บททั้งหมดของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: บทที่ 341 - บทที่ 350

“อ่า-ฮะ” มาเดลีนยิ้มแบบเยาะเย้ยออกมา มือของเธอลูบไล้เพชรที่ส่องแสงประกายแวววับบนชุดที่เธอสวมใส่ “เจเรมี่มีตาแหลมคมมากที่เลือกชุดนี้ให้กับฉัน เขายังรู้ขนาดของหน้าอกและทุกสัดส่วนของร่างกายฉันอีกด้วย”“เธอ เธอว่าไงนะ?”“อะไรกัน? นี่ไม่รู้จักภาษาคนหรือไง?” มาเดลีนยิ้มออกมาอย่างสง่างามก่อนจะก้าวเดินไปข้างหน้า พนักงานห้องตัดชุดรีบเข้าไปช่วยเธอถือชายกระโปรงที่ยาวสยายทุกย่างก้าวของเธอดูเหมือนราชินีเมื่อเธอดูสง่างามมากในทุกท่วงท่าในขณะที่เธอก้าวเดินต่อไปจนหยุดอยู่ตรงหน้าเมเรดิธ “นี่เธอคิดว่าชุดนี้เป็นของเธอจริง ๆ หรือไงกัน?”“... ” เมเรดิธโกรธจนลูกตาแทบหลุดออกจากเบ้า “วีล่า ควินน์ ถอดชุดนั้นออกมาเดี๋ยวนี้ ชุดนี้เป็นของขวัญที่เจเรมี่มอบให้ฉัน ฉันต้องใส่ชุดนี้ในงานแต่งงานฉันเท่านั้น เธอเป็นใครถึงกล้ามาใส่ชุดแต่งงานของฉัน?”เธอจ้องมาเดลีนอย่างเอาแต่ใจตัวเองก่อนที่เธอจะยิ้มเยาะเย้ยออกมาทันที“วีล่า ทำไมเธอถึงทำแบบนี้? ฉันรู้ดีว่าเธอชอบเจเรมี่ แต่เขาเป็นคู่หมั้นของฉัน ไม่ใช่แค่นั้นนะ เราทั้งคู่กำลังจะแต่งงานกันในอีกสองวันนี้แล้ว ฉันกับเขากำลังจะเป็นสามีภรรยากัน สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ตอนนี้คือ

เมเรดิธตะโกนออกมาใส่ร่างทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่มีความอดทนเหลืออยู่มาเดลีนแทบจะหยุดเดินในเวลาเดียวกันกับเจเรมี่ที่หยุดเดินเมื่อกี้เธอเพิ่งได้ยินอะไรนะ?‘ขี้เถ้า?‘ขี้เถ้าของฉันเนี่ยนะ?’เธอถึงกับผงะเมื่อรู้ว่าจิตใจของตัวเองเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวย้อนกลับไป เธอที่สูญเสียแม้แต่การมองเห็นในตอนนั้นได้เดินทางไปร่วมงานหมั้นของเจเรมี่และเมเรดิธและเพื่อตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับเขา เธอละทิ้งความหลงใหลในวัยเด็กที่มีต่อเขาและยอมคืนทุกสิ่งให้กับเขา—รวมถึงได้ให้ขี้เถ้าของเธอไว้ด้วยถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วเธอจะไม่ตาย แต่ ‘ขี้เถ้า’ ของเธอยังคงอยู่นี่แปลว่าเจเรมี่ไม่ได้ทำลาย ‘ขี้เถ้า’ ไปแล้วในตอนนั้นงั้นเหรอ?เธอหยุดคิดถึงเรื่องพวกนี้เมื่อรู้สึกว่ามือที่เจเรมี่กำลังจับเธออยู่นั้นเริ่มกำมือเธอแน่นขึ้นกว่าเดิมมันดูเหมือนว่าเขากำลังพยายามอดกลั้นอะไรบางอย่างเอาไว้เมเรดิธวิ่งไปตรงหน้าเจเรมี่อย่างรวดเร็วพร้อมกับความเศร้าโศกที่มีอยู่ในดวงตา“เจเรมี่ ได้โปรดอย่าบังคับให้ฉันทำแบบนี้เลย ตกลงไหม? สิ่งที่ฉันทำไปทั้งหมดก็เพราะคุณเท่านั้น”เมเรดิธกำลังทำให้ตัวเองดูมีค่าคู่ควรแก่การชื่นชมมา

มาเดลีนบอกความจริงกับเธออีกครั้งในขณะที่เอโลอิสรับฟังเธอ โดยไม่แสดงความโกรธออกมา ตรงกันข้าม เธอกลับยิ้มออกมาอย่างเรียบง่าย“วีล่า ควินน์ ฉันรู้ว่าเธอกำลังวางแผนทำอะไร เธอพยายามปลุกปั่นให้ฉันไม่ลงรอยกับเมอร์ ฉันเป็นแม่ที่แท้จริงของเธอ ฉันรู้ดีที่สุดว่าเธอเป็นลูกสาวของฉันหรือไม่ อย่าคิดที่จะสร้างความแตกแยกระหว่างเรา!”หลังจากที่เอโลอิสพูดจาหนักแน่น เธอจับมือของแจ็คสันพาเขาเดินจากไป “บางครั้งสิ่งที่คุณเห็นก็ไม่จำเป็นต้องเป็นความจริงเสมอไป” มาเดลีนพูดใส่หลังเอโลอิส “คุณนายมอนต์โกเมอรี ถ้าในอนาคตคุณไม่อยากเสียใจในอนาคตต่อไปอีกล่ะก็ คุณควรที่จะคิดและพิจารณาดูอีกครั้งว่าคนที่เสียชีวิตไปเมื่อสามปีก่อน มีอะไรบางอย่างคล้ายคลึงกับคุณบ้าง”เอโลอิสหยุดเดิน จากนั้น เธอได้ยินเสียงของมาเดลีนพูดดังขึ้นและชัดเจนกว่าเดิม“ตอนที่ฉันยืนอยู่นอกห้องพักฟื้นของเมเรดิธ ฉันเคยได้ยินโรสพูดว่าลูกสาวตัวจริงของคุณตายไปแล้ว”“หุบปาก!”เอโลอิสหันหลังกลับไปด้วยความโกรธแค้น สายตาที่เธอใช้มองมาเดลีนเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “วีล่า ควินน์ วันนี้เป็นฤกษ์งามยามดีของงานแต่งลูกสาวฉัน ฉันไม่อยากจะพูดจาสาปแช่งเธอหรอก

ทันทีที่บาทหลวงกล่าวคำศักดิ์สิทธิ์จบลง เมเรดิธหน้าแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอมองเจเรมี่ด้วยความโหยหา‘เจเรมี่ รีบพูดออกมาซักทีสิ!‘ฉันรอวันนี้มานานมากแล้ว!’เมเรดิธใจเต้นแรง เธอให้ความรู้สึกว่าเหมือนกำลังไปสู่จุดสูงสุดในชีวิตที่เธอใฝ่ฝันนอกจากนี้แล้ว เธอสังเกตเห็นว่าเจเรมี่กำลังยิ้มให้เธออย่างอบอุ่น ความอ่อนโยนในดวงตาเขาที่เธอไม่เคยเห็นหรือได้รับมาก่อนมันเกิดขึ้นอยู่ตรงหน้าเมเรดิธมั่นใจทุกอย่างที่เธอทำจะต้องเป็นไปตามที่เธอคิดอย่างแน่นอน!ทว่า ในช่วงเวลาที่สำคัญตอนนี้ มีโทรศัพท์ของใครบางคนในห้องพิธีดังขึ้นเสียงของโทรศัพท์ได้ทำลายบรรยากาศ ส่งผลให้เมเรดิธไม่สบอารมณ์ ในที่สุดเธอก็สังเกตเห็นว่าโทรศัพท์ที่ดังขึ้นเป็นของเจเรมี่ เจเรมี่ระงับความรู้สึกก่อนหน้านี้และหยิบโทรศัพท์ออกมาในขณะที่เขามองหน้าจอโทรศัพท์และรู้ว่าใครโทรมา เขาเงยหน้าขึ้นมองหาเมาเดลีนซึ่งนั่งอยู่แถวสุดท้าย“เจเรมี่ ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นฉันปวดท้องมาก ฉันไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับลูกของเราหรือเปล่า ฉันไม่คิดว่าฉันจะอยู่ร่วมงานดูพิธีจนจบได้ ฉันต้องไปโรงพยาบาล”เสียงมาเดลีนฟังดูเศร้าโศกมากจากอีกด้านหนึ่งของสา

เมเรดิธรับไม่ได้อย่างยิ่งสำหรับตอนจบแบบนี้ เธอปฏิเสธที่จะเชื่อเรื่องพวกนี้เช่นกันไม่ เจเรมี่ต้องยอมสละสิทธิ์เพื่อผลประโยชน์ข้างหน้าแน่ ๆ!‘เจเรมี่ต้องแสร้งทำเป็นไม่สนใจเพื่อที่ฉันจะได้หยุดใช้ขี้เถ้าของมาเดลีนมาเป็นเครื่องต่อรอง’เมื่อเมเรดิธคิดหาเหตุผลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอพบว่ามันสมเหตุสมผลทว่า ในขณะที่เธอกลับมามีสติอีกครั้ง เจเรมี่ได้เดินหนีออกไปแล้วเมเรดิธไม่มั่นใจ นี่เธอเข้าใกล้การเป็นคุณนายวิทแมนมากขนาดนี้แล้ว แต่เธอยังถูกตัดสิทธิ์ ยังไงเธอไม่ยอมปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปได้อยู่ดี!เธอกำหมัดที่เต็มไปด้วยความโกรธแน่น “วีล่า ควินน์ ยัยสารเลว! รอก่อนเถอะ!”เอโลอิสเดินออกจากบ้านมาดูเหตุการณ์ในเวลานั้นพอดีเพราะเธอเป็นห่วงลูกสาวของเธอแต่สิ่งหนึ่งที่เหนือความคาดหมายนั่นคือการที่ได้เห็นเมเรดิธกำหมัดและพูดคำหยาบคายเหล่านั้นออกมาหัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวลของเอโลอิสหล่นลงทันทีนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นใบหน้าชั่วร้ายของเมเรดิธ ในใจของเธอ เมเรดิธคนที่นุ่มนวลและอ่อนโยน นอกจากนั้น เธอยังรักทุกสิ่งที่เป็นและมีเหตุผลของเมเรดิธ แต่ทำไมเมเรดิธถึงมีสีหน้าและกิริยาท่าทางที่น่ากลัวในขณะนี้?