All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 1311 - Chapter 1320

สำหรับกระบวนการสกัดและการผ่านความร้อนนั้น เจอรัลด์มีความทรงจำเกี่ยวกับทักษะที่เรียกว่าการควบคุมไฟ ซึ่งแม้มันจะลึกซึ้งกว่าวิธีการที่สลักไว้บนหน้าผา แต่มันก็สามารถปฏิบัติตามได้ง่ายกว่ามากอย่างไรก็ตาม เนื่องจากเจอรัลด์ไม่เคยฝึกฝนศิลปะการปรุงยามาก่อน มันจึงยากสำหรับเขาที่จะระบุข้อแตกต่างที่ละเอียดยิบย่อยกว่านั้นได้ในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะกลับไปที่ห้องพัก หลังจากที่เขาดูวิธีปรุงยาที่สลักไว้บนผาหินเสร็จแล้ว เขาก็ได้ยินเสียงหวาน ดังมาจากข้างหลังว่า “สวัสดี สุดหล่อ! คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม? พอดีว่าว่าวของฉันมันติดอยู่บนต้นไม้ และฉันจะดีใจมากถ้าคุณช่วยเอามันลงมาให้ฉันหน่อย!”เจอรัลด์หันกลับไปเพื่อดูว่าใครคือเจ้าของเสียงนั้น และเขาก็ได้สบตากับหญิงสาวที่สวยและสดใสเป็นอย่างยิ่ง เธอกำลังสวมชุดกีฬาสีขาว และมัดผมหางม้า เธอกำลังจ้องมองเขาจากใต้ร่มไม้ของต้นไม้ต้นนั้น และสีหน้าของเธอก็ดูค่อนข้างเป็นกังวลเมื่อได้เห็นสีหน้าของเธอที่ดูเป็นทุกข์ เจอรัลด์ก็ไม่อยากที่จะปฏิเสธคำขอของเธอ ดังนั้นเขาจึงเดินตรงเข้าไปหาเธอจริงตามที่เธอบอก ว่าวนั้นลอยไปติดอยู่บนยอดไม้ และแม้ว่าเจอรัลด์จะสามารถนำมันลงมาให้เธอได

"โอ้? อย่างนั้นหรอกเหรอ! ฮ่า ๆ! ฉันก็คิดว่าเธอคงจะไม่กล้ามา เพราะกลัวว่าจะต้องพ่ายแพ้ซะอีก!” ชายผมขาวตอบ"พี่สาวของฉันน่ะเหรอ? กลัวนาย? เซมัส แฟร์ลีห์ ฉันหวังว่านายจะรู้ตัวว่านายไม่ได้กลายเป็นคนอยู่ยงคงกระพัน เพียงเพราะสามารถจับตัวคนป่าเถื่อนที่น่าเกลียดได้หรอกนะ! วันนี้เราจะแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ของคิงวัลเลย์ให้นายได้เห็นกับตาอย่างแน่นอน! ไปลงนรกพร้อมกับเจ้าแห่งสงคราม ผู้ไร้เทียมทานของนายเถอะ!” เยนนี่คำรามโดยไม่ยับยั้งคำพูดของเธอเลยแม้แต่น้อย“เอาล่ะ เอาล่ะ ใจเย็น ๆ กันก่อน… ไว้รอดูกันดีกว่าว่าจะเกิดอะไรขึ้นในท้ายที่สุด พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันหวังว่าเธอจะไม่เสียใจในสิ่งที่เธอให้คำสัญญาไว้กับฉันหรอกนะ เฟลอร์!” เซมัสตอบด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย“โอ้ นายต่างหากที่จะเป็นคนเสียใจ เตรียมเรียกฉันว่า ‘พี่สาว’ ได้เลย!” เฟลอร์พูดโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา ขณะที่เธอพากลุ่มของเธอไปยังพื้นที่วีไอพี แน่นอนว่าเจอรัลด์ก็ถูกลากไปด้วยเมื่อมองไปรอบ ๆ สถานที่นี้เกือบจะเหมือนโคลอสเซียมโบราณของจริงอย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งประกอบไปด้วยพื้นที่ตรงกลาง และพื้นที่โดยรวมทั้งหมดที่มีขนาดใหญ่มหึมา เจอรัลด์สังเกตเห็นพื้น

เมื่อถึงจุดนั้น ขนของเจอรัลด์ก็ลุกตั้งชันทั้งตัว และเขารู้ดีว่าเขาไม่อาจจะหลบหลีกการโจมตีครั้งนี้ได้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรวบรวมพละกำลังที่มีอยู่เพื่อเตรียมรับแรงกระแทก!เสี้ยววินาทีต่อมา มือขนาดมหึมาก็กระแทกร่างของเจอรัลด์อย่างเต็มแรง ทำให้เกิดการระเบิดของพลังงานและควันสีขาวที่ก่อตัวขึ้น จนส่งผลให้ร่างของเจอรัลด์กระเด็นถอยหลังไปในทันที! แรงกระแทกเพียงอย่างเดียว ทำให้เสื้อผ้าของเจอรัลด์ขาดเป็นชิ้น ๆ โดยเฉพาะส่วนด้านหลัง และในไม่ช้า หลังของเขาก็ชนเข้ากับกำแพงหินในบริเวณนั้น!เจอรัลด์กระอักเลือดออกมาทันที คงไม่ต้องสงสัยอีกต่อไปแล้วว่าคนป่าเถื่อนฆ่าอาจารย์ที่บรรลุอาณาจักรโลกแห่งวิญญาณและคนอื่น ๆ ได้อย่างไร จากสิ่งที่เห็นตอนนี้ เจอรัลด์สามารถบอกได้ว่า การฆ่าพวกเขาคงจะง่ายพอ ๆ กับทุบกระเทียมด้วยพละกำลังอันมหาศาลของคนป่าเถื่อน! เขาแข็งแกร่งกว่าโฮแกนมาก!หากไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้ เจอรัลด์เพิ่งเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองอย่างรวดเร็ว โดยการเรียนรู้และใช้ทักษะวิชาท้องฟ้าพิโรธแล้วล่ะก็ เขาก็มีโอกาสที่จะตายได้จากการโจมตีในครั้งนี้แต่ตอนนี้คงไม่ใช่เวลาที่เขามาจะคิดถึงเรื่องเหล่านี้ เจอรัลด์ใช้พล

ถึงเขาจะยังไม่ตาย เนื่องจากลีโอไม่ได้จู่โจมที่อวัยวะสำคัญใด ๆ ของเขา แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะสามารถสู้ต่อได้อย่างแน่นอนลีโอปล่อยเสียงคำรามกึกก้องอีกครั้ง คราวนี้ทุกคนถึงกับต้องยกมือขึ้นมาปิดหู เนื่องจากตอนนี้ลีโออยู่ใกล้พวกเขามากขึ้นกว่าเดิมอย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะมีใครทันได้สังเกตว่าเกิดอะไรขึ้น ลีโอก็เริ่มเคลื่อนไหว และเมื่อผู้ชมลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาก็มายืนอยู่ต่อหน้าอาจารย์ยอดนักสู้ที่เหลืออีกสี่คนแล้วด้วยการโจมตีสี่ครั้งอย่างแม่นยำและรวดเร็วดั่งสายฟ้าฟาด ลีโอจัดการอาจารย์ทั้งสี่จนราบคาบ วิธีที่เขาใช้ช่างดูเรียบง่าย และเกือบจะบอกเป็นนัยว่า เขาไม่ได้จัดการกับอะไรนอกจากแมลงธรรมดา ๆ เท่านั้นเมื่อเห็นเช่นนั้น ผู้ชมที่ยังนั่งอยู่ก็ลุกขึ้นทันที และถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างไรก็ตาม เฟลอร์กำลังรู้สึกตกใจมากกว่าคนอื่น ๆ ในฝูงชน และสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อมาถึงจุดนี้ อาาจารย์ทั้งเจ็ดคนที่เธอพามาล้วนแต่เป็นคนที่มีสถานะสูงในคิงวัลเลย์ แต่พวกเขากลับถูกลีโอกำจัดอย่างง่ายดาย ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ไม่แปลกใจเลยที่เซมัสมีความมั่นใจมาโดยตลอด!แม้แต่การแสดงออกของเยนนี่เองก็เปลี่ยนไปอย

"โอ้? แล้วมีปัญหาอะไรไหมล่ะ? นายคิดที่จะตบฉันอย่างนั้นเหรอ? ฮ่า ๆ! ฉันมีความสุขจริง ๆ ที่ได้เห็นนายโกรธเหมือนหมีที่เลี้ยงไม่เชื่องแบบนี้! มาเลย ตบฉันสิ! ทำให้ฉันสมใจหน่อย!" แซมพูดล้อเลียน ขณะที่เขาเริ่มตบหน้าไมลส์อย่างเย้ยหยันหลังจากที่เขาพูดจบ ดวงตาของแซมก็เบิกกว้าง เมื่อเขาพบว่าตัวเองกำลังลอยอยู่ในอากาศ ตอนนี้เขารู้สึกแสบร้อนที่แก้มขวาของเขา ในขณะที่เขากำลังจะกรีดร้องอย่างเจ็บปวดจากการตบอย่างรุนแรงของเจอรัลด์ เขาก็หมดลมที่จะเปล่งเสียงออกมา ในวินาทีที่ร่างของเขาชนเข้ากับมุมกำแพง! ทันใดนั้น แซมก็เริ่มอาเจียนออกมาเป็นเลือด พร้อมกับฟันสองสามซี่ที่ผสมอยู่ในนั้นขณะที่บอดี้การ์ดสองคนของแซมยืนตัวแข็งอยู่กับที่ และมีอาการตกตะลึง แซมก็ค่อย ๆ คลานเข่าและเงยหน้าขึ้นมาจ้องมองชายที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ไมลส์ด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น“แก… แกกล้าดียังไงมาตบฉัน…?!” แซมคำราม ขณะที่เขาจ้องมองเจอรัลด์หยิบกระเป๋าของเขาขึ้นมาเจอรัลด์ปัดฝุ่นบนกระเป๋าแล้วตอบว่า “อะไรนะ? ก็แกเป็นคนขอให้ทำอย่างนั้นเองไม่ใช่เหรอ ตอนนี้แกพอใจหรือยังล่ะ พ่อคนปากพล่อย”“แก… แก…! แกมันรนหาที่ตายซะแล้ว! ฆ่ามัน!” แซมตะโกนใส่ลูกน้อ