Share
บทที่ 961
Related chapters
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 962
หลิง อี้หรานรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อคิดว่าคุณนายโจวอาจจะแค่ออกไปซื้อของในละแวกใกล้เคียงและคงจะกลับบ้านในไม่ช้าหลิง อี้หรานจึงสอบถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับสถานการณ์และพูดว่า “อาหยันน้อย ฟังน้านะ คลายเสื้อผ้าของแม่ให้หลวมแล้วเอาหมอนวางไว้ใต้ฝ่าเท้า ให้ขายกขึ้นเล็กน้อย น้าจะเรียกรถพยาบาลให้ ถ้าคุณยายกลับมาถึงบ้านแล้วก็บอกคุณยายด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น เข้าใจไหม?”“ฮะ เข้าใจแล้ว” อาหยันน้อยตอบหลิง อี้หรานโทรเรียกรถพยาบาลและให้ที่อยู่ปัจจุบันของโจว เชียนหยุนแก่พวกเขาหลังจากอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น15 นาทีต่อมา คุณนายโจวโทรมาบอกเธอว่ารถพยาบาลมาถึงแล้ว แพทย์ได้ตรวจร่างกายของโจว เชียนหยุนและบอกว่าไม่ใช่อาการรุนแรงอะไร แต่พวกเขาจะต้องส่งพี่โจวไปตรวจร่างกายที่โรพยายามต่อไปหลิง อี้หรานรู้สึกโล่งอก หลังจากเธอเลิกงาน เธอก็รีบตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลดั่งกล่าวและเห็นว่าโจว เชียนหยุนนอนอยู่บนเตียงหลังจากที่เธอไม่ได้พบโจว เชียนหยุนมาเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ เธอพบว่าตอนนี้พี่โจวดูผอมซูบลงกว่าครั้งก่อนที่เธอเคยเจอมากเสื้อผ้าของโรงพยาบาลดูใหญ่เกินไปสำหรับเธอเล็กน้อย ใบหน้าซีดของเธอดูซีดเซียว แม้แต่ริมฝีปากข
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 963
“แน่นอน ฉันจะช่วยพี่ค่ะ” หลิง อี้หรานพูดขึ้น อย่างน้อยที่สุด เธอก็สามารถช่วยพี่โจวประหยัดเงินได้บ้าง แต่ว่า... “ฉันไม่มั่นใจใจว่าฉันจะเอาชนะคดีนี้ได้ไหม เพราะมันยังมีอีกหลายปัจจัยที่ไม่เอื้ออำนวย” หลิง อี้หรานพูดตามความเป็นจริง“เข้าใจ ฉันเข้าใจ” โจว เชียนหยุนพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปัจจัยที่ไม่เอื้ออำนวยเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของอดีตที่เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เธอรู้สึกขอบคุณอี้หรานที่เข้ามาช่วยเธอในคดีนี้! “ขอบคุณนะอี้หราน”“ว่าแต่พี่จะอยู่เมืองเฉินต่อใช่ไหมคะ? พี่ได้พูดคุยกับโรงเรียนอนุบาลของอาหยันน้อยแล้วหรือยัง?” หลิง อี้หรานนึกขึ้นได้ว่าอาหยันน้อยตั้งตารอที่จะไปโรงเรียนอนุบาล“ยังเลย” โจว เชียนหยุนเริ่มรู้สึกกังวล เธอพยายามอย่างมากในการส่งใบสมัครของลูกชายไปที่โรงเรียนอนุบาลเอกชนหลายแห่ง ทว่า เมื่อพวกเขารู้ว่าลูกชายของเธอเป็นคนหูหนวก พวกเขากลับบอกปฏิเสธ แม้ว่าเธอจะยืนกรานซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขาสวมเครื่องช่วยฟังและสามารถสื่อสารได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้วก็ตามหลิง อี้หรานพึมพำถึงเรื่องนี้ “ฉันจะลองดูว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง”“เธอจะทำอะไรเหรอ?” โจว เชียนหยุนตกตะลึง“ฉันจะถามเพื่อนของฉันให้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 964
“แม่ของเด็กคนนั้นคือโจว เชียนหยุน” น้ำเสียงโทนต่ำเอื้อนเอ่ยคำตอบที่คง อื่นอินอยากรู้ออกมา‘ลูก! โจว เชียนหยุนมีลูกกับเหวินหมิง และเด็กคนนั้นเป็นผู้ชาย! แสดงว่า... โจว เชียนหยุนไม่ได้โกหกว่าเธอท้องเหรอ? ไม่ใช่คำพูดโกหกเพื่อเอาตัวรอดจากการติดคุกหรอกเหรอ?’โจว เชียนหยุนรู้สึกขุ่นเคืองเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ถ้าเธอรู้เรื่องนี้ก่อนหน้านี้ เธอคงจะทำทุกอย่างเพื่อกำจัดเด็กคนนั้นไปตั้งแต่ตอนที่โจว เชียนหยุนยังอยู่ในคุกทว่า เธอพยายามซ่อนใบหน้าแห่งความเกลียดชังและความอิจฉาริษยาเอาไว้ “เธอให้กำเนิดลูกของคุณเหรอคะ?”“ผมขอโทษ” เย่ เหวินหมิงพูดขอโทษออกมาอัตโนมัติ“ไม่มีอะไรต้องขอโทษค่ะ แค่... ฉันไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ อย่างน้อยคุณก็มีลูกเพื่อสืบทอดสายเลือด” คง จื่ออินหลับตาลงและพูดด้วยน้ำเสียงติด ๆ ขัด ๆ “เหวินหมิง ตอนนี้คุณมีลูกกับเธอแล้ว คุณจะไปอยู่กับเธอไหมคะ… ฉัน… ฉันจะเข้าใจ ถ้านี่คือการตัดสินใจของคุณ…”คง จื่ออินดูเสียใจถึงขั้นสุดจนไม่สามารถพูดต่อไปได้เย่ เหวินหมิงยกมือขึ้นและดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขน “ผมจะไม่ไปอยู่กับโจว เชียนหยุน ผมแค่อยากจะถามว่าคุณเต็มใจที่จะเลี้ยงเด็กคนนี้กับผมไหม?”“ฉัน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 965
“แน่นอน ครั้งหน้าฉันจะพาอาหยันน้อยไปเจอเธอ” หลิง อี้หรานตอบพร้อมยกยิ้มชิน เหลียนอีได้โทรศัพท์ถามเพื่อนและเพื่อนร่วมงานของเธอเกี่ยวกับโรงเรียนอนุบาล เพื่อนร่วมงานทั้งสองคนของเธอบังเอิญมีญาติทำงานในโรงเรียนอนุบาล ทว่า พวกเขากลับบอกปฏิเสธทันทีเมื่อรู้ว่าอาหยันน้อยเป็นเด็กพิการทางการได้ยินเขาปฏิเสธเพราะว่าเด็กคนนี้แตกต่างจากเด็กปกติ ดังนั้น คุณครูอาจจะรู้สึกลำบากในการเตรียมการเรียนการสอนสำหรับเขา นอกจากนี้ เขาอาจจะไม่สามารถเข้ากับเด็กคนอื่น ๆ ได้ดีนักชิน เหลียนอีนพบว่ามันเป็นเรื่องยากที่เด็กพิการทางการได้ยินจะเข้าร่วมโรงเรียนอนุบาลปกติ แม้ว่าเด็กพวกนี้จะมีเครื่องช่วยฟังและสามารถพูดได้ก็ตามชิน เหลียนอีไปทานอาหารเย็นกับไป๋ ทิงซินทันทีที่เธอเลิกงาน ขณะที่เธอรินเครื่องดื่มให้เขาอย่างตั้งใจ ตักอาหารใส่จานของเขา และตักซุปให้เขา การกระทำของเธอดึงดูดสายตาของเขาเป็นอย่างมาก“มี... มีอะไรเหรอ?” การจ้องมองของเขาทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย“คุณไปทำผิดอะไรมาหรือเปล่า?” ไป๋ ทิงซินโพล่งถามออกมาตรง ๆเพราะถ้าเขาไม่ถามเธอออกไปตรง ๆ บางทีเธออาจจะไม่เข้าใจชิน เหลียนอีเกือบจะสำลัก“ฉันไม่ได้ทำอะไร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 966
“หน้าตาดียังไง?” ไป๋ ทิงซินถามขึ้นขณะเลิกคิ้ว“ถ้าฉันอายุน้อยกว่า 20 ปี ฉันจะตามจีบเขาแน่ ๆ! ฉันล่ะสงสัยว่าถ้าเขาได้ไปโรงเรียนแล้ว สาว ๆ จะมารุมล้อมเขาสักกี่คน!” ชิน เหลียนอีพูดราวกับว่าเธอเป็นแฟนคลับของเด็กน้อยไป๋ ทิงซินขมวดคิ้ว ‘หน้าตาดีและน่ารัก... เธอจะตามจีบเด็กเหรอ? ทำไมฟังดูพิลึกชอบกล?’“ถ้าคุณอายุน้อยกว่า 20 ปี คุณจะตามจีบเขาไปจริง ๆ เหรอ?”“ใช่ คุณยังไม่เคยเจอเขาเลย ถ้าครั้งหน้าอี้หรานพาเขามา ทำไมคุณไม่ลองไปเจอเขาด้วยกันล่ะ? อี้หรานยังบอกอีกว่าตัวจริงเขาดูดีกว่าในรูปอีก...” ชิน เหลียนอีหยุดพูดก่อนจะตระหนักได้ว่าไป๋ ทิงซินมีท่าทีเปลี่ยนไป เธอเริ่มรู้ตัวและพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงว่า “แต่ไม่ว่าเขาจะหล่อและน่ารักแค่ไหนเขาก็เทียบคุณไม่ได้อยู่ดี!”เธอรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะถอนหายใจกับตัวเอง ‘ฉันลืมไปเลยว่าเขาคิดมากและขี้หึงง่ายแค่ไหน!’“เธอคิดว่าฉันหน้าตาดีเหรอ?” เขามองมาที่เธอ“ใช่ ๆ เขาเทียบคุณไม่ได้เลย มีคนพูดไว้ว่าต่อให้คนเราฉลาดในตอนเด็ก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าโตมาแล้วจะประสบความสำเร็จ และคนที่หน้าตาดีตั้งแต่เด็ก โตไปก็อาจจะไม่หล่อก็ได้” เธอยังคงพูดให้เขารู้สึกดีขึ้น“ถ้าอย่าง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 967
หลายครั้งที่พวกเขาทำคดีความแต่กลับไม่ได้รับเงินชดเชยตอนเที่ยง กวอ ซิ่นนหลีโทรหาหลิง อี้หรานและถามเธอว่า “เอ่อ... คุณพอจะรู้ไหมว่านักแสดงสาวซูซี อยู่ที่ไหน ผม... ผมอยากเจอเธอ”“มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าคะ?” หลิง อี้หรานถาม“ผมแค่อยากจะคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องของอาหลี บางทีเธออาจจะสงสารอาหลีบ้าง ผมไม่คาดหวังว่าเธอจะยอมรับว่าตัวเองเป็นคนขับรถหรอก แต่บางทีเธออาจจะให้เงินกับครอบครัวของอาหลีบ้าง เขาจะได้เข้ารับการรักษาที่ดีขึ้น” กวอ ซิ่นหลี่พูด เขาแค่อยากจะขอร้องความเห็นใจอีกครั้งอย่างไรเสีย อาหลีก็เป็นพนักงานในบริษัทของเขา เขาเพิ่งก่อตั้งบริษัทเท่านั้นและไม่สามารถช่วยครอบครัวของอาหลีได้มากแม้ว่าบริษัทจะบริจาคเงินให้ครอบครัวของอาหลีหลายครั้ง แต่มันก็ยังไม่เพียงพอกับค่ารักษาพยาบาลจำนวนมหาศาลในทางกลับกัน ซูซีเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียง เมื่อไม่นานมานี้มีรายงานว่านักแสดงสาวคนนี้ซื้อบ้านใหม่ในมูลค่า 60 ล้านดอลลาร์ ดังนั้นเธอน่าจะสามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลของอาหลีได้หลิง อี้หรานรู้สึกลังเล ในตอนนี้พวกเขายังไม่มีหลักฐานเพียงพอ แม้ว่าการพิจารณาคดีจะจัดขึ้น แต่ผู้พิพากษาก็จะไม่ตัดสินว่าซู
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 968
“แต่...”“ไม่! ฉันไม่ใช่คนใจบุญ นอกจากนี้ ฉันก็ไม่ใช่คนขับที่ต้องมารับผิดชอบต่ออุบัติเหตุทางรถยนต์ ถ้าฉันบริจาคและจ่ายค่ารักษาให้ทุกคน ผู้คนที่ได้รับบาดเจ็บก็มาขอบริจาคจากฉันหมดน่ะสิ!” ซูซีพูดอย่างโกรธเคืองซูซีกำลังจะเดินจากไป ทว่า กวอ ซิ่นหลี่กลับคว้าตัวซูซีไว้ “คุณซู...”“ปล่อยฉัน!” ซูซีตะคอก จากนั้นผู้ช่วยของซูซีก็ผลักกวอ ซิ่นหลี่ออกไปอย่างรวดเร็วกวอ ซิ่นหลี่สะดุดถอยหลังเล็กน้อยก่อนที่จะตั้งหลักได้ซูซีจ้องเขม็งมาที่กวอ ซิ่นหลี่และสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของกองถ่ายว่า “อย่าให้สองคนนี้เข้ามาในกองถ่ายอีก ชิ พวกเขาทำให้ฉันอารมณ์เสีย!”“ครับ คุณผู้หญิง” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตอบกลับหลิง อี้หรานรู้ว่าเธอเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ในวันนี้ขณะที่เธอกำลังจะจากไปพร้อมกับกวอ ซิ่นหลี่ เธอก็พบว่ากวอ ซิ่นหลี่ตกอยู่ในภวังค์ขณะจ้องมองแผ่นหลังของซูซี“หยุดมองได้แล้ว ไปกันเถอะ” หลิง อี้หรานบอกเขา“เดี๋ยว... ฉันจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นสวมแหวนวงเดียวกันในคืนนั้น!” กวอ ซิ่นหลี่โพล่งขึ้นทันทีหลิง อี้หรานตกตะลึง ทันใดนั้น บางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของเธอ แต่เธอยังไม่สามารถประติประต
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 969
‘เกิดอะไรขึ้น? หลิง อี้หรานอยู่ที่ไหน?’คนเดียวที่กวอ ซิ่นหลี่คิดได้คือซูซี ‘ฉันจำได้ว่าฉันพูดถึงแหวนของซูซี และดูเหมือนว่าอี้หรานกำลังครุ่นคิดถึงมันอยู่ อี้หรานกลับไปหานักแสดงคนนั้นหรือเปล่า?’ยิ่งกวอ ซิ่นหลี่คิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีโอกาสเป็นไปได้มากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งกลับไปที่กองถ่ายละครซูซีกำลังถ่ายทำอยู่ท่ามกลางกล้องหลายตัวในกองถ่าย จู่ ๆ กวอ ซิ่นหลี่ก็บุกเข้ามาในกองถ่ายและถามอย่างร้อนใจว่า “คุณซู คุณเห็นหลิง อี้หรานไหมครับ? คนที่มากับผมเมื่อกี้นี้?”ทันทีที่เขาไม่เห็นหลิง อี้หราอยู่ที่นี่ เขากลับยิ่งตื่นตระหนกมากขึ้นกองถ่ายตกอยู่ในความโกลาหลทันทีที่เขาบุกรุกเข้ามา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรีบปลี่เข้าไปจับกวอ ซิ่นหลี่ ขณะที่คนในกองถ่ายต่างเริ่มตะโกนด่าทอกวอ ซิ่นหลี่ทีละคนซูซีรู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น “ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่ไหน?”ผู้กำกับได้สั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่กวอ ซิ่นหลี่ออกไป“คุณซู คุณบอกผมทีได้ไหมว่าหลิง อี้หรานอยู่ที่ไหน? เธอเข้ามาหาคุณอีกหรือเปล่า? เธอหายตัวไปโดยไม่บอกอะไรได้ยังไง? ผมโทรหาเธอไม่ติดเลย...” กวอ ซิ่นหลี่ร
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
