บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 281 - บทที่ 290

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เขากลายไปเป็นไอ้หนุ่มน้อยที่ชั่วร้ายที่สุดในเมย์เบอร์รี่?“เอ่อ...แน่นอนผมเคยได้ยินเกี่ยวกับเขา! แต่ผมเคยได้ยินแต่เรื่องราวที่ดี ๆ เท่านั้นนะ!” ใบหน้าของเจอรัลด์แดงก่ำด้วยความความอับอาย“เรื่องที่ดี ๆ ที่เธอหมายถึงคืออะไร? เธอไม่รู้ว่าธุรกิจต่าง ๆ ดำเนินการกันอย่างไรใช่ไหม? นานมาแล้ว เจอรัลด์ได้ทุ่มทุนเงินจำนวนมากในองค์กรหลักของเมย์เบอร์รี่ มันอาจจะดูเหมือนเป็นการเคลื่อนไหวที่มีประสิทธิภาพ แต่ธุรกิจอื่นมากมายในชุมชนเมย์เบอร์รี่ต่างก็ล้มเหลวเช่นกัน ไม่ต้องขอบคุณเขาหรอก ธุรกิจต่าง ๆ ที่ได้รับการอัดฉีดเงินทุนอย่างกะทันหันต้องประสบกับการพัฒนาบางอย่างที่มากเกินไป ซึ่งได้ส่งผลกระทบต่อความสมดุลของชุมชนธุรกิจ และแน่นอน มันยังก่อให้เกิดความท้าทายอย่างมากให้กับสถานประกอบการระดับสองและสามอย่างเราอีกด้วย! ผู้คนมากมายจากชุมชนธุรกิจเกลียดเขาจนเข้ากระดูกเลยแหละ!”เมื่อวินน์พูดจบ เจอรัลด์ก็วางช้อนซ้อมลงและลูบจมูกของเขาแน่นอน เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการลงทุนขนาดใหญ่เหล่านั้นที่วินน์กำลังพูดถึงอยู่ เขาเป็นตัวแทนของพี่สาวของเขาในการลงทุนในโครงการเหล่านั้น รวมถึงเงินทุนของโรงเรีย

พูดตามตรง ทุกอย่างเกิดขึ้นเนื่องจากสิ่งต่าง ๆ ที่เขาได้ทำไปโดยไม่ได้คำนึงถึงมากนัก ซึ่งได้นำไปสู่ปฏิกิริยาลูกโซ่นับไม่ถ้วนของผลสะท้อนกลับที่ไม่ดีเมื่อเจอรัลด์ได้มาเห็นวินน์ถูกลวนลาม เขาก็รู้สึกเกลียดตัวเองอยู่ภายในอีกด้วย และทันใดนั้น เลือดของเขาก็เดือนพล่านขึ้นมา“โอ้ว ฉันเข้าใจแล้วตอนนี้ วินน์ เขาเป็นเด็กเลี้ยงที่เธอเลี้ยงไว้มาตลอด ใช่ไหม? นายกล้าดียังไงมาตีฉันห๊ะ! ฉันเดเมียน ไรย์นะโว้ย! คอยดูเหอะ ไอ้หนู ฉันจะถลกหนังแกทั้งเป็น!”เดเมียนยังคงสบถด่าเจอรัลด์ในขณะที่เลือดไหลอาบใบหน้าของเขาเจอรัลด์ไม่ได้เกรงกลัวต่อเขา เขาวิ่งเข้าหาเขา พร้อมจะเหวี่ยงม้านั่งในมือของเขาการที่ได้เติบโตในบ้านเกิดของเขา เจอรัลด์ได้ประสบกับความยากลำบากมาทุกรูปแบบแล้ว เขาเคยยากจนและขี้อาย แต่เขาก็ค่อนข้างเข้มแข็งเมื่อสิ่งต่าง ๆ เริ่มบานปลาย เดเมียนจึงไม่กล้าถ่วงเวลาอีกต่อไปจากนั้นเขาก็ถูกทุบด้วยม้านั่งอย่างต่อเนื่องในขณะที่เขาร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด สุดท้าย เขาก็สามารถไปที่ประตูและเผ่นหนีออกไปได้“คุณธอร์นตัน! คุณโอเคไหม?”เจอรัลด์โยนม้านั่งในมือของเขาลง และเข้าไปหาวินน์ด้วยความกังวลวินน์เช็ด

ห้างนี้คนพลุกพล่านมากเจอรัลด์เดินดูไปรอบ ๆ โดยไม่รู้ว่าจะซื้อแบรนด์ไหนดีเขาแค่ต้องการโทรศัพท์ที่ทนทานสุดท้าย สายตาของเขาก็ถูกตรึงอยู่กับรุ่นโทรศัพท์รุ่นหนึ่ง มันเป็นรุ่นที่มีคุณภาพที่ดีมากพร้อมกับป้ายราคา 2,830 ดอลลาร์มันเป็นโทรศัพท์ราคาแพง“คุณครับ ผมขอดูโทรศัพท์เครื่องใหม่นี้ให้ละเอียดกว่านี้หน่อยได้ไหมครับ? ขอบคุณครับ!”เจอรัลด์ถามพนักงานขายหญิงอย่างสุภาพพนักงานขายหญิงคนนั้นเห็นเจอรัลด์เดินมองหาอยู่เกือบครึ่งค่อนวันแล้ว จากวิธีที่เจอรัลด์แต่งตัว เธอก็รู้ว่าเขาน่าจะเลือกหยิบโทรศัพท์เครื่องที่ถูกกว่านี้แต่อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าเขาแค่กำลังพยายามจะรักษาหน้าเอาไว้เนื่องจากเขาเดินดูไปรอบ ๆ ในห้องสรรพสินค้าที่มีชื่อเสียง พนักงานขายหญิงคนนั้นจึงคิดว่าเจอรัลด์มาที่นี่เพื่อกำลังแสร้งทำเป็นมองไปรอบ ๆ จากนั้น เธอคาดหวังไว้ว่าเขาจะทำเป็นราวกับว่าโทรศัพท์เครื่องนั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการและเขาคงจะซื้อโทรศัพท์ที่ไม่มียี่ห้ออื่น ๆ ที่มีราคา 50 ดอลลาร์แทนและหลบจากไปเงียบ ๆ เธอเคยเห็นคนแบบนี้มามากมายแล้วเมื่อเจอรัลด์ที่ดูโทรม ๆ เดินมาทางร้านของเธอ เธอจึงดูถูกเขาเธอรู้สึกแปลกใจเ

“สุดติ่ง กระดิ่งแมวจริง ๆ คุณเพิ่งพูดว่าไงนะมาร์กี้? โทรศัพท์นี้ราคา 2,830 ดอลลาร์งั้นเหรอ? นั่นบ้าไปแล้ว!”ในเวลาเดียวกันนี้ เสียงร้องที่แปลกใจของเฮเวิร์ดก็ดังมาจากร้านโทรศัพท์มือถือที่อยู่ไม่ไกลกันมากนักจนสามารถได้ยินได้ชารอนและลิเลียนที่ยืนอยู่ข้างเขาต่างก็ตื่นตระหนกไปเล็กน้อยเช่นกันแน่นอนว่าพวกเขาต้องตกใจกับราคาของโทรศัพท์นั้นกันพวกเขาได้ลองใช้ฟังก์ชันและคุณสมบัติต่าง ๆ ของโทรศัพท์มือถือเครื่องนั้น ซึ่งทั้งหมดนั้นมันยอดเยี่ยมมากจริง ๆ คุณภาพของกล้องโทรศัพท์มือถือนั้นชัดเจนและคมชัด และสำหรับหญิงสาวที่น่ารักอย่างชารอนและลิเลียนนั้น การที่มีโทรศัพท์มือถือที่มาพร้อมกับกล้องที่ยอดเยี่ยมจึงเป็นสิ่งสำคัญมากที่สุดกว่าสิ่งอื่นใดพวกเธอต่างก็มองไปที่เฮเวิร์ดอย่างคาดหวัง รอให้เขาซื้อมันให้เธอคนละเครื่องหน้าผากของเฮเวิร์ดเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลอาบลงมา“ไม่ดีกว่า มันแพงมากเกินไป มันมากกว่า 1,500 ดอลลาร์ต่อหนึ่งเครื่อง เกือบจะ 6,000 ดอลลาร์สำหรับสองเครื่องเลยนะ โทรศัพท์รุ่นนี้ราคาแพงมากเกินไป!”เฮเวิร์ดปาดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขาเป็นการได้รับการยืนยันแล้วว่าบ้านของเขาจะถูกรื้อถ

นั่นมันน่าเหลือเชื่อ!เป็นไปได้ไหมว่าเขาจะถูกลอตเตอรี่?และเขาได้เงินรางวัลเท่าไหร่ล่ะ?เห็นได้ชัดว่าคำถามนั้นได้รบกวนลิเลียนและชารอนเป็นอย่างมากพวกเธอกระวนกระวายและต้องการจะรู้คำตอบให้ได้มันไม่สำคัญสำหรับพวกเธอว่าเงินนั้นจะถูกขโมยหรือปล้นมาหรือไม่ พวกเธอหวังเพียงแค่ว่าเขาจะไม่ได้แค่ถูกลอตเตอรี่เท่านั้นไม่อย่างงั้น มันคงจะมากเกินไปสำหรับพวกเธอที่จะจัดการได้!“ฉันยังมีเรื่องต่าง ๆ ให้ทำ ต้องไปแล้ว!”เจอรัลด์เมินคำถามของพวกเขาเนื่องจากว่าเขาไม่จำเป็นต้องตอบคำถามของพวกเขาเขาหันหลังกลับและเดินจากไปอย่างเย็นชา ทิ้งให้พวกเขาจ้องมองตามด้วยสายตาที่เบิกกว้างและอ้าปากค้างกันขณะที่เขาเดินออกจากประตูไป เจอรัลด์ก็โทรหา แซค ไลล์ ด้วยโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ของเขาทันทีเขาเล่าเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ลำบากที่เขากำลังเผชิญอยู่ให้เขาฟังและมันคงจะดีมากถ้าเขาสามารถมารับเขาได้ เขาจะอธิบายเรื่องนี้เพิ่มเติมเมื่อพวกเขาได้พบกันและพวกเขาจะหาวิธีเพื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้ทันทีที่เป็นไปได้แซคตกใจมากเมื่อเขาทราบข่าวนี้เขาต้องลงมือเดี๋ยวนี้ทันทีเจอรัลด์วางสายและส่งตำแหน่งของเขาไปให้เขา จากนั้น เขาจ