เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 301
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 302
แม้แต่ ฮาร์เปอร์ ซัลลิแวน ก็ร่วมในการเฉลิมฉลองนี้ด้วยเจอรัลด์ก็แทบไม่สามารถอยู่ห่าง ๆ โดยไม่ร่วมด้วยได้ “ดื่มให้กับแคสแซนดร้า!” เขาประกาศ พร้อมกับยกแก้วขึ้นมา“โอ้โห นายก็อยู่ที่นี่เหรอ เจอรัลด์? มันเหมือนกับว่านายมักจะอยู่ที่นั่นเสมอเมื่อไหร่ก็ตามที่บางอย่างกำลังเกิดขึ้น ฉันไม่เห็นนายเลยก่อนหน้านี้ นายอยู่ที่ไหนกันล่ะ?” แม้ว่าแคสแซนดร้าจะยังคงเอาใจใส่เจอรัลด์เพียงเล็กน้อย ผ่านการติดเป็นนิสัย แต่ถึงอย่างไร เธอก็ไม่ได้เย็นชาต่อเขาเท่าที่เธอเคยเป็นอีกต่อไป โดยคำนึงถึงที่เขาได้ช่วยเหลือเธอมาก่อน ในแบบของเขาเอง“อะฮ่าฮ่า คุณกำลังถามถึงเขาอยู่เหรอ ที่ปรึกษา?” อีวอนน์ขัดจังหวะขึ้นมา “เขาแอบซ่อนอยู่ในมุมนั้นมาตลอดเวลา! ตอนที่เจคพังเข้ามาที่นี่พร้อมกับคนของเขาทั้งหมด บลอนดี้และคนอื่น ๆ แข็งขืนกับพวกเขา แต่เจอรัลด์แค่นั่งอยู่ที่นั่น! คุณพระ เขาหมดหนทางยิ่งกว่าพวกเราผู้หญิงเสียอีก!”ก่อนหน้านี้ เมื่อเธอแอบออกไปเงียบ ๆ เธอจึงบังเอิญได้เดินผ่านที่ที่เจอรัลด์นั่งอยู่เช่นกัน และได้สังเกตุเห็นเขาอยู่ที่นั่น“ใช่แล้ว! ยังไงซะ เธอคาดหวังว่าผู้ชายคนนี้จะช่วยเหลือใด ๆ ในการต่อสู้จริง ๆ หรือเปล่า?”
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 303
จู่ ๆ หญิงสาวคนหนึ่งก็แซงไปอยู่ด้านหน้าของพวกเขา โดยไม่ได้พูดอะไร และไม่แสดงความเคารพนับถือต่อผู้อื่นเลยแม้แต่น้อยเจอรัลด์มีอารมณ์สำหรับเรื่องนี้ “คุณครับ คุณไม่คิดว่าสิ่งนี้ไม่สุภาพไปหน่อยเหรอ?”ผู้หญิงคนนั้นเมินเฉยต่อเขา“ใช่แล้ว! ครูของหนูพูดว่าคุณไม่สามารถแซงคิวคนอื่นได้!” ยาสมินอุทานออกมาพร้อมกับขมวดคิ้ว“บลา!” ผู้หญิงคนนั้นหันกลับมาและพูดสวนกลับ “งั้นฉันแซงหน้าเธอ แล้วยังไงล่ะ? เธอจะสามารถทำอะไรได้? เก่งแต่ว่าคนอื่นแต่เอาเข้าจริงก็ไม่กล้าหรอก!”ใครก็เห็นได้ว่าเธอน่าจะอายุราว ๆ ยี่สิบเอ็ดปี พร้อมกับผิวขาวและใบหน้าที่น่ารัก และแต่งตัวในแบบที่เหลือไว้ให้จินตนาการกันเล็กน้อยแต่อย่างไรก็ตาม ท่าทางที่โอหังของเธอทำให้เจอรัลด์โกรธมากเท่านั้นที่มองไปที่เธอ“เธอคือคนที่กำลังเห่าอยู่ไง!” เมื่อถึงขีดจำกัดของความอดทนของเขา เขาจึงตอบกลับอย่างหยาบกระด้าง“นายพูดกับฉันว่าอะไรนะ? แค่รออยู่ที่นี่ก่อนเหอะ ฉันจะให้ใครบางคนมาทำให้นายรู้สึกว่ามีความสำคัญน้อยลง!” ด้วยการกรีดร้องและการสบถราวกับทันใดนั้นเธอได้เป็นบ้าไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกดึงออกไปโดยผู้ที่ยืนดูสองสามคนสุดท้าย เธอก็จากไปด้วย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 304
คำพูดเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ พร้อม เดเมียน ไรย์ ที่ได้รับยาดเจ็บสาหัส ก็รับรองได้แล้วว่าจะเป็นที่รู้กันไปทั่วคำถามก็คือตัวเดเมียนเองจะเล่ามันว่าอย่างไร“คุณรู้จักพวกเขาใช่ไหม เจอรัลด์?” เมื่อได้เห็นผู้คนที่ทรงอำนาจเหล่านี้ทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ด้านนอกของโรงพยาบาล เควต้าที่ยืนอยู่ด้านข้าง จึงรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมา“ผมรู้จักพวกเขา แต่พวกเขาไม่รู้จักผม” เจอรัลด์ยิ้มแห้ง ๆ “พวกเขามาที่นี่ก็เพื่อเยี่ยมใครบางคน ช่างมันเถอะ!”“นั่นทำให้ฉันตกใจกลัว! ฉันคิดว่าผู้หญิงได้เรียกกลุ่มอันธพาลนั่นมาเสียอีก!” เควต้าถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกหลังจากมองพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย เจอรัลด์ก็หันหลังจากไป เขาขับรถไปส่งเควต้ากลับบ้านของเธอแซค ไลล์ ได้ปล่อยข่าวลือบางอย่างเกี่ยวกับ เดเมียน ไรย์ เพื่อที่อย่างหลังอาจจะลังเลที่จะก่อกวนปัญหาต่อไประหว่างทาง เจอรัลด์ไม่ลืมที่จะพูดถึงเรื่องอื่น ๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในการจ้างงานสำหรับเควต้า“เออจริงสิ เควต้า...สนใจที่จะเปลี่ยนงานบ้างไหม?” เขาถามด้วยรอยยิ้มถ้าเธอต้องการ เธอสามารถเลือกงานตำแหน่งใดก็ได้ในบริษัทเมย์เบอร์รี่ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด มันก็ไม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 305
เจอรัลด์ไม่สามารถอยู่ต่อในห้องสมุดไปได้นานกว่านี้อีกแล้ว ด้วยการเช็ดเลือดกำเดาออกจากจมูกของเขา เขาจึงเผ่นหนีออกจากสถานที่เกิดเหตุทันทีชีวิตของเขาจบแล้วเขาไม่สามารถแม้แต่จะห้ามใจตัวเองได้ด้วยซ้ำ! อย่างแรก: หญิงสาวคนนั้นน่าชวนมองอย่างสุด ๆ! ช่างเป็นร่างกายที่งดงามอะไรอย่างงี้!เธอเป็นเทพธิดาแบบที่ผู้ชายทั่ว ๆ ไปไม่แม้แต่จะได้รับอนุญาตให้ฝันถึงได้ด้วยซ้ำและกลิ่นหอมนั้นที่เธอใช้...น่ามึนเมาอย่างมาก จมูกของเขาจึงถูกกระตุ้นขึ้นมาเฮ้อ ความงามของลักษณะนั้นเป็นไปได้อย่างมากว่ามาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยชายธรรมดาแบบไหนที่จะสามารถได้รับความสนใจของเธอได้ล่ะ?เดี๋ยวนะ! ไม่ใช่ว่าเขา ตัวเขาเอง ก็เป็นคนมั่งคั่งหรอกหรือ? ฮ่า! เขาเอาแต่ลืมเกี่ยวกับเรื่องนี่ได้ยังไงนะ?เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาอย่างขบขันแกมเหน็บแนมเขาพยายามจะแอบมองเข้าไปในห้องสมุดผ่านหน้าต่าง แต่ด้วยเหตุบังเอิญแปลก ๆ บางอย่างที่หญิงสาวคนนั้นก็ได้หันหน้ามา และกำลังมองออกไปทางหน้าต่างบานเดียวกันกับเขา เธอเฝ้ามองเขาอย่างสงสัยสายตาของพวกเขาสบกัน และจากนั้นเธอก็หลบสายตาลงอย่างรีบร้อนเจอรัลด์ก็ตัดสินใจที่จะไม่จ้องมองเธอต่อไปเช่นกัน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 306
เควต้าและเจอรัลด์เดินเข้ามา ด้วยการแต่งกายอย่างเรียบ ๆ สิ่งที่เห็นของพวกเขาจึงเรียกหน้าบึ้งที่แสนจะดูถูกเหยียดหยามจากหญิงสาวมากมายในร้าน“ไม่ใช่ว่านั่นคือ เควต้า สมิธ หรอกหรือ? เธอมาที่นี่ ที่ซูราติเนี่ยนะ?”ถัดไป เป็นกลุ่มหญิงสาวและชายหนุ่มสี่ถึงห้าคนที่เข้ามาเช่นกัน ขณะที่พวกเขาเดินผ่านโต๊ะที่เจอรัลด์และเควต้านั่งอยู่ พวกเขาบางคนก็ได้หยุดระหว่างทางของพวกเขาเพื่อจ้องมองไปที่เควต้าด้วยความประหลาดใจ ประกายตาขี้เล่นโฉบผ่านสายตาเหล่านั้น“ลินดา...โอ้ เฮ้ ทุกคน…” เควต้าหน้าแดงขณะที่เธอกล่าวทักทายพวกเขา วางอาหารของเธอลงและกำชุดของเธออย่างประหม่าลินดาแต่งหน้าหน้าอย่างน่าดึงดูดใจและสวมชุดเดรสสีดำรัดรูปตัวเล็กที่แทบจะปิดก้นของเธอไว้ไม่มิดเพื่อนผู้หญิงของเธอก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแฟชั่นล่อแหลมคล้าย ๆ กัน ในขณะที่ผู้ชายนั้นมีการเจาะหูซึ่งได้เปิดเผยสถานะทางสังคมที่สำคัญของพวกเขามันน่าจะสมเหตุสมผลที่จะทึกทักได้ว่าคนเหล่านี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเควต้าพวกเขาก็มีหลักสูตรการฝึกอบรมครูเช่นนี้ที่มหาวิทยาลัยของเจอรัลด์ด้วยเหมือนกัน คุณจะได้รับสิ่งต่าง ๆ ทุกประเภทในนั่นบางคนเป็นเด็กเหล่อขอร่ำ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 307
“ขอโทษนะ เจอรัลด์ ฉันทำให้คุณขายหน้าไปด้วย” เควต้าร้องไห้ “ฉันไม่น่ามาที่นี่เลย ที่สถานที่แบบนี้!”วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ และเธอจะใช้จ่ายมันไปกับเพื่อนเพียงคนเดียวของเธอในโลกนี้ แม้ว่าความรู้สึกของเควต้าจะบอบช้ำกับการเยาะเย้ยเช่นนี้ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของเธอไปได้ดีกว่าเจอรัลด์ เพราะครั้งหนึ่งเขาก็เคยยากจนมาก่อน เมื่อไหร่ก็ตามที่ความภาคภูมิใจของเขาถูกเหยียบย่ำแบบนั้น มันก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังถูกแทงทะลุหัวใจตอนที่เควต้ากำลังถูกโจมตีโดยหญิงสาวเหล่านั้น เจอรัลด์จึงต้องการจะโต้กลับแต่ถ้าเขาทำไปแบบนั้น เควต้าจะต้องทนทุกข์อยู่ในชั้นเรียนกับพวกเขามากแค่ไหนนับจากจุดนั้นเป็นต้นมา? ยังไงซะ เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นจนถึงสุดท้าย ขณะที่พวกเขาเดินจากไป และมันไม่เหมือนราวกับว่าเจอรัลด์จะสามารถไล่ตามพวกเขาไป และตบหน้าพวกเขาสักห้าทีได้หนิ ใช่ไหม?“อย่าไปสนมันเลย วันจะสิ้นสุดลงก่อนที่เธอจะทันได้รู้ตัวเสียอีก” เจอรัลด์ปลอบโยนเธอ “สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้ก็คือต้องตั้งใจเรียนอย่างหนัก!”เขาอยากจะรู้ว่าเขาควรจะขอให้เอเดนช่วยดูแลเธอที่นี่ดีหรือไม่นะเควต้าพยักหน้าแรง ๆ “รอผมอยู่ท
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 308
“ความรุนแรง นายพูดว่าไงนะ? นายโชคดีที่นายหนีไปจากโรงพยาบาลได้เมื่อนายทำแบบนั้น...ให้ฉันบอกนายนะ...มิอย่างงั้นละก็ นายจะได้เข้าไปรักษาตัวที่นั่นแน่ในคืนนั้น!” หญิงสาวคนนั้นหัวเราะเสียงดังแหลม “ฉันค้นหาพวกนายสองคนที่นั่นในคืนนั้นมาตลอดทั้งคืนเพื่อที่ฉันจะได้แก้แค้น นายดีแค่ไหนที่ให้ฉันได้พบพวกนายกันที่นี่แทน!”“คุณเลียรา นี่คือพวกวัยรุ่นที่รบกวนคุณครั้งที่แล้วใช่ไหม?”“เฮอะ ก็แค่คนขี้แพ้คู่หนึ่ง และขณะนี้ฉันคิดว่ามันอาจจะเป็นใครบางคนที่พิเศษและนั่นคือเหตุผลที่ทำไมพวกเราไม่สามารถติดตามพวกเขาจนพบได้ นายต้องเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วหรือเปล่า หืม? ที่พยายามจะเริ่มมีเรื่องกับคุณเลียร่าของพวกเรา!”ชายหนุ่มสองสามคนกำลังวางท่าหวังว่าจะได้รับความเห็นขอบของเลียร่า“คุณเลียร่า ฉันรู้จักสองคนนี้! ผู้หญิงนั่นเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของฉันเอง ชื่อของเธอคือ เควต้า สมิธ ส่วนผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นแฟนหนุ่มของเธอนะ!”ในที่สุดลินดาก็เข้าใจถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นที่นี่แล้ว ครู่หนึ่งที่พวกเขาได้ต้อนรับคุณเลียร่า และถัดจากนั้น เธอก็ชี้ไปที่เควต้า และร้องเสียงหลงให้คนไปจับเธอไว้และจากนั้น คุณเลียร่า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 309
เอเลน่ากำลังจะงีบนอนในตอนบ่าย แต่ตอนนี้เธอตื่นตัวแล้วเธอรีบยกโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาเพื่อจะดูใกล้ ๆ และหัวใจของเธอพลิกไปมาระหว่างความสุขกับความตื่นตระหนกตกใจ เธอยังคงใส่ชุดนอน แต่ก็รีบวิ่งอย่างเร็วไปที่โรงอาหารเธอมีความสุข เพราะผู้ชายที่อยู่ในความคิดของเธอมาโดยตลอดได้มาปรากฏตัวในวิทยาเขตของเธอความตื่นตระหนกนั้น เพราะ...พระเจ้าช่วย เป็น เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ที่กำลังถูกเหยียดหยามในการถ่ายทอดสดนั้นหรอกหรือ?ในขณะเดียวกันนี้ ที่ชมรมการต่อสู้มหาวิทยาลัยซันนี่เดล...มันเป็นองค์กรขนาดใหญ่ ถูกสร้างขึ้นด้วยความคิดแปลก ๆ ของเด็กที่ร่ำรวยบางคนหรืออื่น ๆ ซึ่งดำเนินการอยู่ในมุมเฉพาะแห่งหนึ่งของวิทยาเขตชมรมนี้โอ้อวดไปด้วยสมาชิกที่มากมาย รวมทั้งหมดสามร้อยกว่าคนในเวลานี้ ในเวทีมวย...“เย้! เยี่ยมมาก!”หนึ่งในนักสู้เพิ่งจะล้มคู่แข่งของเขาได้ด้วยเทคนิคที่เชี่ยวชาญ ผู้ชมทั้งหลายเริ่มปรมมือกันอย่างอึกทึกครึกครื้น“น้ำ!” นักสู้คนนั้นยักไหล่ของเขาในขณะที่เดินออกมา และกล่าวทักทายศิษย์ของเขาทันที ผู้ที่เปิดขวดน้ำและยื่นมันให้เขา หลังจากดื่มน้ำไปหลายอึก ส่วนที่เหลือของขวดน้ำก็ถูกเหวี่ยงทิ้งไปด้านข้าง
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
