แชร์

บทที่ 279

ผู้แต่ง: โพธิ์สองหู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
“1902! ใช่แล้วห้องนี้แหละ!”

เมื่อเฮลี่เห็นมัน เธอก็ผลักประตูเปิดออก

“เจสลิน พวกเรามาที่นี่เพื่อเยี่ยมเธอ!”

“อลิซ! เฮลี่! พวกเธออยู่นี่แล้ว!” เจสลินกำลังกินกล้วยในเวลานี้ เธอดีใจเมื่อเธอเห็นว่าอลิซและเฮลี่อยูที่นี่

ขั้นตอนต่อไปนั้นธรรมดามาก พวกเธอเริ่มถามเจสลินเกี่ยวกับอาการของเธอ

สุดท้าย พวกเธอกำลังพูดเกี่ยวกับสาเหตุและผล!

“อะไรนะ? เจอรัลด์ช่วยเธอไว้เหรอ? แล้วเขาอยู่ไหนล่ะ ถ้างั้น?” อลิซยืนขึ้นทันทีขณะที่เธออุทานออกมาด้วยความแปลกใจ

ทุกคนต่างก็ตกใจ หากใครจะรู้สึกไวเป็นพิเศษกับคำว่า ‘เจอรัลด์’ ก็คงจะไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากอลิซ

หลังจากอลิซกลับมาที่หอพักเมื่อวาน เธอไม่คิดถึงสิลาหรือเรื่องอื่นใด ทั้งหมดที่เธอคิดได้ก็คือเจอรัลด์คนเดียว

หัวใจของเธอบอบบช้ำอย่างรุนแรง และเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวเล็กน้อย

เธอจะทำอย่างไรถ้าเจอรัลด์เป็นคุณคลอฟอร์ดจริง?!

เอาตามตรง อลิซมีความต้องการจะออกจากหอพักของเธอไป และรีบไปที่หอพักของเจอรัลด์ก่อนที่เธอจะโอบเจอรัลด์ไว้ในอ้อมแขนของเธอและบอกเขาว่าเธอเสียใจ เธอจะพยายามชดเชยหลาย ๆ สิ่งกับเขา และเธอจะปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีในอนาคต

เธออยากจะเรียกร้องทุกอย่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 280

    เขาไม่ได้ถือโทรศัพท์ของเขาอย่างมั่นคง และมันก็ตกลงบนพื้นเสียงดังโครมและโทรศัพท์ของเขาก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันที!เจอรัลด์มีโทรศัพท์เครื่องนี้มานานถึงสองสามปีได้แล้ว แต่เขาไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนมันมาโดยตลอดขณะนี้ เจอรัลด์รู้สึกตกตะลึงไปเล็กน้อยขณะที่เขาหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาจากพื้นผู้หญิงคนนั้นรีบกล่าวขึ้น “ขอโทษค่ะ! ฉันขอโทษจริง ๆ คนหล่อ! ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะชดเชยค่าโทรศัพท์มือถือให้คุณ!”เจอรัลด์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรครับ ผมจะเอามันไปที่ร้านเพื่อลองซ่อมมันดู เอ๋?!”อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ตะลึงทันทีที่เขาเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาผู้หญิงคนนั้นก็ผงะไปเช่นกัน“เป็นคุณเหรอ?”“โอ้ คุณนั่นเอง!”ทั้งสองฝ่ายอุทานออกมาด้วยความแปลกใจในเวลาเดียวกันผู้หญิงตรงหน้าของเจอรัลด์ดูมีอายุประมาณสามสิบปีได้ เธอแต่งตัวหรูหรามาก ผมของเธอยาวมาก ผิวขาว หุ่นดีมาก และใบหน้าที่สวยงาม แน่นอนว่าเธอเป็นคนประเภทที่จะทำให้ผู้อื่นต้องหันกลับมามองเธอเป็นครั้งที่สองเมื่อเธอเดินอยู่บนถนนนอกจากนี้ ยังมีเด็กหญิงที่อายุประมาณสี่ถึงห้าขวบมัดผมมวยกำลังยืนอยู่ข้างเธอด้วยพวกเธอทั้งสอ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 281

    “คุณเป็นผู้จัดการทั่วไปที่นี่เหรอครับ คุณธอร์นตัน?” เจอรัลด์ไม่สามารถซ่อนสีหน้าที่ตกใจของเขาได้ในขณะที่เขาตั้งคำถามกับวินน์ เพียงแค่แวบเดียวที่เห็นการวางตัวของเธอ เขาก็รู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของผู้หญิงที่เผด็จการของเธอ และไม่เคยมีมาก่อนที่เขาจะรู้สึกถึงออร่าที่ทรงพลังเช่นนี้“ทำไมเหรอ? ดูเหมือนว่าฉันจะไม่เหมือนคนแบบนั้นสำหรับเธอเหรอ?”วินน์ขับรถไป พร้อมกับยิ้มเยาะในขณะที่มองไปที่เจอรัลด์ผ่านกระจกมองหลัง“โอ้ จริงสิ เธอควรหยุดเรียกฉันว่า ‘คุณผู้หญิง’ ได้แล้ว มันทำให้ฉันดูแก่ เนื่องจากว่าฉันแก่กว่าเธอสิบปี แค่เรียกฉันด้วยชื่อของฉันก็พอ!”วินน์ขมวดคิ้ว ดูไม่พอใจ“เอาล่ะถ้างั้น ผมจะไม่เรียกคุณว่า คุณผู้หญิงธอร์นตันอีกต่อไปแล้ว!” เจอรัลด์พยักหน้า“เฮอะ!”วินน์ค่อนข้างดูเหมือนจะขบขันกับการตอบกลับของเจอรัลด์ และเธอก็หัวเราะออกมาอย่างสนุกสนานเดิมทีเจอรัลด์ต้องการมีบทสนทนาเกี่ยวกับวินน์ และครอบครัวของเธอ ต้องขอบคุณข้อสงสัยที่ค้างคาอยู่ในใจของเขามาระยะหนึ่งแล้ว นามสกุลของมินนี่คือ ธอร์นตันมันทำให้เจอรัลด์สงสัยว่าวินน์ได้เลี้ยงดูเด็กคนนี้ทั้งหมดด้วยตัวเองหรือไม่แต่เนื่องจากหัวข้อดังก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 282

    ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เขากลายไปเป็นไอ้หนุ่มน้อยที่ชั่วร้ายที่สุดในเมย์เบอร์รี่?“เอ่อ...แน่นอนผมเคยได้ยินเกี่ยวกับเขา! แต่ผมเคยได้ยินแต่เรื่องราวที่ดี ๆ เท่านั้นนะ!” ใบหน้าของเจอรัลด์แดงก่ำด้วยความความอับอาย“เรื่องที่ดี ๆ ที่เธอหมายถึงคืออะไร? เธอไม่รู้ว่าธุรกิจต่าง ๆ ดำเนินการกันอย่างไรใช่ไหม? นานมาแล้ว เจอรัลด์ได้ทุ่มทุนเงินจำนวนมากในองค์กรหลักของเมย์เบอร์รี่ มันอาจจะดูเหมือนเป็นการเคลื่อนไหวที่มีประสิทธิภาพ แต่ธุรกิจอื่นมากมายในชุมชนเมย์เบอร์รี่ต่างก็ล้มเหลวเช่นกัน ไม่ต้องขอบคุณเขาหรอก ธุรกิจต่าง ๆ ที่ได้รับการอัดฉีดเงินทุนอย่างกะทันหันต้องประสบกับการพัฒนาบางอย่างที่มากเกินไป ซึ่งได้ส่งผลกระทบต่อความสมดุลของชุมชนธุรกิจ และแน่นอน มันยังก่อให้เกิดความท้าทายอย่างมากให้กับสถานประกอบการระดับสองและสามอย่างเราอีกด้วย! ผู้คนมากมายจากชุมชนธุรกิจเกลียดเขาจนเข้ากระดูกเลยแหละ!”เมื่อวินน์พูดจบ เจอรัลด์ก็วางช้อนซ้อมลงและลูบจมูกของเขาแน่นอน เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการลงทุนขนาดใหญ่เหล่านั้นที่วินน์กำลังพูดถึงอยู่ เขาเป็นตัวแทนของพี่สาวของเขาในการลงทุนในโครงการเหล่านั้น รวมถึงเงินทุนของโรงเรีย

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 283

    ณ ตอนนี้ ผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จทางสังคมคนไหนบ้างล่ะที่ไม่มีผู้ชายอยู่เบื้องหลังของพวกเธออยู่?หลังจากที่ได้ยินเกี่ยวกับคนสำคัญของวินน์ โดยไม่มีเหตุผลที่แน่ชัด เจอรัลด์ ก็รู้สึกถึงความผิดหวังชั่วประเดี๋ยวเดียวเขาต้องการช่วยเหลือวินน์ ไม่ใช่แค่เพราะเธอน่ารัก แต่ยังเป็นเพราะลูกของเธอ มินนี่ เด็กสาวตัวน้อยที่เขาเริ่มจะชื่นชอบอีกด้วยบางทีมันอาจเป็นเพราะเขาช่วยเหลือชีวิตของมินนี่ไว้ มันจึงให้ความรู้สึกของความเป็นพ่อสำหรับเขา ซึ่งเขารู้สึกได้ถึงความรู้สึกรักของพ่อโดยอัตโนมัติในแต่ละครั้งที่พวกเขาพบกันอย่างไรก็ตาม สิ่งต่าง ๆ ดูเหมือนจะซับซ้อนกว่าที่คิดไว้ในตอนแรกบางทีวินน์อาจไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขาเลยสำหรับความผิดหวังของเขานั้น มันเป็นเพราะเจอรัลด์คิดว่าวินน์เป้นผู้หญิงประเภทนั้นจริง ๆ แล้วทำไมมินนี่ถึงบอกว่ามีผู้ชายมาตามหาเธออยู่ตลอดด้วยล่ะ!มันเป็นชีวิตส่วนตัวของคนอื่นอยู่ดี และก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเขาเช่นนั้นหลังจากการซื้อของเล่นชิ้นใหม่ให้มินนี่ เจอรัลด์จึงพาเธอกลับไปแถวบ้านโดยไม่ได้อธิบายอะไร มินนี่คว้าแขนของเจอรัลด์ทันที เขาไม่รู้ว่าเธอเห็นอะไร ท่าทางที่มีความ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 284

    พูดตามตรง ทุกอย่างเกิดขึ้นเนื่องจากสิ่งต่าง ๆ ที่เขาได้ทำไปโดยไม่ได้คำนึงถึงมากนัก ซึ่งได้นำไปสู่ปฏิกิริยาลูกโซ่นับไม่ถ้วนของผลสะท้อนกลับที่ไม่ดีเมื่อเจอรัลด์ได้มาเห็นวินน์ถูกลวนลาม เขาก็รู้สึกเกลียดตัวเองอยู่ภายในอีกด้วย และทันใดนั้น เลือดของเขาก็เดือนพล่านขึ้นมา“โอ้ว ฉันเข้าใจแล้วตอนนี้ วินน์ เขาเป็นเด็กเลี้ยงที่เธอเลี้ยงไว้มาตลอด ใช่ไหม? นายกล้าดียังไงมาตีฉันห๊ะ! ฉันเดเมียน ไรย์นะโว้ย! คอยดูเหอะ ไอ้หนู ฉันจะถลกหนังแกทั้งเป็น!”เดเมียนยังคงสบถด่าเจอรัลด์ในขณะที่เลือดไหลอาบใบหน้าของเขาเจอรัลด์ไม่ได้เกรงกลัวต่อเขา เขาวิ่งเข้าหาเขา พร้อมจะเหวี่ยงม้านั่งในมือของเขาการที่ได้เติบโตในบ้านเกิดของเขา เจอรัลด์ได้ประสบกับความยากลำบากมาทุกรูปแบบแล้ว เขาเคยยากจนและขี้อาย แต่เขาก็ค่อนข้างเข้มแข็งเมื่อสิ่งต่าง ๆ เริ่มบานปลาย เดเมียนจึงไม่กล้าถ่วงเวลาอีกต่อไปจากนั้นเขาก็ถูกทุบด้วยม้านั่งอย่างต่อเนื่องในขณะที่เขาร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด สุดท้าย เขาก็สามารถไปที่ประตูและเผ่นหนีออกไปได้“คุณธอร์นตัน! คุณโอเคไหม?”เจอรัลด์โยนม้านั่งในมือของเขาลง และเข้าไปหาวินน์ด้วยความกังวลวินน์เช็ด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 285

    “ให้ตาย! ผมสงสัยว่าใครไปยุ่งกับ เดเมียน ไรย์ ผมคิดว่าวันนี้มันคงจบไม่สวยแน่สำหรับคน ๆ นั้น!”คนขับแท็กซี่อยู่ในอาการช็อกอย่างชัดเจนในขณะที่เขากำลังขับรถเห็นได้ชัดว่าเขารู้จัก เดเมียน ไรย์ และก็เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อนเจอรัลด์สับสนเล็กน้อย “ใครคือ เดเมียน ไรย์ และเขามาจากไหนเหรอครับ? เขามีอำนาจมากกว่า ฟลินท์ เล็กซ์ซิงตัน จากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่อีกหรือเปล่าครับ?”เจอรัลด์ถามคนขับแท็กซี่หลังจากการแอบมองไปด้านหลังของรถ ดูเหมือนว่าเดเมียนไม่ได้ตามพวกเขามา เจอรัลด์จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก “อะแฮ่ม ผมจะกล่าวอย่างไรดี...ฟลินท์ เล็กซ์ซิงตัน เป็นบุคคลที่มีอำนาจอย่างแท้จริงในเมย์เบอร์รี่ เขามีบริษัท เมย์เบอร์รี่ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัดทั้งหมดคอยหนุนหลังเขาอยู่ แต่สำหรับ เดเมียน ไรย์ เขามาจากตระกูลไรย์ ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลที่มั่งคั่งที่สุดในเมย์เบอร์รี่ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเฮนรี่ ไรย์ อดีตผู้ก่อตั้งของไรย์ กรุ๊ป แม้ว่าบริษัทเมย์เบอร์รี่ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด จะเป็นที่หนึ่ง แต่มันก็ยังคงเป็นบริษัทต่างชาติที่ได้ก่อตั้งในเมย์เบอร์รี่มานานกว่าแค่สิบปีเอง ในทางกลับกัน ไรย์กรุ๊ป นั้นแตกต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 286

    ห้างนี้คนพลุกพล่านมากเจอรัลด์เดินดูไปรอบ ๆ โดยไม่รู้ว่าจะซื้อแบรนด์ไหนดีเขาแค่ต้องการโทรศัพท์ที่ทนทานสุดท้าย สายตาของเขาก็ถูกตรึงอยู่กับรุ่นโทรศัพท์รุ่นหนึ่ง มันเป็นรุ่นที่มีคุณภาพที่ดีมากพร้อมกับป้ายราคา 2,830 ดอลลาร์มันเป็นโทรศัพท์ราคาแพง“คุณครับ ผมขอดูโทรศัพท์เครื่องใหม่นี้ให้ละเอียดกว่านี้หน่อยได้ไหมครับ? ขอบคุณครับ!”เจอรัลด์ถามพนักงานขายหญิงอย่างสุภาพพนักงานขายหญิงคนนั้นเห็นเจอรัลด์เดินมองหาอยู่เกือบครึ่งค่อนวันแล้ว จากวิธีที่เจอรัลด์แต่งตัว เธอก็รู้ว่าเขาน่าจะเลือกหยิบโทรศัพท์เครื่องที่ถูกกว่านี้แต่อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าเขาแค่กำลังพยายามจะรักษาหน้าเอาไว้เนื่องจากเขาเดินดูไปรอบ ๆ ในห้องสรรพสินค้าที่มีชื่อเสียง พนักงานขายหญิงคนนั้นจึงคิดว่าเจอรัลด์มาที่นี่เพื่อกำลังแสร้งทำเป็นมองไปรอบ ๆ จากนั้น เธอคาดหวังไว้ว่าเขาจะทำเป็นราวกับว่าโทรศัพท์เครื่องนั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการและเขาคงจะซื้อโทรศัพท์ที่ไม่มียี่ห้ออื่น ๆ ที่มีราคา 50 ดอลลาร์แทนและหลบจากไปเงียบ ๆ เธอเคยเห็นคนแบบนี้มามากมายแล้วเมื่อเจอรัลด์ที่ดูโทรม ๆ เดินมาทางร้านของเธอ เธอจึงดูถูกเขาเธอรู้สึกแปลกใจเ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 287

    “ฟิ้ว! เฮเวิร์ด พวกคุณรู้จักกันด้วยเหรอ?”พนักงานขายหญิงคนนั้นถามขณะที่เธอยิ้มเยาะให้เจอรัลด์เฮเวิร์ดนั้นค่อนข้างเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่คนในพื้นที่แห่งนี้มีข่าวลือว่าจะมีการพัฒนาครั้งใหญ่ในฝั่งตะวันตกของยอร์คนอร์ท เมาน์เทน หมู่บ้านที่เฮเวิร์ดอาศัยอยู่ คือหมู่บ้านยอร์คนอร์ท จะถูกย้ายไปในอนาคตอันใกล้นี้ พื้นที่แห่งนี้ก็จะถูกพัฒนาให้เข้าสู่เขตการค้าหลักหลังจากกลายมาเป็นคนร่ำรวยจากค่าชดเชยการรื้อถอน เฮเวิร์ดก็มีบทบาทมากขึ้นในพื้นที่รอบ ๆ นี้ เขาเปลี่ยนโทรศัพท์ของเขาที่นี่อยู่บ่อยครั้ง ดังนั้นเขาจึงได้รู้จัดพนักงานขายสาวมากขึ้น“โอ้ ไม่หรอกครับ พวกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นจากมัธยมปลายเท่านั้นเอง!”เฮเวิร์คส่ายหัวของเขาจากนั้น เขาก็เมินเจอรัลด์และหันไปหามาร์กี้ และยิ้มให้“มาร์กี้ โทรศัพท์เครื่องนั้นที่คุณแนะนำล่ะ? ผมขอดูได้ไหม ผมจะซื้อให้เพื่อนผมแต่ละคน!” เฮเวิร์คกล่าวเห็นได้ชัดว่า เพื่อน ๆ ที่เขากำลังอ้างถึงนั้นก็คือลิเลียนและชารอนหญิงสาวทั้งคู่เป็นคนสวย และพวกเธอก็เหมาะสมกับรสนิยมของเฮเวิร์ด แต่เรื่องก็คือว่าสาว ๆ ทั้งสองดูเหมือนจะสนใจในตัวเขาเหมือนกัน ซึ่งมันทำให้เขาก

บทล่าสุด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

DMCA.com Protection Status