บทที่ 1553

ด้วยสายตาเหยียดหยามบนใบหน้าของพวกเขา ชายทั้งเจ็ดจึงเริ่มโน้มตัวลง ท่าทางคล้ายหมาป่าดุร้ายที่วางแผนจะกระโจนใส่เจอรัลด์!

ท่าทางของพวกเขาน่ากลัวมาก จนทุกคนแทบลืมหายใจ!

“โอ้พระเจ้า ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังพร้อมที่จะซัดพ่อหนุ่มไร้สมองคนนี้ให้เป็นชิ้น ๆ เชียวล่ะ!”

"ฮึ! เขาผิดเองที่หาเรื่องตาย! แต่ฉันก็ยังนึกสงสัยว่าเขาไม่ได้ล่วงรู้ถึงอำนาจที่ตระกูลเทิร์นบูลส์มีในยานัมเลยหรือไง เขากล้าที่จะหาเรื่องนายน้อยเทิร์นบูลเชียวนะ! ไม่ว่าจะยังไง หลังจากที่เขาถูกจัดการ สมาชิกตระกูลของเขาจะเป็นรายต่อไปอย่างแน่นอน!”

แม้ว่าคนส่วนใหญ่ที่อยู่ด้านล่างของเวทีจะเย้ยหยันเจอรัลด์ แต่เซียร์กลับรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก

จากนั้นเธอก็หันมามองด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยปากอ้อนวอน “นายน้อยเจงค์! เฟีย! รีบหาทางช่วยเขาเถอะ! ใช้อำนาจของตระกูลหรืออะไรสักอย่างก็ได้! เขาแค่อยากช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้นมากเกินไปก็เท่านั้นเอง…!”

อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่กลับทำสีหน้าเย็นชาใส่เธอ

“เซียร์ พอได้แล้ว! ไอ้ขี้แพ้นั้นตายไปแล้วจะยังไงล่ะ? เรื่องมากจริง! รีบตั้งสติให้ดีสิ เขาก็เป็นแค่คนแปลกหน้าที่มาพบกับเราโดยบังเอิญก็เท่านั้น! พูดถึงขนาด