All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 1291 - Chapter 1300

สิ่งที่เมเดลีนคาดหวังให้เกิดเป็นอย่างสุดท้ายคือการที่อยู่ดี ๆ ไรอันก็โผล่มาที่นี่เขาพูดอย่างชัดเจนว่ามีบางอย่างต้องจัดการ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาบอกคนขับรถให้ไปส่งพวกเธอแทน แล้วทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ตอนนี้ได้?ริมฝีปากบางของไรอันคลี่ยิ้มออกมาเมื่อเห็นสีหน้าของเมเดลีน “แปลกใจมากใช่ไหม?” เขาเสริม “ผมเองก็แปลกใจมากเหมือนกัน ใครจะไปคิดว่าคุณจะฉลาดขนาดนี้จริงไหม?”“ไรอัน!” เจเรมี่ไม่สนใจอาการบาดเจ็บของตัวเอง เขาสะกดกลั้นความเจ็บปวดเหล่านั้นและรีบวิ่งเข้ามายืนขวางเพื่อปกป้องเมเดลีนเอาไว้ดวงตาคมดุจนกอินทรีจ้องไปที่ไรอันนิ่ง“สู้กับฉันอย่างลูกผู้ชายสิ อย่าเอาภรรยาฉันมาขู่”“ภรรยาแกงั้นเหรอ?” ไรอันเย้ยหยัน “คงลืมไปแล้วสินะว่าเอวลีนเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉันมากว่าครึ่งปีแล้ว” เมเดลีนต้องยอมรับว่าในตอนที่เธอรู้ว่าเจเรมี่เป็นคนจุดไฟเผาคฤหาสน์มอนต์โกเมอรีและฆ่าพ่อแม่ของเธอ เธอก็ตั้งใจแน่วแน่ที่จะตัดขาดความสัมพันธ์กับเขาโดยไม่สนว่าเขาจะร้องขออย่างไรจากนั้นไรอันก็ปรากฏตัว เขาเข้ามาช่วยเหลือและมอบความอบอุ่นให้ เมื่อเขาขอแต่งงาน เธอจึงตอบตกลงแต่ตอนนี้เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นอีกครั้ง

คำตอบของเขาทำให้เมเดลีนมั่นใจว่าเธอคิดถูกเธอพุ่งเข้าไปหาเขาอย่างเดือดดาล “คุณยังสามารถแยกแยะผิดชอบชั่วดีได้บ้างไหมไรอัน? ทรมานคนรอบข้างฉันมันจะทำให้คุณมีความสุขมากงั้นเหรอ? ฉันไปทำอะไรให้คุณขุ่นเคืองใจนักหนา?”“ใครบอกว่าคุณทำให้ผมขุ่นเคืองใจ? ที่จริงผมชื่นชมคุณมากเลยต่างหากล่ะ” ไรอันค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง และทำให้ตัวของเมเดลีนดูเล็กลงอย่างเห็นได้ชัด “สิ่งเดียวที่คุณทำผิดคือตกหลุมรักเจเรมี่ วิทแมน” เขาถอดแว่นออกเผยให้เห็นนัยน์ตาที่มีความขุ่นเคืองอยู่ภายในได้ชัดเจนมากขึ้น “มันคงรู้สึกแย่ที่ต้องสูญเสียคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตคุณไปใช่ไหม? งั้นก็โทษครอบครัววิทแมนสิ”ครอบครัววิทแมน?เมเดลีนไม่เข้าใจและเธอก็ต้องการข้อมูลมากกว่านี้ แต่ไรอันดูเหมือนจะไม่มีความตั้งใจจะอธิบายเพิ่มเติมอีกเขาขยับมุมปากและจ้องมองประกายคมในดวงตาของเมเดลีน สิ่งที่เขาต้องการทำในตอนนั้นคือดับแสงในดวงตานั่น“เมื่อเช้านี้คุณบังเอิญได้ยินเสียงผมคุยโทรศัพท์ในห้องใช่ไหม?” ไรอันถาม ดวงตาที่เป็นประกายของอีกฝ่ายทำให้การคาดเดาของเขาชัดเจนมากขึ้น เขาจึงพูดต่อไปว่า “พอคุณรู้ว่าเจเรมี่อยู่ในโรงพยาบาลคินเดรด คุณก็เล

เมื่อมองดูใบหน้าของไรอันที่เข้ามาใกล้ ความคิดในหัวของเธอกลับเต็มไปด้วยภาพของเจเรมี่เธอยังจำได้ว่าสัญญาอะไรไว้กับเจเรมี่เมื่อตอนกลางวัน “คุณไม่ต้องเป็นห่วง เจเรมี่ ฉันจะดูแลตัวเองให้ดี”แล้วตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่?เธอจะปล่อยให้ไรอันทำตามที่เขาต้องการแล้วทำให้เจเรมี่คลั่งอย่างนั้นหรือ?ไม่มีทาง เธอจะไม่เป็นหุ่นเชิดที่ไรอันจะเล่นด้วยเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่เขาต้องการในช่วงเวลาสั้น ๆ สองสามวินาทีจิตใจของเมเดลีนก็เต็มไปด้วยความคิดมากมายเมื่อเห็นว่าริมฝีปากของไรอันกำลังจะสัมผัส เธอก็ถอยหลังหนึ่งก้าวไรอันลืมตาขึ้นและดวงตาของเขาก็มืดหม่นลง เขากำลังเดือดดาลในตอนนั้นเองที่มีคนมาเคาะประตูของห้องทำงานเข้าเสียก่อนก๊อก ก๊อก“ผมเอง” เสียงของอดัมดังมาจากข้างนอกไรอันปล่อยมือและมองเมเดลีนแปลก ๆ ก่อนจะหันไปเปิดประตูเมเดลีนรีบหยิบเสื้อผ้าจากพื้นมาสวมใส่ ในใจยังคงเจ็บปวดกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นการกระทำของไรอันเกินกว่าจินตนาการของเธอมากดูเหมือนว่าตราบใดที่มันเป็นประโยชน์ต่อเขา เขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของตัวเองและเขาดูจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิงในเวลาที่โกรธหรือไม่พอ

ไรอันดึงร่างบางกลับมา แต่เมเดลีนไม่สนใจว่าเขาอยากให้เธอดูอะไรอีกแล้ว สิ่งเดียวที่ต้องการรู้คือฌอนและเอโลอิสจะยังปลอดภัยดีไหมถึงอย่างนั้นดูเหมือนว่าไรอันจะไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ เขารีบเชื่อมต่อโทรศัพท์กับหน้าจอบนรถจากนั้นภาพเหตุการณ์หนึ่งก็แสดงให้เมเดลีนเห็นตรงหน้าเธอ...ภาพคนทั้งสามกำลังคุยและวางแผนหลบหนีจากในห้องเมื่อวานนี้ ทั้งภาพและเสียงมันชัดเจนว่าเป็นพวกเขาเมื่อเห็นอย่างนั้นเมเดลีนก็รู้สึกชาไปทั้งตัวเธอรีบหันไปมองไรอันที่มีความมั่นใจมากอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง “คุณติดกล้องไว้ในห้องฉันเหรอ?”ไรอันแสยะยิ้มเฉยชาและเห็นสายตาหวาดกลัวของอีกฝ่าย “หลักฐานมันชัดเจนอยู่แล้วนะ ว่าคุณไม่ได้เรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเองเลย”เมเดลีนไม่คิดว่าไรอันจะติดตามทุกความเคลื่อนไหวของเธอขนาดนี้ แม้กระทั่งห้องซึ่งเป็นสถานที่ส่วนตัวของเธอเอง!หญิงสาวรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว เธอยกมือขึ้นอยากจะตบผู้ชายตรงหน้าแรง ๆ ทว่ากลับโดนอีกฝ่ายจับข้อมือเอาไว้แน่นนัยน์ตาของไรอันเต็มไปด้วยประกายความพอใจ ทว่าความพอใจนั้นกลับทำให้คนมองต้องหนาวเย็นไปถึงกระดูก“คุณอาจจะฉลาดนะเอวลีน แต่ผมก็ไม่ใช่คนโง่เหมือนกัน

หน้าอกของฌอนแน่นขึ้นเมื่อได้ยินคำอ้อนวอนอันน่าสะเทือนใจของผู้เป็นลูกสาว“อย่าร้องไห้เอวลีน พ่อไม่เป็นไร” เขาปลอบโยนด้วยสายตาที่สงบนิ่ง “พ่อไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ!”ฌอนจ้องมองไรอันอย่างไม่เกรงกลัว“หยุดพูดเถอะค่ะพ่อ ไม่มีอะไรหยุดเขาได้อีกแล้ว เขาจะ…” เมเดลีนส่ายหน้าอย่างรุนแรงราวกับว่าชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับมัน ความกลัวก่อเกิดขึ้นเต็มหัวใจของเธอ ขณะที่มองกลับไปยังปีศาจร้ายด้วยดวงตาที่แดงก่ำของเธอ“ปล่อยพ่อฉัน ไรอัน ฉันสัญญาว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เขาเลิกขัดคำสั่งของคุณเอง! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อและแม่ของฉัน คุณจะไม่มีวันควบคุมฉันได้อีก!”เมเดลีนเอ่ยขอร้องอย่างลนลาน ก่อนจะลงเอยด้วยการขู่อีกฝ่ายแทนไรอันดูหวั่นไหวเล็กน้อยเมื่อเห็นน้ำตาบนใบหน้าของหญิงสาว“ผมจะปล่อยเขาถ้ามันเป็นสิ่งที่ภรรยาของผมต้องการ แต่เขาต้องเรียนรู้และจำเอาไว้ว่าตัวเองและคุณเป็นใคร ถ้าคิดจะมาเป็นศัตรูกับผม ฝ่ายที่ต้องทนทุกข์ทรมานก็คือพวกคุณเอง”จากนั้นเมเดลีนก็ได้ยินเสียงดังก่อนจะตามมาด้วยเสียงโอดครวญอย่างเจ็บปวดของฌอนหัวใจของเมเดลีนหล่นวูบทันทีและรีบหันกลับไปมองทันที!ฌอนโดนกระสุน