“ขอโทษนะ เจอรัลด์ ฉันทำให้คุณขายหน้าไปด้วย” เควต้าร้องไห้ “ฉันไม่น่ามาที่นี่เลย ที่สถานที่แบบนี้!”วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ และเธอจะใช้จ่ายมันไปกับเพื่อนเพียงคนเดียวของเธอในโลกนี้ แม้ว่าความรู้สึกของเควต้าจะบอบช้ำกับการเยาะเย้ยเช่นนี้ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของเธอไปได้ดีกว่าเจอรัลด์ เพราะครั้งหนึ่งเขาก็เคยยากจนมาก่อน เมื่อไหร่ก็ตามที่ความภาคภูมิใจของเขาถูกเหยียบย่ำแบบนั้น มันก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังถูกแทงทะลุหัวใจตอนที่เควต้ากำลังถูกโจมตีโดยหญิงสาวเหล่านั้น เจอรัลด์จึงต้องการจะโต้กลับแต่ถ้าเขาทำไปแบบนั้น เควต้าจะต้องทนทุกข์อยู่ในชั้นเรียนกับพวกเขามากแค่ไหนนับจากจุดนั้นเป็นต้นมา? ยังไงซะ เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นจนถึงสุดท้าย ขณะที่พวกเขาเดินจากไป และมันไม่เหมือนราวกับว่าเจอรัลด์จะสามารถไล่ตามพวกเขาไป และตบหน้าพวกเขาสักห้าทีได้หนิ ใช่ไหม?“อย่าไปสนมันเลย วันจะสิ้นสุดลงก่อนที่เธอจะทันได้รู้ตัวเสียอีก” เจอรัลด์ปลอบโยนเธอ “สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้ก็คือต้องตั้งใจเรียนอย่างหนัก!”เขาอยากจะรู้ว่าเขาควรจะขอให้เอเดนช่วยดูแลเธอที่นี่ดีหรือไม่นะเควต้าพยักหน้าแรง ๆ “รอผมอยู่ท
“ความรุนแรง นายพูดว่าไงนะ? นายโชคดีที่นายหนีไปจากโรงพยาบาลได้เมื่อนายทำแบบนั้น...ให้ฉันบอกนายนะ...มิอย่างงั้นละก็ นายจะได้เข้าไปรักษาตัวที่นั่นแน่ในคืนนั้น!” หญิงสาวคนนั้นหัวเราะเสียงดังแหลม “ฉันค้นหาพวกนายสองคนที่นั่นในคืนนั้นมาตลอดทั้งคืนเพื่อที่ฉันจะได้แก้แค้น นายดีแค่ไหนที่ให้ฉันได้พบพวกนายกันที่นี่แทน!”“คุณเลียรา นี่คือพวกวัยรุ่นที่รบกวนคุณครั้งที่แล้วใช่ไหม?”“เฮอะ ก็แค่คนขี้แพ้คู่หนึ่ง และขณะนี้ฉันคิดว่ามันอาจจะเป็นใครบางคนที่พิเศษและนั่นคือเหตุผลที่ทำไมพวกเราไม่สามารถติดตามพวกเขาจนพบได้ นายต้องเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วหรือเปล่า หืม? ที่พยายามจะเริ่มมีเรื่องกับคุณเลียร่าของพวกเรา!”ชายหนุ่มสองสามคนกำลังวางท่าหวังว่าจะได้รับความเห็นขอบของเลียร่า“คุณเลียร่า ฉันรู้จักสองคนนี้! ผู้หญิงนั่นเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของฉันเอง ชื่อของเธอคือ เควต้า สมิธ ส่วนผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นแฟนหนุ่มของเธอนะ!”ในที่สุดลินดาก็เข้าใจถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นที่นี่แล้ว ครู่หนึ่งที่พวกเขาได้ต้อนรับคุณเลียร่า และถัดจากนั้น เธอก็ชี้ไปที่เควต้า และร้องเสียงหลงให้คนไปจับเธอไว้และจากนั้น คุณเลียร่า
เอเลน่ากำลังจะงีบนอนในตอนบ่าย แต่ตอนนี้เธอตื่นตัวแล้วเธอรีบยกโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาเพื่อจะดูใกล้ ๆ และหัวใจของเธอพลิกไปมาระหว่างความสุขกับความตื่นตระหนกตกใจ เธอยังคงใส่ชุดนอน แต่ก็รีบวิ่งอย่างเร็วไปที่โรงอาหารเธอมีความสุข เพราะผู้ชายที่อยู่ในความคิดของเธอมาโดยตลอดได้มาปรากฏตัวในวิทยาเขตของเธอความตื่นตระหนกนั้น เพราะ...พระเจ้าช่วย เป็น เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ที่กำลังถูกเหยียดหยามในการถ่ายทอดสดนั้นหรอกหรือ?ในขณะเดียวกันนี้ ที่ชมรมการต่อสู้มหาวิทยาลัยซันนี่เดล...มันเป็นองค์กรขนาดใหญ่ ถูกสร้างขึ้นด้วยความคิดแปลก ๆ ของเด็กที่ร่ำรวยบางคนหรืออื่น ๆ ซึ่งดำเนินการอยู่ในมุมเฉพาะแห่งหนึ่งของวิทยาเขตชมรมนี้โอ้อวดไปด้วยสมาชิกที่มากมาย รวมทั้งหมดสามร้อยกว่าคนในเวลานี้ ในเวทีมวย...“เย้! เยี่ยมมาก!”หนึ่งในนักสู้เพิ่งจะล้มคู่แข่งของเขาได้ด้วยเทคนิคที่เชี่ยวชาญ ผู้ชมทั้งหลายเริ่มปรมมือกันอย่างอึกทึกครึกครื้น“น้ำ!” นักสู้คนนั้นยักไหล่ของเขาในขณะที่เดินออกมา และกล่าวทักทายศิษย์ของเขาทันที ผู้ที่เปิดขวดน้ำและยื่นมันให้เขา หลังจากดื่มน้ำไปหลายอึก ส่วนที่เหลือของขวดน้ำก็ถูกเหวี่ยงทิ้งไปด้านข้าง
ยานซี ซิมเมอร์แมน เป็นบุคคลที่น่าชื่นชมในวิทยาเขตแห่งนี้และ เอเดน เบเกอร์ ก็ยิ่งกว่านั้นอีกและพวกเขาได้มาที่นี่พร้อมกับกองทัพคนจริง ๆ เพื่อช่วยเหลือบุคคลที่ชื่อเจอรัลด์คนนี้ความสัมพันธ์ในที่นี้คืออะไรกัน? ยิ่งกว่านั้น...พวกเขาจะรับคำสั่งจากเขาจริง ๆ งั้นเหรอ?“นายกำลังรออะไรอยู่? ฉันต้องการให้คนตีเธอจนราบคาบ!” เอเดนคำรามขึ้นมายานซีลากลินดาออกไป และเรียกให้คนเริ่มตบเธอ“นายบ้าไปแล้วจริง ๆ! เอเดน เบอเกอร์ นายจะเป็นศัตรูกับฉัน...เพื่อใครก็ไม่รู้สองคนนี้จริง ๆ เหรอ?” เหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ได้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินกว่าที่ลินดาจะเข้าใจมันได้เอเดน...เขากล้าปฏิบัติกับเธอแบบนี้ได้อย่างไร?“ฮ่า!” เอเดนยิ้มเยาะอย่างเย็นชา “ถูกต้อง แล้วเธอจะทำอะไรได้? เธอมันก็เป็นแค่หญิงแพศยาอีกคนหนึ่งภายใต้ ไรย์ กรุ๊ป!”“ไม่มีทาง! นายกล้าดูถูกฉันเหรอ?”ปั๊ก!การขายหน้ากลับกลายเป็นความโกรธ เลียร่าพุ่งไปข้างหน้าเพื่อจะโจมตีเอเดน เพียงเพื่อถูกต่อยกลับลงไปที่พื้นเท่านั้นพร้อมกับเสียงตบที่ดังกังวานอีกฉาดหนึ่งตอนนี้ มีเลือดไหลจากมุมปากของเธอเลียร่าไม่อาจเข้าใจมันได้เลย เอเดนเมายาหรือมีอะไรบางอย่า
เจอรัลด์สามารถระบายอารมณ์อย่างมากไปที่นั่น เขาไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลยอย่างไรก็ตาม เขาก็ตระหนักได้ว่าสิ่งต่าง ๆ จะซับซ้อนมากนับจากนี้เป็นต้นไป แม้ว่าเขาจะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายมาจนถึงขณะนี้ อย่างน้อยที่สุดเขาก็เข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างมากดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะดำเนินการเรื่องนี้ต่อไปอีกนิด ในโอกาสครั้งต่อไป เขาจะต้องนั่งคุยกันกับแซค ไลล์และไมเคิล ซีคเพื่อหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่เขาขอบคุณเอเดนและเอเลน่าสำหรับการรีบรุดมาข้าง ๆ ของเขาก่อนที่จะบอกให้พวกเขาไปได้เหตุการณ์ของวันนี้ได้ทำให้เควต้าหวาดกลัวและอับอายขายหน้า เธอจึงรู้สึกไม่มีความสุข แม้แต่เสื้อผ้าของเธอก็ถูกฉีกและดึงขาดจากกัน โดยแกงค์ของเลียร่า มันทำให้หัวใจของเจอรัลด์นั้นแทบสลายเมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นความผิดของเขาเองที่โศกนาฏกรรมครั้งนี้ได้เกิดขึ้นและนั่นก็ทำให้เควต้าถูกลากเข้ามาเกี่ยวด้วย“มาเถอะ ผมจะซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้คุณเอง!” เจอรัลด์แจ้งออกมาอย่างร่าเริง“ไม่...ฉันโอเคดีแบบนี้ เจอรัลด์!” เควต้าก้มหัวของเธอลง“ผมยังคงยืนยืน ไม่ว่าจะยังไง ผมได้พาคุณเข้ามาเกี่ยวในความยุ่งเ
เพิ่งจะเป็นเวลาชั่วโมงหนึ่งตั้งแต่เหตุร้ายนั้นเจอรัลด์ไม่ต้องการพูดถึงมันต่อหน้าของฟาซิลิตี้และคนที่เหลือ ดังนั้นหลังจากกล่าวทักทายนาโอมิแล้ว เขาจึงเร่งรีบเควต้าให้จากไปกัน“โอ้ว ให้ตายเถอะ!” อีวอนน์อุทานออกมาด้วยความหงุดหงิด “เจอรัลด์คนนั้นมีความกล้าดีนะ หืม? ทั้งฟาซิลิตี้และที่ปรึกษาก็อยู่ที่นี่ แต่เขาไม่แม้แต่จะกล่าวทักทายสั้น ๆ กับพวกเธอเลยเหรอ? พวกเธอสาว ๆ ก็เห็นเหมือนกัน! เขาเมินพวกเราไปอย่างสิ้นเชิง!”เอาตามตรง อีวอนน์คิดเกี่ยวกับว่าคนอย่างเจอรัลด์ควรจะแสดงให้ใครบางคนอย่างเธอได้เห็นถึงมารยาทสูงสุด และคำนึงถึงมารยาทของเขาอยู่เสมอสิแต่แทนที่ เขากลับดูแคลนพวกเธอ! อีวอนน์ไม่อาจยอมรับมันได้ ทั้งฟาซิลิตี้และแคสแซนดร้าก็ไม่อาจเชื่อวิธีที่เจอรัลด์ได้ปฏิบัติกับพวกเธอได้เหมือนกันพวกเธอไม่ได้กล่าวทักทายเขา แต่เขาก็ไม่ได้กล่าวทักทายพวกเธอเหมือนกัน เขากล้าจริง ๆ “ฮึ่ม! ไอ้ขี้แพ้! ฉันไม่สนหรอก!” ฟาซิลิตี้อารมณ์เสีย“เอาเถอะ เอาเถอะ...อย่าไปยุ่งกับเจอรัลด์เลย ตอนนี้” นาโอมิพยายามที่จะกู้สถานการณ์ “ฉันสังเกตเห็นว่าเขาอารมณ์ไม่ดีอยู่นะเมื่อกี้ คงมีบางอย่างเกิดขึ้นและเขาก็คงหมกมุ่นมา
“เจอรัลด์ นายยุ่งไหมหลังจากนี้?” นาโอมิถาม เมื่อเจอรัลด์รับสายของเธอ“ฉันเหรอ? ไม่หนิ ฉันไม่ได้ยุ่งอะไร!” เขากำลังไปส่งเควต้ากลับไปที่วิทยาเขต เมื่อเธออยู่ในชั้นเรียนแล้ว เขาก็จะว่างอย่างแน่ชัด“โอ้ ฉันพบรายได้เสริมให้นายแล้ว หนึ่งพันดอลลาร์สำหรับงานหนึ่งวัน มันเป็นงานง่าย ๆ: ฟาซิลิตี้ต้องการคนขับรถ ฉันรู้ว่าทุกวันนี้นายก็ไม่ได้เจ็บปวดรวดร้าวสำหรับเรื่องเงิน แต่งานเสริมเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ไม่ได้เจ็บช้ำอะไร ใช่ไหม? นายคิดว่าไง?” นาโอมินำเสนอข้อเสนออย่างละเอียดอ่อนเธอรู้ว่าเขานั้นเกือบจะใช้จ่ายลาภลอยของเขาไปจนหมดแล้ว แต่เธอพูดอย่างมีชั้นเชิงไม่ว่าจะอย่างไรก็ดีเนื่องจากว่าเธอก็ตระหนักเช่นกันว่าเจอรัลด์ได้กลายมาเป็นคนที่ใส่ใจภาพลักษณ์ เขายังได้พัฒนาในเรื่องรสนิยมสำหรับเสื้อผ้าที่ดีอีกด้วย!แต่สำหรับทั้งหมดนั้น เขาก็ยังคงเป็นพี่น้องคนหนึ่งและจะไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงระหว่างพวกเขาเอาตามตรง เมื่อชื่อของฟาซิลิตี้ยกขึ้นมาพูดถึง เจอรัลด์จึงต้องการจะปฏิเสธไป อย่างน้อยที่สุดก็เพราะเขารู้ว่าอีวอนน์และแคสแซนดร้าก็อาจจะเกี่ยวข้องด้วยเช่นกัน มันคงจะเป็นโรงพยาบาลบ้าแห่งหนึ่ง ที่จะถูกจับไปอยู่ระหว่างแ
“ใช่ เธอพูดถูก แน่นอน” เจอรัลด์แค่พยักหน้าตามอย่างว่าง่ายไม่มีประโยชน์ในการโต้เถียง เขาจึงปล่อยให้พวกเธอพูดไปถัดจากนั้น พวกเธอพาเขาไปที่บริษัทเช่ารถ สถานที่ที่พวกเขารวบรวมรถเบนซ์ไว้ และเริ่มออกเดินทางไปที่ เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น กันตอนนี้พวกเขากลับมาสู่สภาวะเดิมแล้วเจอรัลด์ต้องเปิดประตูอย่างสุภาพให้ฟาซิลิตี้เพื่อก้าวออกมาจากรถ หญิงสาวคนอื่น ๆ ตามหลังออกมาและพวกเธอทั้งหมดต่างก็ได้รับต้อนรับกันอย่างอบอุ่นโดยพนักงานที่วิลล่าทำไมวิลล่าถึงแสดงให้เห็นถึงความนับถือเช่นนี้สำหรับการถ่ายทอดสดพิเศษนี้ด้วยล่ะ?ง่าย ๆ เลย: แม้ว่าไม่ทั้งการถ่ายทอดสดพิเศษและงานยอร์คนอร์ท เมาน์เทนที่จะมาถึงเร็ว ๆ นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้น แต่ผู้สนับสนุนเบื้องหลังพวกเขาคือ ท้ายที่สุดแล้ว ไมเคิล ซีค ก็พยายามจะกระทำอย่างกล้าหาญเพื่อให้ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ประทับใจขณะที่เธอโพสท่าให้ช่างภาพ ฟาซิลิตี้ก็หันกลับมาและพึมพำภายใต้ลมหายใจของเธอให้กับเจอรัลด์ ที่กำลังจะตามพวกเขาเข้าไปด้านใน “ดีมาก เจอรัลด์ ตอนนี้ก็เอารถไปจอดที่ลานจอดรถและรอพวกเราอยู่ที่นั่น นายควรจะหลีกเลี่ยงเหตุการณ์อย่างเหมาะสม ด้วยเกรงว่