“ฟาซิลิตี้ขออย่าประหม่า อธิบายตัวเองให้ชายธรรมดาฟังทันที!”อีวอนน์แนะนำเธอ“ฉันควรขึ้นรถคันไหน”ในขณะนั้นเจอรัลด์ก้าวออกไปข้างนอกทันทีที่เขาทำงานเสร็จเขาเห็นว่ามีรถหลายคันจอดอยู่ข้างหน้าเขา เขาอดไม่ได้ที่จะถามอีวอนน์ เนื่องจากเขาเป็นคนที่ขอให้เขาอยู่เพื่อทำความสะอาด‘เธออยากให้ฉันเรียกแท็กซี่กลับเหมือนครั้งที่แล้วหรือเปล่า?’“นายสามารถขึ้นรถได้คันไหนก็ได้ที่นายต้องการ นายไม่สังเกตเห็นว่าฟาซิลิตี้ กำลังรู้สึกหนักใจใช่หรือไม่? นายเป็นคนที่ดีและไม่เอาถ่าน!”อีวอนน์ว่าเขาอย่างหุนหัน“อีวอนน์อย่ารบกวนเขาเลย ช่วยฉันคิดวิธีตอบกลับข้อความของผู้ชายธรรมดาเร็ว!”ฟาซิลิตี้ กล่าวอย่างกังวลขณะที่พวกเขากำลังคุยกันฟาซิลิตี้ก็คิดหาคำตอบ เธอก็ร่างข้อความตอบกลับได้ยินเสียงกระดิ่งดังขึ้.ในกรณีนั้นเสียงแจ้งเตือนที่คมชัดดังขึ้น และฟาซิลิตี้จับมันได้อย่างแผ่วเบา ดูเหมือนว่าจะมาจากโทรศัพท์ของนักเรียนจากรถข้าง ๆ พวกเขามันทำให้ ฟาซิลิตี้ตกตะลึง"โอ้เอ้ย! เกิดอะไรขึ้น? อีวอนน์ เธอได้ยินเสียงนั่นไหม”"อะไร?"“ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญไหม เธอรู้อะไรไหม? ตอนที่ฉันส่งข้อความไปเมื่อกี้
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ฟาซิตี้ก็โทรหารุ่นพี่จากบริษัทของเธอทันที และติดต่อคนธรรมดาได้เร็วด้วย!”เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดอย่างกังวลตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กผู้หญิง เธอจึงค่อนข้างประหม่าเมื่อได้ยินว่ามีคนกำลังหาปัญหา และเลือกที่จะต่อสู้ฟาซิลิตี้ ขำในใจ “มีอะไรที่ฉันควรกลัว? ฉันไม่ต้องการใคร ถ้าเจคกล้ามาที่ บาร์จักรพรรดิคาราโอเกะ เพื่อฉัน ฉันจะทำให้เขาชดใช้อย่างสาสม เรามีเพื่อนสนิทและแม้แต่ CEO ที่นี่ก็กลัวเพื่อนของเรา นี่คือดินแดนของเรา!”ฟาลิซิตี้โอบแขนเธอไว้ที่เอวของเธออย่างหนักแน่น และส่งเสียงหัวเราะ.เจอรัลด์ตะลึง 'โอ้! ตัวตนของฉันถูกเปิดเผยแล้วใช่มั้ย?พวกเขาสงสัย "นั่นใคร?"เมื่อพวกเขารู้ว่าพวกเขามีเพื่อนแบบนั้นอีวอนน์ และคนอื่น ๆ ก็เริ่มอยากรู้อยากเห็นด้วยฟาลิซิตี้ตอบอย่างชัดเจน “อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก ฉันแค่อยากให้เธอรู้ว่า ไม่มีอะไรต้องกลัว ฉันอยู่ที่นี่เพื่อดูแลสถานการณ์ มาสนุกกับพวกเราเองกันเถอะ!”จากนั้นบลอนดี้ และคนอื่น ๆ ก็ชูแก้วไวน์ขึ้น และดื่มไวน์อย่างเพลิดเพลินจากนั้นสถานการณ์ก็ครึกครื้นขึ้นเรื่อย ๆ และมีเสียงดังอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ค่อนข้างประหม่าและกังวลฟาซิลิ
ในเวลาเดียวกันทันใดนั้นประตูด้านข้างก็เปิดออก“มิสดันน์ คุณหมายถึงใคร? ใครกล้าหาเรื่องที่นี่”พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดที่ทำงานที่ บาร์จักรพรรดิคาราโอเกะ มีพวกเขาห้าคน และพวกเขาเข้าไปในห้องส่วนตัวกับอีวอนน์อีวอนน์เป็นเด็กสาวที่ฉลาดทีเดียว เมื่อคนอื่น ๆ เข้ามาในห้องส่วนตัวและทะเลาะกับบลอนดี้ เธอก็แอบออกไปอย่างเงียบ ๆ และระมัดระวัง ขณะที่พวกเขาทำร้ายบลอนดี้ในขณะที่ห้องมืดและการต่อสู้กำลังดำเนินอยู่จึงไม่มีใครสนใจอีวอนน์จากนั้นเธอก็รีบทักบอดี้การ์ดบอดี้การ์ดที่นั่นดูค่อนข้างแข็งแรง“โอ้! เป็น CEO คุณโจเธเรลล์! สวัสดีคุณ โจเธเรลล์!”โดยไม่คาดคิดบอดี้การ์ดก็ตกตะลึง เมื่อเจคหันกลับมามองพวกเขา“นายโจเธเรลคือใคร? เขาเป็นคนที่เอาชนะคนพวกนี้ที่นี่!”นาทีที่อีวอนน์เห็นปฏิกิริยาของบอดี้การ์ด เธอก็ตะลึง“คุณกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร? คุณโจเธเรลล์ ต้องเดือดร้อนตัวเองไหมที่จะเอาชนะคุณ? เขาเป็นซีอีโอจากบริษัท ไรย์ กรุ๊ป ทำไมเขาต้องเดือดร้อนตัวเองกับเด็กเมื่อวานซืนอย่างคุณ? เรากำลังจะไปแล้ว โปรดอย่าพูดเรื่องไร้สาระนี้ในครั้งต่อไป หากไม่เช่นนั้นเราจะให้คุณชดใช้ คุณโจเธเรลล์เราจะปล่อยคุณจ
นาทีที่ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็รู้ได้ทันทีว่าผู้อุปถัมภ์ของฟาซิลิตี้เป็นใครแคสแซนดร้า แมคเกรเกอร์!“ที่ปรึกษา!” เหมือนกับที่ทุกคนรู้สึกตกใจกัน แต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็กล่าวทักทายเธอกันอย่างอบอุ่น นี่มันเป็นเรื่องใหญ่! พวกเขาแค่รู้จักแคสแซนดร้าในฐานะนางพญาคนสวยพร้อมด้วยมาตรฐานที่สูงลิ่วอย่างไม่น่าเป็นไปได้ และไม่เคยมีแฟนหนุ่มมาก่อนเลยใครจะไปคิดว่าเธอจะมีเรื่องบางอย่างที่ดำเนินการกับผู้มีอิทธิพลอย่าง ฟลินท์ เล็กซ์ซิงตัน ได้?ที่ยิ่งน่าประหลาดใจก็คือ ความเคารพนับถือที่ฟลินท์มีต่อเธอมันช่างน่ามึนงงอย่างแท้จริง!ในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฟาซิลิตี้ และแคสแซนดร้านั้น ทั้งหมดมันเริ่มจากคืนนั้น เมื่อเจอรัลด์ได้ช่วยเหลือแคสแซนดร้าจากบาร์ที่เพิ่งเปิดใหม่นั่นตอนนั้น เขาส่งเธอกลับไปกับฟลินท์ขณะที่นั่งอยู่ในรถแคสแซนดร้าได้ค้นพบแบตเตอรี่สำรองของเจอรัลด์ซี่งถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ด้วยสิ่งนั้นทำให้เธอรู้ล่วงหน้าแล้ว เธอจึงค่อย ๆ เริ่มที่จะตระหนักว่ามันอาจจะเป็นเขาที่อยู่เบื้องหลังการช่วยเหลือของเธอและในขณะที่เธอมุ่งหน้ากลับเพื่อที่จะได้รู้รับคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้อย
แม้แต่ ฮาร์เปอร์ ซัลลิแวน ก็ร่วมในการเฉลิมฉลองนี้ด้วยเจอรัลด์ก็แทบไม่สามารถอยู่ห่าง ๆ โดยไม่ร่วมด้วยได้ “ดื่มให้กับแคสแซนดร้า!” เขาประกาศ พร้อมกับยกแก้วขึ้นมา“โอ้โห นายก็อยู่ที่นี่เหรอ เจอรัลด์? มันเหมือนกับว่านายมักจะอยู่ที่นั่นเสมอเมื่อไหร่ก็ตามที่บางอย่างกำลังเกิดขึ้น ฉันไม่เห็นนายเลยก่อนหน้านี้ นายอยู่ที่ไหนกันล่ะ?” แม้ว่าแคสแซนดร้าจะยังคงเอาใจใส่เจอรัลด์เพียงเล็กน้อย ผ่านการติดเป็นนิสัย แต่ถึงอย่างไร เธอก็ไม่ได้เย็นชาต่อเขาเท่าที่เธอเคยเป็นอีกต่อไป โดยคำนึงถึงที่เขาได้ช่วยเหลือเธอมาก่อน ในแบบของเขาเอง“อะฮ่าฮ่า คุณกำลังถามถึงเขาอยู่เหรอ ที่ปรึกษา?” อีวอนน์ขัดจังหวะขึ้นมา “เขาแอบซ่อนอยู่ในมุมนั้นมาตลอดเวลา! ตอนที่เจคพังเข้ามาที่นี่พร้อมกับคนของเขาทั้งหมด บลอนดี้และคนอื่น ๆ แข็งขืนกับพวกเขา แต่เจอรัลด์แค่นั่งอยู่ที่นั่น! คุณพระ เขาหมดหนทางยิ่งกว่าพวกเราผู้หญิงเสียอีก!”ก่อนหน้านี้ เมื่อเธอแอบออกไปเงียบ ๆ เธอจึงบังเอิญได้เดินผ่านที่ที่เจอรัลด์นั่งอยู่เช่นกัน และได้สังเกตุเห็นเขาอยู่ที่นั่น“ใช่แล้ว! ยังไงซะ เธอคาดหวังว่าผู้ชายคนนี้จะช่วยเหลือใด ๆ ในการต่อสู้จริง ๆ หรือเปล่า?”
จู่ ๆ หญิงสาวคนหนึ่งก็แซงไปอยู่ด้านหน้าของพวกเขา โดยไม่ได้พูดอะไร และไม่แสดงความเคารพนับถือต่อผู้อื่นเลยแม้แต่น้อยเจอรัลด์มีอารมณ์สำหรับเรื่องนี้ “คุณครับ คุณไม่คิดว่าสิ่งนี้ไม่สุภาพไปหน่อยเหรอ?”ผู้หญิงคนนั้นเมินเฉยต่อเขา“ใช่แล้ว! ครูของหนูพูดว่าคุณไม่สามารถแซงคิวคนอื่นได้!” ยาสมินอุทานออกมาพร้อมกับขมวดคิ้ว“บลา!” ผู้หญิงคนนั้นหันกลับมาและพูดสวนกลับ “งั้นฉันแซงหน้าเธอ แล้วยังไงล่ะ? เธอจะสามารถทำอะไรได้? เก่งแต่ว่าคนอื่นแต่เอาเข้าจริงก็ไม่กล้าหรอก!”ใครก็เห็นได้ว่าเธอน่าจะอายุราว ๆ ยี่สิบเอ็ดปี พร้อมกับผิวขาวและใบหน้าที่น่ารัก และแต่งตัวในแบบที่เหลือไว้ให้จินตนาการกันเล็กน้อยแต่อย่างไรก็ตาม ท่าทางที่โอหังของเธอทำให้เจอรัลด์โกรธมากเท่านั้นที่มองไปที่เธอ“เธอคือคนที่กำลังเห่าอยู่ไง!” เมื่อถึงขีดจำกัดของความอดทนของเขา เขาจึงตอบกลับอย่างหยาบกระด้าง“นายพูดกับฉันว่าอะไรนะ? แค่รออยู่ที่นี่ก่อนเหอะ ฉันจะให้ใครบางคนมาทำให้นายรู้สึกว่ามีความสำคัญน้อยลง!” ด้วยการกรีดร้องและการสบถราวกับทันใดนั้นเธอได้เป็นบ้าไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกดึงออกไปโดยผู้ที่ยืนดูสองสามคนสุดท้าย เธอก็จากไปด้วย
คำพูดเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ พร้อม เดเมียน ไรย์ ที่ได้รับยาดเจ็บสาหัส ก็รับรองได้แล้วว่าจะเป็นที่รู้กันไปทั่วคำถามก็คือตัวเดเมียนเองจะเล่ามันว่าอย่างไร“คุณรู้จักพวกเขาใช่ไหม เจอรัลด์?” เมื่อได้เห็นผู้คนที่ทรงอำนาจเหล่านี้ทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ด้านนอกของโรงพยาบาล เควต้าที่ยืนอยู่ด้านข้าง จึงรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมา“ผมรู้จักพวกเขา แต่พวกเขาไม่รู้จักผม” เจอรัลด์ยิ้มแห้ง ๆ “พวกเขามาที่นี่ก็เพื่อเยี่ยมใครบางคน ช่างมันเถอะ!”“นั่นทำให้ฉันตกใจกลัว! ฉันคิดว่าผู้หญิงได้เรียกกลุ่มอันธพาลนั่นมาเสียอีก!” เควต้าถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกหลังจากมองพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย เจอรัลด์ก็หันหลังจากไป เขาขับรถไปส่งเควต้ากลับบ้านของเธอแซค ไลล์ ได้ปล่อยข่าวลือบางอย่างเกี่ยวกับ เดเมียน ไรย์ เพื่อที่อย่างหลังอาจจะลังเลที่จะก่อกวนปัญหาต่อไประหว่างทาง เจอรัลด์ไม่ลืมที่จะพูดถึงเรื่องอื่น ๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในการจ้างงานสำหรับเควต้า“เออจริงสิ เควต้า...สนใจที่จะเปลี่ยนงานบ้างไหม?” เขาถามด้วยรอยยิ้มถ้าเธอต้องการ เธอสามารถเลือกงานตำแหน่งใดก็ได้ในบริษัทเมย์เบอร์รี่ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด มันก็ไม
เจอรัลด์ไม่สามารถอยู่ต่อในห้องสมุดไปได้นานกว่านี้อีกแล้ว ด้วยการเช็ดเลือดกำเดาออกจากจมูกของเขา เขาจึงเผ่นหนีออกจากสถานที่เกิดเหตุทันทีชีวิตของเขาจบแล้วเขาไม่สามารถแม้แต่จะห้ามใจตัวเองได้ด้วยซ้ำ! อย่างแรก: หญิงสาวคนนั้นน่าชวนมองอย่างสุด ๆ! ช่างเป็นร่างกายที่งดงามอะไรอย่างงี้!เธอเป็นเทพธิดาแบบที่ผู้ชายทั่ว ๆ ไปไม่แม้แต่จะได้รับอนุญาตให้ฝันถึงได้ด้วยซ้ำและกลิ่นหอมนั้นที่เธอใช้...น่ามึนเมาอย่างมาก จมูกของเขาจึงถูกกระตุ้นขึ้นมาเฮ้อ ความงามของลักษณะนั้นเป็นไปได้อย่างมากว่ามาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยชายธรรมดาแบบไหนที่จะสามารถได้รับความสนใจของเธอได้ล่ะ?เดี๋ยวนะ! ไม่ใช่ว่าเขา ตัวเขาเอง ก็เป็นคนมั่งคั่งหรอกหรือ? ฮ่า! เขาเอาแต่ลืมเกี่ยวกับเรื่องนี่ได้ยังไงนะ?เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาอย่างขบขันแกมเหน็บแนมเขาพยายามจะแอบมองเข้าไปในห้องสมุดผ่านหน้าต่าง แต่ด้วยเหตุบังเอิญแปลก ๆ บางอย่างที่หญิงสาวคนนั้นก็ได้หันหน้ามา และกำลังมองออกไปทางหน้าต่างบานเดียวกันกับเขา เธอเฝ้ามองเขาอย่างสงสัยสายตาของพวกเขาสบกัน และจากนั้นเธอก็หลบสายตาลงอย่างรีบร้อนเจอรัลด์ก็ตัดสินใจที่จะไม่จ้องมองเธอต่อไปเช่นกัน