LOGINShare
บทที่ 1297
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1298
“ในที่สุดตอนนี้คุณก็ขอร้องผมสินะ?” ไรอันถามราวกับว่าเรื่องตรงหน้านั้นตลก “ผมเตือนคุณแล้วหลายครั้งใช่ไหมว่าอย่าล้ำเส้น? ผมไม่ใช่เจเรมี่ วิทแมน และผมก็จะไม่ปล่อยให้คุณทำอะไรตามอำเภอใจ คุณต้องฟังและทำตามที่ผมบอกแล้วพ่อแม่ของคุณจะปลอดภัย”เมเดลีนพยักหน้าทั้งน้ำตา “ตกลง! ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจแล้วจริง ๆ เรียกรถพยาบาลที ไรอัน ได้โปรด! ฉันขอร้องล่ะ ได้โปรด!”ในไม่ช้าเมเดลีนก็คุกเข่าอ้อนวอนไรอันยิ้มและรู้สึกมีความสุขกับน้ำตาที่ไหลลงมาจากใบหน้าของเมเดลีน ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบคิ้วเรียวที่เปียกโชกไปด้วยสายฝน ในแววตาของเขาที่มองคนตรงหน้าเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความรัก“ฟังผมสิเอวลีน แล้วผมสัญญาว่าจะเติมเต็มทุกความปรารถนาให้คุณเอง”เมเดลีนพยักหน้าทั้งน้ำตา “ฉันจะฟัง! ฉันจะฟังทุกอย่างที่คุณพูด ไรอัน! ฉันจะทำจริง ๆ ! ฉันจะไม่ล้ำเส้นคุณอีก ฉันจะไม่ไปเจอเจเรมี่อีก ฉันจะไม่หนีอีกแล้ว ฉันสัญญา!”ไรอันเม้มริมฝีปากด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะโทรเรียกรถพยาบาลทันใดนั้นเองประตูรถก็เปิดออก และฌอนก็ออกมาจากรถด้วยความยากลำบาก“พ่อคะ!” เมเดลีนรีบวิ่งเข้าไปช่วยเหลือฌอนที่กำลังหายใจรวยรินอยู่ทันทีน้ำตาของเธอเริ่มไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1299
หน้าอกของฌอนแน่นขึ้นเมื่อได้ยินคำอ้อนวอนอันน่าสะเทือนใจของผู้เป็นลูกสาว“อย่าร้องไห้เอวลีน พ่อไม่เป็นไร” เขาปลอบโยนด้วยสายตาที่สงบนิ่ง “พ่อไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ!”ฌอนจ้องมองไรอันอย่างไม่เกรงกลัว“หยุดพูดเถอะค่ะพ่อ ไม่มีอะไรหยุดเขาได้อีกแล้ว เขาจะ…” เมเดลีนส่ายหน้าอย่างรุนแรงราวกับว่าชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับมัน ความกลัวก่อเกิดขึ้นเต็มหัวใจของเธอ ขณะที่มองกลับไปยังปีศาจร้ายด้วยดวงตาที่แดงก่ำของเธอ“ปล่อยพ่อฉัน ไรอัน ฉันสัญญาว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เขาเลิกขัดคำสั่งของคุณเอง! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อและแม่ของฉัน คุณจะไม่มีวันควบคุมฉันได้อีก!”เมเดลีนเอ่ยขอร้องอย่างลนลาน ก่อนจะลงเอยด้วยการขู่อีกฝ่ายแทนไรอันดูหวั่นไหวเล็กน้อยเมื่อเห็นน้ำตาบนใบหน้าของหญิงสาว“ผมจะปล่อยเขาถ้ามันเป็นสิ่งที่ภรรยาของผมต้องการ แต่เขาต้องเรียนรู้และจำเอาไว้ว่าตัวเองและคุณเป็นใคร ถ้าคิดจะมาเป็นศัตรูกับผม ฝ่ายที่ต้องทนทุกข์ทรมานก็คือพวกคุณเอง”จากนั้นเมเดลีนก็ได้ยินเสียงดังก่อนจะตามมาด้วยเสียงโอดครวญอย่างเจ็บปวดของฌอนหัวใจของเมเดลีนหล่นวูบทันทีและรีบหันกลับไปมองทันที!ฌอนโดนกระสุน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1300
เมเดลีนนั่งรอฟังผลของฌอนและเอโลอิสตรงม้านั่งใกล้ทางเดินด้วยเสื้อผ้าที่เปียกปอนตั้งแต่หัวจรดเท้าไรอันเดินเข้ามาเอาแจ็กเก็ตคลุมไหล่ให้ เมื่อรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและกลิ่นของไรอัน เมเดลีนก็ตัวสั่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวไรอันรู้สึกพอใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเมเดลีนเมื่อเธอเริ่มกลัวและหวาดระแวงเขาก็จะช่วยเติมเต็มแผนการของเขาได้ “พ่อแม่ของคุณจะไม่เป็นไร แต่ถ้าคุณยังนั่งอยู่ตรงนี้คุณจะเป็นไข้หวัดเอาได้นะ” ไรอันดุเธอด้วยความอ่อนโยน“พวกท่านจะไม่เป็นไรจริง ๆ ใช่ไหม?” เมเดลีนถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่อยากจะเชื่ออีกฝ่ายไรอันจึงเม้มปากเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ “พวกเขาจะไม่เป็นอะไร ตราบใดที่คุณยังเชื่อฟังผม ผมสัญญา”เมเดลีนกำหมัดแน่น ก่อนจะคลายมือออกในที่สุด“กลับกับผม” น้ำเสียงของไรอันอ่อนโยนขึ้นมากเมื่อรู้ว่าการปฏิเสธไม่ใช่ทางเลือก เมเดลีนจึงเหลือบมองไปทางห้องฉุกเฉินแล้วลุกขึ้นยืนไรอันโอบแขนรอบไหล่ของเธออย่างใกล้ชิดทำให้ทุกคนที่ผ่านไปผ่านมาเข้าใจได้ว่าพวกเขาเป็นคู่รักกันจริง ๆแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าตอนนี้แววตาของเมเดลีนกลับเต็มไปด้วยความกลัวและไม่สบายใจเมื่อพวกเขากลับมาถึงที่พัก เมเดลีนก็กลับไปใน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1301
ไรอันอดที่จะหัวเราะกับท่าทางนั้นไม่ได้ “คิดว่าผมจะฆ่าคุณงั้นเหรอ?” เขายิ้ม “ผมจะทำร้ายคุณได้ยังไง?”ไม่ใช่งั้นเหรอ?เมเดลีนคิดว่าคำพูดของเขาไร้สาระเกินไปสำหรับเธอตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาเอาแต่ทำร้ายเธอไรอันตบลงที่จุดเดิมบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “กลับมานั่งสิ”เมเดลีนมองกรรไกรในมือของไรอัน แล้วก็ไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากเชื่อฟังอีกฝ่ายไรอันโน้มตัวไปหาเธอแล้วเริ่มสางนิ้วผ่านผมที่ยังเปียกชื้นของเธอ“คุณอยู่กับเจเรมี่มานานแล้ว ผมแน่ใจว่าเขารักคุณมากจนสามารถยอมสละชีวิตเพื่อคุณได้”เมเดลีนไม่เข้าใจสิ่งที่ไรอันพยายามจะพูด แต่เธอรู้สึกได้ถึงนิ้วของเขาที่ประสานเข้าไปกับปอยผมของเธอเธอขยะแขยงและอยากจะหนีไปให้ไกล แต่ที่เธอทำได้คือกำหมัดแน่นเท่านั้น เธอพยายามบังคับตัวเองให้ไม่สนใจการกระทำของอีกฝ่าย“ด้วยความรักที่เขามีต่อคุณ ผมแน่ใจว่าเขารู้ทุกรายละเอียดเกี่ยวกับตัวคุณใช่ไหม? เช่น… ไฝที่หน้าอกข้างซ้ายของคุณ?”ใบหน้าของเมเดลีนซีดลงยิ่งกว่าเดิมเธอกำผ้าเช็ดตัวแน่นโดยไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าไรอันเคยได้ยินหรือเห็นด้วยตัวของเขาเองไรอันรับรู้ความไม่สบายใจผ่านดวงตาคู่สวยข
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1302
“เจเรมี่” น้ำเสียงของผู้อาวุโสวิทแมนเอ่ยเบาหวิวดูเหมือนจะไม่รู้ว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้น “ทำไมแกถึงโทรหาปู่ล่ะ แทนที่จะใช้เวลาว่างนี้พาเอวลีนและเด็ก ๆ ไปเที่ยวเล่นไม่ดีกว่าเหรอ?”ตอนนี้เจเรมี่ไม่สามารถปกป้องภรรยาของเขาได้เลย นับประสาอะไรกับการพาภรรยาและลูก ๆ ออกไปเที่ยวเล่น“ผมมีเรื่องอยากจะถามน่ะครับ” เจเรมี่พยายามควบคุมอารมณ์และรักษาน้ำเสียงให้สงบผู้อาวุโสวิทแมนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและใจดี “อยากจะถามอะไรล่ะ?”“เกี่ยวกับครอบครัวโจนส์น่ะครับ”ผู้อาวุโสวิทแมนชะงักไปที่ปลายสาย “ครอบครัวโจนส์? หนึ่งในสี่ตระกูลร่ำรวยในเกลนเดล ตระกูลโจนส์นั่นน่ะเหรอ?”“ครับ” เจเรมี่ยืนยัน “มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างครอบครัววิทแมนและครอบครัวโจนส์หรือเปล่า? คุณปู่รู้จักผู้อาวุโสตระกูลโจนส์หรือเปล่าครับ เขาน่าจะเสียไปเมื่อ 15 ปีที่แล้ว?”ผู้อาวุโสวิทแมนเงียบไปสองสามวินาทีเจเรมี่พบว่าปฏิกิริยาของอีกฝ่ายไม่ปกติ “ปู่ครับ?”“บอกปู่มาก่อนเจเรมี่ เกิดอะไรขึ้น?” ผู้อาวุโสวิทแมนถามแทรกขึ้นมาแทนเจเรมี่ชะงัก เขารู้สึกกระอักกระอ่วนเมื่อผู้อาวุโสหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามนั้นเขาไม่ต้องการให้ผู้อาวุโสวิทแมนกังว
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1303
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เมเดลีนก็เดินไปหาไรอันชายหนุ่มกำลังนั่งอยู่ในสนามหญ้าด้วยท่าทางสบาย ๆ พร้อมหนังสือและถ้วยกาแฟในมือแสงแดดยามบ่ายส่องกระทบแผ่นหลัง เพิ่มโทนสีอบอุ่นให้กับใบหน้าที่หล่อเหลาและงดงามของเขาภายใต้รูปลักษณ์ที่อ่อนโยนนั้นได้ซ่อนปีศาจร้ายที่ต่างไปอย่างสิ้นเชิง ปีศาจที่พร้อมจะสั่นสะท้านความกลัวภายในจิตใจของผู้คนได้เสมอเมเดลีนกำหมัดแน่น ทว่าก็บังคับตัวเองให้เดินเข้าไปหาอีกฝ่ายอยู่ดีไรอันมองเห็นเธอจากหางตา ก่อนจะเงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยความสนใจ ร่างบางที่มีเสน่ห์ปรากฏอยู่ในแววตาของเขาอย่างชัดเจนเขาดูภูมิใจในฝีมือของตัวเองเมื่อจ้องไปที่ผมทรงใหม่ของเธอ“มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า? หรือว่าคุณตัดสินใจได้แล้ว?” ไรอันปิดหนังสือด้วยรอยยิ้มอย่างมั่นใจที่เสริมบุคลิกของเขาให้ดูดีมากขึ้นไปอีก เมเดลีนเดินเข้ามาหาเขา เมื่อเผชิญหน้ากับผู้ชายตรงหน้า เธอก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างที่สุด“ไรอัน”“หืม?” เขาขานรับอย่างเกียจคร้านในขณะที่ดวงตาสอดส่องไปทั่วใบหน้าของเมเดลีน “เลิกอ้อมค้อมได้แล้ว”“โอเค” เมเดลีนหยุดลังเลและมองแววตาที่ยากจะคาดเดาของอีกฝ่ายนิ่ง “คุณจะปล่อยพ่อแม่ของฉันไปใช่ไหม? ถ้า
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1304
แต่สำหรับไรอัน ไม่ว่าวิธีการจะโหดเหี้ยมหรือต่ำช้าแค่ไหนเขาก็ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย!เมเดลีนพยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมของไรอัน ทว่าชายหนุ่มแข็งแกร่งเกินไปจนทำให้ร่างบางรู้สึกราวกับกระดูกกำลังจะแหลกคามืออีกฝ่ายในขณะที่ถูกบังคับให้เดินตามเขาไป รองเท้าแตะที่สวมอยู่ก็หลุดไปในจังหวะที่ขาของเธอกำลังพันกันความโกรธเกรี้ยวรุนแรงระเบิดออกมาจากไรอัน เขาไม่ได้ใจดีและเป็นสุภาพบุรุษอย่างที่เธอเคยรู้จักอีกต่อไปชายหนุ่มลากเมเดลีนไปที่ห้องเก็บของของวิลล่า ซึ่งเต็มไปด้วยข้าวของมากมายและกลิ่นอับชื้นเก่า ๆ เพราะปราศจากแสงแดดไรอันกดร่างบางเข้ากับกำแพงแล้วบีบไหล่กลมทั้งสองข้างของเธอแน่น บังคับให้เธอเผชิญหน้ากับความโกรธเกรี้ยวของเขา “ทำไมคุณต้องดื้อขนาดนี้? ผมต้องทรมานคุณก่อนใช่ไหม? ผมจะบอกให้นะ เอวลีน มอนต์โกเมอรี ผมไม่ได้รักคุณมากอย่างที่คุณคิด คุณไม่ได้ทำให้ผมใจอ่อนได้ขนาดนั้น!”ปากบางสีชมพูเม้มเข้าหากันแน่น ก่อนจะคลี่ยิ้มประชดประชันออกมา “คิดว่าฉันสนใจเหรอว่าคุณจะรักหรือไม่รักฉัน? ทรมานฉันก็ได้นะถ้าคุณต้องการ ถึงตายฉันก็ไม่สนใจอีกแล้ว แล้วคุณก็จะไม่มีวันชนะสามีของฉันได้ด้วย!”นั่นเป็นสิ่งที่ไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1305
เมเดลีนปล่อยให้เขาทำอย่างที่ต้องการ ขณะที่ดวงตากลมก็จ้องมองชายหนุ่มอย่างไม่สะทกสะท้าน“ฆ่าฉันเลยสิ ถ้าไม่ได้เจอเจเรมี่อีก จะอยู่หรือตายสำหรับฉันมันก็ไม่ต่างกันอยู่แล้ว”เธอยิ้มอย่างขมขื่น ไรอันได้ขัดเอาความแข็งแกร่งและแหลมคมออกไปจากเธอแล้วตลอดไม่กี่วันที่ผ่านมา ตอนนี้เธอจึงไม่มีเรี่ยวแรงที่จะตอบโต้ได้อีกต่อไปได้ยินอย่างนั้นเขาก็รู้สึกทนไม่ได้“ทำไมคุณต้องบังคับผมเอวลีน? ทำไมคุณต้องบังคับผมด้วย?” ท่าทางโกรธจัดทำให้ไรอันดูน่าสมเพชและน่าสยดสยองมากในเวลานี้เขากดเมเดลีนลงบนพื้นที่เย็นเฉียบแล้วกระโจนเข้าหาราวกับเสือโคร่งตัวใหญ่พร้อมฉีกเสื้อผ้าของเธอออกอย่างโหดเหี้ยม“บ้าไปแล้วเหรอ!” เมเดลีนพยายามต่อต้านอย่างสุดกำลังแต่มือของเธอถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งของเขาจับเอาไว้แน่นหนา ในขณะที่มืออีกข้างก็พยายามบังคับใบหน้าเล็กให้หันมาตรงหน้าเขาก่อนจะโน้มตัวลงมาเพื่อจะจูบเธอเมเดลีนหันหน้าหลีกเลี่ยงการกระทำนั้นทันที แต่ก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ใจต้องการนักริมฝีปากของไรอันสัมผัสแก้มของเธอ สัมผัสที่อบอุ่นและนุ่มนวลดูเหมือนกำลังจะจุดประกายความรู้สึกบางอย่างที่ชายหนุ่มเก็บกดมานานหลายปีดวงตาของเขาเต็มไ
Latest chapter
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
