนหนึ่งอย่างแน่นอน จริง ๆ แล้วเขาค่อนข้างร่ำรวยย้อนกลับไปเมื่อพวกเขายังอยู่ในโรงเรียน แต่อย่างไรก็ตาม เขายังเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการพยายามที่จะได้รับความรักจากหญิงสาวถึงสิบคนในตอนนั้น แม้ว่าเขาจะถูกปฏิเสธมามากกว่าสิบห้าครั้งก็ตาม นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? เป็นเพราะหญิงสาวบางคนปฏิเสธเขาถึงสองครั้งน่ะสิ! ปัญหานี้มักจะมีใจความสำคัญอยู่ที่ใบหน้าของเขาที่มีรอยฝีดาษมากมายเกินไป นอกเหนือจากนั้นแล้ว เขาได้ทนทุกข์จากอาการไข้ขึ้นสูงครั้งหนึ่งเมื่อเขาเป็นเด็ก ดังนั้นการตอบสนองของเขาก็มักจะช้ากว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ เมื่อเป็นเรื่องของการกลั่นแกล้งเมื่อก่อนนั้น เหยื่อมักจะไม่เป็นเจอรัลด์ก็เขา พวกเขาทั้งคู่ได้ประสบกับความโชคร้ายแบบเ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
