บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 1551 - บทที่ 1560

กล่องไม้นั้นถูกห่อมาอย่างแน่นหนา ถึงกระนั้นคนอื่น ๆ ก็ยังมองเห็นรูปร่างที่เลือนรางของหญิงสาวผมยาวที่ขดตัวเป็นลูกบอลอยู่ข้างในได้ “ช่างน่าสนใจจริง ๆ! ดูเหมือนว่านายน้อยเทิร์นบูลจะกล้านำหญิงสาวมาประมูลจริง ๆ ด้วย!” เซียร์คำรามด้วยความโกรธเล็กน้อย เธอไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกเช่นนั้น บางคนอาจต้องการทรัพย์สินเงินทองและอำนาจต่าง ๆ แต่หญิงสาวหลายคนที่อยู่ที่นี่ก็รู้จักพอ และพวกเธอก็ไม่เต็มใจที่จะยอมรับความจริงที่ว่า หนึ่งในเพศเดียวกันกับเธอถูกประมูลไปแบบนั้น! ความโกรธและความไม่พอใจของพวกเธอเกิดขึ้นอย่างสมเหตุสมผลที่สุด เพราะไม่ว่าอย่างไรพวกเธอก็ไม่มีทางรู้สึกเป็นอื่นเมื่อได้เห็นคนเพศเดียวกันถูกวางโชว์เพื่อขายราวกับเป็นสิ่งของ แม้ว่าหญิงสาวส่วนใหญ่จะโกรธอย่างไม่เก็บอาการ แต่บางคนก็ดูเหมือนจะมีความคิดเห็นที่ต่างออกไปด้วย นั่นคือเฟียที่กำลังพึมพำออกมาเบา ๆ “เธอจะไปรู้อะไร? สำหรับหนุ่มทายาทเศรษฐีแล้ว การลิดรอนสิทธิมนุษยชนคนอื่นไปก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับเขาเลย! ลองพิจารณาสถานการณ์นี้จากมุมมองของนายน้อยเทิร์นบูลดูสิ แบบนั้นแล้ว ฉันแน่ใจว่าเธอจะเข้าใจสถานการณ์จากมุมมองของเขาได้!” เมื่อไ

ด้วยสายตาเหยียดหยามบนใบหน้าของพวกเขา ชายทั้งเจ็ดจึงเริ่มโน้มตัวลง ท่าทางคล้ายหมาป่าดุร้ายที่วางแผนจะกระโจนใส่เจอรัลด์! ท่าทางของพวกเขาน่ากลัวมาก จนทุกคนแทบลืมหายใจ! “โอ้พระเจ้า ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังพร้อมที่จะซัดพ่อหนุ่มไร้สมองคนนี้ให้เป็นชิ้น ๆ เชียวล่ะ!” "ฮึ! เขาผิดเองที่หาเรื่องตาย! แต่ฉันก็ยังนึกสงสัยว่าเขาไม่ได้ล่วงรู้ถึงอำนาจที่ตระกูลเทิร์นบูลส์มีในยานัมเลยหรือไง เขากล้าที่จะหาเรื่องนายน้อยเทิร์นบูลเชียวนะ! ไม่ว่าจะยังไง หลังจากที่เขาถูกจัดการ สมาชิกตระกูลของเขาจะเป็นรายต่อไปอย่างแน่นอน!” แม้ว่าคนส่วนใหญ่ที่อยู่ด้านล่างของเวทีจะเย้ยหยันเจอรัลด์ แต่เซียร์กลับรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก จากนั้นเธอก็หันมามองด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยปากอ้อนวอน “นายน้อยเจงค์! เฟีย! รีบหาทางช่วยเขาเถอะ! ใช้อำนาจของตระกูลหรืออะไรสักอย่างก็ได้! เขาแค่อยากช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้นมากเกินไปก็เท่านั้นเอง…!” อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่กลับทำสีหน้าเย็นชาใส่เธอ “เซียร์ พอได้แล้ว! ไอ้ขี้แพ้นั้นตายไปแล้วจะยังไงล่ะ? เรื่องมากจริง! รีบตั้งสติให้ดีสิ เขาก็เป็นแค่คนแปลกหน้าที่มาพบกับเราโดยบังเอิญก็เท่านั้น! พูดถึงขนาด

คนอื่น ๆ ต่างก็เบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อเช่นกัน ในที่สุดก็ตระหนักได้ว่าบุคคลที่อยู่บนเวทีไม่ใช่ใครอื่น นอกจากคุณคลอฟอร์ดแห่งพระราชวังซาคราโซลิสนั่นเอง! ขณะที่ทุกคนยังคงตกตะลึงอยู่ในขณะนั้น คาร์ลอสก็ทำลายความเงียบด้วยการพูดว่า “คุณคลอฟอร์ด เราควรทำอย่างไรกับบุคคลนี้ดี?” จากวิธีที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าคาร์ลอสไม่สนว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น และคนอื่น ๆ บนเวทีที่อยู่กับเจอรัลด์ต่างก็คิดเช่นเดียวกัน มีเพียงคนเดียวที่ลังเลเล็กน้อยในตอนแรก นั่นก็คือเยชัว ผู้ซึ่งวางแผนจะแนะนำเจอรัลด์ไม่ให้ไปยุ่งกับตระกูลเทิร์นบูลส์ เพราะอย่างไรเสียพวกนั้นก็เป็นตระกูลหลักอันดับต้น ๆ ที่เป็นผู้กุมความมั่งคั่งของยานัมไปมากกว่าครึ่งหนึ่ง! ยิ่งกว่านั้น คนในตระกูลเทิร์นบูลยังเป็นพระญาติของกษัตริย์แห่งยานัมอีกด้วย! ช่วงเวลาเพียงไม่นานตระกูลนั้นก็มีอำนาจที่หยั่งรากลึกที่นั่นได้แล้ว... ด้วยเหตุนี้ การที่คุณคลอฟอร์ดเพิ่งฆ่าลูกชายคนเดียวของฮูเปอร์ เทิร์นบูล ไม่ทำให้เกิดผลลัพธ์อื่นใดนอกจากความหายนะ! ถึงกระนั้น หลังจากตระหนักได้ว่าคาร์ลอสและคนอื่น ๆ นับถือเจอรัลด์มากเพียงใด และในเมื่อสถานการณ์เลยเถิดมาถึงขั้นนี

แต่ความคิดดังกล่าวต้องหยุดชะงักลง เมื่อมีเสียงที่ไพเราะดังขึ้น “โซอี้? ไซลิน่า! พวกเธอสองคนไปอยู่ที่ไหนมา?” เมื่อได้ยินเช่นนั้นไซลิน่าก็ตอบว่า “เอ่อ! มิล่า! เมื่อกี้เรา” เพื่อความสบายใจของโซอี้ ไซลิน่าจึงระลึกถึงคำสัญญาที่เคยให้ไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งทำให้เธอไม่สามารถโพล่งทุกอย่างออกไปได้ หลังจากถูกโซอี้สะกิดเล็กน้อย ไซลิน่าก็ฟื้นสติได้อย่างรวดเร็ว ขณะที่เธอพูดต่อ “…เรา… เมื่อกี้ก็แค่ไปสำรวจแถว ๆ นี้มา! ทะเลตอนกลางคืนก็ค่อนข้างสวยด้วย ว่าไหมล่ะ?” มิล่าได้แต่ตอบสนองด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย ขณะที่พยักหน้าแล้วตอบว่า “ถึงแม้ฉันจะรู้ว่าการเจรจากับกษัตริย์แห่งทิศเหนือไม่ง่ายนัก แต่เธอต้องจำไว้ว่าพ่อบุญธรรมของเราเจาะจงเลือกเราเพื่อให้งานนี้ลุล่วงไปด้วยดี เมื่อพูดแบบนี้แล้ว แม้ว่าตอนนี้สิ่งต่าง ๆ จะดูน่าเบื่อไปบ้าง แต่เราต้องพยายามเชื่อฟังคำสั่งของพ่อบุญธรรมให้ได้มากที่สุด และอย่าออกไปเตร็ดเตร่ข้างนอกด้วย!” “เราเข้าใจแล้ว มิล่า… ฉันได้นำยาที่สั่งให้ลูกน้องของฉันมาให้เธอด้วย ดูเหมือนเธอจะต้องปวดหัวอย่างหนักอยู่ทุกคืน ฉันเลยคิดว่าต้องหาอะไรมาช่วยให้เธอคลายความกังวลลงบ้าง พอได้ยินว่ามีสมุนไพรที่

“อะไรนะนายท่าน? คุณเองก็ไม่คิดว่าเขาจะมีพลังขนาดนี้งั้นหรือ?” เกรย์สันถาม “แน่นอนว่าฉันไม่ได้คิดเรื่องนี้มาก่อน อืม ฉันดูแคลนพลังของวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังที่จะทำให้โลกใบนี้เปลี่ยนไปเสียสนิท… ยิ่งไปกว่านั้นเจอรัลด์ยังสามารถทะลวงเข้าสู่อาณาจักรรูนได้ในเวลาเพียงไม่กี่ปี! ต้องบอกเลยว่าระดับการบ่มเพาะของเขาจะเทียบเท่ากับของฉันได้ไม่ยากเลย! ไม่ว่าคน ๆ นั้นจะมีพรสวรรค์เพียงใด การบรรลุผลเช่นนี้ก็ไม่น่าเป็นไปได้เลยด้วยซ้ำ!” “ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดเกี่ยวกับเรื่องนี้ คือความจริงที่ว่าคนที่แอบช่วยเจอรัลด์คอยกระตุ้นให้เขาเติบโตอย่างแข็งแกร่งเสมอ! ถ้าไม่ใช่เพราะคนผู้นั้น เจอรัลด์คงไม่พัฒนาอย่างรวดเร็วจนถึงจุดที่ฉันไม่สามารถควบคุมเขาได้อีกต่อไปแบบนี้หรอก!เพราะแบบนั้น ฉันถึงได้แต่ชักใยอยู่เบื้องหลังแบบนี้!” แดริลอธิบาย เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทั้งฮูเปอร์และเกรย์สันก็สูดลมหายใจอย่างเย็นชา “มีผู้ที่ทรงพลังที่สุดจากองค์กรเจ้าแห่งการทำลายล้างทั้งเจ็ดคน… หากเจอรัลด์แข็งแกร่งอย่างที่คุณพูดจริง ๆ นั่นหมายความว่าเขามีความสามารถเทียบเท่ากับเจ็ดราชาแห่งจักระที่มีพละกำลังแข็งแกร่งอย่าง