LOGINShare
บทที่ 346
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 347
ทันทีที่บาทหลวงกล่าวคำศักดิ์สิทธิ์จบลง เมเรดิธหน้าแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอมองเจเรมี่ด้วยความโหยหา‘เจเรมี่ รีบพูดออกมาซักทีสิ!‘ฉันรอวันนี้มานานมากแล้ว!’เมเรดิธใจเต้นแรง เธอให้ความรู้สึกว่าเหมือนกำลังไปสู่จุดสูงสุดในชีวิตที่เธอใฝ่ฝันนอกจากนี้แล้ว เธอสังเกตเห็นว่าเจเรมี่กำลังยิ้มให้เธออย่างอบอุ่น ความอ่อนโยนในดวงตาเขาที่เธอไม่เคยเห็นหรือได้รับมาก่อนมันเกิดขึ้นอยู่ตรงหน้าเมเรดิธมั่นใจทุกอย่างที่เธอทำจะต้องเป็นไปตามที่เธอคิดอย่างแน่นอน!ทว่า ในช่วงเวลาที่สำคัญตอนนี้ มีโทรศัพท์ของใครบางคนในห้องพิธีดังขึ้นเสียงของโทรศัพท์ได้ทำลายบรรยากาศ ส่งผลให้เมเรดิธไม่สบอารมณ์ ในที่สุดเธอก็สังเกตเห็นว่าโทรศัพท์ที่ดังขึ้นเป็นของเจเรมี่ เจเรมี่ระงับความรู้สึกก่อนหน้านี้และหยิบโทรศัพท์ออกมาในขณะที่เขามองหน้าจอโทรศัพท์และรู้ว่าใครโทรมา เขาเงยหน้าขึ้นมองหาเมาเดลีนซึ่งนั่งอยู่แถวสุดท้าย“เจเรมี่ ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นฉันปวดท้องมาก ฉันไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับลูกของเราหรือเปล่า ฉันไม่คิดว่าฉันจะอยู่ร่วมงานดูพิธีจนจบได้ ฉันต้องไปโรงพยาบาล”เสียงมาเดลีนฟังดูเศร้าโศกมากจากอีกด้านหนึ่งของสา
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 348
สายตาของเขาจ้องตาที่สวยงามที่ดูมีชีวิตชีวาตรงหน้า ความคิดของเจเรมี่เริ่มหลงทางเขาไม่ต้องการที่จะพูดว่า ‘ผมยอมรับ’ อยู่แล้วแต่เมื่อบาทหลวงถามเขาแบบนั้น ทำให้เขานึกถึงวันที่เขาได้แต่งงานกับมาเดลีน นั่นคือเหตุผลเดียวที่ทำให้เขายิ้มออกมาและสายตาของเขาดูอ่อนโยนลงในขณะนั้นเมื่อมาเดลีนเห็นเจเรมี่กำลังใช้ความคิดอย่างหนัก เธอจึงเรียกเขา “เจเรมี่ คุณกำลังคิดอะไรอยู่?”หลังจากคำถามนั้นถามออกมา โทรศัพท์ของเจเรมี่ได้ดังขึ้น“ผมต้องจัดการบางอย่าง แล้วผมจะรีบกลับมาหาโดยเร็ว” เจเรมี่พูดหลังจากดูหมายเลขผู้โทรเข้ามา“ไปเถอะค่ะ”เจเรมี่พยักหน้า และในขณะที่เขากำลังจะปิดประตูเดินออกไปนั้น เขาเงยหน้าขึ้นมองผู้หญิงที่กำลังเอนตัวลงบนเตียงอยู่นั้น แววตาสุดท้ายของเขาเหล่านั้นชวนให้คิดมาเดลีนขยับลุกออกจากเตียงเมื่อเธอได้ยินเสียงรถขับออกไปเธอไม่คิดว่าเจเรมี่จะพาเธอกลับมาที่บ้านของเขาแต่ทว่า ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่เธอคาด เจเรมี่ละทิ้งเมเรดิธและพาเธอออกมาด้วยความกังวลอย่างมาก นี่มันดีกว่าที่เธอคาดไว้มากมาเดลีนในตอนนี้ยิ้มกว้างขึ้นเมเรดิธจะต้องหน้าซีดในทันที ใบหน้าของเธอต้องบูดเบี้ยวในรูปแบบที่น่
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 349
เมเรดิธรับไม่ได้อย่างยิ่งสำหรับตอนจบแบบนี้ เธอปฏิเสธที่จะเชื่อเรื่องพวกนี้เช่นกันไม่ เจเรมี่ต้องยอมสละสิทธิ์เพื่อผลประโยชน์ข้างหน้าแน่ ๆ!‘เจเรมี่ต้องแสร้งทำเป็นไม่สนใจเพื่อที่ฉันจะได้หยุดใช้ขี้เถ้าของมาเดลีนมาเป็นเครื่องต่อรอง’เมื่อเมเรดิธคิดหาเหตุผลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอพบว่ามันสมเหตุสมผลทว่า ในขณะที่เธอกลับมามีสติอีกครั้ง เจเรมี่ได้เดินหนีออกไปแล้วเมเรดิธไม่มั่นใจ นี่เธอเข้าใกล้การเป็นคุณนายวิทแมนมากขนาดนี้แล้ว แต่เธอยังถูกตัดสิทธิ์ ยังไงเธอไม่ยอมปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปได้อยู่ดี!เธอกำหมัดที่เต็มไปด้วยความโกรธแน่น “วีล่า ควินน์ ยัยสารเลว! รอก่อนเถอะ!”เอโลอิสเดินออกจากบ้านมาดูเหตุการณ์ในเวลานั้นพอดีเพราะเธอเป็นห่วงลูกสาวของเธอแต่สิ่งหนึ่งที่เหนือความคาดหมายนั่นคือการที่ได้เห็นเมเรดิธกำหมัดและพูดคำหยาบคายเหล่านั้นออกมาหัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวลของเอโลอิสหล่นลงทันทีนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นใบหน้าชั่วร้ายของเมเรดิธ ในใจของเธอ เมเรดิธคนที่นุ่มนวลและอ่อนโยน นอกจากนั้น เธอยังรักทุกสิ่งที่เป็นและมีเหตุผลของเมเรดิธ แต่ทำไมเมเรดิธถึงมีสีหน้าและกิริยาท่าทางที่น่ากลัวในขณะนี้?
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 350
เธอรู้ดีว่าไม่สามารถตอบแทนความรู้สึที่เฟลิเป้ต้องการได้แม้ว่าเขาจะเป็นสุภาพบุรุษที่ดี หลังจากหาทางแก้แค้นได้สำเร็จ สิ่งเดียวที่เธอสามารถมอบให้เขาได้คงมีเพียงการเคารพและนับถือกันและกันและสัญญาว่าจะติดตามเขาไปทุกที่ในเช้าวันรุ่งขึ้น เฟลิเป้ได้รับโทรศัพท์จากทางสำนักงานทำให้เขาต้องรีบออกไปแต่เช้าหลังจากที่มาเดลีนอาบน้ำแต่งตัวให้ลิเลียนเสร็จแล้ว กริ่งที่หน้าประตูได้ดังขึ้นเธอแปลกใจมาก ที่เห็นเจเรมี่ยืนอยู่ข้างหน้าดูเหมือนว่าเขากำลังใส่ชุดที่พร้อมเดินทางเมื่อเธอเปิดประตูออกในขณะที่เขาเห็นสีหน้าแปลกใจบนใบหน้าเธอ เจเรมี่เดินไปหยุดตรงหน้าเธอ ดวงตาของเขาเคร่งขึมในขณะที่เขาเอื้อมมือดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของตัวเองมาเดลีนตกใจมากยิ่งขึ้น “เจเรมี่?”“ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน”เขาตอบเธอและกอดเธอแน่นยิ่งขึ้น มันคล้ายกับว่าเธอจะหายไปจากโลกตลอดกาลหากเขาปล่อยมือจากเธอเพียงแค่เสี้ยววินาทีเขาไม่มีทางยอมให้เธอหายไปมาเดลีนมีรอยยิ้มอันแสนประชดประชันอยู่บนใบหน้า ‘เจเรมี่ ทั้งฉันและคนที่นายเกลียด มีใบหน้าที่เหมือนกันอย่างแท้จริง ตอนนั้นนายดูถูกเหยียดหยามฉันมา แต่ตอนนี้นายกลับมาคิดถึงมันมากอย่างนั
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 351
เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ อย่างละเอียดแล้ว ผู้หญิงคนนั้นคือโรสอย่างแน่นอนเธอรู้สึกสับสน ที่นี่คือร้านสัก แล้วโรสกับเมอร์มาทำอะไรกันที่นี่?เมอร์มาที่นี่เพื่อสักลายที่ตัวงั้นเหรอ?หรือเป็นเพราะเธอรักเจเรมี่มากไปจนอยากจะสักชื่อของเขาบนร่างกาย?หลังจากยืนคิดอยู่สักพัก เธอคิดที่จะเดินเข้าไปในจังหวะเดียวกันกับที่เธอเดินเข้าไป เธอได้ยินโรสพูดอย่างมีความสุขกับใครบางคนทางโทรศัพท์ “ไม่ต้องห่วง ฉันเคยถามใครบางคนเกี่ยวกับเรื่องนี้มานานมากแล้ว ร้านสักคนนี้มีฝีมือเก่งกาจ เพราะงั้นพวกมอนต์โกอเมอรีจะไม่สังเกตเห็นมันอย่างแน่นอน ทั้งนี้ เมอร์กำลังทำการปรับแต่งรอยสักเก่า มันจะไม่มีอะไรผิดพลาดอย่างแน่นอน”เมื่อเอโลอิสได้ยินแบบนั้น เธอหยุดนิ่งแล้วใช้ความคิดใหม่อีกครั้ง‘พวกมอนต์โกเมอรีจะได้ไม่สังเกตเห็นคืออะไร?‘สิ่งที่มอนต์โกเมอรีมองไม่เห็นคืออะไร?’หัวใจของเอโลอิสเต้นแรง เลือดของเธอกำลังสูบฉีดอย่างมากครึ่งชั่วโมงต่อมา เมเรดิธและโรสได้เดินออกจากร้านไปเอโลอิสซ่อนตัวอยู่อีกด้านหนึ่งของร้าน เมื่อเธอเห็นเมเรดิธ การแสดงสีหน้าบนใบหน้าของลูกสาวสุดที่รักของเธอมีเพียงจิตใจที่กำลังเบิกบาน ไม่มีร่องรอยของ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 352
หลังจากได้ฟังเมเรดิธพูดถึงเหตุผลต่าง ๆ เอโลอิสไม่ได้เอ่ยขัดเธอพูดเลยเมเรดิธเก็บของใส่กระเป๋าเดินทางของเธอเพื่อไปที่บ้านของเจเรมี่ เมื่อตัวเธอเองไปถึงเธอนั้นยังไม่มีกุญแจบ้านเป็นของตัวเอง ดังนั้นเธอจึงรอให้สาวใช้เปิดประตูให้สาวใช้ได้ยินข่าวแต่งงานระหว่างเมเรดิธและเจเรมี่แล้ว ในขณะที่เธอเห็นเมเรดิธยืนอยู่ข้างนอก เธอแสดงปฏิกิริยาออกมาอย่างประจบสอพลอ “นายหญิงคะ คุณกลับมาแล้ว”เมเรดิธยิ้มสุขใจเมื่อได้ยินแบบนั้นแม้ว่างานแต่งงานของพวกเขาจะพังทลาย แต่เธอก็ยังได้รับสถานะของเธออยู่ดีมีใครในเกลนเดลกันที่ไม่รู้ว่าืเมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด เป็นภรรยาของเจเรมี่แล้ว?เมเรดิธเดินเตร่อยู่ชั้นบน ในขณะที่เธอเปิดห้องของเจเรมี่เพื่อเข้าไป เธอกลับพบว่าห้องนั้นถูกล็อคไว้ในขณะนี้ มีเสียงดังมาจากชั้นล่าง “นายท่านกลับมาแล้ว นายหญิงเองก็มาถึงแล้วเหมือนกันค่ะ ให้ดิฉันเตรียมอาหารเย็นเลยไหมคะ?”“นายหญิง?” เจเรมี่ขมวดคิ้วขณะมองไปยังผู้หญิงที่ยิ้มอยู่ข้าง ๆ เขาสาวใช้รู้สึกอึดอัดเมื่อมองไปที่มาเดลีนคนที่กำลังจับแขนของเจเรมี่อยู่“เธอควรออกไปซื้อของให้ฉัน” เจเรมี่สั่งเธอไปทำอะไรบางอย่างข้างนอก“ได้ค่ะ นายท่าน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 353
เมเรดิธตะลึงเมื่อมองไปที่ผู้หญิงตรงหน้าซึ่งเธอรู้สึกได้ถึงความพายแพ้ เธอตกใจมากเมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองอย่างแหลมคมมันเต็มไปด้วยภาคภูมิใจที่จ้องกลับมาที่เธอ“เธอ… วีล่า เธอหมายความว่ายังไง? อดีตของฉันมันเกี่ยวอะไรกับเธอ?”“มันไม่เกี่ยวงั้นเหรอ?” มาเดลีนเอาหน้าตัวเองเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น “ดูหน้าฉันสิ พูดความจริงออกมาโดยที่ไม่ขัดต่อความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเธอสิ พูดได้ไหมว่าสิ่งที่เธอเคยทำในอดีตไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย?”“...”เมเรดิธใจเต้นแรงใบหน้าที่อยู่ตรงหน้าเมเรดิธทำให้เธอนึกถึงมาเดลีน ผู้หญิงที่ถูกเธอบังคับให้ตรอมใจตายดวงตาของเธอเปิดกว้าง ในขณะที่ร่างกายของเธอกลายเป็นหิน“เธอ … มาเดลีน…”มาเดลีนยิ้มออกมาอย่างสมเพชเมื่อเห็นสีหน้าที่แสดงออกเต็มไปด้วยความสะพรึงกลัวของเมเรดิธ“ทำไมล่ะ? เธอจำในสิ่งที่ตัวเองทำได้ในที่สุดใช่ไหม? จำได้ไหมว่าตัวเองไร้ยางอายแค่ไหนในการแต่งงานระหว่าง มาเดลีนและเจเรมี่ ที่เธอคอยตามติดตามรังควานทั้งสองในตอนนั้น? แล้วจำได้ไหมว่าได้ทำร้ายมาเดลีนไปแบบไหนบ้าง ทั้งสร้างอุบายมากมายทำให้เธอต้องตกเป็นเหยื่อและทำให้เธอต้องแบกรับภาระแรงกดดันทั้งหมดจนกระทั่งวันที่
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 354
หากย้อนกลับไป เธอเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถแสดงบทบาทนี้ออกมาเพื่อให้เจเรมี่เชื่อใจและสงสาร แต่ในตอนนี้...เมเรดิธมองดูเจเรมี่ดึงวีล่ามาไว้ในอ้อมแขนด้วยความอ่อนโยนที่เธอไม่เคยได้รับมัน น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะปกป้องเธอ “ไม่มีใครหน้าไหนแตะต้องคุณได้แม้แต่เส้นผมเพียงแค่เส้นเดียวตราบใดที่ผมยืนอยู่ตรงนี้!”“เจเรมี่ เธอกำลังเสแสร้ง! ผู้หญิงคนนั้นแค่แสดงละคร!” เมเรดิธแปลงเสียงออกมาอย่างโกรธจัด“ผมมีความสุขแม้ว่าสิ่งที่ได้ดูจะเป็นเพียงแค่การแสดงละครก็ตาม”“...”คำตอบของเจเรมี่ทำเอาเมเรดิธค้างอยู่แบบนั้น ในเวลาเดียวกัน มาเดลีนเองก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน แต่ทั้งหมดนี้ ทำให้มาเดลีนยิ้มแบบมีเลศนัยออกมา‘เมเรดิธ ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ได้รับสิ่งที่เธอควรจะได้รับสักที’“เจเรมี่ เราอยู่ด้วยกันมาตั้งหลายปี คุณไม่เคยเชื่อในสิ่งที่ฉันพูด! แต่คุณกลับไปเชื่อในสิ่งที่ยัยแม่มดคนนั้นพูด! หัวใจของฉันไม่สามารถรับเรื่องแบบนี้ได้อีกแล้ว หัวใจของฉันกำลังจะสลายลงตรงนี้ ฮือ…”เมเรดิธปิดหน้าร้องสะอื้น ในจังหวะนั้นเธอวิ่งขึ้นไปชั้นบนแล้วเข้าห้องไปอันที่จริง สิ่งที่เธอทำอยู่ตอนนี้คือการหนี
Latest chapter
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
