บทที่ 298

“ฟาซิลิตี้ขออย่าประหม่า อธิบายตัวเองให้ชายธรรมดาฟังทันที!”

อีวอนน์แนะนำเธอ

“ฉันควรขึ้นรถคันไหน”

ในขณะนั้นเจอรัลด์ก้าวออกไปข้างนอกทันทีที่เขาทำงานเสร็จ

เขาเห็นว่ามีรถหลายคันจอดอยู่ข้างหน้าเขา เขาอดไม่ได้ที่จะถามอีวอนน์ เนื่องจากเขาเป็นคนที่ขอให้เขาอยู่เพื่อทำความสะอาด

‘เธออยากให้ฉันเรียกแท็กซี่กลับเหมือนครั้งที่แล้วหรือเปล่า?’

“นายสามารถขึ้นรถได้คันไหนก็ได้ที่นายต้องการ นายไม่สังเกตเห็นว่าฟาซิลิตี้ กำลังรู้สึกหนักใจใช่หรือไม่? นายเป็นคนที่ดีและไม่เอาถ่าน!”

อีวอนน์ว่าเขาอย่างหุนหัน

“อีวอนน์อย่ารบกวนเขาเลย ช่วยฉันคิดวิธีตอบกลับข้อความของผู้ชายธรรมดาเร็ว!”

ฟาซิลิตี้ กล่าวอย่างกังวล

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันฟาซิลิตี้ก็คิดหาคำตอบ เธอก็ร่างข้อความตอบกลับ

ได้ยินเสียงกระดิ่งดังขึ้.

ในกรณีนั้นเสียงแจ้งเตือนที่คมชัดดังขึ้น และฟาซิลิตี้จับมันได้อย่างแผ่วเบา ดูเหมือนว่าจะมาจากโทรศัพท์ของนักเรียนจากรถข้าง ๆ พวกเขา

มันทำให้ ฟาซิลิตี้ตกตะลึง

"โอ้เอ้ย! เกิดอะไรขึ้น? อีวอนน์ เธอได้ยินเสียงนั่นไหม”

"อะไร?"

“ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญไหม เธอรู้อะไรไหม? ตอนที่ฉันส่งข้อความไปเมื่อกี้