LOGINShare
บทที่ 289
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 290
นั่นมันน่าเหลือเชื่อ!เป็นไปได้ไหมว่าเขาจะถูกลอตเตอรี่?และเขาได้เงินรางวัลเท่าไหร่ล่ะ?เห็นได้ชัดว่าคำถามนั้นได้รบกวนลิเลียนและชารอนเป็นอย่างมากพวกเธอกระวนกระวายและต้องการจะรู้คำตอบให้ได้มันไม่สำคัญสำหรับพวกเธอว่าเงินนั้นจะถูกขโมยหรือปล้นมาหรือไม่ พวกเธอหวังเพียงแค่ว่าเขาจะไม่ได้แค่ถูกลอตเตอรี่เท่านั้นไม่อย่างงั้น มันคงจะมากเกินไปสำหรับพวกเธอที่จะจัดการได้!“ฉันยังมีเรื่องต่าง ๆ ให้ทำ ต้องไปแล้ว!”เจอรัลด์เมินคำถามของพวกเขาเนื่องจากว่าเขาไม่จำเป็นต้องตอบคำถามของพวกเขาเขาหันหลังกลับและเดินจากไปอย่างเย็นชา ทิ้งให้พวกเขาจ้องมองตามด้วยสายตาที่เบิกกว้างและอ้าปากค้างกันขณะที่เขาเดินออกจากประตูไป เจอรัลด์ก็โทรหา แซค ไลล์ ด้วยโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ของเขาทันทีเขาเล่าเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ลำบากที่เขากำลังเผชิญอยู่ให้เขาฟังและมันคงจะดีมากถ้าเขาสามารถมารับเขาได้ เขาจะอธิบายเรื่องนี้เพิ่มเติมเมื่อพวกเขาได้พบกันและพวกเขาจะหาวิธีเพื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้ทันทีที่เป็นไปได้แซคตกใจมากเมื่อเขาทราบข่าวนี้เขาต้องลงมือเดี๋ยวนี้ทันทีเจอรัลด์วางสายและส่งตำแหน่งของเขาไปให้เขา จากนั้น เขาจ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 291
มีเสียงตะโกนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบของผู้คนลูกน้องของเดเมียนหยุดชะงัก เมื่อพวกเขากำลังจะทำร้ายคนขับแท็กซี่ผู้คนมองไปทางที่ของเสียงตะโกนทันทีเขาคือเจอรัลด์ขณะที่ยืนที่นี่คนเดียวและเห็นคนขับแท็กซี่ก็ไม่ยอมให้ข้อมูล ถึงแม้ว่าเขาจะถูกทำร้ายจนปางตาย แต่เจอรัลด์ก็รู้สึกขอบคุณเขาตอนนี้ ไม่เพียงแค่เขาหมดสติเท่านั้น แต่ครอบครัวของเขาก็ถูกลากเข้าไปในความชุลมุนนี้ด้วย และเขากำลังจะถูกดึงเส้นเอ็นของเขาออกและถูกตัดโดยลูกน้องของเดเมียนแม้ว่าเจอรัลด์จะไร้มนุษยธรรมเขาก็ยังคงยืนหยัดต่อสู้กับความรุนแรงนี้!เจอรัลด์เดินฝ่าผู้คน“ผมคือคนที่คุณตามหาแล้วทำไมคุณถึงทรมานคนขับ”เจอรัลด์จ้องไปที่เดเมี่ยนอย่างเย็นชา“ ฮ่า! ไอ้สารเลวฉันแน่ใจว่าเมื่อพบคุณในนรกดูเหมือนว่าความกล้าของฉันจะถูกต้อง!”เดเมียนยิ้มอย่างเหยียดหยามเมื่อเห็นเจอรัลด์ ก่อนหน้านี้ เดเมียนสั่งให้คนของเขาบุกเข้าไปในบ้านของ วินน์ ธอร์นตัน เพื่อที่พวกเขาจะได้จับเจอรัลด์และวินน์ได้เขาจำเป็นต้องที่จะต้องสอนทั้งสอง และให้บทเรียนที่ดีแต่จังหวะนั้นจู่ ๆ แท็กซี่ก็เร่งเครื่องและขับออกไปมันดึงดูดความสนใจโดยเฉพาะจาก เดเมียน ไรย์ ที
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 292
“เข้าใจแล้ว ฉันเดาว่าเขากลัวจนหมดปัญญา นั่นคือเหตุผลที่เขาถึงอ้างชื่อของ แซค ไลล์ แต่ทำไมเขาถึงไม่บอกว่าเขาคือ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ไปเลยล่ะ?”“คนหนุ่มสาวสมัยนี้พวกเขาชอบเที่ยวอ้างไปทั่ว พวกเขาไม่รู้หรือว่ามีบางคนที่ไม่สามารถยุ่งด้วยได้เลย?”ผู้คนรอบข้างส่ายหัวและถอนหายใจแต่ไม่มีใครกล้าออกมาแสดงความยุติธรรม พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะอัดวิดีโอตอนที่ เดเมียน ไรย์ เมื่ออยู่ใกล้ ๆ ผู้โหดร้ายเจอรัลด์ถูกบอดี้การ์ดสองสามคนรั้งไว้“ฮ่าฮ่า กดหัวของมันเอาไว้ให้แน่น ฉันจะทุบหัวมันจนเลือดหัวมันออกมา!”เดเมียนหยิบไม้ขึ้นมา เขาชูไม้ขึ้นสูงพร้อมที่จะเหวี่ยงและทุบเสียงพึมพำ!ทันใดนั้น รถหรูกว่าสามสิบคันก็แล่นเข้ามารถคันหนึ่งเบรกอย่างแรง และปัดหางตรงไปที่คนที่กำลังมุงดูจากนั้นทีมบอดี้การ์ดชุดดำก็ลงมาจากรถบรรยากาศเป็นไปอย่างตึงเครียดบอดี้การ์ดที่ท่าทางว่องไวมากสองคนรีบพุ่งเข้ามาที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว และด้วยการโจมตีถึงสามครั้ง พวกเขาสามารถต่อสู้กับเดเมียน และบังคับให้เขานอนลงกับพื้น“แกกล้ายุ่งกับฉัน พวกแกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันคือ เดเมียน ไรย์ ลูกพี่ลูกน้องของ เฮนรี่ ไรย์ แห่งไรย์ กรุ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 293
สถานที่นั้นมีคนมากขึ้นเรื่อย ๆเดเมียน ไรย์ ก็รู้สึกตะลึงมากขึ้นเช่นกันเขาเป็นคนที่สั่งให้คนของเขาตามเจอรัลด์ และผลก็คือ เกือบครึ่งหนึ่งของเมย์เบอรรี่ ไม่ว่าจะเป็นทหาร หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ หรือแม้แต่นักธุรกิจระดับสูง ก็มาที่นี่แทนแม้แต่ลูกพี่ลูกน้องของเขาเอง เฮนรี่ ไรย์ ก็อยู่ในที่เกิดเหตุ เขารู้สึกอับอายอย่างมากในทางกลับกัน เจอรัลด์ไม่สามารถอยู่ได้อีกต่อไป หลังจากถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมายถ้าเขาอยู่ต่อไป ตัวตนของเขาจะถูกเปิดเผยอย่างแน่นอนยิ่งไปกว่านั้นคนขับยังหมดสติ และไม่มีใครดูแลเขา เขาเดินเข้าไปหากลุ่มบอดี้การ์ดแล้วสั่งให้ ฟลินท์ เล็กซ์ซิงตัน ที่เพิ่งมาถึงทำอะไรบางอย่างกับเรื่องนี้พวกเขาขับรถทันที โดยหลีกเลี่ยงฝูงชนและส่งคนขับไปขึ้นรถโรงพยาบาลส่วนเรื่องที่เหลือเจอรัลด์เชื่อว่าฟลินท์จะดูแลได้“ให้ตายเถอะพวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่จริง ๆ!”ในที่สุดเฮเวิร์ด และคนอื่น ๆ ก็สามารถฝ่าฝูงชนได้หลังจากใช้ความพยายามอย่างหนักเมื่อเห็นภาพเบื้องหน้าพวกเขา พวกเขาก็ถูกจับลิเลียนและชารอนอ้าปากกว้าง“นั่นไม่ใช่ ฟลินท์ เล็กซ์ซิงตัน หรือ?”เฮเวิร์ดเห็นฟลินท์ที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงกล
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 294
เฮเวิร์ดกลับไปที่ผู้คนด้วยความยินดีขณะที่ผู้คนมองมาที่เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว“เอาล่ะ คุณเล็กซ์ซิงตันบอกฉันว่าเราไม่ควรอยู่ที่นี่ เพราะอาจมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในภายหลังดังนั้นฉันคิดว่าเราถอยก่อนดีกว่า!”เฮเวิร์ดยิ้ม“ใช่ ๆ อะไรก็ได้ ที่คุณพูดเฮเวิร์ด!”ผู้คนพยักหน้าแล้วจากไปอย่างไม่รีบร้อน ความอับอายที่เฮเวิร์ดรู้สึกได้หลังจากที่เจอรัลด์พิสูจน์แล้วว่าผิดกับก่อนหน้านี้ทั้งหมด ก็หายไปเมื่อถึงจุดนั้นเมื่อเทียบกับเฮเวิร์ด เจอรัลด์ไม่สามารถมองว่ามีความเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำพูดถึงเจอรัลด์…เขาได้ส่งคนขับรถใจดีคนนั้นไปโรงพยาบาลแล้วสำหรับเรื่องที่เขาแจ้งให้ ฟลินท์ เล็กซ์ซิงตัน ทราบ เขาบอกให้เขาดูแลครอบครัวของคนขับรถ และส่งเงินไปจำนวนหนึ่งเพื่อแสดงความขอบคุณสำหรับครอบครัวของเควต้า เจอรัลด์กำลังคิดที่จะกลับไปหลังจากที่ฟลินท์ตัดสินเรื่องนี้เสร็จสิ้นแล้วเช่นเดียวกับที่เจอรัลด์กำลังดิ้นรนเพื่อตัดสินใจว่าจะไปที่ไหนต่อไปทันใดนั้นเขาก็เห็นใครบางคนในกลุ่มแชทของชั้นเรียนแท็กสมาชิกทั้งหมดเธอคือ แคสแซนดร้า แมคเกรเกอร์“ทั้งชั้นเรียนจะต้องรวมตัวกันที่ ฐานผู้ประกอบการนักศึกษาบล
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 295
วิธีการแต่งตัวของ ฟาซิลิตี้ในวันนี้ไม่เหมือนกับที่เธอเคยทำ เธอเคยแต่งตัวเหมือนเทพธิดาเพื่อให้ดูมีเสน่ห์ แต่ตอนนี้การแต่งตัวของเธอดูเป็นผู้ใหญ่และสง่างามมากขึ้นพูดตรง ๆ เพราะ ฟาซิลิตี้เริ่มสวยมากแล้วตอนนี้เธอดูน่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีกเจอรัลด์ตกใจสำหรับฟาซิลิตี้ เธอไม่ได้คาดหวังว่าอาชีพของเธอจะประสบความสำเร็จมากขนาดนี้บางครั้งมันก็เป็นเรื่องของโอกาสจริง ๆถ้าไม่ใช่สำหรับชายธรรมดา เธออาจจะยังคงเป็นสตรีมเมอร์ตัวเล็กที่ไม่เปิดเผยตัวตนแต่ตอนนี้การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ดังกล่าวเกิดขึ้นในเวลาภายในไม่กี่เดือนความรู้สึกที่ได้รับการชื่นชมจากหลาย ๆ คนเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์มากยิ่งไปกว่านั้นเมื่อผู้คนมีบรรลุเป้าหมายระดับหนึ่งบุคลิกของพวกเขาก็จะเปลี่ยนไปเช่นกัน ความสุขนั้นห่างเหินและเย็นชากว่าเมื่อก่อนมากในอดีตเมื่อเธอเห็นแฟน ๆ ทักทายเธอ ฟาซิลิตี้จะทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้เธอไม่สนใจพวกเขาเธอเปิดประตูให้นักเรียนเข้าไปฟาซิลิตี้กอดอก “ทุกคนยังอยู่ที่นี่หรือยัง? ถ้าเป็นเช่นนั้น บลอนดี้ จะมอบหมายงานให้ทุกคน วันนี้อย่าลืมช่วยฉันทำความสะอาดสตูดิโอ เพราะฉันไม่สามารถรอถึงวันพรุ่งนี้เปิ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 296
เบนจามิน และฮาร์เปอร์ไม่แน่ใจในพลังของเจอรัลด์ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเขามีแข็งแกร่งมากจริง ๆเห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้พยายามสร้างปัญหาโดยธรรมชาติแล้วพวกเขารู้สึกไม่มีความสุข และไม่เต็มใจเมื่อเห็นทุกคนเยาะเย้ยเจอรัลด์“โอ้ เบนจามินและฮาร์เปอร์เกิดอะไรขึ้น? เป็นวันเปิดสตูดิโอของฟาซิลิตี้ คุณทั้งคู่จะสร้างปัญหาแทนที่จะช่วยกันหรือเปล่า”เพื่อนร่วมชั้นหญิงหัวเราะเยาะขณะที่เธอเพิกเฉย"คุณ!"“ลืมไปเลยเบนจามิน ฮาร์เปอร์ ไม่ต้องกังวล ฉันจะทำมันเอง!”เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มที่เบี้ยวบนใบหน้าของเขา ไม่ต้องการให้เบนจามิน และฮาร์เปอร์ ทำให้พวกเขาขุ่นเคืองเพราะเรื่องเล็กน้อยนี้มันไม่คุ้มที่จะฉีกหน้าพวกเขาด้วยการเปิดเผยตัวตนของเขาในตอนนี้ เจอรัลด์รู้สึกว่าวิธีนี้หยาบคายเกินไปก็เท่านั้นเขาจะพยายามพิสูจน์อะไร?ห๊ะ!นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงยอมเปลี่ยนปัญหาใหญ่ให้กลายเป็นปัญหาเล็ก ๆ และปัญหาเล็ก ๆ ให้กลายเป็นปัญหาเลย มันเป็นเพียงเรื่องทั้งหมดน่ารำคาญเจอรัลด์ไปทำความสะอาดห้องน้ำหลังจากนั้นสำหรับฟาซิลิตี้ เธอเพียงแค่เหลือบมองพวกเขาเล็กน้อยเมื่อจะเกิดความขัดแย้งขึ้นอย่างไรก็ตาม เม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 297
เป็นเรื่องธรรมดาที่ ฟาซิลิตี้จะประหลาดใจเชี่ย! เธอไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้กับเพื่อนร่วมห้องมาก่อน แล้วเจอรัลด์รู้เรื่องซองจดหมายสีแดงที่เจอร์ซีย์ส่งถึงเธอเป็นการส่วนตัวได้อย่างไร?เธอไม่ได้พูดอะไรกับใครเลยนอกจากพี่ชายของผู้ชายคนนั้น“ห๊ะ?”เจอรัลด์ตื่นตระหนกแว็บนึงเมื่อต้องเผชิญกับคำถามของฟาซิลิตี้เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าฟาซิลิตี้ จะโหดร้ายขนาดนั้นได้อย่างไร และด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่สามารถหยุดตัวเองจากการแทรกแซงได้ เพียงแค่ทำให้ทุกอย่างที่อยู่ในใจของเขาโพล่งออกมาทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่า ฟาซิลิตี้บอกสิ่งเหล่านี้กับเขาในบัญชี WeChat ที่สองของเขา“อืม…เมื่อฉันดูการถ่ายทอดสดของคุณในคืนหนึ่ง ฉันเห็นเจอร์ซีย์คุยกับคุณเกี่ยวกับซองจดหมายสีแดงที่เขาส่งมาเป็นการส่วนตัว ดังนั้นในตอนนั้นฉันคิดว่าเขาต้องส่งผ่านพวกของเขามาให้คุณเป็นการส่วนตัวแน่ ๆ!”เจอรัลด์พูดพล่อยๆอย่างไวอย่างไรก็ตาม ฟาซิลิตี้รู้สึกโล่งใจขึ้นมาบ้างอีวอนน์ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ก็เยาะเย้ย“ฮ่าฮ่าฮ่า! เจอรัลด์ฉันไม่ได้คาดหวังว่านายจะน่าสงสารขนาดนี้ ให้คิดว่านายดูการถ่ายทอดสดของฟาซิลิตี้ ทุกคืนด้วย พูดตามตรงว่านายทำสิ่งที่ไม่ดี แ
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
