All Chapters of พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: Chapter 1021 - Chapter 1030

1479 Chapters

บทที่ 1022

ชิน เหลียนอีมองไปรอบ ๆ สังเกตเห็นร้านแผงลอยลักษณะเดียวกันอีกหลายร้าน ดูเหมือนว่าทำเลที่นี่จะค่อนข้างดี“พวกเธอยังไม่ได้กินข้าวกันนี่ เดี๋ยวฉันทำบะหมี่ให้นะ จะได้ลองชิมฝีมือฉันด้วย” โจว เชียนหยุนบอก“เอาสิ!” เหลียนอียิ้มร่า เธอยังไม่เคยลองชิมอาหารฝีมือพี่สาวคนนี้เลยสักครั้ง!“แล้วเธอล่ะ? เธอเองก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่” อี้หรานพูดพร้อมมองเชียนหยุนอย่างเป็นห่วง“เดี๋ยวฉันกินทีหลังได้ ฉันเป็นเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวนะ เธอคิดว่าฉันจะยอมทนหิวเหรอ?” เชียนหยุนเอ่ยด้วยรอยยิ้มก่อนส่งชามบะหมี่มาให้สองสาวทั้งสามนั่งกินข้าวกันบนโต๊ะสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ เหลียนอีชมฝีมือทำอาหารของเชียนหยุนไม่หยุดปาก “นี่มันอร่อยกว่าที่แม่ฉันทำอีก”“แม่เธอยังทำกับข้าวให้กินอยู่อีกเหรอ?” อี้หรานเอ่ยถาม“ใช่ แม่ฉันน่ะฝีมือไม่ไปไหนมาเป็นสิบปีแล้ว แต่แม่ชอบทำครัวมาก พ่อฉันก็เลยให้กำลังใจแม่ว่าทำกับข้าวเก่งตลอด เพราะอย่างนั้นแม่ฉันเลยไม่เคยรู้ฝีมือที่แท้จริงของตัวเอง”เหลียนอีบ่นออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ที่แม่เธอไม่รู้อะไรแบบนี้ก็เป็นเพราะพ่อขี้อวยนี่แหละ บางครั้งพ่อก็จะแกล้งบอกให้แม่ไปพักผ่อนบ้าง แล้วพ่อจะทำอาหารให้เองเพราะท
Read more

บทที่ 1023

ถึงจะทราบเจตนาของอีกฝ่าย แต่โจว เชียนหยุนก็รีบตรงไปขอโทษทันทีเพื่อลดความตึงเครียด “เดี๋ยวฉันทำชามใหม่ให้ดีกว่านะคะ? ถ้าคราวหน้าคุณมาทานร้านนี้อีกก็กินฟรีได้เลย ดีไหมคะ?”“แกจะชดใช้ฉันแค่นี้? มีแมลงวันอยู่ในชามนะโว้ย! ถ้าฉันกินเข้าไปแล้วอาหารเป็นพิษจะขึ้นมาล่ะวะ? ไหนค่ารักษาพยาบาล? ฉันไม่กล้ากินอาหารร้านแกอีกแล้ว!”“เลิกพูดแล้วบอกให้มันชดใช้มาสักที!”“เออ จ่ายมาซะ! ถ้าไม่จ่ายก็อย่าหวังเลยว่าจะได้ขายของแถวนี้!”ชายทั้งสามคนพูด หนึ่งในนั้นแบมือที่มีซากแมลงวันให้เชียนหยุนดูเป็นหลักฐานลูกค้าคนอื่น ๆ ไม่กล้ากินอาหารต่อ ทุกคนวางตะเกียบแล้วหันมามองเป็นตาเดียวกันเชียนหยุนรู้ดีว่ากำลังถูกเรียกเก็บค่าคุ้มครอง แต่ในเมื่อเธอไม่มีหลักฐานว่าคนพวกนี้จัดฉากเรื่องแมลงวัน หญิงสาวจึงต้องยอมกัดฟันพูดออกไป “ถ้าอย่างนั้นฉันจะชดเชยให้คุณสองร้อยหยวน ตกลงไหม?”เงินสองพันนี่มันเกือบจะเท่าเงินที่เธอหาได้ทั้งหมดในแต่ละคืนด้วยซ้ำ!แต่คนกลุ่มนั้นกลับไม่พอใจกับจำนวนเงิน“สองร้อย? แกเห็นพวกเราเป็นขอทานเหรอ?” “อย่างน้อยต้องห้าหมื่นโว้ย ถ้าไม่จ่ายห้าหมื่น ก็เตรียมปิดร้านได้เลย!”‘ห้าหมื่นหยวน…’ เงินจำนวนมา
Read more

บทที่ 1024

“ไปด้วยกันเถอะพี่โจว ทิ้งร้านไว้นี่แหละ!” อี้หรานพูดพร้อมคว้าแขนอีกฝ่าย อีกมือหนึ่งก็รีบกดหมายเลข 110 ในโทรศัพท์ชิน เหลียนอีคว้าเก้าอี้ขึ้นมาแล้วโยนกลับไปทางฝั่งพวกผู้ชาย จากนั้นค่อยหันมากล่าวกับเชียนหยุน “ไปด้วยกันเถอะ พวกนั้นมันตั้งใจมาหาเรื่อง! ฉันจะบอกให้ไป๋ ทิงซินมาสั่งสอนมันทีหลัง!”โชคร้ายที่ไป๋ ทิงซินไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย เหลียนอีจึงได้แต่หาวิธีป้องกันตัวไปก่อน“สวัสดีค่ะ ตำรวจหรือเปล่าคะ? ฉันถูกก่อกวนค่ะ พวกนั้นจะทำร้ายฉันกับเพื่อน…” ทันทีที่โทรติด อี้หรานก็กรอกเสียงลงไปทันที“แม่งเอ๊ย นังบ้านั่นมันแจ้งตำรวจ! ไปเอาโทรศัพท์มันมา!” หนึ่งในนั้นสั่งก่อนจะพุ่งมาทางอี้หราน แต่เสียงท่อที่ถูกฟาดลงบนผิวเนื้อกลับดังขึ้นมา พอดีกับที่อี้หรานกำลังจะแจ้งที่อยู่ให้ตำรวจชายคนหนึ่งปรากฏกาย พร้อมทั้งใช้ท่อในมือฟาดนักเลงที่กำลังพุ่งมาทางอี้หรานพวกนักเลงที่เหลืออีกสองคนพยายามเข้ามาช่วยเพื่อน แต่มีผู้ชายอีกคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นแล้วมาขวางไว้จากนั้นก็กลายเป็นภาพสองรุมสาม ผู้ชายสองคนที่เพิ่งเข้ามาร่วมวงจัดการโจรหัวหมอทั้งสามจนลงไปร้องโอดโอยอยู่ที่พื้น“ฉันว่า… ไม่ต้องหนีแล้วล่ะ!” ชิน เหลียนอ
Read more

บทที่ 1025

“ฉัน… ไม่เป็นไรค่ะ” ชิน เหลียนอียังคงประหลาดใจกับการมาถึงของแฟนหนุ่ม “คุณรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่?” เธอถามเมื่อนึกได้ว่าตนไม่ได้บอกที่อยู่ให้ชายหนุ่ม“คุณถามอะไรแบบนั้น?” เขาว่า ได้ยินเสียงแฟนตัวเองร้องขึ้นมาตอนคุยโทรศัพท์ แถมยังมีเสียงผู้ชายไล่มาอีก เป็นใครก็ต้องตกใจทั้งนั้นพอเหลียนอีเผลอกดวางสายไป เขาลองโทรกลับอีกรอบแต่เธอไม่รับสาย ไป๋ ทิงซินเป็นกังวลมากจนเหงื่อแตก จำได้แค่คำว่า ‘ถนนหวายไห่’ ที่แฟนสาวพูดถึงก่อนจะรีบขับรถออกมาทิงซินใช้เวลาเพียง 10 นาทีมาถึงที่หมายสำหรับการเดินทางที่ควรใช้เวลา 20 นาที ไม่สนใจว่าหลังจากนี้จะมีใบสั่งกี่ใบตามมาที่บ้าน!“คราวหน้าถ้าคุณเจอเรื่องแบบนี้อีก อย่างน้อยก็บอกที่อยู่ผมก่อนวางสายด้วยสิ! รู้ไหมว่าผมเป็นห่วงแค่ไหน?” ไป๋ ทิงซินแทบจะคำรามชิน เหลียนอีนิ่งงัน มองดูใบหน้าซีดของคนรักที่ปรากฏเม็ดเหงื่อผุดเต็มหน้าผากเห็นได้ชัดว่าเขากังวลมาก“ฉัน… ฉันขอโทษ!” เหลียนอีพูดเสียงเจื่อนชายหนุ่มมองคนรักขอโทษตัวเองเหมือนเป็นเด็กน้อยที่ทำความผิด คำขอโทษที่ได้รับราวกับช่วยบรรเทาความกังวล ความร้อนใจ และความว้าวุ่นทั้งหมดในใจชายหนุ่มให้หายเกลี้ยงไป เหมือนมีฝน
Read more

บทที่ 1026

ระหว่างเดินทางไปสถานีตำรวจ เหลียนอีก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้แฟนหนุ่มฟังชายหนุ่มขมวดคิ้ว อดคิดไม่ได้ว่านี่คงเป็นความโชคดีโดยบังเอิญที่จิ่นหลีคอยส่งคนมาตามดูอี้หราน ไม่อย่างนั้นแล้วหญิงสาวทั้งสามคงหนีไม่ทันแน่!“ฉันส่งบอดี้การ์ดมาคอยดูแลเธอบ้างดีไหม?” ไป๋ ทิงซินพูดขึ้นเหลียนอีรีบปฏิเสธทันที “อย่านะ ฉันไม่ชอบโดนจับตามอง มันอึดอัด”“แต่…”“สัญญาว่าฉันจะโทรหานายทันทีเลยถ้าฉันเป็นอะไรไป!” หญิงสาวรีบชูนิ้วก้อยขึ้นมาให้สัญญาไป๋ ทิงซินรู้สึกว่าการกระทำนี้มันช่างตลกแล้วก็กวนใจเขาไปพร้อมกันเมื่อมาถึงสถานีตำรวจ อี้หรานเป็นคนเล่าเหตุการณ์ทั้งหมด พร้อมทั้งมอบคลิปเสียงที่อัดไว้ในโทรศัพท์เป็นหลักฐาน กลุ่มคนร้ายจึงถูกส่งตัวให้ตำรวจไปจัดการต่อหลังจากแจ้งความเสร็จเรียบร้อย เหลียนอีจึงหันมาพูดกับอี้หราน “เดี๋ยวฉันกับทิงซินไปส่งเธอเอง”“โอเค” อี้หรานตอบตกลงทั้งสามคนเดินออกมาจากสถานีตำรวจ โดยมีบอดี้การ์ดสองคนเดินตามมาด้วยหลังให้ปากคำเสร็จทิงซินจอดรถไว้ด้านหน้าสถานี แต่เมื่อพวกเขาไปถึง กลับมีเบนท์ลีย์สีดำสนิทจอดอยู่ไม่ไกลกันอี้หรานชะงักทันที ‘นั่นมัน…รถของจิ่นหลี!’‘เขาก็อยู่ที่นี่เหมือ
Read more

บทที่ 1027

มุมปากของอี้หรานยกขึ้น “ได้สิ เข้าใจแล้ว” เหลียนอีเปรียบเสมือนแสงสว่างในโลกที่มืดสนิทของเธอ หญิงสาวคือคนที่คอยประคองอี้หรานไว้เสมอในยามที่ต้องเผชิญปัญหา!ชิน เหลียนอีเดินไปที่รถกับไป๋ ทิงซิน ส่วนอี้หรานปลีกตัวตรงไปที่เบนท์ลีเหลียนอีจับตาดูรถคันสีดำค่อย ๆ ขับออกไป ก่อนหันไปพูดกับแฟนหนุ่มของตัวเอง “เอาล่ะ ไปกันเถอะ”ชายหนุ่มขับรถออกมาจากสถานีตำรวจ “คุณอยากไปไหน?”“บ้านไง จะไปไหนได้อีก?” คนถูกถามตอบเสียงหงุดหงิด“ถ้าคุณอารมณ์ไม่ดี งั้นเราไปดูหนังให้สบายใจขึ้นดีไหม?” เขาถาม“ไม่เอา ดูหนังไม่ช่วยอะไรหรอก เว้นแต่ว่า คุณจะระบำเปลื้องผ้าให้ฉันดูแทน” เหลียนอีโพล่งออกมา หญิงสาวจำได้ว่าทิงซินเคยทำแบบนั้นครั้งหนึ่งตอนที่ไปดื่มด้วยกัน แต่เธอไม่มีความทรงจำวันนั้นอยู่ในหัวเลย! เธอจำได้ราง ๆ เท่านั้นเธอรู้สึกว่านี่มันน่าอายมากทุกครั้งที่นึกขึ้นมา แต่อีกใจหนึ่งก็เสียดายที่จำไม่ได้ไป๋ ทิงซินชำเลืองมามองแฟนสาว “ถ้าคุณอยากเห็น เดี๋ยวไว้ดูตอนถึงบ้านผมแล้วกัน”เหลียนอีแทบสำลัก!‘เขาว่าอะไรนะ? เขาจะทำ… จะเต้นให้ฉันดู? เอาจริงดิ? เขาเป็นหัวหน้าตระกูลไป๋แล้วไม่ใช่เหรอ? เขาไว้ตัวตลอดตั้งแต่… ตอนจีบ
Read more

บทที่ 1028

“เปล่า…ยังไม่ท้อง แค่สงสัยน่ะ” เหลียนอีรีบอธิบายให้อีกคนเข้าใจ เริ่มรู้สึกอึดอัดขึ้นมา เธออายเล็กน้อยตอนที่ถูกสายตาคู่นั้นมองมาที่ท้องตัวเอง “แล้วก็… เดือนนี้ประจำเดือนฉันยังไม่มาเลย” เธอพูดเสริมทิงซินใคร่ครวญ ‘ถ้าแบบนั้น ก็อาจเป็นไปได้ว่าเธอท้อง แต่…ถ้าเธอท้อง แปลว่าฉันก็…’“พรุ่งนี้เราจะไปตรวจเลือดดูกันที่โรงพยาบาล” ไป๋ ทิงซินบอกความรู้สึกบางอย่างแล่นจี๊ดขึ้นมาในหัวของเหลียนอีทันทีที่ได้ยินคำว่าตรวจเลือด “เราไม่ต้องไปโรงพยาบาลก็ได้ ทำไมไม่ซื้อที่ตรวจครรภ์มาลองดูก่อนดีกว่า?” ชายหนุ่มทำสีหน้าอ่านไม่ถูก มองไปที่แฟนสาว “คุณกลัวการเจาะเลือดเหรอ?”เธอพยักหน้ารับ ก่อนพูด “ถ้าผ่านร้านยาแล้วคุณลงไปซื้อที่ตรวจครรภ์ให้หน่อยนะคะ เอ่อ อย่าลืมซื้อมาเผื่อหลาย ๆ ยี่ห้อด้วยนะ”คนคิดเงินมองหน้าทิงซินแปลก ๆ เมื่อเห็นชายหนุ่มมาขอซื้อที่ตรวจครรภ์ แถมยังกวาดเอาทุกยี่ห้อที่มีอยู่บนชั้น นั่นทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นผู้ชายโรคจิตสักคนในรายการโทรทัศน์เขากลับขึ้นรถ แล้วส่งชุดตรวจให้เหลียนอีหญิงสาวศึกษาวิธีใช้อย่างตั้งใจ เธอถึงกับอ่านแผ่นกระดาษที่เขียนบอกวิธีใช้ด้วยความระมัดระวังระคนตื่นเต้นเมื่อมา
Read more

บทที่ 1029

“คุณผิดหวังเหรอ?” ชิน เหลียนอีพึมพำถามไป๋ ทิงซินส่งยิ้มบางกลับคืน “ไม่ท้องก็ไม่เป็นไรหรอก ไว้อีกสองสามปีเราค่อยมีลูกกันก็ได้ คุณออกมาก่อนเถอะ”ก่อนเหลียนอีจะตอบกลับมา “ฉันออกไปไม่ได้! ฉันไม่ได้เอาผ้าอนามัยมาด้วย คุณออกไปซื้อให้หน่อยได้ไหม?” ทิงซินยิ้มค้าง “ซื้อผ้าอนามัย?” เขาเสียงหลงเป็นครั้งที่สองของวัน“ใช่ หรือคุณอยากให้เดินออกไปแบบเลือดอาบขา?” เธอตอบ เน้นเสียงตรงคำว่า ‘เลือดอาบ’“ผมจะบอกคนใช้ไปซื้อให้” เขาตอบเหลียนอีรีบพูด “ไม่ได้! มันน่าอายจะตาย คุณไปเองไม่ได้เหรอ? รู้ไหม? สมัยยังอยู่มัธยม ฉันอิจฉาคนที่แฟนไปซื้อผ้าอนามัยให้มาตลอดเลย ฉันอยากมีแฟนที่ยอมไปซื้อผ้าอนามัยให้ฉันบ้าง”ทิงซินไม่เข้าใจว่าเหลียนอีจะอิจฉาเพื่อนในเรื่องนั้นไปทำไม‘ผ้าอนามัยนี่มัน เอ่อ สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย?’แต่เมื่อเห็นแววตาคาดหวังจากหญิงสาว เขาก็ยอมใจอ่อนอีกครั้ง สุดท้ายจึงได้แต่พูดว่า “รออยู่นี่แล้วกัน”“ไม่มีปัญหา!” หญิงสาวยิ้มร่า ก่อนเอ่ยเสริม “ซื้อแบบกลางคืนของโซฟีมาให้ด้วยนะ!”ไป๋ ทิงซินพูดอะไรไม่ออก ในใจรู้สึกบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ ดูเหมือนว่าคืนนี้เขาเอาแต่ซื้อของที่ไม่จำเ
Read more

บทที่ 1030

ชิน เหลียนอีรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กที่ถูกเอาใจ ‘มาลองคิด ๆ ดูแล้ว นอกจากพ่อแม่ ก็มีแค่ไป๋ ทิงซินที่เอาใจฉันขนาดนี้’หญิงสาวร้องครางออกมาขณะนอนเอนกายอยู่บนโซฟา ไป๋ ทิงซินสังเกตเห็นสีหน้าบูดเบี้ยวของอีกคนจึงรีบถาม “ปวดมากเลยเหรอ?”“ใช่” เหลียนอีพยักหน้าหงอย ๆ “ผู้ชายแบบนายโชคดีแค่ไหนที่ไม่ต้องปวดท้องทุกเดือน”ชายหนุ่มยกมือขึ้นมาลูบท้องของคนที่นอนอยู่อย่างอ่อนโยน “แบบนี้พอช่วยได้ไหม?”“อืม ก็ได้อยู่ ลูบต่อให้ที กำลังเพลินเลย” เธอว่าชายหนุ่มที่มีฐานะเป็นถึงหัวหน้าตระกูลไป๋จึงต้องมานั่งก้มหัวลูบท้องให้ผู้หญิงอย่างช่วยไม่ได้เหลียนอีที่เพลินจนเริ่มเคลิ้มจะหลับ จู่ ๆ ก็หรี่ตาแล้วร้องออกมา “อย่าหยุดสิ ทำต่อ…คุณนี่มีฝีมือจริง ๆ เลยนะคะ”อีกครั้งที่ไป๋ ทิงซินพูดอะไรไม่ออก ‘นี่เธอคิดบ้างไหมเนี่ย ว่ากำลังพูดจาสองแง่สองง่ามอยู่?’เหลียนอีไม่คิดมาก่อนว่าแฟนหนุ่มของตัวเองจะมีทักษะในการ ‘นวด’ ขนาดนี้ ถ้าเธอรู้ว่าการให้เขาลูบท้องให้มันจะสบายขนาดนี้ เธอคงขอให้เขาลูบให้ทุกครั้งที่ประจำเดือนมาไปแล้ว แล้วเธอก็จะได้ไม่ต้องคอยบอกว่าจะนอนอยู่บ้านทุกครั้งที่เป็นประจำเดือนด้วย!ตอนนั้นเอง เสียงของส
Read more

บทที่ 1031

“งั้นก็ดีแล้ว” ไป๋ ทิงซินโล่งใจขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นสีหน้าของเหลียนอีดูดีขึ้นมีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าการได้เห็นเหลียนอีอ่อนแอแบบนี้ ทำเอาชายหนุ่มแทบจะยอมแลกร่างกับเหลียนอีเสียให้ได้! เขาอยากให้เธอสุขภาพแข็งแรงและมีรอยยิ้มในทุกวันก็เท่านั้นเขายอมทำได้ทุกอย่างเพื่อปกป้องเหลียนอีฝ่ามือใหญ่ยังคงลูบหน้าท้องของหญิงสาวเบา ๆ หวังว่ามันจะช่วยคลายความปวดได้“ว่าแต่ รอบนี้ฉันไม่ได้ท้อง ขอโทษนะที่ทำให้คุณต้องมากังวลไปด้วย คุณแน่ใจนะว่า…ไม่ได้ผิดหวัง?” ชิน เหลียนอีพูดอย่างอดไม่ได้“ผมไม่ได้ผิดหวัง คุณจะท้องหรือไม่ท้องฉันก็ไม่ผิดหวังอยู่ดี สักวันหนึ่งเราก็ต้องได้มีลูกด้วยกันอยู่แล้ว ผมแค่…” เขาเว้นช่วง “ผมแค่หายสติแตกตอนที่รู้ว่าคุณไม่ได้ท้องเฉย ๆ”เหลียนอีนิ่งไปครู่หนึ่ง ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะใช้คำว่า ‘สติแตก’ “นี่คุณสติแตกเลยเหรอ?”“ใช่สิ แทบบ้าเลยล่ะ ตอนที่คุณอยู่ในห้องน้ำ ผมคิดหนักเลยว่าจะทำยังไงดีถ้าคุณท้องจริง ๆ” เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับเธอ “ถ้าคุณท้อง ผมคงจะทำให้คุณเป็นคุณนายไป๋ทันที ผมจะแต่งคุณเข้าตระกูล คนจะได้ไม่เอาไปลือเสียหาย แล้วคุณก็จะได้ดูแลลูกได้เต็มที่…”มันคือสิ่งที่เขาคว
Read more
PREV
1
...
101102103104105
...
148
DMCA.com Protection Status