บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 271 - บทที่ 280

ทันใดนั้น ในขณะนี้ เสียงของผู้ชายที่ดูจะเหลืออดมากก็ดังขึ้นมาจากระเบียงของชั้นสองหลังจากนั้น ผู้ชายคนหนึ่งก็พาหญิงสาวลงมากับเขาขณะที่พวกเขาเดินลงบันไดมาอย่างช้า ๆ “ฉันกำลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่นี่ พวกนายช่วยเงียบสักครู่ไม่ได้หรือไง? นายคิดว่านี่เป็นบ้านของนายจริง ๆ เหรอ?”เห็นได้ชัดว่าเด็กชายคนนี้เป็นผู้นำของกลุ่มคนเหล่านี้ นอกจากนี้ เขาก็กำลังดุว่าพวกเขาอย่างเป็นกันเองในเวลานี้เด็กชายที่ด่าว่าเจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาทันที “ได้ ได้ ได้ สิลา! แค่เป็นเพราะมีบางคนกำลังพยายามจะสร้างปัญหาที่นี่ต่างหาก!”เด็กชายที่ได้เพลิดเพลินกับการชมวิวอยู่ตรงระเบียงไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากลูกชายของไมเคิล สิลาทันใดนั้นเจอรัลด์ก็ตระหนักได้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นดูเหมือนราวกับว่าไมเคิลจะได้ให้กุญแจบ้านของเขากับสิลาสินะ!“มีคนกำลังสร้างปัญหาที่นี่เหรอ? ใครที่อาจหาญขนาดนี้? เขาเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?” สิลาถามขณะที่เขาขมวดคิ้ว“สิลา สิลา เป็นเขา! เป็นเขา!”ทันทีทันใดหลังจากนั้น หญิงสาวห้าถึงหกคนก็เดินมาทีละคนก่อนพวกเธอจะจับเจอรัลด์ไว้นี่เป็นฉากที่ดูเหมือนว่าลูกสมุนของกลุ่ม

ริต้าไม่ได้ตอบคำถามใด ๆ ของพวกเขาต่อ สำหรับเรื่องของคุณคลอฟอร์ด เห็นได้ชัดว่าสิลารู้เรื่องของเขาน้อยมากเกินไป ดังนั้น เธอรู้ว่ามันคงไม่สะดวกสำหรับเธอที่จะเปิดเผยข้อมูลมากเกินไปเธอแค่ส่ายหัวของเธอขณะที่เธอลงจากเขาไปทันทีสิลาพูดขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่น “วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับคุณริต้า? ทำไมเธอพูดว่าคุณคลอฟอร์ดอยู่ที่นี่ก่อนหน้านี้ล่ะ? ถ้าคุณคลอฟอร์ดอยู่จะมาที่นี่จริง ๆ พ่อของฉันก็คงจะ…”แต่ในเวลานี้ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นสิลากดรับโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “พ่อครับ!”“อย่าตะคอกใส่ผม พ่อ พ่อเป็นพ่อของผมนะ!”ไมเคิลยังคงตะคอกอย่างดุเดือดในอีกด้านของปลายสายต่อไป เขายังหอบอีกด้วยเช่นกันหลังจากนั้น พวกเขาทั้งคู่ก็พูดคุยกันต่อไป ตอนนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของสิลาก็ค่อย ๆ จางหายไป และใบหน้าของเขาก็กลายเป็นซีดเซียวสุดท้าย ไมเคิลก็วางสาย“สิลา สิลา เกิดอะไรขึ้น?” อลิซถามเนื่องจากว่าเธอก็อยู่ในสภาพจิตใจที่ยุ่งเหยิงเช่นกัน“จบแล้ว มันจบแล้ว! พ่อของฉันบอกว่าคุณคลอฟอร์ดอาจจะอยู่ที่นี่จริง ๆ! นอกจากนี้ คุณคลอฟอร์ดได้โทรหาพ่อของฉัน และคุณริต้าโดยเฉพาะเพื่อถามเขาเกี่ยวกับสถานการณ

สิลาก็สับสนเล็กน้อยเช่นกันในเวลานี้ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของสิลาก็ดังขึ้นมา ทันทีที่เขาเห็นชื่อบนไอดีผู้โทรเข้า เขาก็กดรับสายด้วยท่าทางที่โกรธบนใบหน้าของเขา เขายังเปิดลำโพงบนโทรศัพท์ของเขาอย่างไม่ลังเลใด ๆ อีกด้วยเช่นกัน!“แม่งเอ้ย! เจย์เดน นายอยู่ไหนเนี่ย? ไม่ใช่ว่านายตกลงที่จะมาที่เมาน์เทนท็อป วิลล่า กับเจสลินในคืนนี้หรอกเหรอ? พวกนายสองคนไปเปิดห้องกันมาหรือไง?” สิลาถามขณะที่เขาสบถด่าเขา“อย่าไปพูดถึงมันเลย สิลา วันนี้ฉันก่อหายนะครั้งใหญ่และถูกพ่อทุบตีจนปางตายแหนะ แม่ของฉันเพิ่งจะทายาให้ฉันเสร็จ!”“ว่าไงนะ? ลุงสก็อตต์มักจะตามใจและโอ๋นายอยู่เสมอมาหนิ แต่วันนี้เขาตีนายจริง ๆ งั้นเหรอ? นายได้ทำอะไรบางอย่างที่เลวร้ายหรือบางอย่างที่ทำให้ตระกูลคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจหรือเปล่า?“ฉันไม่รู้ว่าวันนี้ฉันไปยั่วยุใครเข้า แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะไปทำให้ตระกูลคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจได้อย่างไร? ฉันไม่ได้โง่นะ เพื่อบอกความจริงนายนะ วันนี้ฉันแค่มีเรื่องขัดแย้งกับผู้ชายบางคนจากภาควิชาภาษาและวรรณคดี นายรู้ไหมว่าเจนก็ตีฉันด้วยเหมือนกันเพียงเพราะฉันไปทำให้ใครบางคนที่เรียกว่าคุณเบนจามิน แลงดอน จากภาควิชาภาษา

“โอ้มายก๊อด เจอรัลด์ ทำไมนายอยู่ที่นี่ล่ะ? เดี๋ยว อย่าบอกฉันนะว่านายคือคนที่ช่วยชีวิตฉันน่ะ? แต่เกิดอะไรขึ้นกับฉันกัน? ทำไมฉันจำอะไรไม่ได้เลย?” เจสลินถามด้วยความแปลกใจเจอรัลด์ตอบกลับโดยไม่รู้สึกละอายใจเลย “ใช่ ฉันช่วยเธอไว้ สำหรับที่ว่าเกิดอะไรขึ้นนั้น...เธอเดินเร็วมากเกินไปในวิทยาเขต และเธอก็สะดุดก้อนหิน จากนั้นหัวของเธอก็กระแทกกับก้อนหินก้อนอื่น ฉันคือคนที่ช่วยเหลือเธอและพาเธอมาส่งที่โรงพยาบาล!”“อ่า! เป็นอย่างงั้นนี่เอง ค่อก! ค่อก!” เจสลินตอบกลับด้วยความผิดหวังเจอรัลด์รู้สึกเหมือนอยากจะหัวเราะเมื่อเขาถาม “ทำไมดูเหมือนราวกับว่าเธอผิดหวังอย่างมากที่รู้ว่าฉันคือคนที่ช่วยเธอไว้ล่ะ?”ฮึ่ม! แน่นอนว่าเป็นเช่นนั้น!เดิมทีฉันคิดว่าฉันถูกรถเฉี่ยว และมันเป็นรถหรู เจ้าของรถหรูคันนั้นยังเป็นชายหนุ่มที่หล่อมากอีกด้วยสุดท้าย มันคงจะดีกว่านี้ถ้าเมื่อคืนนี้ฝนตก ผู้ชายรูปหล่อนั่งลงท่ามกลางสายฝนก่อนที่เขาจะกอดฉันเอาไว้และตบแก้มฉันเบา ๆ ในขณะที่เขาถามฉันอย่างกระวนกระวายใจ “คุณครับ คุณโอเคไหม?”เมื่อเขาเห็นว่าเธออยู่ในอาการโคม่า ชายหนุ่มที่ร่ำรวยและรูปหล่อก็อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาขณะที่เขารี

เขาไม่ได้ถือโทรศัพท์ของเขาอย่างมั่นคง และมันก็ตกลงบนพื้นเสียงดังโครมและโทรศัพท์ของเขาก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันที!เจอรัลด์มีโทรศัพท์เครื่องนี้มานานถึงสองสามปีได้แล้ว แต่เขาไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนมันมาโดยตลอดขณะนี้ เจอรัลด์รู้สึกตกตะลึงไปเล็กน้อยขณะที่เขาหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาจากพื้นผู้หญิงคนนั้นรีบกล่าวขึ้น “ขอโทษค่ะ! ฉันขอโทษจริง ๆ คนหล่อ! ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะชดเชยค่าโทรศัพท์มือถือให้คุณ!”เจอรัลด์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรครับ ผมจะเอามันไปที่ร้านเพื่อลองซ่อมมันดู เอ๋?!”อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ตะลึงทันทีที่เขาเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาผู้หญิงคนนั้นก็ผงะไปเช่นกัน“เป็นคุณเหรอ?”“โอ้ คุณนั่นเอง!”ทั้งสองฝ่ายอุทานออกมาด้วยความแปลกใจในเวลาเดียวกันผู้หญิงตรงหน้าของเจอรัลด์ดูมีอายุประมาณสามสิบปีได้ เธอแต่งตัวหรูหรามาก ผมของเธอยาวมาก ผิวขาว หุ่นดีมาก และใบหน้าที่สวยงาม แน่นอนว่าเธอเป็นคนประเภทที่จะทำให้ผู้อื่นต้องหันกลับมามองเธอเป็นครั้งที่สองเมื่อเธอเดินอยู่บนถนนนอกจากนี้ ยังมีเด็กหญิงที่อายุประมาณสี่ถึงห้าขวบมัดผมมวยกำลังยืนอยู่ข้างเธอด้วยพวกเธอทั้งสอ