‘จิ่นหลีกับหลิง อี้หรานกลับมาคบกัน... แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่สบายใจนักเมื่อนึกถึงเรื่องนี้’ตอนที่จิ่นหลีกอดหลิง อี้หรานไว้ในอ้อมแขน เขารู้สึกอิจฉาและอยากจะฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้น ๆ…“อะไรหอบนายมาที่นี่?” เสียงหนึ่งดังขึ้นกู้ ลี่เฉินเงยหน้าขึ้นมอง มันเป็นเสียงของเย่ ฉงเว่ย เพื่อนที่เขารู้จักมาตั้งแต่เด็ก“นายก็มาร่วมงานเหมือนกันสินะ” กู้ ลี่เฉินพูด“ใช่ ฉันอยากจะมาทักทายตอนที่ฉันเห็นนายกับจิ่นหลีอยู่ด้วยกัน แต่ฉันรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น” เย่ ฉงเว่ยพูดเขาจึงชะงักครู่หนึ่งเพราะกลัวว่าการปรากฏตัวของเขาจะทำให้สิ่งต่าง ๆ แย่ลง เขายืนอยู่ข้าง ๆ และเฝ้าดูให้สถานการณ์คลี่คลายเขากำลังจะพุ่งเข้าไปเมื่อเห็นลี่เฉินคว้าแขนของหลิง อี้หรานเอาไว้ เขากลัวว่าผู้ชายทั้งสองคนจะต่อสู้กัน โชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงเพิ่งเดินเข้ามาหาลี่เฉิน“นายรู้ไหม จิ่นหลีห่วงใยหลิง อี้หรานมากแค่ไหน การแสดงออกของเขาดูเหมือนว่าเขากำลังจะฆ่าใครสักคน ทำไมนายถึงเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก? นายก็หาผู้หญิงในวงการบันเทิงได้มากมายไม่ใช่เหรอ?” เย่ ฉงเว่ยพูดผู้หญิงแสนสวยในวงการบันเทิงหลายคนอยากจะเข้ามาพัวพ
เธอหลอกล่อหยู ข่ายฮ่าวและทำให้เขาเปลี่ยนใจพาเธอเข้ามาร่วมงานเลี้ยงนี้แทนแฟนสาวที่เป็นดาราหน้าใหม่ของเขาได้เธอต้องการเข้าร่วมงานนี้เพราะทำความรู้จักกับแวดวงสังคมชั้นสูงทว่า หยู ข่ายฮ่าวกลับไม่มีอารมณ์ให้ความสนใจกับความเจ้ามารยาของหญิงสาว ทั้งหมดที่เขาคิดได้คือ... เขาควรทำอย่างไร!…อี้ จิ่นหลีมาส่งหลิง อี้หรานที่บ้านเช่า“ฉันเหนื่อยนิดหน่อยและอยากจะเข้านอนแล้ว” หลิง อี้หรานพูดราวกับต้องการสั่งให้อี้ จิ่นหลีออกไป แต่เขากลับไม่มีความคิดที่จะจากไปเขาปัดปอยผมที่ติดอยู่กับแก้มของเธอแล้วหมุนวนด้วยนิ้วของเขาอย่างไม่ใส่ใจกับคำพูดก่อนหน้า “เธอบอกกู้ ลี่เฉินจริง ๆ เหรอว่าเธอจะไม่รักฉันแล้ว?”หลิงอี้หรานเม้มปาก มองใบหน้าที่อยู่ใกล้ ก่อนจะตอบว่า “ใช่”ท่าทางของอี้ จิ่นหลีดูเปลี่ยนไป“คุณคิดว่าฉันควรจะรักคุณต่อไปหลังจากที่เราเลิกกันไหมล่ะ?” เธอถามอย่างหยอกล้อ“แล้วเธอจะรักใคร?” อี้ จิ่นหลีถามขึ้นหลังจากเงียบไปพักหนึ่ง"มันไม่จำเป็นหรอกว่าต่อจากนี้ไปฉันจะรักใคร แต่ฉันก็จะไม่รักคุณอีกแล้ว ฉันเป็นพี่สาวของคุณ และคุณก็เป็นน้องชายของฉัน ใช่ไหม?” จู่ ๆ เธอก็ยิ้มให้เขารอยยิ้มของเธอดูเจิดจ้า
หลิง อี้หรานตกตะลึงไปชั่วขณะ เธอเคยพูดอย่างนั้นเมื่อตอนที่เธอเจอเขาครั้งแรก ตอนนั้นเขาเป็นคนอ่อนโยน ใส่ใจผู้อื่น และไม่สนใจว่าเธอจะเคยอยู่ในคุกมาก่อน เธอคิดว่าเขาเป็นคนดี แต่จริง ๆ แล้ว… เขามีด้านที่เจ้าเล่ห์และเย็นชา มือของเขาเปื้อนเลือด… เขาไม่มีทางเป็นคนดีได้“บอกฉันสิว่าเธอจะทำยังไงถ้าฉันเข้าไปพัวพันกับกวอ ซิ่นหลี่?” เขาถามเพื่อต้องการทดสอบเธอดวงตารูปอัลมอนด์จ้องมาที่เขาด้วยความตั้งใจแน่วแน่ “อย่าแตะต้องกวอ ซิ่นหลี่ ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่ให้อภัยคุณอีกเลย!”เธอทำได้แค่พูดขู่เขาเท่านั้น!ใบหน้าของเขาดูโกรธมากขึ้น “เธอดูจริงจังกับเรื่องของกวอ ซิ่นหลี่ แล้วแบบนี้เธอยังจะปฏิเสธไหมว่าเธอไม่ได้แคร์เขา?”‘เป็นห่วงเขาหรือเปล่า?’ หลิง อี้หรานถามตัวเอง เธอไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรต่อกวอ ซิ่นหลี่หรืออาจมีบางสิ่งที่เรียบง่ายและธรรมดาเกี่ยวกับตัวเขาที่ทำให้เธอรู้สึกว่าอยากให้เขาอยู่รอดปลอดภัยยิ่งคนเราได้สัมผัสกับความมืดหม่นมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งรู้สึกว่าความเรียบง่ายและความธรรมดานั้นเป็นคุณสมบัติที่มีค่าที่สุด!“ฉันแค่ไม่ต้องการให้ใครต้องมาทนทุกข์ทรมานเพราะฉัน และฉันไม่อยากรู้สึกผิดอีก”
“พี่คะ!” เซียว จื่ออี้เดินกะโผลกกะเผลกไปหาเซียว จื่อฉีและถามอย่างร้อนใจว่า “พี่ช่วยลบเทรนด์การค้นหาบนอินเทอร์เน็ตได้ไหมคะ?”หากวิดีโอยังปรากฏอยู่บนโลกอินเทอร์เน็ตอีกเพียงไม่กี่นาที ผู้คนหลายแสนคนคงจะได้เห็นสภาพที่น่าอับอายของเธอเธอรู้สึกไม่สบายใจเมื่อนึกถึงวิดีโอนั้นเซียว จื่อฉีส่ายหัว“ทำไมเอาออกไม่ได้? มันต้องใช้เงินเยอะเหรอ? พี่ไม่อยากใช้เงินเพิ่มเพื่อช่วยฉันลบมันเหรอ?” เซียว จื่ออี้รู้สึกกังวลมากขึ้น“มันไม่ได้เกี่ยวกับเงิน! เราไม่สามารถลบวิดีโอนั้นออกได้ด้วยเงิน เพราะไม่มีใครกล้าลบมันออกต่างหาก!” เซียว จื่อฉีพูด“ทำไม?” เซียว จื่ออี้ไม่อยากจะเชื่อ “ตราบใดที่พี่เสนอเงินให้พวกเขามากพอก็ไม่มีใครหน้าไหนกล้าปฏิเสธอำนาจเงินหรอกจริงไหม?”เซียว จื่อฉีมองดูน้องสาวของเขา ขณะที่เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วค่อย ๆ พูดว่า “อี้ จิ่นหลี”ใบหน้าของเซียว จื่ออี้เปลี่ยนเป็นซีดเผือดและเธอไม่สามารถทรงตัวยืนไปต่อไปได้“อี้ จิ่นหลีไม่ยอมลบมันออกเหรอ? ทำไม... วันนั้นเขาไม่ได้ปล่อยเราไปหรอกเหรอ...”เซียว จื่ออี้หยุดพูดกะทันหัน อี้ จิ่นหลีไม่เคยพูดว่าเขาจะปล่อยเธอไปในวันนั้น! มันเป็นเพียงความคิดลม
ใครจะคิดว่าผู้หญิงที่ไร้ค่าเช่นนั้นจะมีชายที่อันตรายที่สุดในเมืองเฉินเป็นผู้ปกป้องเธอในตอนนี้?...หยู ข่ายฮ่าวรู้สึกประหม่าตลอดช่วงสองวันที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่วิดีโอของเซียว จื่ออี้ถูกเผยแพร่ออกมา เขาไม่สามารถแม้แต่จะข่มตานอนหลับได้ในตอนกลางคืนเขาจำได้ว่าเซียว จื่ออี้พูดจาดูถูกหลิง อี้หรานในงานเลี้ยงเมื่อวันก่อน แล้ว... สิ่งนี้เกิดขึ้นกับเธอในตอนนี้แม้แต่ตระกูลเซียวที่ร่ำรวยและมีอำนาจยังทำอะไรไม่ได้ ส่วนตระกูลหยูของเขานั่นเพียงแค่ร่ำรวยแต่ไม่มีอำนาจใด ๆ ตระกูลของเขาไม่แม้แต่จะเทียบกับตระกูลเซียวได้เลยเมื่อมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นกับเซียว จื่ออี้ เขาก็เกรงว่าเขาอาจจะจบลงอย่างเลวร้ายเช่นกันเขาปล่อยให้หลิง อี้หรานยืนรออยู่ที่โต๊ะพูลเป็นเวลานานในวันนั้น และดูเหมือนว่าหลิง อี้หรานจะเดินกะเผลกตอนที่เธอออกไปตอนนั้นหยู ข่ายฮ่าวสามารถจินตนาการได้ว่าเขาอาจจะถูกหักขาดังนั้นหยู ข่ายฮ่าวจึงรีบซื้อดอกกุหลาบสีเหลืองหลายพันดอกส่งไปให้หลิง อี้หรานที่บริษัทของเธอเพื่อเป็นการขอโทษ เขายังเตรียมของขวัญราคาแพงและนำไปมอบให้เธอเพื่อเป็นการขอโทษอย่างจริงใจทุกคนตะลึงเมื่อหยู ข่ายฮ่าว
ในทางกลับกัน หลิง อี้หรานมองดูหยู ข่ายฮ่าวด้วยท่าทางมึนงง วันนี้เขาดูแตกต่างจากเมื่อวันก่อนที่เธอเคยเจอในคืนนั้น“คุณหลิง รับไปเถอะครับ วันนั้นผมทำผิดต่อคุณ ผมไม่ควรเพิกเฉยคุณและปล่อยให้คุณยืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน ผมตั้งใจจะมาขอโทษต่อหน้าคุณมานานแล้ว แต่... ผมแค่ไม่รู้ว่าผมจะต้องแสดงความจริงใจต่อหน้าคุณอย่างไร ผมจึงซื้อของพวกนี้มาเพื่อให้คุณเพื่อเป็นการไถ่โทษ ผมไม่รู้ว่าผมควรจะทำอย่างไรถ้าคุณไม่ยอมรับมันไป”น้ำเสียงของหยู ข่ายฮ่าวฟังดูอ่อนน้อมถ่อมตนกว่าแต่ก่อนแม้ว่าหลิง อี้หรานจะไม่เห็นของที่อยู่ในกล่อง แต่เธอก็คาดเดาได้ว่ามันไม่ใช่ของราคาถูก “คุณไม่จำเป็นต้องให้อะไรฉันเลยค่ะ นอกจากนี้ คุณก็ส่งดอกกุหลาบสีเหลืองมาแสดงความขอโทษแล้วไม่ใช่เหรอคะ?” หลิง อี้หรานพูดเธอไม่เข้าใจว่าทำไมหยู ข่ายฮ่าวจึงส่งดอกกุหลาบสีเหลืองมาให้เธออีกรอบ และถึงกับมาขอโทษด้วยตัวเองหลังจากเรื่องราวผ่านไปแล้วหลายวัน“ก็... ผมแค่ต้องการแสดงความจริงใจของผมให้คุณเห็น ถือว่าของขวัญชิ้นนี้เป็นคำขอโทษจากผมนะครับ” หยู ข่ายฮ่าวพยายามผลักกล่องดังกล่าวให้หลิง อี้หราน เขาจะรู้สึกสบายใจได้ก็ต่อเมื่อเธอรับมันไป!ไม่อย่าง
“คุณจะตบฉันโดยไม่สืบความจริงหน่อยเหรอ?” หลิง อี้หรานถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา“จะมีประโยชน์อะไร? ฉันจับแกได้คาหนังคาเขาขนาดนี้! แกไม่มีความละอายบางเลย เขามีฉันอยู่แล้ว แต่ยังจะเข้ามายั่วเขาอีก แกเคยใช้กลอุบายสกปรกอะไรมาเกลี้ยกล่อมเขา?” โหยว เข่อเอ้อร์พูดอย่างขมขื่น“ฉันไม่ได้สนใจแฟนของคุณ!” หลิง อี้หรานยังคงด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเคยหยู ข่ายฮ่าวรู้สึกปวดหัวกับเหตุการณ์ตรงหน้ามากขึ้นกว่าเดิม เขาหงุดหงิดมากพอแล้ว แต่โหยว เข่อเอ้อร์ยังเข้ามามีส่วนร่วมในเรื่องนี้อีก เขารู้สึกแย่มากที่เขาได้ผู้หญิงอย่างเธอเป็นแฟน!‘ฉันไม่น่ามองข้ามตัวตนของโหยว เข่อเอ้อร์เลย!’“พอแล้ว!” หยู ข่ายฮ่าวดึงโหยว เข่อเอ้อร์ออกมา “เธอจะพอได้แล้วหรือยัง? ขอโทษคุณหลิงเดี๋ยวนี้!”“ขอโทษ? คุณกำลังบอกให้ฉันขอโทษเหรอ? คุณจะให้ฉันขอโทษผู้หญิงที่ไร้ยางอายแบบนี้ได้ยังไง? คุณนอนกับมันกี่ครั้งแล้ว? คุณหลงลีลาบนเตียงของมันหรือไง?” โหยว เข่อเอ้อร์พูดจารุนแรงขึ้นถ้าเขาไม่มีพฤติกรรมแบบนี้ เธอก็คงจะไม่ต้องทะเลาะกับคนอื่นบ่อย ๆ!หยู ข่ายฮ่าวตื่นตระหนก! ‘นอนกับเธอ? ฉันจะนอนกับหลิง อี้หรานได้ยังไง? ถ้าเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นจริง ๆ
ทว่า มันสายเกินไป โหยว เข่อเอ้อร์ฟาดมือโดนกลางหลังของหลิง อี้หรานและผลักอี้หรานกระเด็นไปข้างหนึ่งที่มีอะไหล่ของคอมพิวเตอร์ตัวเก่าวางตั้งเป็นพะเนินสูง ถ้าเธอชนเข้าไปกองพะเนินอะไหล่พวกนั้น อะไหล่ต่าง ๆ จะตกลงมาทับเธอและทำให้เธอได้รับบาดเจ็บได้ทันใดนั้น มือหนึ่งก็คว้าหลิง อี้หรานเข้าไปในอ้อมแขนของเขา และเตะโหยว เข่อเอ้อร์ลงไปกองกับพื้นเหตุการณ์ดูชุลมุนมากขึ้นโหยว เข่อเอ้อร์ชนเข้ากับกำแพง จนหลังของเธอแทบหักเป็นสองท่อน“ใครเป็นคนเตะ...” โหยว เข่อเอ้อร์เงยหน้าขึ้นและถามอย่างโกรธเคือง เธอกำลังจะสาปแช่ง แต่ดวงตาของเธอกลับเบิกกว้าง แม้แต่น้ำเสียงของเธอก็ยังติดอยู่ในลำคอ‘เขาคือ... เจ้าชายแห่งวงการบันเทิงไม่ใช่เหรอ?’‘พระเจ้า ทำไมเจ้าชายถึงมาอยู่ที่นี่ได้? ทำไมเขาถึง... จับมือของผู้หญิงคนนั้นไว้?’โหยว เข่อเอ้อร์ตกตะลึงและโพล่งออกไปว่า “นายน้อยกู้ ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนไม่ดี เธอเป็นมือที่สาม...”เธอถูกตบเข้าที่ใบหน้าอีกครั้งก่อนที่เธอจะพูดจบทว่า กลับเป็นแฟนของเธอที่ตบหน้าเธอหยู ข่ายฮ่าวรู้สึกราวกับว่าชีวิตของเขาสั้นลงมากในวันนี้!“นายน้อยกู้ ผมขอโทษครับ เธอแค่พูดพล่ามไร้สาระไปเรื่อย