บทที่ 225

“ไม่” ฉันส่ายหน้า “พวกคุณคิดผิดแล้ว ตัวที่เก่งกาจจริง ๆ ยังไม่ออกมา”

ทว่าจู่ ๆ ฉันก็หยุดไปครู่หนึ่งและมองไปยังด้านหลังของพวกเขา แล้วพูดขึ้นว่า “เธอมาแล้ว”

พวกเขาตกใจมากและรีบหันกลับไป ก่อนจะเห็นภาพวาดสีน้ำมันโบราณแผ่นหนึ่งที่แขวนอยู่บนผนังห้องนั่งเล่น เดิมทีบนภาพวาดสีน้ำมันนี้เป็นภาพสตรีผู้สูงศักดิ์ที่แต่งกายด้วยชุดโบราณคนหนึ่ง เดิมทีเธอคนนี้สวยมาก แต่เวลานี้รูปลักษณ์ของเธอได้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดขึ้น

ในดวงตาของเธอมีแสงสีแดงผุดขึ้นมา และใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นช้ำม่วง ริมฝีปากเปลี่ยนเป็นสีดำและข้างในปากก็อัดแน่นไปด้วยเขี้ยวสีขาวซีด

ใบหน้าของเธอพุ่งออกจากในภาพวาดและกลายเป็นใบหน้าที่ใหญ่ยักษ์ มันก็พุ่งไปที่นักขับไล่วิญญาณทั้งสองอย่างรวดเร็ว

นักขับไล่วิญญาณตกใจมาก และรีบหลบออกไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว ใบหน้านั้นข้ามผ่านพวกเขาแล้วพุ่งตรงเข้ามาหาฉัน

เลสตะโกนเสียงดังลั่น “รีบหนีไปซะ!”

ฟิลิปดึงเขาไว้และพูดว่า “อย่าเข้าไป นายช่วยเธอไม่ได้หรอก!”

สีหน้าฉันสงบลง ขาเรียวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง จากนั้นก็ยกมือทั้งสองขึ้นมาผูกตราผนึกธรรมที่หน้าอกและท่องบทสวยเสียงดัง “พลังเก้าหยางกล่อมความมืด แส