บทที่ 224

นักขับไล่วิญญาณทั้งสองคนถือปืนสั้นที่ในปืนมีลูกกระสุนสีเงินอยู่ และรีบวิ่งขึ้นไปบนชั้นสองอย่างเร็ว

ฉันเองก็ตามขึ้นไปอย่างเงียบ ๆ และยังคงเปิดห้องไลฟ์สดอยู่

แต่เมื่อเปิดประตูห้องนั้น คาดไม่ถึงว่าหลังประตูจะไม่มีอะไรสักอย่าง ทว่าดวงตาแห่งหยินหยางของฉันสามารถมองเห็นผีเด็กเหล่านั้นได้ชัดเจน พวกเขาตกใจและต่างก็เข้าไปหลบในผนัง

พอผู้ชมที่อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เห็น ต่างก็หัวเราะออกมา

[ดู ๆ แล้วนักขับไล่วิญญาณสองคนนี้ก็ไม่เท่าไหร่]

[เมื่อเทียบกับแอดมินของพวกเราแล้ว ปืนในมือของพวกเขาก็แค่ของเล่นเด็กเท่านั้น]

[แอดมิน สู้พวกเขาเลย!]

ฉันแค่ก้าวเท้าตามไปดูความตื่นเต้นอยู่ด้านหลัง ไม่ได้ตั้งใจที่จะยื่นมือออกมาช่วยแต่อย่างใด

ทว่าจู่ ๆ เลสก็หันกลับมาและตะโกนเสียงดังลั่น “ออกไปให้พ้น!”

ฉันเอียงตัวออกไป เป็นจังหวะเดียวกับตอนที่เขายิงกระสุนมาที่ด้านหลังฉัน

เพราะที่ด้านหลังฉันมีผีผู้ชายสวมหน้ากากหัววัวอยู่คนหนึ่ง เนื้อตัวของเขาสกปรกไปทั้งตัว อีกทั้งเสื้อผ้าก็เต็มไปด้วยคราบสกปรก และในมือของเขาถือขวานขนาดใหญ่อยู่เล่มหนึ่ง

กระสุนลูกนี้ยิงเข้าไปฝังในร่างกายของผีหัววัวผู้ชาย จากนั้นผีหัววัวผู้ชายก็ได้