All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 301 - Chapter 310

1786 Chapters

บทที่ 301

นาทีที่ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็รู้ได้ทันทีว่าผู้อุปถัมภ์ของฟาซิลิตี้เป็นใครแคสแซนดร้า แมคเกรเกอร์!“ที่ปรึกษา!” เหมือนกับที่ทุกคนรู้สึกตกใจกัน แต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็กล่าวทักทายเธอกันอย่างอบอุ่น นี่มันเป็นเรื่องใหญ่! พวกเขาแค่รู้จักแคสแซนดร้าในฐานะนางพญาคนสวยพร้อมด้วยมาตรฐานที่สูงลิ่วอย่างไม่น่าเป็นไปได้ และไม่เคยมีแฟนหนุ่มมาก่อนเลยใครจะไปคิดว่าเธอจะมีเรื่องบางอย่างที่ดำเนินการกับผู้มีอิทธิพลอย่าง ฟลินท์ เล็กซ์ซิงตัน ได้?ที่ยิ่งน่าประหลาดใจก็คือ ความเคารพนับถือที่ฟลินท์มีต่อเธอมันช่างน่ามึนงงอย่างแท้จริง!ในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฟาซิลิตี้ และแคสแซนดร้านั้น ทั้งหมดมันเริ่มจากคืนนั้น เมื่อเจอรัลด์ได้ช่วยเหลือแคสแซนดร้าจากบาร์ที่เพิ่งเปิดใหม่นั่นตอนนั้น เขาส่งเธอกลับไปกับฟลินท์ขณะที่นั่งอยู่ในรถแคสแซนดร้าได้ค้นพบแบตเตอรี่สำรองของเจอรัลด์ซี่งถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ด้วยสิ่งนั้นทำให้เธอรู้ล่วงหน้าแล้ว เธอจึงค่อย ๆ เริ่มที่จะตระหนักว่ามันอาจจะเป็นเขาที่อยู่เบื้องหลังการช่วยเหลือของเธอและในขณะที่เธอมุ่งหน้ากลับเพื่อที่จะได้รู้รับคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้อย
Read more

บทที่ 302

แม้แต่ ฮาร์เปอร์ ซัลลิแวน ก็ร่วมในการเฉลิมฉลองนี้ด้วยเจอรัลด์ก็แทบไม่สามารถอยู่ห่าง ๆ โดยไม่ร่วมด้วยได้ “ดื่มให้กับแคสแซนดร้า!” เขาประกาศ พร้อมกับยกแก้วขึ้นมา“โอ้โห นายก็อยู่ที่นี่เหรอ เจอรัลด์? มันเหมือนกับว่านายมักจะอยู่ที่นั่นเสมอเมื่อไหร่ก็ตามที่บางอย่างกำลังเกิดขึ้น ฉันไม่เห็นนายเลยก่อนหน้านี้ นายอยู่ที่ไหนกันล่ะ?” แม้ว่าแคสแซนดร้าจะยังคงเอาใจใส่เจอรัลด์เพียงเล็กน้อย ผ่านการติดเป็นนิสัย แต่ถึงอย่างไร เธอก็ไม่ได้เย็นชาต่อเขาเท่าที่เธอเคยเป็นอีกต่อไป โดยคำนึงถึงที่เขาได้ช่วยเหลือเธอมาก่อน ในแบบของเขาเอง“อะฮ่าฮ่า คุณกำลังถามถึงเขาอยู่เหรอ ที่ปรึกษา?” อีวอนน์ขัดจังหวะขึ้นมา “เขาแอบซ่อนอยู่ในมุมนั้นมาตลอดเวลา! ตอนที่เจคพังเข้ามาที่นี่พร้อมกับคนของเขาทั้งหมด บลอนดี้และคนอื่น ๆ แข็งขืนกับพวกเขา แต่เจอรัลด์แค่นั่งอยู่ที่นั่น! คุณพระ เขาหมดหนทางยิ่งกว่าพวกเราผู้หญิงเสียอีก!”ก่อนหน้านี้ เมื่อเธอแอบออกไปเงียบ ๆ เธอจึงบังเอิญได้เดินผ่านที่ที่เจอรัลด์นั่งอยู่เช่นกัน และได้สังเกตุเห็นเขาอยู่ที่นั่น“ใช่แล้ว! ยังไงซะ เธอคาดหวังว่าผู้ชายคนนี้จะช่วยเหลือใด ๆ ในการต่อสู้จริง ๆ หรือเปล่า?”
Read more

บทที่ 303

จู่ ๆ หญิงสาวคนหนึ่งก็แซงไปอยู่ด้านหน้าของพวกเขา โดยไม่ได้พูดอะไร และไม่แสดงความเคารพนับถือต่อผู้อื่นเลยแม้แต่น้อยเจอรัลด์มีอารมณ์สำหรับเรื่องนี้ “คุณครับ คุณไม่คิดว่าสิ่งนี้ไม่สุภาพไปหน่อยเหรอ?”ผู้หญิงคนนั้นเมินเฉยต่อเขา“ใช่แล้ว! ครูของหนูพูดว่าคุณไม่สามารถแซงคิวคนอื่นได้!” ยาสมินอุทานออกมาพร้อมกับขมวดคิ้ว“บลา!” ผู้หญิงคนนั้นหันกลับมาและพูดสวนกลับ “งั้นฉันแซงหน้าเธอ แล้วยังไงล่ะ? เธอจะสามารถทำอะไรได้? เก่งแต่ว่าคนอื่นแต่เอาเข้าจริงก็ไม่กล้าหรอก!”ใครก็เห็นได้ว่าเธอน่าจะอายุราว ๆ ยี่สิบเอ็ดปี พร้อมกับผิวขาวและใบหน้าที่น่ารัก และแต่งตัวในแบบที่เหลือไว้ให้จินตนาการกันเล็กน้อยแต่อย่างไรก็ตาม ท่าทางที่โอหังของเธอทำให้เจอรัลด์โกรธมากเท่านั้นที่มองไปที่เธอ“เธอคือคนที่กำลังเห่าอยู่ไง!” เมื่อถึงขีดจำกัดของความอดทนของเขา เขาจึงตอบกลับอย่างหยาบกระด้าง“นายพูดกับฉันว่าอะไรนะ? แค่รออยู่ที่นี่ก่อนเหอะ ฉันจะให้ใครบางคนมาทำให้นายรู้สึกว่ามีความสำคัญน้อยลง!” ด้วยการกรีดร้องและการสบถราวกับทันใดนั้นเธอได้เป็นบ้าไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกดึงออกไปโดยผู้ที่ยืนดูสองสามคนสุดท้าย เธอก็จากไปด้วย
Read more

บทที่ 304

คำพูดเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ พร้อม เดเมียน ไรย์ ที่ได้รับยาดเจ็บสาหัส ก็รับรองได้แล้วว่าจะเป็นที่รู้กันไปทั่วคำถามก็คือตัวเดเมียนเองจะเล่ามันว่าอย่างไร“คุณรู้จักพวกเขาใช่ไหม เจอรัลด์?” เมื่อได้เห็นผู้คนที่ทรงอำนาจเหล่านี้ทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ด้านนอกของโรงพยาบาล เควต้าที่ยืนอยู่ด้านข้าง จึงรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมา“ผมรู้จักพวกเขา แต่พวกเขาไม่รู้จักผม” เจอรัลด์ยิ้มแห้ง ๆ “พวกเขามาที่นี่ก็เพื่อเยี่ยมใครบางคน ช่างมันเถอะ!”“นั่นทำให้ฉันตกใจกลัว! ฉันคิดว่าผู้หญิงได้เรียกกลุ่มอันธพาลนั่นมาเสียอีก!” เควต้าถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกหลังจากมองพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย เจอรัลด์ก็หันหลังจากไป เขาขับรถไปส่งเควต้ากลับบ้านของเธอแซค ไลล์ ได้ปล่อยข่าวลือบางอย่างเกี่ยวกับ เดเมียน ไรย์ เพื่อที่อย่างหลังอาจจะลังเลที่จะก่อกวนปัญหาต่อไประหว่างทาง เจอรัลด์ไม่ลืมที่จะพูดถึงเรื่องอื่น ๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในการจ้างงานสำหรับเควต้า“เออจริงสิ เควต้า...สนใจที่จะเปลี่ยนงานบ้างไหม?” เขาถามด้วยรอยยิ้มถ้าเธอต้องการ เธอสามารถเลือกงานตำแหน่งใดก็ได้ในบริษัทเมย์เบอร์รี่ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด มันก็ไม
Read more

บทที่ 305

เจอรัลด์ไม่สามารถอยู่ต่อในห้องสมุดไปได้นานกว่านี้อีกแล้ว ด้วยการเช็ดเลือดกำเดาออกจากจมูกของเขา เขาจึงเผ่นหนีออกจากสถานที่เกิดเหตุทันทีชีวิตของเขาจบแล้วเขาไม่สามารถแม้แต่จะห้ามใจตัวเองได้ด้วยซ้ำ! อย่างแรก: หญิงสาวคนนั้นน่าชวนมองอย่างสุด ๆ! ช่างเป็นร่างกายที่งดงามอะไรอย่างงี้!เธอเป็นเทพธิดาแบบที่ผู้ชายทั่ว ๆ ไปไม่แม้แต่จะได้รับอนุญาตให้ฝันถึงได้ด้วยซ้ำและกลิ่นหอมนั้นที่เธอใช้...น่ามึนเมาอย่างมาก จมูกของเขาจึงถูกกระตุ้นขึ้นมาเฮ้อ ความงามของลักษณะนั้นเป็นไปได้อย่างมากว่ามาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยชายธรรมดาแบบไหนที่จะสามารถได้รับความสนใจของเธอได้ล่ะ?เดี๋ยวนะ! ไม่ใช่ว่าเขา ตัวเขาเอง ก็เป็นคนมั่งคั่งหรอกหรือ? ฮ่า! เขาเอาแต่ลืมเกี่ยวกับเรื่องนี่ได้ยังไงนะ?เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาอย่างขบขันแกมเหน็บแนมเขาพยายามจะแอบมองเข้าไปในห้องสมุดผ่านหน้าต่าง แต่ด้วยเหตุบังเอิญแปลก ๆ บางอย่างที่หญิงสาวคนนั้นก็ได้หันหน้ามา และกำลังมองออกไปทางหน้าต่างบานเดียวกันกับเขา เธอเฝ้ามองเขาอย่างสงสัยสายตาของพวกเขาสบกัน และจากนั้นเธอก็หลบสายตาลงอย่างรีบร้อนเจอรัลด์ก็ตัดสินใจที่จะไม่จ้องมองเธอต่อไปเช่นกัน
Read more

บทที่ 306

เควต้าและเจอรัลด์เดินเข้ามา ด้วยการแต่งกายอย่างเรียบ ๆ สิ่งที่เห็นของพวกเขาจึงเรียกหน้าบึ้งที่แสนจะดูถูกเหยียดหยามจากหญิงสาวมากมายในร้าน“ไม่ใช่ว่านั่นคือ เควต้า สมิธ หรอกหรือ? เธอมาที่นี่ ที่ซูราติเนี่ยนะ?”ถัดไป เป็นกลุ่มหญิงสาวและชายหนุ่มสี่ถึงห้าคนที่เข้ามาเช่นกัน ขณะที่พวกเขาเดินผ่านโต๊ะที่เจอรัลด์และเควต้านั่งอยู่ พวกเขาบางคนก็ได้หยุดระหว่างทางของพวกเขาเพื่อจ้องมองไปที่เควต้าด้วยความประหลาดใจ ประกายตาขี้เล่นโฉบผ่านสายตาเหล่านั้น“ลินดา...โอ้ เฮ้ ทุกคน…” เควต้าหน้าแดงขณะที่เธอกล่าวทักทายพวกเขา วางอาหารของเธอลงและกำชุดของเธออย่างประหม่าลินดาแต่งหน้าหน้าอย่างน่าดึงดูดใจและสวมชุดเดรสสีดำรัดรูปตัวเล็กที่แทบจะปิดก้นของเธอไว้ไม่มิดเพื่อนผู้หญิงของเธอก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแฟชั่นล่อแหลมคล้าย ๆ กัน ในขณะที่ผู้ชายนั้นมีการเจาะหูซึ่งได้เปิดเผยสถานะทางสังคมที่สำคัญของพวกเขามันน่าจะสมเหตุสมผลที่จะทึกทักได้ว่าคนเหล่านี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเควต้าพวกเขาก็มีหลักสูตรการฝึกอบรมครูเช่นนี้ที่มหาวิทยาลัยของเจอรัลด์ด้วยเหมือนกัน คุณจะได้รับสิ่งต่าง ๆ ทุกประเภทในนั่นบางคนเป็นเด็กเหล่อขอร่ำ
Read more

บทที่ 307

“ขอโทษนะ เจอรัลด์ ฉันทำให้คุณขายหน้าไปด้วย” เควต้าร้องไห้ “ฉันไม่น่ามาที่นี่เลย ที่สถานที่แบบนี้!”วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ และเธอจะใช้จ่ายมันไปกับเพื่อนเพียงคนเดียวของเธอในโลกนี้ แม้ว่าความรู้สึกของเควต้าจะบอบช้ำกับการเยาะเย้ยเช่นนี้ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของเธอไปได้ดีกว่าเจอรัลด์ เพราะครั้งหนึ่งเขาก็เคยยากจนมาก่อน เมื่อไหร่ก็ตามที่ความภาคภูมิใจของเขาถูกเหยียบย่ำแบบนั้น มันก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังถูกแทงทะลุหัวใจตอนที่เควต้ากำลังถูกโจมตีโดยหญิงสาวเหล่านั้น เจอรัลด์จึงต้องการจะโต้กลับแต่ถ้าเขาทำไปแบบนั้น เควต้าจะต้องทนทุกข์อยู่ในชั้นเรียนกับพวกเขามากแค่ไหนนับจากจุดนั้นเป็นต้นมา? ยังไงซะ เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นจนถึงสุดท้าย ขณะที่พวกเขาเดินจากไป และมันไม่เหมือนราวกับว่าเจอรัลด์จะสามารถไล่ตามพวกเขาไป และตบหน้าพวกเขาสักห้าทีได้หนิ ใช่ไหม?“อย่าไปสนมันเลย วันจะสิ้นสุดลงก่อนที่เธอจะทันได้รู้ตัวเสียอีก” เจอรัลด์ปลอบโยนเธอ “สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้ก็คือต้องตั้งใจเรียนอย่างหนัก!”เขาอยากจะรู้ว่าเขาควรจะขอให้เอเดนช่วยดูแลเธอที่นี่ดีหรือไม่นะเควต้าพยักหน้าแรง ๆ “รอผมอยู่ท
Read more

บทที่ 308

“ความรุนแรง นายพูดว่าไงนะ? นายโชคดีที่นายหนีไปจากโรงพยาบาลได้เมื่อนายทำแบบนั้น...ให้ฉันบอกนายนะ...มิอย่างงั้นละก็ นายจะได้เข้าไปรักษาตัวที่นั่นแน่ในคืนนั้น!” หญิงสาวคนนั้นหัวเราะเสียงดังแหลม “ฉันค้นหาพวกนายสองคนที่นั่นในคืนนั้นมาตลอดทั้งคืนเพื่อที่ฉันจะได้แก้แค้น นายดีแค่ไหนที่ให้ฉันได้พบพวกนายกันที่นี่แทน!”“คุณเลียรา นี่คือพวกวัยรุ่นที่รบกวนคุณครั้งที่แล้วใช่ไหม?”“เฮอะ ก็แค่คนขี้แพ้คู่หนึ่ง และขณะนี้ฉันคิดว่ามันอาจจะเป็นใครบางคนที่พิเศษและนั่นคือเหตุผลที่ทำไมพวกเราไม่สามารถติดตามพวกเขาจนพบได้ นายต้องเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วหรือเปล่า หืม? ที่พยายามจะเริ่มมีเรื่องกับคุณเลียร่าของพวกเรา!”ชายหนุ่มสองสามคนกำลังวางท่าหวังว่าจะได้รับความเห็นขอบของเลียร่า“คุณเลียร่า ฉันรู้จักสองคนนี้! ผู้หญิงนั่นเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของฉันเอง ชื่อของเธอคือ เควต้า สมิธ ส่วนผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นแฟนหนุ่มของเธอนะ!”ในที่สุดลินดาก็เข้าใจถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นที่นี่แล้ว ครู่หนึ่งที่พวกเขาได้ต้อนรับคุณเลียร่า และถัดจากนั้น เธอก็ชี้ไปที่เควต้า และร้องเสียงหลงให้คนไปจับเธอไว้และจากนั้น คุณเลียร่า
Read more

บทที่ 309

เอเลน่ากำลังจะงีบนอนในตอนบ่าย แต่ตอนนี้เธอตื่นตัวแล้วเธอรีบยกโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาเพื่อจะดูใกล้ ๆ และหัวใจของเธอพลิกไปมาระหว่างความสุขกับความตื่นตระหนกตกใจ เธอยังคงใส่ชุดนอน แต่ก็รีบวิ่งอย่างเร็วไปที่โรงอาหารเธอมีความสุข เพราะผู้ชายที่อยู่ในความคิดของเธอมาโดยตลอดได้มาปรากฏตัวในวิทยาเขตของเธอความตื่นตระหนกนั้น เพราะ...พระเจ้าช่วย เป็น เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ที่กำลังถูกเหยียดหยามในการถ่ายทอดสดนั้นหรอกหรือ?ในขณะเดียวกันนี้ ที่ชมรมการต่อสู้มหาวิทยาลัยซันนี่เดล...มันเป็นองค์กรขนาดใหญ่ ถูกสร้างขึ้นด้วยความคิดแปลก ๆ ของเด็กที่ร่ำรวยบางคนหรืออื่น ๆ ซึ่งดำเนินการอยู่ในมุมเฉพาะแห่งหนึ่งของวิทยาเขตชมรมนี้โอ้อวดไปด้วยสมาชิกที่มากมาย รวมทั้งหมดสามร้อยกว่าคนในเวลานี้ ในเวทีมวย...“เย้! เยี่ยมมาก!”หนึ่งในนักสู้เพิ่งจะล้มคู่แข่งของเขาได้ด้วยเทคนิคที่เชี่ยวชาญ ผู้ชมทั้งหลายเริ่มปรมมือกันอย่างอึกทึกครึกครื้น“น้ำ!” นักสู้คนนั้นยักไหล่ของเขาในขณะที่เดินออกมา และกล่าวทักทายศิษย์ของเขาทันที ผู้ที่เปิดขวดน้ำและยื่นมันให้เขา หลังจากดื่มน้ำไปหลายอึก ส่วนที่เหลือของขวดน้ำก็ถูกเหวี่ยงทิ้งไปด้านข้าง
Read more

บทที่ 310

ยานซี ซิมเมอร์แมน เป็นบุคคลที่น่าชื่นชมในวิทยาเขตแห่งนี้และ เอเดน เบเกอร์ ก็ยิ่งกว่านั้นอีกและพวกเขาได้มาที่นี่พร้อมกับกองทัพคนจริง ๆ เพื่อช่วยเหลือบุคคลที่ชื่อเจอรัลด์คนนี้ความสัมพันธ์ในที่นี้คืออะไรกัน? ยิ่งกว่านั้น...พวกเขาจะรับคำสั่งจากเขาจริง ๆ งั้นเหรอ?“นายกำลังรออะไรอยู่? ฉันต้องการให้คนตีเธอจนราบคาบ!” เอเดนคำรามขึ้นมายานซีลากลินดาออกไป และเรียกให้คนเริ่มตบเธอ“นายบ้าไปแล้วจริง ๆ! เอเดน เบอเกอร์ นายจะเป็นศัตรูกับฉัน...เพื่อใครก็ไม่รู้สองคนนี้จริง ๆ เหรอ?” เหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ได้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินกว่าที่ลินดาจะเข้าใจมันได้เอเดน...เขากล้าปฏิบัติกับเธอแบบนี้ได้อย่างไร?“ฮ่า!” เอเดนยิ้มเยาะอย่างเย็นชา “ถูกต้อง แล้วเธอจะทำอะไรได้? เธอมันก็เป็นแค่หญิงแพศยาอีกคนหนึ่งภายใต้ ไรย์ กรุ๊ป!”“ไม่มีทาง! นายกล้าดูถูกฉันเหรอ?”ปั๊ก!การขายหน้ากลับกลายเป็นความโกรธ เลียร่าพุ่งไปข้างหน้าเพื่อจะโจมตีเอเดน เพียงเพื่อถูกต่อยกลับลงไปที่พื้นเท่านั้นพร้อมกับเสียงตบที่ดังกังวานอีกฉาดหนึ่งตอนนี้ มีเลือดไหลจากมุมปากของเธอเลียร่าไม่อาจเข้าใจมันได้เลย เอเดนเมายาหรือมีอะไรบางอย่า
Read more
PREV
1
...
2930313233
...
179
DMCA.com Protection Status