บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 2221 - บทที่ 2230

เฟนด์หยุดชั่วคราวหลังจากที่เขาพูดจบ “ยังมีอีกคนที่เห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น!”สีหน้าของธีโอเปลี่ยนไป และเขากำลังจะขัดจังหวะเฟนด์เมื่อเฟนด์หันมาเล่นงานเขา “คน ๆ นั้นก็คือคนที่พยายามจะฆ่าเราในตอนนั้น!” เขาชี้ไปที่ทิศทางของชายสวมหน้ากากทันทีที่เขาพูดจบ "ศิษย์พี่ใหญ่จากสำนักวายชนม์ที่สวมหน้ากากยืนเฝ้าดูการต่อสู้ทั้งหมดอยู่หลังจากที่เขาทำร้ายศิษย์พี่เฮลธ์! เขาคงเป็นคนบอกคุณเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น!"สิ่งที่เฟนด์พูดราวกับปลุกทุกคนที่อยู่ตรงนั้นให้ได้สติ แม้ว่าเฟนด์จะไม่ซื่อสัตย์และไร้ศีลธรรมแต่เขาก็เป็นฝ่ายที่เสียเปรียบกว่า เฟนด์เยาะเย้ยและพูดต่อ "สำนักวายชนม์ต่างหากที่ต้องการฆ่าเรา และแฟรงก์ก็ตายด้วยน้ำมือของศิษย์สำนักวายชนม์ คุณมาหาเรื่องเราแทนที่จะไปต่อว่าสำนักวายชนม์! นี่คือความภักดีและความชอบธรรมที่คุณหมายถึงงั้นหรือ? "ทุกคนในที่นั้นตระหนักได้ทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่เฟนด์พูด เฟนด์พูดถูก สำนักวายชนม์เป็นผู้ลงมือฆาตกรรม และแฟรงก์เสียชีวิตด้วยน้ำมือของคนพวกนั้น แต่ถึงอย่างนั้นธีโอกลับทำราวกับว่าเขาลืมเรื่องนี้ไปแล้วและมาคาดคั้นเอาผิดกับเฟนด์เพียงผู้เดียว เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจที

เฟนด์ขอบคุณไบรอนอย่างเคร่งขรึม แต่ไบรอนโบกมือเป็นเชิงปฏิเสธ “ไม่เป็นไรหรอก ฉันทำไปเพราะทนกับพฤติกรรมของธีโอไม่ได้ก็เท่านั้น”ทั้งสองคนแลกเปลี่ยนคำพูดไม่กี่คำก่อนที่เฟนด์จะส่งไบรอนกลับไปเวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ และหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เสียงของชายชราผู้นั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง "หมดเวลาแล้ว! ทุกคนสามารถขึ้นไปบนหุบเหวแห่งสุญญะได้แล้ว! เธอจะต้องต่อสู้กับนักรบแห่งสุญญะเมื่อไปถึงที่ด้านบนของหุบเหวแห่งสุญญะ เกณฑ์ในการตัดสินแพ้ชนะของพวกเธอคือการที่เธอสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปหรือเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอยอมรับความพ่ายแพ้ เมื่อเธอพ่ายแพ้ให้กับนักรบแห่งสุญญะเธอจะไม่สามารถปีนขึ้นไปบนหุบเหวแห่งสุญญะได้อีกต่อไป"เกณฑ์การตัดสินค่อนข้างยุติธรรม เนื่องจากทุกคนสามารถยอมรับความพ่ายแพ้ด้วยตัวเองได้ หากพวกเขารู้สึกว่าพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสหากยังฝืนสู้ต่อไป"เอาล่ะ! ผู้ที่ต้องการปีนขึ้นไปยังหุบเหวแห่งสุญญะเริ่มปีนได้ตั้งแต่บัดนี้ ส่วนผู้ที่ไม่ต้องการทำเช่นนั้นสามารถรออยู่ที่ด้านล่างได้" หลังจากการประกาศจบลง ฝูงชนก็เริ่มกระตือรือร้นขึ้นด้วยความตื่นเต้น นอกเหนือจากผู้ที่บาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิตไปแล้ว

คนพวกนั้นตกใจและหยุดเดินไปโดยไม่รู้ตัว แสงสีส้มอมแดงปรากฏขึ้นเพียงช่วงสั้น ๆ ก่อนที่มันจะหายไปในวินาทีต่อมา จากนั้นภาพลวงตาโปร่งแสงก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา ภาพลวงตาดังกล่าวมีใบหน้าที่ถมึงทึงและดวงตาที่เต็มไปด้วยพลัง ในมือของเขามีวัตถุที่ดูคล้ายผลึกลูกแก้ว ผลึกลูกแก้วดังกล่าวลอยอยู่กลางอากาศได้เนื่องจากมีพลังงานที่แท้จริงของภาพลวงตานั่น เขายืนตัวตรงราวกับทหารสิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที แน่นอนว่าภาพลวงตาโปร่งแสงนี้คือนักรบแห่งสุญญะที่ชายชราพูดถึง หลังจากนักรบแห่งสุญญะปรากฏตัวขึ้น ศิษย์ของสำนักสหัสบรรณก็เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งใหญ่ทันที เขามีสีหน้าจริงจังในขณะที่เขาจ้องมองไปยังนักรบแห่งสุญญะในขณะที่กำดาบในมือแน่นน่าแปลกที่นักรบแห่งสุญญะไม่ได้เคลื่อนไหวทันทีหลังจากปรากฏตัว และรู้สึกเหมือนว่าการปรากฏตัวของเขากำลังหยุดคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาไม่ให้รุกคืบไปมากกว่านี้ เนื่องจากหุบเหวแห่งสุญญะเป็นสถานที่ล้ำค่าที่ปรมาจารย์โบราณทิ้งไว้ ชายผู้นั้นจึงไม่สามารถลงมือก่อนที่ศัตรูจะเปิดฉากได้ และไม่มีใครกล้าที่จะทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังเนื่องจากศัตรูไม่ได้ทำอะไร คน ๆ นั้นจึงทำได้เพียงเต

ศัตรูสามคนรายล้อมเฟนด์ สายตาของพวกเขาเร่าร้อนไปด้วยความเคียดแค้น แต่ก็ยินดีที่จะได้บดขยี้เฟนด์จนเป็นชิ้น ๆ เฟนด์ไม่ลงรอยกับคนทั้งสาม และเขารู้ว่าอีกฝ่ายสามารถเข้ามารุมทึ้งฉีกเลือดเนื้อของเขาได้ขณะนี้เฟนด์ตกอยู่ในความโกลาหล เขารู้ว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างยิ่ง เพราะศัตรูกำลังจะทรมานเขาจนตาย เขาอยากจะหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ไปให้ได้ แต่ร่างกายของเขาให้ความรู้สึกราวกับถูกโบกทับด้วยปูนซีเมนต์ เขาขยับไปไหนไม่ได้ด้วยซ้ำลมหนาวพัดผ่านจอนผมของเขา และหัวใจของเขาก็เต้นรัว เขาหันหลังกลับไปและเห็นว่าชายสวมหน้ากากกำลังถือมีดสั้นอยู่ในมือ ขณะที่เขาเข้าใกล้เฟนด์ ส่วนอีกสองคนที่เหลือก็เคลื่อนไหวเช่นกัน พวกเขาทั้งสามมีอาวุธแหลมคมอยู่ในมือด้วยกันทั้งนั้น และเขารู้ว่าพวกเขากำลังจะทำอะไรแน่นอนว่าสิ่งที่เขากลัวที่สุดกำลังเกิดขึ้นทันใดนั้น ความคิดแวบเข้ามาในหัวของเฟนด์ ในขณะนั้นเองเฟนด์ดูเหมือนจะตระหนักได้ในทันที และสีหน้าของเขาก็แข็งทื่อไปไม่สิ… ทำไมสิ่งที่เขากลัวที่สุดถึงเกิดขึ้นกับเขาได้? เพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่เขาคิดว่าชายสามคนจะเลาะกระดูกเขาจนเกลี้ยง และในตอนนั้นเอง พวกเขาก็ก้าวเข้ามาหา

เฟนด์และธีโอทำให้เกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ก่อนหน้านี้และศิษย์ของเผ่าปฐมหายนะก็ไม่กล้าติดตามธีโอไปหาเรื่องตำหนักสองกษัตริย์ พวกเขาต่างก็มุ่งความสนใจไปที่ด้านนั้นทั้งหมด ดังนั้นศิษย์คนนี้จึงรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่งเมื่อรู้ว่าคนคนนี้คือใครผู้ชายคนนี้เป็นคนแรกที่หลุดพ้นออกมาจากภาพลวงตาได้? เขาแค่โชคดีหรือว่าเขามีความสามารถจริง ๆกันแน่? ศิษย์ของเผ่าปฐมหายนะมีสีหน้ามืดมน ระดับพลังยุททธของเขาสูงกว่าเฟนด์อยู่หนึ่งระดับและอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดทุกคนให้ความสนใจกับความวุ่นวายในตอนที่ธีโอสร้างปัญหาให้เฟนด์เนื่องจากชายผู้นี้อยู่เพียงขั้นกลางของระดับแรกกำเนิด พวกเขาจึงไม่ได้สนใจเขามากนัก พวกเขาได้ยินมาว่าเขาเป็นเพียงศิษย์ของผู้อาวุโสและไม่ใช่ศิษย์ที่ถูกเลือกด้วยซ้ำศิษย์ของเผ่าปฐมหายนะไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าคนที่เขาดูถูกนั้นแข็งแกร่งกว่าเขาได้ เขาไม่มีแก่ใจจะมารักษาบาดแผลของตัวเองเลย"อ๊าก!" ชายสวมหน้ากากตะโกนเสียงดัง และสติก็ค่อย ๆ กลับคืนมาสู่ดวงตาของเขา เขาหอบอย่างหนัก ในที่สุดเขาก็หลุดพ้นจากภาพลวงตาได้เพล้ง!ร่างเงาของนักรบแห่งสุญญะที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขาจางหายไป ไม่มีอะไรม