"โอ้? อย่างนั้นหรอกเหรอ! ฮ่า ๆ! ฉันก็คิดว่าเธอคงจะไม่กล้ามา เพราะกลัวว่าจะต้องพ่ายแพ้ซะอีก!” ชายผมขาวตอบ"พี่สาวของฉันน่ะเหรอ? กลัวนาย? เซมัส แฟร์ลีห์ ฉันหวังว่านายจะรู้ตัวว่านายไม่ได้กลายเป็นคนอยู่ยงคงกระพัน เพียงเพราะสามารถจับตัวคนป่าเถื่อนที่น่าเกลียดได้หรอกนะ! วันนี้เราจะแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ของคิงวัลเลย์ให้นายได้เห็นกับตาอย่างแน่นอน! ไปลงนรกพร้อมกับเจ้าแห่งสงคราม ผู้ไร้เทียมทานของนายเถอะ!” เยนนี่คำรามโดยไม่ยับยั้งคำพูดของเธอเลยแม้แต่น้อย“เอาล่ะ เอาล่ะ ใจเย็น ๆ กันก่อน… ไว้รอดูกันดีกว่าว่าจะเกิดอะไรขึ้นในท้ายที่สุด พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันหวังว่าเธอจะไม่เสียใจในสิ่งที่เธอให้คำสัญญาไว้กับฉันหรอกนะ เฟลอร์!” เซมัสตอบด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย“โอ้ นายต่างหากที่จะเป็นคนเสียใจ เตรียมเรียกฉันว่า ‘พี่สาว’ ได้เลย!” เฟลอร์พูดโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา ขณะที่เธอพากลุ่มของเธอไปยังพื้นที่วีไอพี แน่นอนว่าเจอรัลด์ก็ถูกลากไปด้วยเมื่อมองไปรอบ ๆ สถานที่นี้เกือบจะเหมือนโคลอสเซียมโบราณของจริงอย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งประกอบไปด้วยพื้นที่ตรงกลาง และพื้นที่โดยรวมทั้งหมดที่มีขนาดใหญ่มหึมา เจอรัลด์สังเกตเห็นพื้น
“น้องหก และน้องเจ็ด! นายทั้งคู่พาตัวเขาเข้าไป และล่อคนป่าเถื่อนออกมา!” อาจารย์ผู้อาวุโสที่สุดในกลุ่มออกคำสั่ง“ได้ครับ!” อาจารย์ทั้งสองรับคำสั่ง ขณะที่พวกเขาคว้าแขนเจอรัลด์ทันที และเริ่มเดินไปที่ทางเข้าของห้องมืดเจอรัลด์เองก็แอบใช้กำลังภายในของเขาอย่างลับ ๆ เพื่อที่ว่าหากเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น อย่างน้อยเขาก็จะมีโอกาสที่จะหนีได้ทันจากสิ่งที่เจอรัลด์สัมผัสได้ ทักษะวิชาของอาจารย์ทั้งเจ็ดอยู่ในระดับแรกของอาณาจักรแห่งโลกวิญญาณ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ พวกเขาอยู่ในระดับเดียวกันกับคนที่เขาตัดศีรษะที่คฤหาสน์กันเทอร์ แม้ว่าเขาจะมั่นใจว่า เขาสามารถเอาชนะอาจารย์เหล่านี้ได้ หากเขาจำเป็นต้องทำ แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของคนป่าเถื่อนนั้นอยู่ในระดับไหนกันแน่เมื่อทั้งสามก้าวเข้าสู่ความมืด เสียงคำรามก็ดังขึ้นกว่าเดิม เสียงคำรามเพียงอย่างเดียวเทียบได้กับเสียงฟ้าร้องที่ดังกึกก้องอย่างต่อเนื่อง อาจารย์สองคนถึงกับอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจเล็กน้อย“…พี่หก ผมต้องยอมรับว่าตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงเพราะวิตกกังวล และดูเหมือนมันจะไม่ดีขึ้นเลย… ผมไม่คิดว่าหมอนี่จะเป็นคนป่าเถื่อนธรรมดา… ผมไม่คิดว่าเราควรจะเดินห
เมื่อถึงจุดนั้น ขนของเจอรัลด์ก็ลุกตั้งชันทั้งตัว และเขารู้ดีว่าเขาไม่อาจจะหลบหลีกการโจมตีครั้งนี้ได้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรวบรวมพละกำลังที่มีอยู่เพื่อเตรียมรับแรงกระแทก!เสี้ยววินาทีต่อมา มือขนาดมหึมาก็กระแทกร่างของเจอรัลด์อย่างเต็มแรง ทำให้เกิดการระเบิดของพลังงานและควันสีขาวที่ก่อตัวขึ้น จนส่งผลให้ร่างของเจอรัลด์กระเด็นถอยหลังไปในทันที! แรงกระแทกเพียงอย่างเดียว ทำให้เสื้อผ้าของเจอรัลด์ขาดเป็นชิ้น ๆ โดยเฉพาะส่วนด้านหลัง และในไม่ช้า หลังของเขาก็ชนเข้ากับกำแพงหินในบริเวณนั้น!เจอรัลด์กระอักเลือดออกมาทันที คงไม่ต้องสงสัยอีกต่อไปแล้วว่าคนป่าเถื่อนฆ่าอาจารย์ที่บรรลุอาณาจักรโลกแห่งวิญญาณและคนอื่น ๆ ได้อย่างไร จากสิ่งที่เห็นตอนนี้ เจอรัลด์สามารถบอกได้ว่า การฆ่าพวกเขาคงจะง่ายพอ ๆ กับทุบกระเทียมด้วยพละกำลังอันมหาศาลของคนป่าเถื่อน! เขาแข็งแกร่งกว่าโฮแกนมาก!หากไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้ เจอรัลด์เพิ่งเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองอย่างรวดเร็ว โดยการเรียนรู้และใช้ทักษะวิชาท้องฟ้าพิโรธแล้วล่ะก็ เขาก็มีโอกาสที่จะตายได้จากการโจมตีในครั้งนี้แต่ตอนนี้คงไม่ใช่เวลาที่เขามาจะคิดถึงเรื่องเหล่านี้ เจอรัลด์ใช้พล
ไม่ว่าในกรณีใด เนื่องจากชายผู้นี้สามารถพูดได้ นั่นก็หมายความว่าเขาไม่ใช่คนป่าเถื่อนอย่างแน่นอน เมื่อเห็นว่าเจตนาที่อยากจะฆ่าก่อนหน้านี้เปลี่ยนไปเป็นความเคารพอย่างสูง เจอรัลด์จึงถามว่า “…นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? หรือนายคุ้นเคยกับจี้นี้ดี?”“ผมเคยเห็นรูปของคุณมาก่อน ท่านอาจารย์เทพ และผมรู้มาว่าหยกเลือดมังกรเป็นอาวุธวิเศษประจำกายของคุณ! ตลอดชีวิตของผม ผมไม่เคยคิดเลยว่าผมจะได้รับเกียรติให้มาพบกับตัวจริงของคุณแบบนี้ ท่านอาจารย์เทพ! ด้วยเหตุนี้ ผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้ผมสำหรับความประมาทเลินเล่อของผมก่อนหน้านี้!” ลีโอตอบ ในขณะที่เขายังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นตอนนี้จิตใจของเจอรัลด์เต็มไปด้วยคำถามที่เขาอยากจะถามลีโอ ท้ายที่สุด มันไม่ง่ายเลยที่เขาจะพบคนที่มาจากสถานที่เดียวกันกับควีนน่า และผู้หญิงในชุดขาว ลีโอจะต้องเป็นขุมทรัพย์แห่งข้อมูลอย่างแน่นอนขณะที่เขากำลังจะเริ่มยิงคำถาม ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังเข้ามาใกล้ห้องมืดนั้น เขาเดาว่า มันน่าจะเป็นอาจารย์ที่เหลือทั้งห้าคน ที่กำลังมุ่งหน้าเข้ามาเพื่อตรวจสอบว่า ทำไมน้องหกและน้องเจ็ดของพวกเขาจึงใช้เวลานานเหลือเกินลิโอก็ได้ยินพวกเขาเช่นกั
ถึงเขาจะยังไม่ตาย เนื่องจากลีโอไม่ได้จู่โจมที่อวัยวะสำคัญใด ๆ ของเขา แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะสามารถสู้ต่อได้อย่างแน่นอนลีโอปล่อยเสียงคำรามกึกก้องอีกครั้ง คราวนี้ทุกคนถึงกับต้องยกมือขึ้นมาปิดหู เนื่องจากตอนนี้ลีโออยู่ใกล้พวกเขามากขึ้นกว่าเดิมอย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะมีใครทันได้สังเกตว่าเกิดอะไรขึ้น ลีโอก็เริ่มเคลื่อนไหว และเมื่อผู้ชมลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาก็มายืนอยู่ต่อหน้าอาจารย์ยอดนักสู้ที่เหลืออีกสี่คนแล้วด้วยการโจมตีสี่ครั้งอย่างแม่นยำและรวดเร็วดั่งสายฟ้าฟาด ลีโอจัดการอาจารย์ทั้งสี่จนราบคาบ วิธีที่เขาใช้ช่างดูเรียบง่าย และเกือบจะบอกเป็นนัยว่า เขาไม่ได้จัดการกับอะไรนอกจากแมลงธรรมดา ๆ เท่านั้นเมื่อเห็นเช่นนั้น ผู้ชมที่ยังนั่งอยู่ก็ลุกขึ้นทันที และถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างไรก็ตาม เฟลอร์กำลังรู้สึกตกใจมากกว่าคนอื่น ๆ ในฝูงชน และสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อมาถึงจุดนี้ อาาจารย์ทั้งเจ็ดคนที่เธอพามาล้วนแต่เป็นคนที่มีสถานะสูงในคิงวัลเลย์ แต่พวกเขากลับถูกลีโอกำจัดอย่างง่ายดาย ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ไม่แปลกใจเลยที่เซมัสมีความมั่นใจมาโดยตลอด!แม้แต่การแสดงออกของเยนนี่เองก็เปลี่ยนไปอย
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้ติดตามลีโอไป เพราะเขาต้องรีบกลับไปที่คิงวัลเลย์ก่อนเป็นลำดับแรกสำหรับถ้ำที่เขาส่งลีโอไปนั้น เป็นถ้ำที่ค่อนข้างจะมิดชิด ก่อนหน้านี้เจอรัลด์เจอมันขณะที่เขากำลังมุ่งหน้ากลับไปที่หุบเขาเพียงลำพัง และเนื่องจากเขาไม่รู้ว่าพวกแฟร์ลีห์จะตามลีโอไปได้ไกลแค่ไหน เจอรัลด์จึงคิดว่าถ้ำนั้นจะเป็นที่ซ่อนที่ดีที่สุดของลีโอ ในการหลีกเลี่ยงการติดตามของคนเหล่านั้นแน่นอนว่า เจอรัลด์รู้ว่าลีโอไม่กลัวไฟฟ้าช็อตอีกต่อไปแล้ว และเจอรัลด์ก็ไม่ได้สนใจชีวิตของพวกแฟร์ลีห์มากนัก หากลีโอจะลงมือฆ่าพวกเขา และก่อให้เกิดการนองเลือดครั้งใหญ่ แต่นั่นอาจจะทำให้เจอรัลด์กลายเป็นเป้านิ่งมากขึ้นพูดง่าย ๆ ก็คือ เจอรัลด์ไม่ต้องการดึงดูดความสนใจของทั้งพวกกันเทอร์ และพวกที่มาจากกลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษา ด้วยเหตุนี้ มันจึงเป็นการดีกว่า ที่ลีโอจะยังคงซ่อนตัวอยู่ในขณะนี้แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ เขาต้องรีบกลับไปที่คิงวัลเลย์ เพื่อรับสมุนไพรสามชนิดกลับไปรักษาอาการของเซียร่า เมื่อเขามาถึงสนามหญ้าที่ดูคุ้นเคย เจอรัลด์เห็นชายวัยกลางคนซึ่งดูน่าจะอายุราว ๆ สี่สิบเศษพร้อมกับลูกน้องของเขาสองคนยืนอยู่ต่อหน้
"โอ้? แล้วมีปัญหาอะไรไหมล่ะ? นายคิดที่จะตบฉันอย่างนั้นเหรอ? ฮ่า ๆ! ฉันมีความสุขจริง ๆ ที่ได้เห็นนายโกรธเหมือนหมีที่เลี้ยงไม่เชื่องแบบนี้! มาเลย ตบฉันสิ! ทำให้ฉันสมใจหน่อย!" แซมพูดล้อเลียน ขณะที่เขาเริ่มตบหน้าไมลส์อย่างเย้ยหยันหลังจากที่เขาพูดจบ ดวงตาของแซมก็เบิกกว้าง เมื่อเขาพบว่าตัวเองกำลังลอยอยู่ในอากาศ ตอนนี้เขารู้สึกแสบร้อนที่แก้มขวาของเขา ในขณะที่เขากำลังจะกรีดร้องอย่างเจ็บปวดจากการตบอย่างรุนแรงของเจอรัลด์ เขาก็หมดลมที่จะเปล่งเสียงออกมา ในวินาทีที่ร่างของเขาชนเข้ากับมุมกำแพง! ทันใดนั้น แซมก็เริ่มอาเจียนออกมาเป็นเลือด พร้อมกับฟันสองสามซี่ที่ผสมอยู่ในนั้นขณะที่บอดี้การ์ดสองคนของแซมยืนตัวแข็งอยู่กับที่ และมีอาการตกตะลึง แซมก็ค่อย ๆ คลานเข่าและเงยหน้าขึ้นมาจ้องมองชายที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ไมลส์ด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น“แก… แกกล้าดียังไงมาตบฉัน…?!” แซมคำราม ขณะที่เขาจ้องมองเจอรัลด์หยิบกระเป๋าของเขาขึ้นมาเจอรัลด์ปัดฝุ่นบนกระเป๋าแล้วตอบว่า “อะไรนะ? ก็แกเป็นคนขอให้ทำอย่างนั้นเองไม่ใช่เหรอ ตอนนี้แกพอใจหรือยังล่ะ พ่อคนปากพล่อย”“แก… แก…! แกมันรนหาที่ตายซะแล้ว! ฆ่ามัน!” แซมตะโกนใส่ลูกน้อ
ในตอนแรก ไมลส์คิดว่าเจอรัลด์เป็นเพียงชายหนุ่มธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ที่บังเอิญกลายมาเป็นศิษย์ของผู้มีพระคุณของเขา ซึ่งเป็นแพทย์ประจำคลินิกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเจอรัลด์จะมีความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ผู้คนมักจะแยกแยะผู้เชี่ยวชาญตัวจริงกับตัวปลอมได้ก็ต่อเมื่อ 'ผู้เชี่ยวชาญ' คนนั้นแสดงฝีมือออกมา และจากสิ่งที่ไมลส์ได้เห็น เจอรัลด์คือตัวจริงร้อยเปอร์เซ็นต์ อันที่จริง เขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์บางคนในคิงวัลเลย์เลยด้วยซ้ำ! ข้อเท็จจริงนั้นเพียงอย่างเดียว ทำให้ไมลส์ถึงกับตกตะลึงจนพูดไม่ออกไปชั่วขณะอย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็หลุดขำออกมา และเริ่มเอ่ยชมเชยจากใจจริงทันทีว่า “คุณคลอฟอร์ด! ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะมีทักษะที่ดีเยี่ยมขนาดนี้!”ไมลส์มีความสุขมาก จนเกือบจะลืมไปว่าเจอรัลด์เพิ่งทำร้ายพ่อบ้านแห่งคิงวัลเลย์อย่างหนัก!“คุณชมผมเกินไปแล้ว คุณไมลส์ ผมแค่รู้สึกอารมณ์เสียกับวิธีที่เขาปฏิบัติต่อคุณ!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ คุณไมลส์ ผู้นำแห่งหุบเขาทราบหรือไม่ว่าผมต้องการสมุนไพรสามชนิด ไม่ว่าเขาจะมีหรือไม่ก็ตาม ผมก็ยังอยากจะพบกับเขา!” เจอรัลด์พูดอย่างตรงไปตรงมาหลังจากที่ได