บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 941 - บทที่ 950

เซียว จื่อฉีตื่นตระหนกและรีบพูดขึ้นว่า “นายน้อยอี้ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด จื่ออี้ยังเด็กและยังไม่บรรลุนิติภาวะ ได้โปรดยกโทษให้เธอด้วยเถอะครับ” จากนั้นเขาก็ตะโกนใส่เซียว จื่ออี้ที่ยังอยู่บนพื้น “ขอโทษเดี๋ยวนี้!”เซียว จื่ออี้รู้สึกโมโห! ‘ฉันเป็นคนถูกตบ แต่กลับต้องพูดขอโทษ!’‘แต่ฉันก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้นี้ เพราะฉันไม่สามารถเผชิญหน้ากับอี้ จิ่นหลีได้ ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลเซียวไม่มีอะไรเทียบอี้ จิ่นหลีได้เลย!’‘ฉันได้ข่าวมาว่าหลิง อี้หรานย้ายออกจากคฤหาสน์อี้และอาศัยอยู่ในบ้านเช่าขนาดเล็ก อี้ จิ่นหลีต้องทิ้งเธอไปแล้วสิ แต่ทำไม... อี้ จิ่นหลีถึงปกป้องหลิง อี้หราน?’‘อี้ จิ่นหลี... เป็นคนพาหลิง อี้หรานมางานเลี้ยงในวันนี้หรือเปล่า?’เซียว จื่ออี้รู้สึกสงสัย แต่ไม่มีใครสามารถให้คำตอบแก่เธอได้เธอลุกขึ้นอย่างงุ่มง่ามและกำลังจะพูดขอโทษ แต่หลิง อี้หรานกลับพูดว่า “ไม่ล่ะ ขอบใจนะ แต่ฉันไม่ต้องการคำขอโทษจากเธอ”เซียว จื่ออี้ตกตะลึง ‘หมายความว่ายังไง? ฉันกำลังจะขอโทษ แต่เธอ...’“จริงสิ พี่ไม่ต้องการคำขอโทษ” อี้ จิ่นหลีพูด‘พี่?’ เซียว จื่อฉีรู้สึกประหลาดใจ เขาเคยได้ยินอี้ จิ่นหลีพูดกับอี้หร

หวา ลี่ฟางมักจะเกาะติดกู้ ลี่เฉินมาเข้าร่วมงานที่มีผู้คนพลุกพล่าน ราวกับว่าเธอเป็นแฟนของเขา ไม่น่าแปลกใจที่หลายคนบนอินเทอร์เน็ตเชื่อว่าหวา ลี่ฟางเป็นแฟนของกู้ ลี่เฉิน แม้ว่ากู้ ลี่เฉินจะไม่เคยประกาศว่าทั้งสองเป็นคู่รักกันก็ตามกู้ ลี่เฉินให้หวา ลี่ฟางมาวนเวียนอยู่รอบตัวเขา ให้เธอได้แสดงหนังและละครโทรทัศน์ และยังพาเธอไปออกงานต่าง ๆ ราวกับว่าพวกเขากำลังคบหากันอยู่หลิง อี้หรานรู้เรื่องนี้จากข่าวสารบนอินเทอร์เน็ตข่าวซุบซิบเกี่ยวกับกู้ ลี่เฉินมักจะเป็นหัวข้อที่ข่าวมีผู้คนค้นหามากที่สุด บางครั้งหลิง อี้หรานก็ไม่สามารถละเลยการอ่านข่าวของเขาได้ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการอ่านมันก็ตามหวา ลี่ฟางถูกวิพากษ์วิจารณ์บนอินเทอร์เน็ตว่าดูจืดชืด ธรรมดา ไร้การศึกษา และยังเป็นแม่หม้าย เธอแฟนสาวที่แย่ที่สุดตั้งแต่กู้ ลี่เฉินเคยคบมา!บางคนถึงกับบอกว่ากู้ ลี่เฉินอาจจะโดนของถึงได้เลือกผู้หญิงเช่นนี้ทว่า ตระกูลกู้ไม่เคยแสดงความคิดเห็นของเขาต่อหวา ลี่ฟางในพื้นที่สาธารณะต่อมาภายหลัง ผู้จัดการของหวา ลี่ฟางได้เปิดเผยข้อความบนอินเทอร์เน็ตว่าพวกเขาจะฟ้องร้องใครก็ตามที่พูดจาดูหมิ่นหวา ลี่ฟางทุกคนต่างรู้จักผู้จ

หวา ลี่ฟางมองดูชุดเดรสสีม่วงอ่อนของหลิง อี้หรานด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความอิจฉาริษยาแม้ว่าเธอจะถูกใจชุดเดรสสีม่วง แต่ลี่เฉินกลับปฏิเสธที่จะมอบชุดสีม่วงให้แก่เธอ และส่งเธอไปที่ร้านเสื้อผ้าเพื่อเลือกชุดอื่นแทนทันทีที่เธอเลือกชุดเดรสสีม่วง ลี่เฉินหลับพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่ามันไม่เหมาะกับสีผิวของเธอ เธอจึงต้องเปลี่ยนไปเลือกเดรสสีเบจในขณะที่หลิง อี้หรานได้สวมชุดสีม่วง และนี่มันเหมือนกับเธอถูกตบหน้า!“อี้หราน ลี่เฉินแค่สงสัยว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่กับคุณอี้ได้ คุณสองคนเลิกกันแล้วไม่ใช่เหรอ? หรือพวกเราเข้าใจผิดอะไรไปหรือเปล่า? หรือว่าชีวิตของเธอแย่ลงหลังจากเธอจากคุณอี้ไป เธอเลยทำอะไรไม่ได้และกลับไปเขา ใช่ไหม?” หวา ลี่ฟางแสร้งทำเป็นกังวลหวา ลี่ฟางจงใจทำให้คนอื่นคิดว่าหลิง อี้หรานกลับมาอยู่กับอี้ จิ่นหลีเพราะเธอคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตแบบเศรษฐีแล้ว หลังจากเลิกรากับอี้ จิ่นหลี เธอจึงรู้สึกไม่พอใจในสถานะการเงินและความสะดวกสบายทางวัตถุ ดังนั้นเธอจึงกลับมาหาอี้ จิ่นหลีอีกครั้งมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ลี่ฟางคิดและพูดพาดพิงเธอแบบนั้น ในสายตาของอีกสามคนที่เหลือต่างจ้องมองดูเธอด้วยความสงสาร

‘จิ่นหลีกับหลิง อี้หรานกลับมาคบกัน... แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่สบายใจนักเมื่อนึกถึงเรื่องนี้’ตอนที่จิ่นหลีกอดหลิง อี้หรานไว้ในอ้อมแขน เขารู้สึกอิจฉาและอยากจะฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้น ๆ…“อะไรหอบนายมาที่นี่?” เสียงหนึ่งดังขึ้นกู้ ลี่เฉินเงยหน้าขึ้นมอง มันเป็นเสียงของเย่ ฉงเว่ย เพื่อนที่เขารู้จักมาตั้งแต่เด็ก“นายก็มาร่วมงานเหมือนกันสินะ” กู้ ลี่เฉินพูด“ใช่ ฉันอยากจะมาทักทายตอนที่ฉันเห็นนายกับจิ่นหลีอยู่ด้วยกัน แต่ฉันรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น” เย่ ฉงเว่ยพูดเขาจึงชะงักครู่หนึ่งเพราะกลัวว่าการปรากฏตัวของเขาจะทำให้สิ่งต่าง ๆ แย่ลง เขายืนอยู่ข้าง ๆ และเฝ้าดูให้สถานการณ์คลี่คลายเขากำลังจะพุ่งเข้าไปเมื่อเห็นลี่เฉินคว้าแขนของหลิง อี้หรานเอาไว้ เขากลัวว่าผู้ชายทั้งสองคนจะต่อสู้กัน โชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงเพิ่งเดินเข้ามาหาลี่เฉิน“นายรู้ไหม จิ่นหลีห่วงใยหลิง อี้หรานมากแค่ไหน การแสดงออกของเขาดูเหมือนว่าเขากำลังจะฆ่าใครสักคน ทำไมนายถึงเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก? นายก็หาผู้หญิงในวงการบันเทิงได้มากมายไม่ใช่เหรอ?” เย่ ฉงเว่ยพูดผู้หญิงแสนสวยในวงการบันเทิงหลายคนอยากจะเข้ามาพัวพ

หลิง อี้หรานตกตะลึงไปชั่วขณะ เธอเคยพูดอย่างนั้นเมื่อตอนที่เธอเจอเขาครั้งแรก ตอนนั้นเขาเป็นคนอ่อนโยน ใส่ใจผู้อื่น และไม่สนใจว่าเธอจะเคยอยู่ในคุกมาก่อน เธอคิดว่าเขาเป็นคนดี แต่จริง ๆ แล้ว… เขามีด้านที่เจ้าเล่ห์และเย็นชา มือของเขาเปื้อนเลือด… เขาไม่มีทางเป็นคนดีได้“บอกฉันสิว่าเธอจะทำยังไงถ้าฉันเข้าไปพัวพันกับกวอ ซิ่นหลี่?” เขาถามเพื่อต้องการทดสอบเธอดวงตารูปอัลมอนด์จ้องมาที่เขาด้วยความตั้งใจแน่วแน่ “อย่าแตะต้องกวอ ซิ่นหลี่ ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่ให้อภัยคุณอีกเลย!”เธอทำได้แค่พูดขู่เขาเท่านั้น!ใบหน้าของเขาดูโกรธมากขึ้น “เธอดูจริงจังกับเรื่องของกวอ ซิ่นหลี่ แล้วแบบนี้เธอยังจะปฏิเสธไหมว่าเธอไม่ได้แคร์เขา?”‘เป็นห่วงเขาหรือเปล่า?’ หลิง อี้หรานถามตัวเอง เธอไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรต่อกวอ ซิ่นหลี่หรืออาจมีบางสิ่งที่เรียบง่ายและธรรมดาเกี่ยวกับตัวเขาที่ทำให้เธอรู้สึกว่าอยากให้เขาอยู่รอดปลอดภัยยิ่งคนเราได้สัมผัสกับความมืดหม่นมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งรู้สึกว่าความเรียบง่ายและความธรรมดานั้นเป็นคุณสมบัติที่มีค่าที่สุด!“ฉันแค่ไม่ต้องการให้ใครต้องมาทนทุกข์ทรมานเพราะฉัน และฉันไม่อยากรู้สึกผิดอีก”