บทที่ 955

ทว่า มันสายเกินไป โหยว เข่อเอ้อร์ฟาดมือโดนกลางหลังของหลิง อี้หรานและผลักอี้หรานกระเด็นไปข้างหนึ่งที่มีอะไหล่ของคอมพิวเตอร์ตัวเก่าวางตั้งเป็นพะเนินสูง ถ้าเธอชนเข้าไปกองพะเนินอะไหล่พวกนั้น อะไหล่ต่าง ๆ จะตกลงมาทับเธอและทำให้เธอได้รับบาดเจ็บได้

ทันใดนั้น มือหนึ่งก็คว้าหลิง อี้หรานเข้าไปในอ้อมแขนของเขา และเตะโหยว เข่อเอ้อร์ลงไปกองกับพื้น

เหตุการณ์ดูชุลมุนมากขึ้น

โหยว เข่อเอ้อร์ชนเข้ากับกำแพง จนหลังของเธอแทบหักเป็นสองท่อน

“ใครเป็นคนเตะ...” โหยว เข่อเอ้อร์เงยหน้าขึ้นและถามอย่างโกรธเคือง เธอกำลังจะสาปแช่ง แต่ดวงตาของเธอกลับเบิกกว้าง แม้แต่น้ำเสียงของเธอก็ยังติดอยู่ในลำคอ

‘เขาคือ... เจ้าชายแห่งวงการบันเทิงไม่ใช่เหรอ?’

‘พระเจ้า ทำไมเจ้าชายถึงมาอยู่ที่นี่ได้? ทำไมเขาถึง... จับมือของผู้หญิงคนนั้นไว้?’

โหยว เข่อเอ้อร์ตกตะลึงและโพล่งออกไปว่า “นายน้อยกู้ ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนไม่ดี เธอเป็นมือที่สาม...”

เธอถูกตบเข้าที่ใบหน้าอีกครั้งก่อนที่เธอจะพูดจบ

ทว่า กลับเป็นแฟนของเธอที่ตบหน้าเธอ

หยู ข่ายฮ่าวรู้สึกราวกับว่าชีวิตของเขาสั้นลงมากในวันนี้!

“นายน้อยกู้ ผมขอโทษครับ เธอแค่พูดพล่ามไร้สาระไปเรื่อย