บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 321 - บทที่ 330

อย่างไรก็ตาม หากมันเป็นเรื่องจริงจริง ๆ ที่ว่าเจอรัลด์คือคนที่มีอำนาจและมีอิทธิพล พวกเธอคงอยากตายมากกว่าจะยอมรับความจริงนี้ได้ แคสแซนดร้านึกถึงช่วงเวลาที่เธอต้องทนทุกข์อย่างมาก และมีค่ำคืนที่กระสับกระส่ายเมื่อเธอพบแบตเตอรี่สำรองของเธอในรถของฟลินท์มาก่อนหน้านี้ “ตอนนั้นฉันกังวลมากและตอนนี้ที่ฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ดู ฉันก็ไม่มั่นใจมากนักว่าฉันได้โทรหาเจอรัลด์หรือไม่...อย่างไรก็ตาม มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเบอร์ติดต่อแรกในรายการติดต่อของฉันคือเบอร์ของเขา ลำดับที่สองคือลูกพี่ลูกน้องของฉัน ที่ฉันเพิ่งจะโทรหาเขาไปเมื่อเช้านี้ ถ้าพวกเราจะพูดถึงเรื่องเส้นสายต่าง ๆ ก็อาจจะเป็นเธอนะ เธอทำงานเป็นรองประธานให้กับองค์กรการค้านานาชาติ ดังนั้นเธอจึงรู้จักผู้คนมากมายอย่างแน่นอน” นาโอมิกล่าวอย่างระมัดระวังกับคำพูดของเธอ “นั่นฟังดูสมเหตุสมผลมากกว่ามาก นิ้วของเธออาจจะไปแตะโดนเบอร์ของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้ หลังจากนั้น ลูกพี่ลูกน้องของเธอต้องได้จัดเตรียมการช่วยเหลือนี้! บอดี้การ์ดบางคนที่นี่ดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นอาจจะเป็นตำรวจหน่วยจู่โจมเร็วในขณะที่คนอื่น ๆ ดูเหมือนพวกแก๊งค์อันธพาล!” แคสแซนดร้ากล่าวด้วยน้ำ

ฮาร์เปอร์ถามคำถามซ้ำอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย แต่อย่างไรก็ตาม อีวอนน์เพียงเมินเขาไปและเดินไปที่เตียงของเจอรัลด์ “ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ เจอรัลด์!” เธอยิ้มเยาะ จากนั้นเธอก็ดึงผ้าห่มของเจอรัลด์ออกไปจากเขาโดยไม่ได้นึกถึงว่าเขาใส่ชุดอะไรในตอนนั้น เมื่อเขาอยู่ในที่โล่งแจ้งที่ทุกคนมองเห็นได้ เธอก็กระชากเขาออกไปจากเตียงอย่างมุทะลุ “เธอกำลังจะทำอะไร?!” เจอรัลด์ร้องเสียงหลงขณะที่มือของเขาขยับไปปิดเป้าของเขา ผู้หญิงพวกนี้น่ากลัวชะมัด แต่แทนที่จะตอบคำถามของเขา อีวอนน์เพียงแค่เริ่มคุ้ยหาสิ่งของต่าง ๆ ของเขา ไม่ไกลมากเกินไป ทั้งแคสแซนดร้า และฟาซิลิตี้ยืนกอดอกกันในขณะที่พวกเธอเฝ้าดูฉากที่เล่นอยู่ตรงหน้า นาโอมิซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง “ที่ปรึกษา ฟาซิลิตี้! ฉันพบเสื้อคลุมและโทรศัพท์ของเขาที่นี่!” อีวอนน์ตะโกนออกมาขณะที่เธอถือสิ่งของสองสิ่งขึ้นมาเพื่อให้พวกเธอได้เห็น หญิงสาวทั้งหมดตกตะลึง พวกเธอทุกคนกำลังคิดถึงสิ่งเดียวกัน ‘เช่นนั้นก็ไม่ใช่เจอรัลด์สินะ!” พวกเธอรู้สึกถึงความโล่งอกที่เข้าถึงจิตใจของพวกเธอราวกับว่าพวกเธอเป็นนักโทษที่เพิ่งได้รับอิสระหลังจากหลายปีผ่านไป โดย

“พี่ครับ ว่าไง?” “น้องชาย นายยุ่งอยู่หรือเปล่า? พ่อบ้านและลูกน้องสองสามคนของฉันจะลงจอดที่สนามบินเมย์เบอร์รี่เร็ว ๆ นี้ นายช่วยหาคนไปรับพวกเขาหน่อยได้ไหม? ฉันได้จัดการงานอื่นบางอย่างให้ทั้งแซคและไมเคิลไปจัดการ พวกเขาจะต้องการพื้นที่ที่อยู่เช่นเดียวกัน ดังนั้นโปรดหาพวกเขาด้วย!” “ได้ครับ ไม่มีปัญหา” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาพยักหน้ากับตัวเอง จริง ๆ แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้ติดต่อกับครอบครัวของเขามาเป็นเวลานานแล้ว เขาได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ของพี่สาวของเขา “ฉันจะอยู่ที่นั่นในวันมะรืนนี้ พวกเราสามารถนัดพบกันได้จากนั้น แค่น้องชายกับพี่สาว!” เจสสิก้ายิ้มหลังจากกล่าวไปแบบนั้น เจอรัลด์ก็คิดถึงเธอมากเหมือนกัน หลังจากการพูดคุยกันนิดหน่อย ในที่สุดเจอรัลด์ก็วางสาย เนื่องจากว่าทั้งแซค และไมเคิล ต่างก็ยุ่งกัน จะเป็นการดีที่สุดที่เจอรัลด์ไม่รบกวนพวกเขา ‘ฉันจะมอบหมายงานให้ใครดี?’ เขาเกาหลังหัวของเขาขณะที่เขาคิด หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจจะออกจากร้านอาหารไปเนื่องจากฟาซิลิตี้และคนอื่น ๆ ก็อยู่ที่นั่นยังไงซะ เขาสรุปว่าคงจะดีที่สุดที่จะแค่ไปรับพวกเขาด้วยตัวเองเนื่องจากพวกเข

“คุณคลอฟอร์ดนั้น หล่อเหลามากจริง ๆ แต่อย่างไรก็ตาม หนูไม่ควรจะพูดไร้สาระเช่นนี้เมื่อพบกับคุณคลอฟอร์ดในภายหลังนะ โดโรธี ควบคุมความหุนหันพลันแล่นของหนูด้วย คุณหนูคลอฟอร์ดอาจจะชอบและตามใจหนู แต่ถ้าเกิดว่าหนูไปทำให้เขาโกรธขี้นมาโดยไม่ตั้งใจล่ะ? ปู่ก็อาจจะไม่สามารถช่วยหนูได้นะถ้างั้น! หนูก็รู้ว่าหนูมีอารมณ์โกรธมากแค่ไหน” “ได้ค่ะ ปู่รู้ไหม หนูได้ถามไปทั่ว และรู้มาว่าแม้ว่าคุณคลอฟอร์ดนั้นจะค่อนข้างเป็นคนสงวนท่าที แต่เขาก็เป็นคนชั่วร้ายอยู่ภายใน! เขาดูเหมือนจะมีภรรยาอยู่หลายคนนะ!” หญิงสาวแลบลิ้นออกมาก่อนจะยิ้มกว้าง “ยัยเด็กแก่นแก้วนี่! ฉันจะตบแกถ้าแกพูดแบบนั้นอีก! แกไปได้ยินเรื่องนั้นมาจากไหน?” “เป็นเรื่องจริงนะ! คนหนุ่มสาวเกือบจะทั้งหมดที่อยู่ในนอร์ทเบย์ก็พูดถึงเรื่องนี้กัน หนูยังได้ยินมาเหมือนกันว่าเขาเป็นผู้ชายสำส่อนที่ทำให้ผู้หญิงหลายคนที่นี่ท้อง มันถูกกล่าวไว้ว่าใครก็ตามที่ทำให้เขาขุ่นเคืองใจจะลงเอยด้วยการตั้งท้องดังนั้นหนูจึงค่อนข้างกลัวเขาน่ะ!” โดโรธีกล่าวขณะที่เธอตบหน้าท้องของเธอเบา ๆ “ปู่เห็นได้เลยว่าเด็กที่โง่เขลาเหล่านั้นต้องจบเห่แน่! พวกเขากระพือข่าวลือที่ไม่มีมูลความจริงเ

ใช้เวลาไม่ถึงสิบวินาทีสำหรับฝาแฝดคู่นี้ที่จะปราบบอดี้การ์ดสิบคนนั้นอย่างราบคาบ นั่นเป็นไปได้อย่างไรกัน? “เช่นนั้นนายตัดสินใจที่จะแหยมกับตระกูลคลอฟอร์ดสินะ นายนี่มันขาดไหวพริบ เด็กน้อย มาสอนสามัญสำนึกบางอย่างให้กับนายกันเถอะ!” ฝาแฝดกล่าวกันอย่างพร้อมเพรียงขณะที่พวกเขาเดินไปหาวิลเลียมกันอย่างช้า ๆ รอยยิ้มที่เย็นชาปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา “โธ่เว้ย! คาร์ล! จัดการพวกเขา! ทำให้มั่นใจว่าพวกเขาจะไม่สามารถจะยืนได้หลังจากที่นายจัดการพวกเขาเสร็จ!” วิลเลียมอยู่ในอาการช็อก เดิมที เขาคิดว่าการแก้แค้นให้ผู้หญิงของเขาจะเป็นงานง่าย ทั้งหมดที่เขาต้องทำก็คือ ให้บอดี้การ์ดของเขาทำให้เจอรัลด์พิการไปซะ แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่าเจอรัลด์จะมีบอดี้การ์ดที่เชี่ยวชาญสองคนอยู่กับเขา ตอนนี้เขาถูกบังคับให้สั่งไพ่ตายของเขาเคลื่อนไหว คาร์ลเป็นบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้างหลังวิลเลียมตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะดูน่ากลัวด้วยแผลเป็นไหม้ที่รุนแรงบนใบหน้าของเขา แน่เขาก็เริ่มสั่นเทาเมื่อเขาเห็นเดรกและไทสันกำลังเข้ามา มันไม่ใช่เพราะความหวดกลัว แต่เป็นอารมณ์แปลก ๆ ในใจของเขาที่เขาแค่ไม่สามารถระงับอารมณ์เอาไว้ได้ เขายืนอยู่ด้าน