All Chapters of พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: Chapter 781 - Chapter 790

หลิง อี้หรานลากกระเป๋าเดินทางของเธอไปที่ป้ายรถเมล์ที่ใกล้ที่สุดใกล้กับคฤหาสน์อี้ ทันทีที่เธอนั่งบนเก้าอี้ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นเธอชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และพบว่าหมายเลขผู้โทรเข้าคือเหลียนอี‘เหลียนอี...’ เมื่อเธอเห็นรายชื่อโทรเข้า น้ำตาของเธอก็เอ่อล้นออกมาเมื่อเธอกดปุ่มคำตอบ เสียงที่คุ้นเคยของเพื่อนสนิทของเธอก็ดังขึ้น “อี้หราน ตอนนี้เธออยู่ที่คฤหาสน์ใช่ไหม? ไป๋ ทิงซินและฉันกำลังจะไปถึงแล้ว”หลิง อี้หรานจำได้ในทันที ‘โอ้ ใช่ วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน และฉันก็เชิญเหลียนอีกับไป๋ ทิงซินมาร่วมงาน’‘แต่ว่า... มันไม่จำเป็นแล้ว!’“ไม่ต้องมานะ ฉัน... เลิกกับอี้ จิ่นหลีแล้ว วันนี้จะไม่มีงานฉลองวันเกิด” หลิง อี้หรานพูด เป็นเพียงคำพูดง่าย ๆ ที่ทิ้งความขมขื่นไว้ในปากของเธอชิน เหลียนอีตกตะลึง “เลิกกันแล้ว? เธอกับอี้ จิ่นหลีเลิกกันเหรอ? เกิดอะไรขึ้น? ไม่ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”ชิน เหลียนอีรู้สึกกังวล มันเกิดขึ้นกะทันหันเกินไปเสียงของอี้หราน… ฟังดูนิ่งเรียบ!แต่กลับทำให้ชิน เหลียนอีรู้สึกประหม่ามากขึ้น! เธอรู้จักนิสัยของเพื่อนสนิทดีและจะดีกว่าถ้าอี้หรานร้องไห้ออกมาการท

“โรงแรมเล็ก ๆ สภาพแวดล้อมไม่ค่อยดี ไปพักโรงแรมดี ๆ ดีกว่านะ” ชิน เหลียนอีพูด“ตอนนี้เงินที่ฉันมีอยู่สามารถเช่าได้แค่โรงแรมขนาดเล็กเท่านั้น” หลิง อี้หรานพูดชิน เหลียนอีรีบพูดขึ้น “ถ้าเธอกังวลว่าเงินจะไม่พอ ฉันจะ...”“เหลียนอี ขอบใจนะ แต่ฉันอยากพึ่งพาตัวเอง” หลิง อี้หรานพูด ‘ใช่ ฉันต้องพึ่งพาตัวเองให้อยู่รอดในโลกนี้ให้ได้’ชิน เหลียนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอกลับไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอรู้ว่าเพื่อนสนิทของเธอมีศักดิ์ศรีมากแค่ไหน!หลังจากจองโรงแรมแล้ว ชิน เหลียนอีก็ขอให้ไป๋ ทิงซินซื้ออาหารมาให้ เมื่อพวกเขาอยู่ในห้อง เธอก็ถามเพื่อนสนิทของเธอว่าเกิดอะไรขึ้นและทำไมเธอถึงเลิกกับอี้ จิ่นหลีโดยไม่มีเหตุผล“เขาบอกว่าเขาเหนื่อยและไม่อยากจะรักฉันอีกต่อไป เขาไม่เคยเชื่อใจฉันเลยตลอดเวลาที่เราคบกัน” หลิง อี้หรานยิ้มอย่างขมขื่นและพูดเยาะเย้ยตัวเองว่า “ฉันเดาว่าฉันคงไม่เหมาะกับการคบใครเลย!”“อี้หราน อย่ายิ้มแบบนั้น ฉันเสียใจเวลาที่เห็นเธอยิ้มแบบนั้น” ชิน เหลียนอีกอดเธอและพูดว่า “อี้หราน ร้องไห้ออกมาเถอะถ้าเธออยากจะร้องไห้ พวกเราไม่ใช่เพื่อนสนิทกันเหรอ? ฉันจะอยู่ข้าง ๆ เธอเอง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

“ทำไมล่ะ?” เธอสงสัย เขาไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยนอกจากนี้ ในแง่ของวงการธุรกิจ ธุรกิจของตระกูลไป๋เพิ่งเริ่มขยายกิจการมาถึงเมืองเฉิน และพวกเขาก็ใช้เวลาสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับอี้ จิ่นหลีเป็นเวลานาน ถ้าเขาทำให้อี้ จิ่นหลีขุ่นเคือง การพัฒนาธุรกิจของตระกูลไป๋ในเมืองเฉินก็จะกลายเป็นเรื่องยาก“คุณจะเชื่อผมไหมถ้าผมบอกว่าผมไม่สนใจว่าผมจะทำให้ใครขุ่นเคือง?” เขาถามขณะจ้องมองเธอเมื่อได้ยินเช่นนั้น ชิน เหลียนอีก็ตกอยู่ในภวังค์และรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอถูกเติมเต็ม‘เรื่องไหนที่เขาพูดจริง เรื่องไหนที่เขาพูดโกหกกันแน่?’‘แต่... ตอนนี้ฉันอยากจะเชื่อใจเขาสักครั้ง’…เมื่อฟังรายงานจากพ่อบ้าน เกา ฉงหมิงก็รู้ว่าชิน เหลียนอีกับไป๋ ทิงซิงที่อยู่ข้างนอกได้ออกไปแล้ว ท่าทางของเขาดูโล่งใจเล็กน้อยวันนี้มันช่างวุ่นวายอะไรแบบนี้! ทุกคนเข้าร่วมในระเบียบ!หนึ่งในความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของเกา ฉงหมิงในขณะนี้คือเจ้านายของเขา ที่ใช้เวลาสามชั่วโมงเต็มอยู่ในครัวหลังจากกลับมาเขาเอาแต่ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าเค้กที่ทำเสร็จแล้ว ทำให้ผู้คนต่างสงสัยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่เกา ฉงหมิงไม่เข้าใจว่าทำไม

อย่างน้อยตอนนี้เธอก็มีใบอนุญาติทนายความ ดังนั้นเธอจึงสามารถกลับไปทำงานที่เธอรักได้!“งั้นฉันจะไปกับเธอ วันนี้ฉันเลยเอารถมาด้วย เราจะได้เดินทางสะดวก” ชิน เหลียนอีกล่าวทั้งสองคนไปหาตัวแทนที่ปล่อยบ้านเช่า เนื่องจากหลิง อี้หรานไม่ได้กำหนดรายละเอียดอะไรมากมาน เธอจึงใช้เวลาไม่นานในการหาบ้านที่เหมาะสมพวกเขาไปดูบ้านในตอนเช้าและเซ็นสัญญาเช่ากับเจ้าของบ้านในตอนบ่ายค่าใช้จ่าย 1,700 ดอลลาร์ต่อเดือน การเดินทางก็ค่อนข้างสะดวก แถมยังมีร้านสะดวกซื้อและร้านอาหารในบริเวณใกล้เคียงอีกด้วยแต่ชิน เหลียนอีกลับพบว่าผู้คนในละแวกนี้มีค่อนข้างหลากหลายชนชั้น เธอจึงกังวลว่าเพื่อนของเธอจะต้องพบกับความอันตรายหลิง อี้หรานพูดเกี่ยวกับเรื่องนั้นว่า “ฉันไม่ได้จะอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตสักหน่อย แค่พักที่นี่ชั่วคราวจนกว่าฉันจะมีรายได้ที่มั่นคงมากขึ้น จากนั้นฉันจะย้ายไปที่อื่นและฉันจะพยายามไม่ออกไปไหนในตอนกลางคืน ไม่เป็นอะไรหรอก”ชิน เหลียนอีคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ‘ในช่วงนี้ก็คงต้องเป็นแบบนี้ไปก่อน’ในตอนบ่าย ชิน เหลียนอีขับรถพทหลิง อี้หรานย้ายเข้ามาในบ้านเช่า พวกเขาซื้อเครื่องครัวที่จำเป็นและทำความสะอาดบ้านเช่า หลั

วินาทีถัดมา เค้กในมือของเธอก็ร่วงหล่นลงพื้นไม่ไกลจากประตูร้านอาหาร ร่างสูงก้าวออกจากรถยนต์หรูและเดินเข้ามาหาเธอท่ามกลางแสงจันทร์ทีละก้าวผมของเขายังคงถูกจับแต่งทรงอย่างพิถีพิถัน เขาสวมชุดสูทที่ได้รูป ใบหน้าเย็นชาและเคร่งขรึมของเขาทำให้ผู้คนรู้สึกอึดอัด ในขณะที่ดวงตาคมและเฉียบแหลมของเขาสามารถมองทะลุความคิดของผู้คนได้ถ้าผู้คนถูกจ้องมองด้วยดวงตาคู่นั้น ผู้คนก็จะคิดว่าพวกเขากำลังถูกสัตว์ร้ายจ้องมองสายตาคู่นั้นจับจ้องมาที่เธอ!โจว เชียนหยุนตัวแข็งทื่อและสิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือความหนาวเย็นที่ทำให้เธอรู้สึกหายใจไม่ออก!เย่ เหวินหมิง!ในที่สุดผู้ชายคนนี้ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอสินะตั้งแต่วันที่เธอหนีเขาในห้างวันนั้น เธอก็มีลางสังหรณ์คลุมเครือว่าคราวนี้เธอจะไม่รอดจากเขา และในที่สุดเขาก็หาเธอเจอจนได้‘แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเร็วขนาดนี้!’ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไปจนเธอรู้สึกหายใจไม่ออก“มันนานมากแล้วสินะ” น้ำเสียงเยือกเย็นดังขึ้นในตอนกลางคืนร่างกายของเธอสั่นเทา ‘นานเหรอ? อันที่จริง ฉันก็ไม่ได้เจอเขามานานมากแล้ว ยกเว้นเพียงเหลือบมองดูเสี้ยวหน้าของเขาที่ห้างสรรพสินค้าเมื่อวันก่อน