บทที่ 1314

"โอ้? อย่างนั้นหรอกเหรอ! ฮ่า ๆ! ฉันก็คิดว่าเธอคงจะไม่กล้ามา เพราะกลัวว่าจะต้องพ่ายแพ้ซะอีก!” ชายผมขาวตอบ

"พี่สาวของฉันน่ะเหรอ? กลัวนาย? เซมัส แฟร์ลีห์ ฉันหวังว่านายจะรู้ตัวว่านายไม่ได้กลายเป็นคนอยู่ยงคงกระพัน เพียงเพราะสามารถจับตัวคนป่าเถื่อนที่น่าเกลียดได้หรอกนะ! วันนี้เราจะแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ของคิงวัลเลย์ให้นายได้เห็นกับตาอย่างแน่นอน! ไปลงนรกพร้อมกับเจ้าแห่งสงคราม ผู้ไร้เทียมทานของนายเถอะ!” เยนนี่คำรามโดยไม่ยับยั้งคำพูดของเธอเลยแม้แต่น้อย

“เอาล่ะ เอาล่ะ ใจเย็น ๆ กันก่อน… ไว้รอดูกันดีกว่าว่าจะเกิดอะไรขึ้นในท้ายที่สุด พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันหวังว่าเธอจะไม่เสียใจในสิ่งที่เธอให้คำสัญญาไว้กับฉันหรอกนะ เฟลอร์!” เซมัสตอบด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย

“โอ้ นายต่างหากที่จะเป็นคนเสียใจ เตรียมเรียกฉันว่า ‘พี่สาว’ ได้เลย!” เฟลอร์พูดโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา ขณะที่เธอพากลุ่มของเธอไปยังพื้นที่วีไอพี แน่นอนว่าเจอรัลด์ก็ถูกลากไปด้วย

เมื่อมองไปรอบ ๆ สถานที่นี้เกือบจะเหมือนโคลอสเซียมโบราณของจริงอย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งประกอบไปด้วยพื้นที่ตรงกลาง และพื้นที่โดยรวมทั้งหมดที่มีขนาดใหญ่มหึมา เจอรัลด์สังเกตเห็นพื้น