บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 2201 - บทที่ 2210

ศิษย์ทั้งสามของสำนักวายชนม์มองพวกเขาสองคนราวกับว่าพวกเขาเป็นลูกแกะที่รอโดนขย้ำ สีหน้าของพวกเขามีความสุขอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะชายมีหนวดเคราที่มองเฟนด์และแฟรงก์ราวกับพวกเขาคือมื้ออาหารอันโอชะ ตอนนั้นเองที่แฟรงก์ตระหนักได้ว่าเขาเป็นคนสร้างปัญหาชายมีหนวดเคราไม่ได้โจมตีพวกเขาในทันที แต่จ้องมองไปที่แฟรงก์อย่างเย้ยหยัน “นี่ เจ้าหนู ทำไมไม่อวดเก่งต่อไปอีกละ? ความไม่ยอมคนของนายเมื่อครู่หายไปไหนแล้ว? ใครกันที่บอกว่าเราจะไม่กล้าฆ่าพวกนายเพราะมันได้ไม่คุ้มเสีย?”แฟรงก์กลืนน้ำลายและสั่นสะท้านไปทั้งตัว ชายมีหนวดเคราคำรามด้วยเสียงหัวเราะ เมื่อเขาเห็นว่าแฟรงก์มีพฤติกรรมเช่นไร สายตาของเขาไม่เคยละจากแฟรงก์เลยแม้แต่วินาทีเดียว “ยิ่งพูดฉันก็ยิ่งอยากฆ่านายมากขึ้นไปอีก! อีกไม่นาน นายจะได้พบกับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายเสียอีก!”แฟรงก์ตัวสั่นเมื่อนึกถึงภาพที่ชายมีหนวดเคราทรมานเขาจนตาย เขาเกือบจะอิจฉาเฟนด์ผู้ซึ่งเขาแน่ใจว่าจะได้ตายอย่างรวดเร็ว ด้วยความตื่นตระหนก จู่ ๆ แฟรงก์ก็ชี้ไปที่หน้ากากบนใบหน้าของเฟนด์แล้วพูดว่า "ก่อนที่พวกนายจะมาเขาไม่ได้สวมหน้ากาก พอเห็นว่าพวกนายมาเขาก็สวมมันไว้! นายน่าจะร

ภายในดวงตาของชายมีหนวดมีเคราเกิดประกายตระหนก เขามองไปที่เฟนด์อย่างไม่เชื่อสายตาและตะโกนขึ้นว่า “ไอ้สารเลว! แกกำลังฝึกฝนศิลปยุทธแบบไหนกันทำไมถึงได้ต่อกรกับทักษะธาตุไฟที่ฉันฝึกอยู่ได้?!”เฟนด์เยาะเย้ยและไม่พูดอะไรกลับไป ทักษะทลายห้วงสุญญะที่เขาบ่มเพาะนั้นอย่างน้อยก็เป็นทักษะระดับนภา หากไม่ใช่เพราะความทรงจำที่บรรพบุรุษในสมัยโบราณทิ้งไว้ให้ เขาคงจะไม่สามารถบอกได้ในทันทีว่าเปลวเพลิงบนขวานผ่าภูเขาเป็นทักษะยุทธประเภทใด แต่ด้วยความช่วยเหลือจากความทรงจำที่ได้รับมา เขาถึงสามารถมองออกได้อย่างรวดเร็วว่าเปลวเพลิงดังกล่าวจะต้องเป็นทักษะศิลปยุทธขั้นสูงระดับโลหิต ซึ่งเป็นระดับเดียวกันกับที่เวสลีย์มีแต่ทักษะศิลปยุทธของเวสลีย์ไม่ได้ทรงพลังเท่ากับเปลวเพลิงนี้ ซึ่งก็หมายความว่าระดับความเชี่ยวชาญในการใช้เปลวเพลิงของชายมีหนวดมีเครานั้นต้องสูงกว่าของเวสลีย์อย่างแน่นอน ซึ่งนั่นทำให้เกิดช่องว่างระหว่างทักษะศิลปยุทธที่ทั้งสองคนใช้เมื่อดูจากภายนอกชายมีหนวดเคราอาจดูสงบ แต่ภายในใจของเขากับมีพายุกำลังก่อตัวขึ้น เขารู้ว่าชายสวมหน้ากากต้องการให้พวกเขาฆ่าเฟนด์และคนอื่น ๆ ให้เร็วที่สุดเพื่อเลี่ยงการการดึงดูดความสน

แต่ทว่าคำพูดเหล่านั้นล้วนออกมาจากปากของเฟนด์ นอกจากนี้เฟนด์ยังคงสงบนิ่งอยู่ตลอดการต่อสู้ ดังนั้นซาเมียนจึงมั่นใจว่าเฟนด์ยังไม่ได้ปลดปล่อยพลังเต็มที่ และหากเป็นเช่นนั้นซาเมียนก็มีโอกาสสูงที่จะแพ้อีกครั้งเช่นกันเขากลืนความคิดลงและมองไปที่เฟนด์ด้วยความกลัว ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งแล่นผ่านพวกเขาไป ทุกคนมองไปที่ร่างนั้นพร้อมกัน เป็นชายสวมชุดสีเขียวซึ่งถูกกระแสลมพัดไปชายคนนั้นถูกส่งให้บินไปไกลหลายสิบหลาก่อนที่จะตกลงบนพื้นอย่างแรงพร้อมกับเสียงดังสนั่น หัวใจของเฟนด์เต้นไม่เป็นส่ำ เขาก้าวไปข้างหน้าทันทีและตะโกนว่า “ศิษย์พี่เฮลธ์ คุณไหวหรือเปล่า?!”เฮลธ์ไออย่างรุนแรงถึงสองครั้ง และกระอักเลือดออกมาราวกับว่าเขามีเลือดอยู่นับอนันต์ เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจนใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินอมม่วง มีเลือดเปรอะเปื้อนมุมปาก เขาพยุงตัวเองขึ้นด้วยแขนข้างหนึ่งและพยายามหยัดกายขึ้น อย่างไรก็ตาม เขาลุกขึ้นได้เพียงครึ่งทางก่อนที่จะเสียการทรงตัวและล้มลงกับพื้นอีกครั้งเฟนด์หันหน้าไปทันทีเพื่อเผชิญหน้ากับชายสวมหน้ากากซึ่งดูไม่ต่างจากเมื่อก่อน แม้แต่ชายเสื้อผ้าของเขาก็สะอาดไม่มีคราบฝุ่น ราวกับว่าเขาไม่ได้อยู่ในสนามรบ

ขวานผ่าภูเขาของซาเมียนเหวี่ยงไปทางเฟนด์อีกครั้ง มันส่งเสียงหวือ เขาพร้อมที่จะเหวี่ยงดาบวิญญาณออกไปปะทะด้วย แต่กลับเปลี่ยนแผนในนาทีสุดท้ายเนื่องจากสิ่งที่แฟรงก์ทำ ทันทีที่ขวานบินมาหาเขา เขาก็รีบตรงไปหาแฟรงก์ที่กำลังบินไปในทิศทางเดียวกับเขาทันที ไม่นานพวกเขาทั้งสองก็ปะทะกัน และไม่ใช่แค่พวกเขาสองคนเท่านั้น การโจมตีของชายมีหนวดเคราและศิษย์ของสำนักวายชนม์ทั้งสองก็ตามมาติด ๆ เช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับมังกรไฟของขวานผ่าภูเขาแฟรงก์รู้สึกว่าหัวใจของเขาหล่นไปที่ตาตุ่ม "นี่นายบ้าไปแล้วเหรอ?! ทำไมไม่ต่อต้านการโจมตีของซาเมียนก่อนเล่า?”เฟนด์เย้ยหยัน ถ้าเขาทำแบบนั้นนั่นก็จะเข้าทางแฟรงก์น่ะสิ แฟรงก์เข้าใจทันทีว่าเฟนด์คิดอะไรอยู่ในใจเมื่อเขาเห็นสีหน้าเย้ยยันของเฟนด์“แบบนี้ เราจะตายด้วยกันทั้งคู่!” เขาคำรามและการโจมตีของศัตรูกำลังจะมาถึงพวกเขาทั้งคู่เฟนด์ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้แยแสอีกฝ่ายใดสักนิด เขาดึงพลังของกฎแห่งสุญญะจนถึงขีดสุด และล่าถอยออกไปราวยี่สิบหลาด้วยการเคลื่อนไหวเพียงก้าวเดียวเท่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เฟนด์ใช้กฎแห่งสุญญะไปถึงระดับนั้น และมันทำให้เขาสูญเสียกำลังภายในไปเป็นจำนวนมาก ในขณะเ

เฟนด์ได้แต่หวังว่าเขาจะเจอคนที่สามารถช่วยให้เขาหลบหนีไปได้ แต่เสียงหึ่ง ๆ ในหูของเขาก็ยิ่งหนักหน่วงมากขึ้นเมื่อเกิดความคิดแวบเข้ามาในหัว เขาหันไปมองด้านข้างและต้องตกใจเมื่อพบว่าความเร็วของชายสวมหน้ากากนั้นเพิ่มขึ้นอีกแล้ว อีกฝ่ายอยู่ห่างจากเขาไม่ถึงยี่สิบหลาด้วยซ้ำ!ใบหน้าของเขามืดลง ในไม่ช้าชายสวมหน้ากากจะสามารถโจมตีเขาได้ และเมื่อถึงเวลานั้นเฟนด์ก็จะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องต่อสู้กับเขา ซึ่งจะทำให้ความเร็วของเขาลดลงเป็นอย่างมาก ชายสวมหน้ากากเย้ยหยันและเอ่ยปากขึ้น "ดูเหมือนว่าหากฉันไม่ทุบนายให้น่วมนายก็จะไม่ยอมแพ้สินะ หรือว่าความลับที่นายมีนั้นคุ้มค่าที่จะตายแทนอย่างนั้นเหรอ?"เฟนด์อยากจะหันไปสวนกลับอีกฝ่าย แต่เขายังสามารถระงับความโกรธของตัวเองเอาไว้ได้ ชายสวมหน้ากากเย้ยหยันเขา และพลังงานสีม่วงอมดำก็เริ่มก่อตัวกันที่กรงเล็บด้านขวาของเขา พลังงานสีม่วงอมดำทำให้เกิดเสียงเปรี๊ยะราวกับว่ามันถูกสร้างขึ้นจากการควบแน่นของสายฟ้ามากมาย! เฟนด์ไม่ต้องหันไปมองด้วยตาก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่ของมันเขาเหงื่อตกและหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เขารู้ว่าการโจมตีเพียงเล็กน้อยของชายสวมหน้ากากก็สา