บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 931 - บทที่ 940

‘เขาเป็นคนสั่งปิดบริษัท... เพื่อให้ฉันได้พักอยู่บ้านอย่างนั้นเหรอ?’‘เป็นไปได้ยังไง? เขาจะจัดการเรื่องพวกนี้เพียงเพื่อให้ฉันพักผ่อนจริง ๆ เหรอ?’‘แต่ทำไมบริษัทถึงปิดทำการเป็นเวลาสามวันโดยไร้เหตุผลล่ะ?’หลิง อี้หรานนอนลงบนเตียงหลังจากอาบน้ำเสร็จ หลังจากทายาบนแผล อาการบาดเจ็บของเธอก็บรรเทาลงเล็กน้อย เธอหลับตาและนึกถึงเหตุการณ์ในวันนี้เธอรู้สึกปลอดภัยทุกครั้งที่เขาปรากฏตัวต่อหน้าเธอ เธอรู้สึกว่า... นอกจากเหลียนอีแล้ว ก็ยังมีอีกคนหนึ่งที่คอยปกป้องเธอเสมอแต่ว่าผู้ชายที่คอยปกป้องเธอกลับไม่ได้รักเธอแล้วเกมรักของเขากับเธอจบลงแล้ว แล้วเกมพี่น้องนี้ล่ะจะจบลงเมื่อไหร่?ไม่มีใครบอกเธอได้ว่าเกมนี้มันจะจบลงเมื่อไหร่!…อี้ จิ่นหลีนั่งอยู่ในห้องขนาดใหญ่ สายตาเย็นชาของเขากำลังมองดูบอดี้การ์ดทั้งสองที่ก้มหน้าลง ทั้งสองคนต่างมีสีหน้างุนงง แม้แต่เกา ฉงหมิงก็ดูทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน“พวกแกปกป้องเธอกันยังไง?” น้ำเสียงของเขาดังขึ้นเล็กน้อย แต่ยังคงเย็นชา เกา ฉงหมิงตัวสั่นทันทีที่ได้ยินเสียงของเขา‘นายน้อยอี้กำลัง... โกรธ!’‘ครั้งนี้นายน้อยอี้กำลังโกรธจัดจริง ๆ!’บอดี้การ์ดทั้งสองต่างนิ่งเงียบเม

ถ้าเธอพูดชื่นชมดาราชาย เขาจะมองเธอด้วยสายตาเขม็ง และสุดท้ายเธอก็จะต้องเกลี้ยกล่อมเขาถ้าเธอไม่ทำเช่นนั้น เขาจะบอกพ่อแม่ของเธอเกี่ยวกับการไปเที่ยวบาร์ใต้ดินดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงตีหน้าเศร้าเป็นครั้งคราวแต่ถ้าเธอมองข้ามความหึงหวงของไป๋ ทิงซินไป เธอก็พบว่าเขายังมีข้อดีอีกมากมาย เช่น ตอนที่เธอนั่งดูโทรศัพท์ เขาก็จะป้อนขนมใส่ปากเธอโดยอัตโนมัติ เมื่อเธอบ่นปวดหลัง เขาก็จะนวดให้เธอ และแม้แต่เธออยากได้ลายเซ็นของคนดัง เขาก็จะหามาให้ แน่นอนว่าเฉพาะของดาราหญิงเท่านั้นเมื่อเธอมองดูใบหน้าอมยิ้มของเพื่อนสนิท เธอก็ได้แต่หวังว่าความสัมพันธ์ของเหลียนอีกับทิงซินจะราบรื่นไปด้วยดีทว่า... เมื่อเธอนึกถึงภูมิหลังของไป๋ ทิงซินกับตระกูลไป๋ เธออดรู้สึกกังวลไม่ได้‘เรื่องราวของตระกูลไป๋นั้นซับซ้อน ไป๋ ทิงซินกลายมาเป็นผู้นำตระกูลไป๋ทั้งที่เขาเป็นลูกนอกสมรส แล้วแบบนี้มันจะอันตรายแค่ไหนกันนะ? คุณนายไป๋มีลูกชายถึงสองคนและทั้งสองยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาจะยินยอมให้ไป๋ ทิงซินปกครองไป๋ เฟิง กรุ๊ปที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ เหรอ?’‘หรือว่าพวกเขาคิดจะทำอย่างอื่นแทน? อย่างไรเสีย ลูกหลานที่มาจากตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจมักจะต

“ทำไมฉันต้องกลัวด้วยล่ะ?” เธอสับสน “ฉันชอบคุณ แล้วคุณก็ชอบฉัน ก็ปกติไม่ใช่เหรอ?” แน่นอนว่าเธอไม่สามารถบอกเรื่องนี้ให้พ่อแม่หัวโบราณรับรู้ได้นอกจากนี้... มันจะช่วยให้เธอจำได้ว่าพวกเขามีอะไรกันอย่างไร เธอจำการเผชิญหน้าครั้งก่อนไม่ได้!เขาหัวเราะกะทันหันเธอถามด้วยความงุนงงว่า “คุณหัวเราะอะไร? คุณคิดว่าฉันลุกแรงเกินไปหรือเปล่า?” ‘อืม... แต่ที่จริงฉันก็ไม่ใช่คนสงวนตัวเท่าไหร่’อันที่จริง ฉันไม่เคยสงวนตัวกับเขาเลยต่างหากล่ะ“ไม่แปลกใจเลยที่คุณเป็นผู้หญิงที่ผมหลงรัก!” เขาดึงเรียวนิ้วกลับมาและริเริ่มจูบเธอจูบที่เอ้อระเหยเริ่มรุนแรงขี้นเหลียนอีของเขาดูมีความปรารถนาแรงกล้าและแสดงออกอย่างจริงใจ เขาไม่จำเป็นต้องหลอกล่อเธอ เขาไม่จำเป็นต้องป้องกันตัวเองจากความปรารถนาอันแรงกล้าของเธอ เขาสามารถเป็นตัวเองและเผยธาตุแท้ของเขาได้!เขาโชคดีที่ได้พบเธอและตกหลุมรักเธอ! เธอเป็นเหมือนผู้ช่วยชีวิตของเขาเขาคิด ‘ฉันจะใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อรักผู้หญิงคนนี้’…หลังจากหลิง อี้หรานกลับมาทำงาน รอยแดงบวมบนใบหน้าของเธอบรรเทาลงมากแล้ว เธอสามารถปกปิดรอยช้ำบนใบหน้าของเธอด้วยการทาครีม ดังนั้นคนอื่นจะไม่สังเกตเ

“มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะชอบมันไหม” เธอพูด“ทำไมล่ะ? ถ้าเธอไม่ชอบชุดนี้ เราเปลี่ยนชุดใหม่ก็ได้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ราวกับว่าเธอเป็นเจ้าหญิงที่เขาหวงแหน‘เขาทำอย่างกับว่าฉันมีความสำคัญมากสำหรับเขา!’หลิง อี้หรานตกอยู่ในภวังค์ เขามักจะทำให้เธอเข้าใจผิดว่าพวกเขาไม่ได้เลิกกัน“แล้วถ้าฉันไม่ชอบเกมพี่น้องนี่ คุณยินดีที่จะหยุดความสัมพันธ์นี้ไหม?” เธอโพล่งออกมาดวงตาของเขาดูเขม็งขึ้น ทว่า รอยยิ้มจาง ๆ กลับปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขา “อย่าแม้แต่จะคิดถึงเรื่องนี้! ไม่มีวัน!”เขาอยากให้เธออยู่กับเขาตลอดไปและเป็นพี่สาวของเขา!เขาให้เธอได้ทุกอย่าง เขาสามารถหาทุกสิ่งที่เธอต้องการได้ ยกเว้น… ปล่อยเธอไปและ…. รักเธอ!…แม้ว่าอี้ จิ่นหลีจะบอกว่ามันเป็นแค่งานเลี้ยงธรรมดา แต่มันก็เป็นงานเลี้ยงอลังการสำหรับหลิง อี้หรานชนชั้นสูงและบุคคลสาธารณะของเมืองเฉินหลายคนมารวมตัวอยู่ที่นี่ หลิง อี้หรานเคยเห็นพวกเขาบางคนจากในข่าวเท่านั้นหลิง อี้หรานเดินเข้าไปในงานเลี้ยงด้วยการควงแขนอี้ จิ่นหลี ทันทีที่เธอก้าวเข้าไปในงาน เธอก็ดึงดูดสายตาผู้คนเป็นอย่างมากเธอสัมผัสได้ถึงสายตาที่จ้องมองมาทางเธอบางคนที

‘แต่ตอนนี้ฉันตัดสินใจแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียใจอีก!’‘นอกจากนี้การแต่งงานของฉันกับอี้เหมิงจะดีที่สุดสำหรับตระกูลเซียว!’“ไปเถอะ ไปที่ทักทายท่านประธานหวางและคนอื่น ๆ กัน” เซียว จื่อฉีพยายามหยุดการทะเลาะวิวาททว่า เซียว จื่ออี้กลับไม่ยอมให้เรื่องนี้จบลง “พี่คะ พี่หมายความว่ายังไง? พี่จะให้หลิง อี้หรานดูถูกตระกูลห่าวอย่างนั้นเหรอ? พี่ช่วยยืนหยัดเพื่อพี่อี้เหมิงหน่อยไม่ได้เหรอ?”“เธอลืมเรื่องในอดีตของเธอไปแล้วหรือไง?” เซียว จื่อฉีตะคอก“นั่นเป็นเพราะตอนนั้นอี้ จิ่นหลีคอยคุ้มครองเธอ แต่ตอนนี้เธอเลิกกับเขาแล้ว จะว่าไปตอนนี้เธอก็เป็นแค่ยัยบ้าเท่านั้นแหละ” เซียว จื่ออี้พูดเสียงดัง เธอต้องการให้ทุกคนรอบตัวได้ยินเรื่องนี้ทุกคนต่างหันไปมองที่เกิดเหตุ ผู้คนบางส่วนเห็นอกเห็นใจและบางส่วนอยากรู้อยากเห็น แต่เซียว จื่ออี้ไม่ได้คิดอะไรมาก เธอคิดว่าผู้คนกำลังรู้สึกเห็นใจหลิง อี้หรานเซียว จื่ออี้เริ่มพูดลำเส้นมากยิ่งขึ้น "อี้ จิ่นหลีก็แปลกคน เขาดันมาสนใจผู้หญิงที่พี่เขี่ยทิ้ง น่าแปลกใจเป็นบ้า แต่เขาก็หมดความสนใจกับยัยบ้านี่แล้ว หลิง อี้หราน ฉันได้ยินมาว่าตอนที่เธออยู่คุก เธอต้องคุกเข่าตลอดเวลา เลีย